Δυστυχώς… δεν διαθέτουμε!
Είναι ίσως χιλιοειπωμένο και καταντάει κλισέ, αλλά όμως είναι μία πραγματικότητα που πρέπει να την δούμε κατάματα… Ο μόνος τομέας που μπορεί να αποδώσει κέρδη και ανάπτυξη στον τόπο μας είναι ο τουρισμός και ιδιαίτερα ο εναλλακτικός τουρισμός. Και ποιες είναι οι εναλλακτικές μορφές τουρισμού; Είναι ο θρησκευτικός, ο θερμαλιστικός, ο περιπατητικός, ο ιατρικός, ο συνεδριακός κλπ… Θα παραμείνω στον τελευταίο (συνεδριακός) για τον λόγο ότι ολοένα και περισσότερα συνέδρια, συναντήσεις , εκδηλώσεις πολιτικού περιεχομένου κλπ γίνονται σε κάθε ευκαιρία, αλλά δυστυχώς στην πόλη μας δεν υπάρχει ένα αξιόλογο συνεδριακό κέντρο που να πληρεί τις προϋποθέσεις ενός συνεδριακού κέντρου και όχι… νάχαμε να λέγαμε! Μου έλεγε πρόεδρος ομοσπονδίας από την Αθήνα ότι επιθυμεί να διοργανώσει το επόμενο συνέδριο στην Ξάνθη για να γνωρίσουν όλα τα μέλη την πανέμορφη ακριτική πόλη μας (έτσι μου είπε χαρακτηριστικά), αλλά δεν μπόρεσε να βρει αίθουσα κατάλληλη για τον σκοπό αυτό. Και φυσικά και ανάλογες κλίνες την περίοδο που θα πραγματοποιηθεί το συνέδριό τους. Ας πάψουμε λοιπόν να γκρινιάζουμε και ας προχωρήσουμε στο δια ταύτα ξεκινώντας από τις βασικές υποδομές που απαιτούνται για να προσελκύσουμε κόσμο. Γιατί μέχρι στιγμής μένουμε στα λόγια και στην μιζέρια!
Το θέμα είναι να μην ανταγωνιστούμε την… Δράμα;
Συνεργάτης μου ρώτησε τον Αντιδήμαρχο Πολιτισμού αναφορικά με το τι σκέπτεται η νέα δημοτική αρχή να κάνει στην Ξάνθη ενόψει των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς και έλαβε μία μεσοβέζικη έως αόριστη απάντηση… Ο Μιχάλης Τσέπελης μίλησε για καινοτομία και συγχρόνως διευκρίνισε ότι δεν πρόκειται να ανταγωνιστούμε την Ονειρούπολη της Δράμας! Λες και είναι επτασφράγιστο μυστικό το αν δηλαδή θα γίνει κάτι περισσότερο από τις προηγούμενες χρονιές, όπως για παράδειγμα γίνεται σε πολύ μικρότερες γειτονικές πόλεις με πολύ μεγάλη επιτυχία και προσέλκυση χιλιάδων επισκεπτών (βλέπε Παραμυθούπολη της Χρυσούπολης κλπ). και ποιος είπε ότι πρέπει σων και καλά να ανταγωνιστούμε την Δράμα στις Χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις; Δηλαδή όταν η Κομοτηνή ξεκίνησε να δημιουργεί το δικό της καρναβάλι το είδε ανταγωνιστικά με την Ξάνθη; Και αν ναι, γιατί ο Μιχάλης Τσέπελης ενθάρρυνε με την συμμετοχή των «Βατράχων»; Και σε ότι αφορά τον ανταγωνισμό ή μη γειτονικών πόλεων, ο καθένας κάνει το καλύτερο που μπορεί να κάνει για την δική του πόλη με σκοπό την παροχή υπηρεσιών στους συμπολίτες του και στην όσο το δυνατόν μεγαλύτερη προσέλκυση επισκεπτών. Αυτό λοιπόν θα πρέπει να κάνει και ο Μιχάλης Τσέπελης ενόψει Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς και όλα τα άλλα τα ακούω βερεσέ!
Η «golden bridge» των… Κιμμερίων!
Το πρόβλημα ξεκίνησε επί Στυλιανίδη και ο κόμπος έφθασε στο χτένι στις αρχές της θητείας Δημαρχόπουλου στον Δήμο Ξάνθης. Ο λόγος για την «θρυλική» πεζογέφυρα των Κιμμερίων, η οποία έκλεισε με ένα πρόχειρο συρματόπλεγμα (παρωδία) γιατί κρίθηκε επικίνδυνη για τους διερχόμενους… Έκτοτε ακούσαμε δεκάδες φορές από Δημάρχους, αντιδημάρχους, υπηρεσιακούς παράγοντες κλπ, ότι το έργο της κατασκευής νέας πεζογέφυρας προχωρούσε κανονικά για να φθάσουμε μάλιστα να διαβάζουμε πρωτοσέλιδα με πυχαίους τίτλους (από έντυπα που τότε υμνούσαν τον Δημαρχόπουλο) ότι ολοκληρώθηκε η μελέτη του έργου και ότι βρισκόταν στα χέρια του Δημάρχου! Έκτοτε ολοκληρώθηκε η πενταετής σχεδόν θητεία του Δημαρχόπουλου, ολοκληρώθηκε και η τετραετής θητεία του Τσέπελη και δέκα χρόνια μετά, το έργο της νέας πεζογέφυρας βρίσκεται ακόμη στο στάδιο… συνεργασίας των υπηρεσιών για την διευθέτηση των δικτύων έτσι ώστε… εάν και εφόσον και όταν, να ολοκληρωθεί το στάδιο της προετοιμασίας για να (και πάλι όταν, θα και εφόσον) ξεκινήσει το έργο της κατασκευής! Και μιλάμε για μία πεζογέφυρα λίγων μέτρων και όχι για την… κρεμαστή γέφυρα του Σαν Φραντσίσκο (golden bridge)!
Αν τους… «σκότωνα» θα έφταιγα εγώ;
Πριν λίγες ημέρες και ενώ οδηγούσα από τα Άβδηρα προς την Ξάνθη, τις πρώτες βραδινές ώρες, παραλίγο να… σκότωνα (έτσι ακριβώς όπως το αναφέρω) δύο ποδηλάτες, οι οποίοι ποδηλατούσαν στην Εθνική οδό ο ένας δίπλα από τον άλλο καταλαμβάνοντας χώρο περισσότερο απ’ ότι ένα Ι.Χ επί του οδοστρώματος! Δυστυχώς κάποιοι έχουν παρανοήσει κάποια πράγματα… Κι εμένα μου αρέσει το ποδήλατο κι εμένα μου αρέσει το πατίνι κι εμένα μου αρέσει το μοτοποδήλατο, αλλά υπάρχουν κάποιοι κανόνες που πρέπει να τηρούνται πρωτίστως για την ασφάλεια των χειριστών τους και δευτερευόντως για την ασφάλεια όλων των υπολοίπων. Και απευθύνομαι ευθέως στον Ποδηλατικό Σύλλογο Ξάνθης με το εξής ερώτημα: Έχουν το δικαίωμα οι ποδηλάτες να χρησιμοποιούν τους εθνικούς δρόμους και μάλιστα δίπλα ο ένας στον άλλον σε σχηματισμούς δύο και τριών ποδηλάτων θεωρώντας τσιφλίκι τους τους δρόμους ταχείας κυκλοφορίας; Στην περίπτωση που προανέφερα, αν έπεφτα επάνω τους με το αυτοκίνητό μου (αφού τους διέκρινα την τελευταία στιγμή) και συνέβαινε… ότι συνέβαινε θα ήμουν εγώ υπαίτιος και θα «τραβιόμουν» για μια ολόκληρη ζωή μαζί με την συνείδησή μου; Μια απάντηση παρακαλώ…
