Τα πολιτικά κόμματα είναι άλλη μια πονεμένη ιστορία στη πολιτική ζωή του τόπου. Προπολεμικά κυριάρχησαν το ΛΑΙΚΟ και το κόμμα των ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΩΝ. Με καλές αλλά και τραγικές αποφάσεις για τον τόπο.
Φτάνοντας στο 1974 έχουμε την μετεξέλιξη των παλαιών στα σχήματα που κυριάρχησαν τα επόμενα χρόνια έως σήμερα. ( Ν.Δ,ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ ? ) Στο διάστημα αυτό δημιουργήθηκαν και πολλά καιροσκοπικά έως τυχοδιωκτικά σχήματα με προδιαγεγραμμενη πορεία.
Λογικά υπήρχαν αυξομειώσεις των ποσοστών ανάλογα με την ιστορική συγκυρία. Η δεξιά ΝΔ μετά το 1974 και ειδικά μετά το 1981 άρχισε να απαξιώνεται στη συνείδηση του κόσμου. Μετεμφυλιακό κλίμα,συμπεριφορά του αστυνομικού κράτους,ευθύνες για δικτατορία κλπ αποτέλεσαν την τροχοπέδη της.Επρεπε να περάσουν τριάντα χρόνια ώστε να ξαναγίνει πλειοψηφικό ρεύμα και να αναλάβει την εξουσία ( 2004) Το 1990 ήταν συγκυριακο.( Λόγω σκανδαλολογίας)
Το ΚΚΕ ακόμα καί σήμερα βαρυνεται για τα εγκλήματα της περιόδου 1944 – 49 συν την απαξίωση του κουμουνισμού μόνο με κοσμοιστορικα καταστροφικά γεγονότα μπορεί να ξεκολλήσει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει στις πλάτες του τα ” θηριώδη ” ψέματα καθώς και τις αυταπάτες του 2015. Δεν πέφτει όμως κάτω από το 20% εξ αιτίας της βοήθειας από τούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ.
Πολλοί πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ έχουν στραφεί πρός ΣΥΡΙΖΑ γιατί θεωρούν το ” αμάρτημα ” που φέρει στις πλάτες το ΠΑΣΟΚ είναι μεγαλύτερο από το του ΣΥΡΙΖΑ. Και πιο είναι αυτό? Είναι το αμάρτημα της κλεπτοκρατιας. Καλώς ή κακώς μετά τα μνημόνια το ΠΑΣΟΚ έχει ταυτιστεί με τα φαινόμενα της διασπαθισης του δημοσίου χρήματος. Πρέπει να περάσουν πολλά χρόνια για να φύγει η ρετσινιά. Όποιος αρχηγός και να εκλεγεί μικροδιαφορές θα υπάρχουν στα ποσοστά του. Ακομα και το διψήφιο 10 % άπιαστο όνειρο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΖΑΓΝΑΦΕΡΗΣ
