(τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μαρωνείας καὶ ΚομοτηνῆςΠαντελεήμονος 25 Ἰανουαρίου 2025)
Τὸ χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ξάνθης καὶ Περιθεωρίου χαίρει ἐπὶ τῇ συμπληρώσει 30 ἐτῶν διαποιμάνσεώς του, ὑπὸ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ξάνθης καὶ Περιθεωρίου κ. κ. Παντελεήμονος καὶ τιμᾷ τὸν σεπτὸν του ποιμενάρχη εἰς ἔνδειξιν εὐγνωμοσύνης καὶ ἀγάπης υἱικῆς.
Ὁ Κύριος εὐδόκησε νά τὸν φανερώσει στή βιοτή του, τὴν παιδιόθεν ζυμωμένη μὲ τὰ νάματα τοῦ Εὐαγγελίου, ὡς ἄξιο λειτουργὸ καὶ ποιμένα τοῦ λογικοῦ Του ποιμνίου ἐμπιστευόμενος σὲ αὐτὸν τὴν διαποίμανση τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ στή θεόσωστο Ἐπαρχία τῆς Ξάνθης : στό τέκνο Του που κι ἐκεῖνο ἀπὸ νωρὶς ἀναγνώρισε τὴν κλήση του καὶ ἐμπιστεύθηκε τὴν ζωὴ του στά χέρια τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ γιά νά τὸν καταστήσει λειτουργὸ Του, περιβάλλοντάς τον καὶ μὲ τὴν τιμὴ καὶ τὴν συνεπαγομένη μὲ αὐτὴν σταυρικὴ διακονία τῆς ἀρχιερωσύνης.
Γεννηθεὶς στά 1943 στήν ἁγιοτόκο Χερσόνησο τῆς Χαλκιδικῆς, στά Πετροκέρασα τῶν παιδικῶν του χρόνων καὶ λαβὼν πεῖραν τῆς θύραθεν παιδείας ἀπὸ τὴ Νομικὴ Σχολὴ τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, καταρτίσθηκε θεολογικῶς στήν Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ ἰδίου Πανεπιστημίου, ἀποφοιτήσας στά 1973. Ἐν τῷ μεταξὺ ἐχειροτονήθη Διάκονος καὶ Πρεσβύτερος τὸ ἔτος 1970. Ἡ διακονία του στήν Ἐκκλησία, ἐντατική, κοπιώδης καὶ καρποφόρος : ὡς Ἱεροκῆρυξ εἰς τὴν Ἱερὰν Μητρόπολιν Μονεμβασίας καὶ Σπάρτης, Σχολάρχης εἰς τὸ Ἐκκλησιαστικὸν Λύκειον Καβάλας, Προϊστάμενος τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Τιμίου Προδρόμου Καβάλας, Πρωτοσύγκελλος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Φιλίππων, Νεαπόλεως καὶ Θάσου, Ἱεροκῆρυξ καὶ Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου Μαριῶν Θάσου. Ἐκεῖ, στήν γενέτειρα τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Ἰωάννου τοῦ Θασίου, τοῦ ὁποίου τὴν μνήμην ἑορτάζουμε τῇ 20ῇ τοῦ μηνὸς Δεκεμβρίου, ὁμοῦ μετὰ τοῦ Ἁγίου Ἰγνατίου τοῦ Θεοφόρου, ὁ σεπτὸς ποιμὴν ἀνήγειρε ἐκ βάθρων τὴν Ἱερὰ Μονὴν πρὸς δόξαν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ πρὸς εὐλογίαν μεγάλην τῆς νήσου Θάσου.
Γιά τὴν ἀγάπη του πρὸς τὸν Τριαδικὸν Θεὸν καὶ πρὸς τοὺς ἀνθρώπους που Ἐκεῖνος τοῦ ἐνεπιστεύθη στήν Ἱερὰν Μητρόπολιν Ξάνθης καὶ Περιθεωρίου ἀπὸ τὴν ἐκλογὴ του στά 1995 μαρτυρεῖ ὁ κλῆρος καὶ ὁ λαὸς τῆς Ξάνθης καὶ τῆς ὑπαίθρου χώρας. Ὑμεῖς, ὡς πνευματικὰ του τέκνα, γευσάμενοι τὴν φιλοστοργίαν του, τὴν εὐεργεσίαν τὴν πατρικῆς του εὐχῆς, ἰδόντες τὴν καρποφορίαν τῆς ποιμαντικῆς του διακονίας, τὴν μαρτυρουμένην ὑπὸ τῶν λογικῶν προβάτων τοῦ ποιμνίου του – τοῦ εὐλογημένου θρακιώτικου λαοῦ τῆς Ξάνθης – καὶ κατατείνουσαν στόν ἀληθινὸν σκοπὸν τῆς ἐπιγείας ζωῆς μας, τὴν σωτηρίαν τῶν ψυχῶν καὶ τὴν κληρονομίαν τῆς ἐπουρανίου βασιλείας, εὐχόμεθα πρὸς τὸν Πανάγαθον Κύριον νά τοῦ χαρίζει ὑγείαν, μακροημέρευσιν καὶ πάντα τὰ πρὸς σωτηρίαν αἰτήματα. Καὶ ἐπὶ τῇ συμπληρώσει τῶν τριάκοντα ἐτῶν τῆς ἀρχιερατικῆς του διακονίας, ἐνθυμούμενοι καὶ τὴν ὑπερπεντηκονταετῆ διακονία του στό ἅγιο θυσιαστήριο, καταθέτουμε ταπεινὰ τὸν λόγο τοῦ τρίτου Ἁγίου που ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾷ τὴν ἴδια ἡμέρα μὲ τὸν Ἅγιον Νεομάρτυρα Ἰωάννη ἐκ Μαριῶν τῆς Θάσου καὶ μὲ τὸν Ἅγιον Ἰγνάτιον τὸν Θεοφόρον, τὸν Ἅγιον Ἰωάννην τῆς Κροστάνδης: «Στό διαρκὲς θαῦμα τῆς μεταβολῆς τοῦ ἄρτου καὶ τοῦ οἴνου σὲ Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ, βλέπω τὸ θαῦμα τῆς παντοτινῆς ἀναζωογόνησης τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὴ θεία πνοή, τὴν ἀνάπλασή του σὲ ζῶσα ψυχή».
