Μπορεί να θεωρείται (και είναι) επιτυχία της τοπικής αστυνομίας η σύλληψη των δραστών των 63 διαρρήξεων αυτοκινήτων και επιχειρήσεων, σε καμία περίπτωση όμως δεν είναι επιτυχία της κοινωνίας και της πολιτείας το διαρκώς αυξανόμενο φαινόμενο της παιδικής και εφηβικής εγκληματικότητας! Χαρακτηριστικό –για ακόμη μια φορά- το σημερινό ρεπορτάζ της «Θ», όπου «αποκαλύπτεται» η αδυναμία της πολιτείας να ελέγξει, αλλά και να συνετίσει τους νεαρούς μεν, κακοποιούς δε, οι οποίοι ξεκινάνε κυριολεκτικά από τα γεννοφάσκια τους (από ηλικίες κάτω των 10 ετών) και κορυφώνουν την δράση τους μέχρι την προεφηβική- εφηβική τους ηλικίας! Το γεγονός ότι συνήθως αυτά τα παιδιά προέρχονται από οικογένειες ρομά του Δροσερού, δεν έχει να κάνει με ρατσισμό… Αντιθέτως, η απόδοσης ρατσιστικού πρόσημου από πλευράς των πολιτών σε τέτοιες περιπτώσεις δίνει μια «ομπρέλα» στο πραγματικό πρόβλημα, το οποίο συνεχίζει να υποβόσκει (και να βόσκει) διαρκώς αυξανόμενο…
Την χάσαμε την «παρτίδα»…
Και εγώ σας λέω ότι ο πολίτης είναι νηφάλιος, ήρεμος και επιεικής… Δουλεύει μια ολόκληρη ζωή και με τις οικονομίες του παίρνει ένα καινούργιο αυτοκίνητο αρκετών χιλιάδων ευρώ και το παρκάρει νόμιμα κάτω από το σπίτι του… Σηκώνεται το πρωί και το βρίσκει σπασμένο και ρημαγμένο, όχι με σκοπό την κλοπή, αλλά έτσι για την «πλάκα» κάποιων ανήλικων! Και αυτό δεν του συμβαίνει για πρώτη, αλλά για δεύτερη, ενδεχομένως και για τρίτη και πολλοστή! Τι πρέπει να κάνει και που πρέπει να αποτανθεί ο ήρεμος, πράος και φιλήσυχος πολίτης; Η απάντηση είναι στην αστυνομία και την δικαιοσύνη… Και ποιο θα είναι το δίκιο και τελικά η αποζημίωση (υλική και ψυχική) του ήρεμου και φιλήσυχου και νομοταγή πολίτη; Αυτή η απάντηση λοιπόν δίνεται μέσα και από το σημερινό ρεπορτάζ της «Θ» και είναι μια απάντηση που δεν ικανοποιεί κανέναν. Όταν ο ίδιος ανήλικος δράστης συλλαμβάνεται και αφήνεται ελεύθερος πάλι και πάλι και όταν δεν τον «νοιάζουν» οι νομικές επιπτώσεις από αυτή του την πράξη κι όταν οι γονείς του δεν τιμωρούνται για την «αμέλειά» τους στην πράξη τότε… πάει την χάσαμε την «παρτίδα» φίλτατοι!
Θα το έκαναν και σε… ανθρώπους!
Τον τελευταίο καιρό έχουμε γίνει μάρτυρες πολλών φρικαλέων εγκλημάτων κατά των ζώων, με αποκορύφωμα την περίπτωση που δημοσιεύει σήμερα και η «Θ», όπου ένα αδέσποτο γατάκι έπεσε θύμα ενός ανώμαλου εγκέφαλου και κυριολεκτώ… Όταν κάποιος, μικρός ή μεγαλύτερος, παίρνει ένα ξύλο μυτερό και σουβλίζει ζωντανό ένα ζώο ανυπεράσπιστο, τότε με την ίδια ευκολία μπορεί να κάνει το ίδιο και σε έναν άνθρωπο! Άρα μιλάμε για πραγματικούς εγκληματίες που κυκλοφορούν ανάμεσά μας και που θα πρέπει να τιμωρηθούν ως τέτοιοι! Δεν είναι μόνο ο βασανισμός ή δολοφονία ενός ζώου από κάποιον άνθρωπο, είναι και ο τρόπος με τον οποίον ο θύτης σκοτώνει το θύμα του και ο οποίος δείχνει και τον εσωτερικό του κόσμο, αλλά και το μέχρι που μπορεί να φτάσει σε ανάλογες περιπτώσεις, όταν δηλαδή έχει μπροστά του έναν άνθρωπο! Και επαναλαμβάνω πως αν δεν υπάρξουν παραδειγματικές τιμωρίες, τίποτα απ’ όλα αυτά δεν πρόκειται να αλλάξει προς το καλύτερο. Η αυστηρότητα του νόμου στην χώρα μας δυστυχώς εξαντλείται στα οικονομικά εγκλήματα κι όποιος διαφωνεί το συζητάμε…
Δεν είναι δίκαιο…
Με συνάντησε στον δρόμο μια κυρία, ευγενέστατη και σχεδόν με δάκρυα στα μάτια με παρακάλεσε να επανέλθω σε ένα θέμα που είχα θίξει στο πρόσφατο παρελθόν σε ραδιοφωνική μου εκπομπή, αλλά και μέσα από την στήλη και είχε να κάνει με το πρόστιμο-τιμωρία σε όσους δεν δέχθηκαν να εμβολιαστούν και είναι άνω των 60 ετών. Η συγκεκριμένη κυρία μου είπε χαρακτηριστικά πως: «Έχω ένα αυτοάνοσο νόσημα, το οποίο όμως δεν δέχονται ως δικαιολογία για τον μη εμβολιασμό μου. Αναγκάζομαι να πληρώσω 100 ευρώ τον μήνα και συγχρόνως μου ήρθε ο λογαριασμός της ΔΕΗ… 900 ευρώ» (πλήρωνε συνήθως 500-600 ευρώ). Και η εύλογη απορία της κυρίας, πως είναι δυνατόν να ανταποκριθεί σ’ αυτές τις υποχρεώσεις με την σύνταξή της και γεμάτη απόγνωση ζήτησε κάποια σανίδα σωτηρίας. Της είπα βέβαια πως το θέμα δεν είναι μόνο ατομικό ή τοπικό και πως θα πρέπει να το δουν πολύ σοβαρά εκείνοι που μπορούν να το μεταφέρουν εκεί που πρέπει και δεν είναι άλλοι από τους βουλευτές μας… Ε λοιπόν ναι, το πρόστιμο των 100 ευρώ είναι λίαν επιεικώς απαράδεκτο και θα πρέπει να διαγραφεί εδώ και τώρα! Τουλάχιστον αυτό…
Σκέτη… τρομοκράτηση!
Ο κόσμος έχει τρομοκρατηθεί και με το δίκιο του… Ακούει καθημερινά στις «ειδήσεις» τον κάθε σχετικό, αλλά και ΑΣΧΕΤΟ, να αναφέρεται σε ενδεχόμενο ενός Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου, ενώ πυρηνικού ολέθρου και συγχρόνως γίνεται δέκτης εικόνων με καταστροφές, πτώματα ανθρώπων, παιδάκια προσφύγων κλπ. Την ίδια στιγμή βγαίνουν κάποιοι να επιτιμήσουν τους ηλικιωμένους ιδιαίτερα, που σπεύδουν στα σούπερ μάρκετ να προμηθευτούν βασικά είδη διατροφής σε υπερβολικές ποσότητες για παν ενδεχόμενο… Άνθρωποι που βίωσαν την «ουρά» του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και –ακόμη χειρότερο- τον εμφύλιο (’44-’48) και που γνωρίζουν τι σημαίνει πόλεμος και κακουχία. Είναι δυνατόν να μην επηρεάζονται από όλα αυτά που εμείς οι νεότεροι τους σερβίρουμε καθημερινά μέσα από το χαζοκούτι στην κρεββατοκάμαρά τους;
Συνεχίζουμε να… επιβιώνουμε
Σίγουρα τα «πράγματα» δεν είναι καλά και υπάρχει μία ανησυχία για το τι μέλει γενέσθαι… Άποψή μου είναι όμως, ότι σε ΚΑΝΕΝΑΝ δεν συμφέρει μια γενικότερη κλιμάκωση του Ουκρανο-Ρωσικού πολέμου, γιατί σε διαφορετική περίπτωση δεν θα υπάρχουν νικητές και ηττημένοι… Θα είναι απλά όλοι… κατεστραμμένοι! Γι’ αυτό και μόνο τον λόγο θεωρώ ότι δεν πρόκειται να γίνει κάτι περισσότερο από αυτό που ζούμε σήμερα και πως όλο το πρόβλημα θα απομονωθεί στο σκέλος των οικονομικών επιπτώσεων που είναι και αυτό ένα ζητούμενο. Κατά τα άλλα συνεχίζουμε να ζούμε απολαμβάνοντας την ειρήνη και την επάρκεια σε αγαθά, που ακόμη υπάρχουν άφθονα (και πιστεύω ότι θα συνεχίσουν να υπάρχουν) στα ράφια των σούπερ μάρκετ και στα ψυγεία μας! Άλλος με περισσότερα και άλλος με λιγότερα… Για να βλέπουμε τα πράγματα ρεαλιστικά και να τα λέμε με το όνομά τους…
Του Τένη Καμαρίδη
