Αχμ. Κ. Ιχσάν: «Δεν εμπλέκεται η μειονότητα στις σχέσεις των δύο χωρών»
Αιχ. Καραγιουσούφ: «Άδικο να υπάρχει καχυποψία από την πλειονότητα»
Το πρόσφατο ανέβασμα στο «θερμόμετρο» των σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας είναι κάτι παραπάνω από προφανές. Από την μία η τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο, από την άλλη η υπόθεση με την σύλληψη των δύο αξιωματικών του Ελληνικού Στρατού στην μεθόριο του Έβρου έχουν ανεβάσει τους τόνους της έντασης μεταξύ των δύο πλευρών σε σημείο που πολλοί να φοβούνται ακόμη και την πιθανότητα ενός θερμού επεισοδίου.
Δεν είναι λίγοι λοιπόν αυτοί που σε αυτό το πλαίσιο της έντασης «λοξοκοιτούν» την μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, φοβούμενοι ή αναλογιζόμενοι τον ρόλο που θα έπαιζε σε μία περίπτωση που το θερμόμετρο της έντασης ανέβαινε ακόμη περισσότερο.
Ανιχνεύοντας λοιπόν ακριβώς την θέση την οποία έχουν οι μειονοτικοί συμπολίτες μας απέναντι σε όλα αυτά τα ζητήματα η «Θ» απευθύνθηκε στους πολιτικούς της εκπροσώπους, βουλευτές και πολιτευτές προκειμένου να δώσουν το στίγμα τους αλλά και το στίγμα της μειονότητας της Θράκης απέναντι σε όλα αυτά που βλέπουμε να συμβαίνουν.
Στο πλαίσιο αυτό λοιπόν και μιλώντας στην «Θ» ο βουλευτής Ροδόπης του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Αϊχάν Καραγιουσούφ, τόνισε ότι: «Δεν πρέπει να συνδεθεί κανένα κομμάτι ή μερίδα της μειονότητας με την όποια διένεξη και να υπάρξει μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας, ενώ και από την πλευρά της πλειονότητας είναι άδικο να αντιμετωπίζεται με καχυποψία η μειονότητα γιατί έτσι οδηγούμαστε σε συμπεριφορές όπως αυτή κατά του συναδέλφου μας Μουσταφά Μουσταφά και την άδικη αλλά και σκαιότατη επίθεση που δέχθηκε πρόσφατα…»
Από την πλευρά του ο γνωστός δικηγόρος της Ξάνθης και πολιτευτής κ. Αχμέτ Κεχαγιά Ιχσάν, τόνισε ότι: «Η θέση της μειονότητας είναι μακριά από την όποια αντιπαράθεση των δύο χωρών. Οι σχέσεις άλλωστε της Ελλάδας και της Τουρκίας περνούν και θα περάσουν πολλές διακυμάνσεις, πότε γίνονται φιλικότερες και πότε πιο εχθρικές. Η μειονότητα πρέπει να μένει μακριά από τις διακυμάνσεις αυτές που σε τελική ανάλυση αφορούν την διπλωματία των δύο χωρών κι όχι τον κόσμο της μειονότητας που αντιμετωπίζει διαφορετικά προβλήματα στην καθημερινότητά του».
ΑΪΧ. ΚΑΡΑΓΙΟΥΣΟΥΦ: «ΑΔΙΚΟ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΧΥΠΟΨΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ»
Πιο συγκεκριμένα ο κ. Καραγιουσούφ τόνισε ότι: «Η αλήθεια είναι ότι ακόμη δεν έχω πλήρη εικόνα για το πώς βλέπει η μειονότητα τα προβλήματα αυτά που έχουν ανακύψει τον τελευταίο καιρό στις σχέσεις των δύο χωρών. Όμως σαν μειονότητα πιστεύω ότι δεν είμαστε σε θέση να πάρουμε το μέρος είτε της μία είτε της άλλης πλευράς. Δεν πρέπει να συνδεθεί κανένα κομμάτι ή μερίδα της μειονότητας με την όποια διένεξη και να υπάρξει μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας, ενώ και από την πλευρά της πλειονότητας είναι άδικο να αντιμετωπίζεται με καχυποψία η μειονότητα γιατί έτσι οδηγούμαστε σε συμπεριφορές όπως αυτή κατά του συναδέλφου μας Μουσταφά Μουσταφά και την άδικη αλλά και σκαιότατη επίθεση που δέχθηκε πρόσφατα…»
ΑΧΜ. Κ. ΙΧΣΑΝ: «ΔΕΝ ΕΜΠΛΕΚΕΤΑΙ Η ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΣΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΧΩΡΩΝ»
Από την πλευρά του ο κ. Ιχσάν υπογράμμισε ότι: «Είναι ορισμένα πράγματα μεταξύ των δύο χωρών που πρέπει να αντιμετωπιστούν. Ευτυχώς το διπλωματικό πεδίο, γενικότερα η διπλωματία και των δύο λειτουργεί μια χαρά και νομίζω ότι δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα, αφού γίνουν οι σχετικές συνεννοήσεις. Πιστεύω λοιπόν ότι θα δοθούν οι λύσεις που χρειάζονται σε κάθε θέμα που ανακύπτει και δεν υπάρχει κανένας φόβος για το μέλλον για τίποτε αφού οι ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι καθορισμένες και σε συγκεκριμένα πλαίσια. Αυτά τα πράγματα για μένα είναι λογικά και αναμενόμενα. Ακόμη και μεταξύ δύο ανθρώπων υπάρχουν διακυμάνσεις στις σχέσεις τους που άλλοτε μπορεί να είναι πολύ φιλικές κι άλλοτε λιγότερο ή ακόμη μπορεί και να μαλώσουν ακόμη. Έτσι γίνεται, κατά τη γνώμη μου και με τα κράτη. Είναι όμως άδικο σε κάθε περίπτωση που υπάρχει μία τέτοια κατάσταση το βλέμμα της πλειονότητας να πέφτει με καχυποψία πάνω στην τοπική μειονότητα. Όμως από την άλλη πλευρά δικαιολογώ και αυτούς που μας βλέπουν με καχυποψία γιατί τις περισσότερες φορές βλέπουν τα πράγματα από πολύ μακριά και δεν γνωρίζουν ή δεν αντιλαμβάνονται πως έχουν τα πράγματα τοπικά. Έτσι είναι εύλογο να έχουν μία καχυποψία η οποία όμως πιστεύω ότι δικαιολογείται. Γενικά πιστεύω ότι η θέση της μειονότητας είναι μακριά από την όποια αντιπαράθεση των δύο χωρών που σε τελική ανάλυση αφορούν την διπλωματία των δύο χωρών κι όχι τον κόσμο της μειονότητας που αντιμετωπίζει διαφορετικά προβλήματα στην καθημερινότητά του».
