Προβληματισμός στους Ξανθιώτες καταθέτες σε τράπεζες
Μιλάει και προτείνει ο Αρ. Σαββίδης-σύμβουλος επενδύσεων-επιχ/σεων της «VISTA»
Διάχυτος ο προβληματισμός που εκφράζεται κατά διαστήματα από μικροκαταθέτες συμπολίτες μας, οι οποίοι δεδομένων των χαμηλών επιτοκίων των προθεσμιακών καταθέσεων, αναζητούν «εναλλακτικές» για πιο αποδοτικές επενδύσεις, φοβούμενοι ότι «θα χάσουν και αυτά που έχουν», εάν συμβεί κάποιο γεγονός που θα ανατρέψει τα δεδομένα.
Που μπορεί να επενδύσει όμως ένας καταθέτης (μέχρι 100.000 ευρώ); Κινδυνεύουν όντως οι καταθέσεις του; Υπάρχουν safe επιλογές;
Την άποψή του για όλα τα παραπάνω εκφράζει μέσα από την «Θ» ο Σύμβουλος Επιχειρήσεων και Επενδύσεων της VISTA κ. Αρεταίος Σαββίδης.
Ο ίδιος αφενός καθησυχάζει τους μικροκαταθέτες ότι δεν κινδυνεύουν τα χρήματά τους στις τέσσερις συστημικές τράπεζες, αν και είναι πολύ χαμηλό το επιτόκιο, θεωρώντας παράλληλα ως «ασφαλείς» επενδύσεις την γη και τα ακίνητα που έχουν σχέση με την στέγη αλλά και με τον τουρισμό στο παραθαλάσσιο «μέτωπο» της περιοχής μας.
ΟΙ ΠΡΟΘΕΣΜΙΑΚΕΣ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΣΤΙΣ 4 ΣΥΣΤΗΜΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΤΑ «ΡΙΣΚΑ»
Αναλυτικότερα, ο κ. Σαββίδης εξήγησε στην «Θ» ότι «δεν είναι «θολό» το τοπίο. Βέβαια υπάρχει μια μεταβλητότητα (αυξομειώνονται οι τάσεις και οι ροπές στην οικονομία) αλλά γενικά περνάμε μια τέτοια εποχή, όχι μόνο στην οικονομία αλλά και στην παγκοσμιότητα, στις σχέσεις, στην πολιτική κλπ. Αυτό βέβαια επηρεάζει και την οικονομία. Βλέπετε ότι γίνεται ένα τρελό «ράλι» χρυσού, γιατί θεωρείται «καταφύγιο ασφαλείας» ο χρυσός ανέκαθεν. Μέσα σε αυτήν την τάση λοιπόν, υπάρχει και μια κερδοσκοπία, μια σπέκουλα. Αυτός είναι ο κανόνας της ζωής.
Αναφορικά με τους μικροκαταθέτες, θα σας πω ότι οι τέσσερις συστημικές τράπεζες στην Ελλάδα (που ανήκουν στην «ομπρέλα» της ΕΚΤ) είναι ασφαλείς και εγγυούνται τις καταθέσεις μέχρι 100.000 ευρώ. Νομίζω ότι αυτό το στάδιο του 2015 το «περάσαμε» και δεν θα έρθει ξανά στην Ελλάδα. «Μάτωσε» η Κύπρος με το «κούρεμα» των καταθέσεων, αλλά εμείς την γλιτώσαμε με τα μνημόνια και δεν νομίζω να βρεθούμε ξανά σε αυτήν την φάση. Η Ευρώπη δεν θα αφήσει να παιχτεί ένα τέτοιο παιχνίδι, όταν είναι ανοιχτά άλλα μέτωπα αυτήν την στιγμή στο ευρωπαϊκό προσκήνιο. Άρα, ο καταθέτης δεν πρέπει να φοβάται τις τέσσερις συστημικές τράπεζες γιατί αυτές του εξασφαλίζουν μια σιγουριά στις καταθέσεις του. Το «μοντέλο» είναι ότι ναι, έχουν μειωθεί πάρα πολύ τα επιτόκια, οι τράπεζες ήδη ωθούν κάποιους πελάτες τους να μπουν σε αμοιβαία κεφάλαια και σε άλλα προϊόντα που έχουν μεγαλύτερες αποδόσεις, αλλά ενέχουν και ένα «ρίσκο». Όσο και αν λένε ότι δεν έχουν ρίσκο. Υπάρχουν τα προϊόντα που σου δίνουν ένα καλύτερο επιτόκιο, αλλά δεν σου εγγυώνται το κεφάλαιο. Εκεί οι αποδόσεις είναι ή θετικές ή αρνητικές. Κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να προκύψει αύριο. Ο πελάτης αναλαμβάνει το ρίσκο. Όποια άλλη κατάθεση – πέρα από την προθεσμιακή – ενέχει κίνδυνο. Καμιά φορά βέβαια οι τράπεζες και οι τραπεζικοί δεν τα λένε όλα, γιατί έχουν στόχους, πίεση και πολλούς δικούς τους λόγους. Όλα έχουν όμως κίνδυνο. Όλες οι σταθερές που είχαμε από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά, έχουν ανατραπεί. Άρα, όλα έχουν κίνδυνο, πέρα από τις προθεσμιακές καταθέσεις που δεν έχουν κίνδυνο, αλλά έχουν χαμηλές αποδόσεις».
«ΑΚΙΝΗΤΑ ΓΙΑ ΣΤΕΓΗ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΗ, ΟΙ ΑΣΦΑΛΕΙΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ»
Επίσης, ο ίδιος υπογράμμισε ότι «οι άλλου τύπου επενδύσεις που μπορεί να κάνει κάποιος, έχουν το εξής:
Η γη (η στέγη) είναι ταμπού για τον Έλληνα. Υπήρχε μια δεκαετία – δεκαπενταετία που αυτό υπέστη μια καθίζηση λόγω μνημονίων κλπ, αλλά τώρα έχει μια άνθιση. Πολύ μιλούν για «φούσκα», αλλά η ανάγκη λέει ότι η στέγη έχει ακόμη «ψωμί». Έχει ακόμη ζήτηση. Άρα είναι μια επένδυση που θα μπορούσε να κάνει κάποιος. Είναι ασφαλές ένα διαμέρισμα, ένα μαγαζί σε άλλη πόλη, σε τουριστικό μέρος κλπ. Και τα χωράφια επίσης. Κατά την προσωπική μου άποψη, στο μέλλον (από σήμερα και για τα επόμενα δέκα – δεκαπέντε χρόνια) μια σίγουρη απόδοση θα είναι η πρωτογενής παραγωγή. Θα υπάρχει δηλαδή μια ζήτηση για χωράφια (για παραγωγές) και δεν θα υπάρχουν χωράφια. Μπορεί κάποιος να αγοράσει γη και να την επενδύσει βάζοντας δέντρα (ακτινίδια, καρποφόρα δένδρα, ελιές) ή δίνοντάς την για καλλιέργεια σε κάποιους. Η γη θα ξαναπάρει αξία νομίζω. Επίσης, όλη η παραθαλάσσια ζώνη (από την Αλεξανδρούπολη ως την Θεσσαλονίκη), στα επόμενα δέκα – δεκαπέντε χρόνια, θα έχει μεγάλη ζήτηση. Είμαστε ακόμη σε «νηπιακό» στάδιο με τον τουρισμό. Και αυτό που δεν μπορούμε να φανταστούμε είναι ότι από πάνω μας, στο μήκος του άξονα Νέστος – Έβρος, υπάρχουν περίπου 40 εκ. άνθρωποι που πλουτίζουν μέρα με την μέρα και μπαίνουν στην μεσαία τάξη. Αυτοί οι άνθρωποι θα ψάξουν να βρουν θάλασσα είτε για να αγοράσουν είτε για να επενδύσουν. Αυτό που βλέπω εγώ – και ως πολιτικό «μάτι» – είναι ότι τα επόμενα χρόνια θα έχει χαθεί η επιχειρηματικότητα από τα «χέρια» μας και σε όλη την παραλιακή ζώνη θα έχουμε επιχειρήσεις βουλγαρικές, ρουμανικές ή τουρκικές. Δεν θα έχουμε ελληνικές…»
«ΜΕ ΡΙΣΚΟ ΟΙ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΣΕ ΧΡΥΣΟ ΚΑΙ ΣΕ BITCOIN»
Τέλος, αναφορικά με τον χρυσό, ο κ. Σαββίδης, σημείωσε ότι «ο χρυσός έχει σπεκουλαριστεί πάρα πολύ. Αυτήν την στιγμή όποιος αγοράσει χρυσό, αγοράζει ακριβά. Είναι κάτι επικίνδυνο πάντως. Όπως και το bitcoin. Το να βλέπεις τις αποδόσεις του bitcoin, δεν σημαίνει ότι είναι ασφαλές. Είναι ‘’πότε αγοράζεις και για τι ορίζοντα’’».
