Ύστερα από εξώδικη δήλωση της κυρίας Χρυσής Ούτση που έλαβα, αναφορικά με τις δηλώσεις μου στα ΜΜΕ για τους λόγους παραίτησης μου από την θέση του Γραμματέα Συντονιστικής Ξάνθης των ΑΝΕΛ, επισημαίνω τα εξής:
Στην συνέντευξη που παραχώρησα ανέφερα αυτολεξεί «… η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν όταν ένα στέλεχός μας έθεσε ως δήλωση του ότι απαγορεύεται σε ελληνικό μέρος να υψώνουμε την ελληνική σημαία….» και σε άλλο σημείο « … δεν επιτρέπεται για ένα νέο παιδί που έχασε τη ζωή του, να βγαίνει στέλεχος και να λέει ότι απαγορεύεται σε ελληνικό έδαφος να υψώνεις τη σημαία …»
Έχοντας την πληροφόρηση ότι η ελληνική σημαία υψώθηκε από τον Έλληνα ομογενή μας στον χώρο των νεκροταφείων πεσόντων, θεωρώ ότι το νεκροταφείο όπου είναι θαμμένοι Έλληνες πατριώτες είναι «ελληνικό έδαφος» με την έννοια που έχουν όλα τα νεκροταφεία πεσόντων στους πολέμους σ΄ όλο τον κόσμο, όπου οι σημαίες κρατών των πεσόντων αναρτώνται προς τιμήν τους και κυματίζουν.
Με την φράση «ελληνικό έδαφος» θεωρώ ότι είναι το χώμα που τους σκεπάζει. Ίσως στην διατύπωση των δηλώσεων μου θα έπρεπε να επισημάνω ότι αυτή τίθεται εντός εισαγωγικών.
Δηλώνω ότι σε καμιά περίπτωση δεν σκόπευα να διαστρεβλώσω αλλά και δεν διαστρέβλωσα την δήλωση της κυρίας Ούτση που έγινε στην προσωπική της σελίδα στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης «facebook», η οποία άλλωστε δεν είναι πλέον διαθέσιμη και προσβάσιμη σε όποιον ενδιαφέρεται να την αναγνώσει.
Η κ Ούτση δήλωσε ότι σε ξένο κράτος δεν πρέπει να αναρτάται σημαία ξένου κράτους χωρίς άδεια, πράγμα που δεν διαστρέβλωσα αφού πάντα στη συνέντευξη μου μιλούσα για το συγκεκριμένο γεγονός δηλαδή την ανάρτηση της ελληνικής σημαίας σε νεκροταφείο πεσόντων στην Αλβανία και τίποτα άλλο.
Πιστεύω ότι δεν θα έπρεπε στελέχη της παράταξης των ΑΝΕΛ να θίγουν ένα τόσο φορτισμένο ζήτημα και ειδικότερα όταν αφορά στην ανάρτηση της Ελληνικής σημαίας από ομογενή μας στην Αλβανία και Έλληνα πολίτη σε χώρο Ελλήνων πεσόντων, πολύ δε μάλλον όταν αυτό το γεγονός ήταν από ότι φαίνεται το γενεσιουργό αίτιο να χάσει τη ζωή του ένας νέος άνθρωπος που τη σημαία αυτή τη τιμούσε με τον δικό του τρόπο κι ας με συγχωρέσει η κυρία Ούτση για την διαφορετική οπτική που έχουμε στο θέμα αυτό.
