Είναι πολλά τα λεφτά, αλλά…
Όλοι συμφωνούν πως… «είναι πολλά τα λεφτά» και θα συμφωνήσω και εγώ… Τα 105 (plus) χιλιάρικα για τον Ρουβά και τα 50 για τον Φέρρη (αλήθεια ποιος το ξέρει αυτό), είναι όντως πολύ χρήμα, αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ προηγούμενες χρονιές (και όχι μόνο για το Καρναβάλι, αλλά και για τις Γιορτές Παλιάς Πόλης), να μην γίνεται η ίδια συζήτηση για τις αυξημένες τιμές των καλλιτεχνών. Αν εξαιρέσουμε την περίοδο ’86-‘89, που φέρναμε τότε εμείς τους καλλιτέχνες (ΘΡΑΚΙΚΗ ΣΚΗΝΗ) και τους πιάναμε στο φιλότιμο για να τους πληρώσουμε τα μισά λεφτά απ’ ότι ήθελαν οι «ατζέντηδες», σε όλες τις άλλες τις περιόδους οι αμοιβές που έδινε το Κέντρο Πολιτισμού για αυτούς θεωρήθηκαν υπερβολικές! Και μόλις ερχόταν η «φίρμα» και ανέβαινε επί σκηνής και ξεσήκωνε τον κόσμο… τότε όλα ξεχνιόταν! Όπως ξεχάστηκαν οι αμοιβές επί Ασκαρίδη, όπως ξεχάστηκαν οι αμοιβές επί Φανουράκη, κλπ. Σίγουρα ο Ρουβάς και ο Μουζουράκης είναι οι «φίρμες» που θα μαζέψουν πολύ κόσμο και θα κάνουν πιο γνωστό το καρναβάλι μας, όπως σίγουρα και τα λεφτά τους είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ. Όπως ανέφερα και προηγουμένως όμως, όταν ανεβούν στην πίστα και γίνει χαλασμός από κάτω, τότε όλα και όλοι θα ξεχαστούν…
Άλλοι «ιδρώνουν» και άλλοι… τα ‘κονομάνε
Σε ότι αφορά τη διοργάνωση του Ξανθιώτικου Καρναβαλιού, θεωρώ ότι εκείνοι που δεν προσφέρουν… εκείνα που θα έπρεπε να προσφέρουν, είναι αυτοί που τα κονομάνε εκείνες τις ημέρες! Αναφέρομαι ευθέως στις επιχειρήσεις εστίασης-διασκέδασης, που αυξάνουν πολλαπλάσια τις εισπράξεις τους, «τσιμπώντας» και τις τιμές προς τα πάνω, χωρίς ωστόσο να συμμετέχουν οικονομικά στο θεσμό. «Τρέχει» δηλαδή ένας ολόκληρος κόσμος από μαθητές και φοιτητές, από υπαλλήλους και εμπορεπαγγελματίες, μέχρι και συνταξιούχοι με τα παιδιά και τα εγγόνια τους, ξοδεύονται για στολές και λοιπά παρελκόμενα, για φιλοξενία συγγενών και φίλων επισκεπτών, με μόνη «απολαβή» τη συμμετοχή τους… Άποψή μου: θα έπρεπε να αγοράζονται ΟΛΕΣ οι στολές των συλλόγων από ένα κοινό ταμείο που θα έδιναν σε αυτό αναλογικά οι επιχειρήσεις που δουλεύουν με υψηλές τιμές εκείνο το χρονικό διάστημα. Θα μου πείτε πως… δεν γίνονται τέτοια πράγματα! Παραπήγε όμως αυτή η υπόθεση… άλλοι να τρέχουν και να ιδρώνουν και άλλοι να κονομάνε και στο φινάλε… να μας τη λένε και από πάνω! Σαφώς και το ζητούμενο είναι να κονομήσει η τοπική αγορά, η οποία όμως (αγορά), να δώσει και το «κάτι τις» της για την συνέχιση του θεσμού. Γιατί αν τον παρατήσουν οι υπόλοιποι που «τρέχουν», τότε οι μόνοι που θα ζημιωθούν θα είναι οι συγκεκριμένοι επαγγελματίες…
Ενδιαφέρον για το «ΞΕΝΙΑ», πλην όμως…
Και το ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ της στήλης: Έμπρακτο ενδιαφέρον μαθαίνω ότι έδειξε εταιρεία ξένων συμφερόντων για την εκμετάλλευση του ΞΕΝΙΑ Ξάνθης που ερειπώνει με το χρόνο και σε λίγο θα γίνει και πάλι στέκι περιθωριακών και «παλιατζήδων»! Η συγκεκριμένη εταιρεία έθεσε όμως μία προϋπόθεση, να της επιτραπεί δηλαδή να αρθούν οι οικοδομικές απαγορεύσεις και να επεκτείνει τις ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις επάνω στο ίδιο ακριβώς αρχιτεκτονικό σχέδιο που είναι και οι σημερινές, ώστε να γίνει συμφέρουσα η επένδυση. Είναι η μοναδική ευκαιρία να ξαναποκτήσει ο χώρος και η ευρύτερη περιοχή την αίγλη που της αρμόζει. Και εδώ όμως υπάρχει ένα «όμως»… Από τη στιγμή που στον προηγούμενο μισθωτή δεν επιτρέπονταν ούτε καν η τσιμεντόστρωση του αύλειου χώρου, λόγω του ότι γειτνιάζει με τον παραδοσιακό οικισμό, πόσο αισιόδοξοι μπορεί να είμαστε για το σημερινό εγχείρημα και τις προϋποθέσεις που βάζουν οι εν δυνάμει επενδυτές; Και όταν παρεμβαίνει η Εφορία Νεωτέρων Μνημείων και οι περιβαλλοντικοί φορείς, τότε… δουλειά δεν γίνεται. Προτιμάμε δηλαδή να βλέπουμε να καταστρέφεται και να καταρρέει τελικά το συγκεκριμένο κτήριο και να φοβάται κάποιος έστω και να περάσει απ’ έξω, παρά να αξιοποιηθεί και να εκσυγχρονισθεί…
Να «πληρώσουν» όλοι οι υπεύθυνοι, αλλά… ΟΛΟΙ!
ΝΑΙ, όλοι μαζί φωνάξαμε και απαιτήσαμε από την πολιτεία και τη δικαιοσύνη να χυθεί άπλετο φως και να πληρώσουν οι υπεύθυνοι του εγκλήματος των Τεμπών. Κανείς από εμάς δεν θα ήθελε να ήταν στη θέση αυτών των γονιών, αυτών των συγγενών και γενικότερα των οικείων των 57 θυμάτων του σιδηροδρομικού δυστυχήματος-εγκλήματος, πλην όμως κάποιοι βρήκαν και πάλι την ευκαιρία να καπηλευτούν το γεγονός για μικροπολιτικούς και ιδιοτελείς σκοπούς! Ίσως να γινόμουν πιο αρεστός αν έλεγα «να πέσουν κεφάλια και να κρεμαστούν ανάποδα στις πλατείες» και άλλα τέτοια λαϊκίστικα που λέγονται και ακούγονται από διάφορους… Υπ’ αυτή την έννοια μπορεί να μην «πληρώσουν» ποτέ οι πραγματικοί ένοχοι και να γίνουμε κι εμείς συνένοχοι σε ένα ακόμη πιο μεγάλο έγκλημα. Όπου υπάρχουν λοιπόν πολιτικές ευθύνες να πέσουν κεφάλια, όπου υπάρχουν υπηρεσιακές ευθύνες, θα πρέπει να απαιτήσουμε το ίδιο και όχι επειδή ο τάδε σταθμάρχης ή ο δείνα τεχνικός ήταν εργαζόμενοι, δεν θα πρέπει να τους ακουμπήσουμε… Να λογοδοτήσουν κι εκείνοι που εξαφάνισαν τα «πειστήρια» του εγκλήματος, αλλά και οι πραγματογνώμονες που δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους… Κοντολογίς, να πληρώσουν ΟΛΟΙ οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ένοχοι και να μην μείνουμε μόνο στο πολιτικό σκέλος έτσι για να βγάλουμε το άχτι μας απέναντι στην κυβέρνηση ή σε οποιοδήποτε πολιτικό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν πρέπει να πληρώσουν ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ που είχαν την πολιτική ευθύνη. Τελεία και παύλα…
