Κουραμπιέδες, μελομακάρονα, δίπλες, ισλί, αλλά και καριόκα και σιροπιαστά στις προτιμήσεις των καταναλωτών
Στ. Αρσενίου: «Αποτελούν.. επίδοση πρεσβευτικών διαπιστευτηρίων»
Κουραμπιέδες, μελομακάρονα, δίπλες, ισλί, αλλά και καριόκα και σιροπιαστά με αγνά υλικά, «πρωταγωνιστούν» για ακόμη μια χρονιά στις προτιμήσεις των καταναλωτών της Ξάνθης, με τα ντόπια γλυκά μας συγχρόνως να «φεύγουν» με τους… τόνους και σε όλη την Ελλάδα και σε προορισμούς της Ευρώπης, όπως εξηγεί στην «Θ» ο γνωστός ζαχαροπλάστης της Ξάνθης κ. Στέλιος Αρσενίου. Ο ίδιος χαρακτηρίζει μάλιστα ως «υπεραυτάρκη» τον Ν. Ξάνθης, ο οποίος – όπως σημειώνει – αποτελεί «το μεγαλύτερο θεμέλιο» για την πρώτη θέση της χώρας μας παγκοσμίως στην γαστρονομία, ενώ παράλληλα μιλά και για τις τιμές των γλυκών που αποτελούν «επίδοση πρεσβευτικών διαπιστευτηρίων» για όποιον τα επιλέξει ως δώρο, ενόψει Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς.
«ΘΑ ΦΥΓΟΥΝ ΤΟΝΟΙ ΓΛΥΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΞΑΝΘΗ»
Αναλυτικότερα, ο κ. Αρσενίου, εξήγησε στην «Θ» ότι «Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά σημαίνει «Ξάνθη στην πρώτη θέση της συνείδησης των καταναλωτών της Ελλάδος και της Ευρώπης» από κάθε άποψη και κάθε χρόνο. Και αυτό διότι συνεχίζουμε και κρατάμε με θρησκευτική ευλάβεια τα πατροπαράδοτα γλυκά που έφεραν οι πρόσφυγες το 1922 μέχρι σήμερα και τα νέα παιδιά που αναλαμβάνουν στην θέση μας (γιατί εμείς είμαστε η παλιά φρουρά) αξίζουν θερμότατα συγχαρητήρια διότι εξακολουθούν να συνεχίζουν κατά γράμμα αυτά που έμαθαν από εμάς αλλά και να διευρύνουν ολοένα τους ορίζοντες με τις νέες τάσεις στη ζαχαροπλαστική. Και αυτές οι νέες τάσεις είναι κάποια υλικά σαν την ζαχαρόπαστα και κάποια άλλα που μπήκαν στη ζωή μας και στη δουλειά μας για να κάνουν τις κατασκευές τρισδάστατες, πολύ πιο όμορφες, πολύ πιο ελκυστικές και αντίστοιχες με τη λάμψη των εορτών των Χριστουγέννων. Θα φύγουν τόνοι γλυκά από την Ξάνθη, είτε είναι τα ντυμένα με κουβερτούρα και εξυπακούεται ότι η «αιχμή του δόρατος» είναι η καριόκα (πού είναι γνωστή ένα παραπάνω και από το ρεκόρ Γκίνες από το 2016. Και κοντά στην καριόκα είναι και όλη η σειρά των προϊόντων που είναι ντυμένα με κουβερτούρα. Επιπλέον είναι και ο μπακλαβάς, το σαραγλί, τα σιροπιαστά με λίγα λόγια, διότι στην σύνθεσή τους περιέχουν αιγοπρόβεια επεξεργασμένη σύνθεση και πρώτες ύλες όπως τα καρύδια, τα αμύγδαλα και τα φουντούκια από τον Ν. Ξάνθης πλέον. Εδώ και κάποια χρόνια ο Ν. Ξάνθης είναι υπεραυτάρκης. Μπράβο σε κάποιους ανθρώπους που κόντρα στους καιρούς πήγαν και έβαλαν βάσεις για να είναι μία συνολική διαδικασία ανέλιξης τα προϊόντα μας. Και όχι μόνο τα γλυκά, αλλά όλα αυτά που έχουν σχέση με τον επισιτισμό και την γαστρονομία. Είδατε άλλωστε ότι η Ελλάδα υπερψηφίστηκε στην πρώτη θέση παγκοσμίως για την γαστρονομία της και αυτή η διάκριση δεν ήρθε τυχαία. Και σε αυτήν, το μεγαλύτερο θεμέλιο το έχει βάλει η Ξάνθη».
«ΧΑΜΟΣ ΜΕ ΚΟΥΡΑΜΠΙΕΔΕΣ, ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΑ, ΔΙΠΛΕΣ ΚΑΙ ΙΣΛΙ»
Επίσης ο ίδιος τόνισε ότι «με κουραμπιέδες, μελομακάρονα, δίπλες και ισλί (το μελομακάρονο της Καππαδοκίας), γίνεται «ο κακός χαμός» και ο λόγος είναι ότι τα υλικά είναι πεντακάθαρα και οι συνταγές που ακολουθούνται, πατροπαράδοτες. Αναφορικά με τις παραλλαγές, αυτό επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια και στην οξυδέρκεια και στην φαντασία του επαγγελματία ζαχαροπλάστη».
«ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΑΠΟ ΝΟΜΟ ΣΕ ΝΟΜΟ ΟΙ ΤΙΜΕΣ – ΕΠΙΔΟΣΗ ΠΡΕΣΒΕΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΠΙΟΣΤΕΥΤΗΡΙΩΝ, ΤΑ ΓΛΥΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΞΑΝΘΗ»
Τέλος, αναφορικά με τις τιμές, ο κ. Αρσενίου σημείωσε ότι «οι τιμές, από ο,τι παρακολουθώ, σε όλο το βόρειο διάζωμα (από την Ηγουμενίτσα μέχρι την Αλεξανδρούπολη) διαφέρουν ελάχιστα από νομό σε νομό και από πόλη σε πόλη. Θέλω να πιστεύω ότι οι συνάδελφοι κάνουν τα πάντα για να κρατήσουν τις τιμές εκεί που είναι, πολλές φορές εις βάρος της επιχείρησης πού συντηρούν, διότι η φορολογία είναι απαράδεκτη και πολύ βαριά και το γενικότερο κλίμα είναι αρνητικό για τις παραγωγικές τάξεις. Προσπαθούν να συγκρατήσουν τις τιμές με «νύχια και με δόντια». Εδώ θα μιλήσω και σαν καταναλωτής και όχι σαν επαγγελματίας. Θα έδινα κάτι περισσότερο μία ή δύο φορές το χρόνο σε τέτοιες μεγάλες γιορτές (Χριστούγεννα, Πάσχα ή Μπαϊράμι για τους μουσουλμάνους) να πάρω κάτι από τον τόπο αυτό, από την Ξάνθη και ας το έπαιρνα μία ή δύο ή τέσσερις φορές τον χρόνο. Εκεί που θα το πήγαινα, θα ήξερα ότι το δώρο που πηγαίνω ισοδυναμεί με επίδοση πρεσβευτικών διαπιστευτηρίων».
