Γ. Παπαχρόνης: Αν δεν πάμε εμείς στους αιμοδότες δεν θα έρθουν εκείνοι σε εμάς…

Έκκληση του Νοσοκομείου Ξάνθης για αιμοδοσία, αλλά…

Το «μπαλάκι» των ευθυνών στο Νοσοκομείο πετάει ο πρόεδρος της «ΑΓΑΠΗΣ»…

Αίσθηση προκαλεί η ανακοίνωση του Τμήματος Αιμοδοσίας του Γενικού Νοσοκομείου Ξάνθης, για ελλείψεις σε αίμα, την στιγμή που ο Σύλλογος Εθελοντών Αιμοδοτών Ξάνθης «ΑΓΑΠΗ» κάνει διαρκώς εξορμήσεις και διακρίνεται για τις ποσότητες αίματος που παίρνει από τους Ξανθιώτες, αλλά και από αιμοδότες του γειτονικού Δήμου Νέστου. Το ερώτημα που τίθεται λοιπόν, είναι αν το αίμα που δίνουν οι Ξανθιώτες, δεν πάει σε Ξανθιώτες ασθενείς.

Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑΣ

«Στον Νομό Ξάνθης συμβαίνει το εξής παράδοξο που χρήζει  εξηγήσεως (οι επαΐοντες βέβαια την γνωρίζουν ).

Έχουμε τον μεγαλύτερο αριθμό ενεργών εθελοντών αιμοδοτών  ποσοστιαίως  σε όλη την χώρα αλλά η προσέλευση  στην αιμοδοσία του Γ.Ν. Ξάνθης είναι σχεδόν  ανύπαρκτη , ειδικά αυτήν  την  περίοδο .

Το νοσοκομείο μας συνεχίζει, παρά τις αντιξοότητες , να προσφέρει τις υπηρεσίες του και οι ανάγκες για αίμα έχουν αυξηθεί .

Κάνουμε έκκληση στους εθελοντές αιμοδότες να ανταποκριθούν στο κάλεσμα μας και να βοηθήσουν τους ασθενείς μας ,τώρα που τα ψυγεία μας αδειάζουν, κάνοντας μια βόλτα ως το νοσοκομείο μας»

«ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΔΥΟ ΕΞΟΡΜΗΣΕΙΣ ΤΟΝ ΜΗΝΑ – ΚΑΜΙΑ ΕΞΟΡΜΗΣΗ ΙΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΑΥΓΟΥΣΤΟ – ΕΜΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ…ΓΙΑΤΡΟΥΣ»

Η «Θ» επικοινώνησε με το Νοσοκομείο, αλλά οι εκεί υπεύθυνοι δεν θέλησαν να προχωρήσουν σε κάποια δήλωση. Ακολούθως αναζητήσαμε τον πρόεδρο της «ΑΓΑΠΗΣ» κ. Γιάννη Παπαχρόνη, ο οποίος εξήγησε ότι το νοσοκομείο δεν δίνει την δυνατότητα στον Σύλλογο για πάνω από δύο εξορμήσεις τον μήνα, ενώ από το…μακρινό 2005 ακόμη, ο ίδιος ο σύλλογος καλείται να βρει εθελοντές γιατρούς για αυτές.

Πιο αναλυτικά ο κ. Παπαχρόνης εξήγησε στην «Θ» ότι «το Νοσοκομείο Ξάνθης δίνει στον σύλλογο της «ΑΓΑΠΗΣ» δύο εξορμήσεις τον μήνα, μόνον. Εμείς ζητάμε παραπάνω εξορμήσεις αλλά δεν έχει την δυνατότητα – λόγω έλλειψης προσωπικού λέει – να μας δώσει και δεύτερον λέει ότι έχει και άλλους φορείς και πρέπει να τους βολέψει και εκείνους.

Επίσης οι αιμοδοσίες του Νοσοκομείου Ξάνθης, εκτός νοσοκομείου, γίνονται από Σεπτέμβριο μέχρι και Ιούνιο. Τον Ιούλιο και τον Αύγουστο έχουν πει να μην βγαίνουν έξω, γιατί θέλουν να δώσουν τις άδειες του προσωπικού κλπ. Τους παρακαλούμε λοιπόν χρόνια ολόκληρα όλους και τους λέμε ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε μια αιμοδοσία τον Ιούλιο και μια τον Αύγουστο γιατί θα μπορούσαμε να μαζέψουμε 20-30 φιάλες. Είναι ανένδοτοι σε αυτό. Δεν σας κάνει εντύπωση ότι συνέχεια κάνουμε αιμοδοσίες; Εσείς λέτε ότι κάνουμε με άλλα νοσοκομεία, αλλά εγώ σας λέω ότι οι πρώτες κρούσεις που κάνουμε είναι στο δικό μας νοσοκομείου, αν θέλουμε να κάνουμε εξορμήσεις και μας λένε ότι «πάνω από δύο, δεν μπορούμε να κάνουμε». Εμείς λοιπόν έχουμε τόσες πολλές ομάδες, που δεν μας φτάνουν οι δυο εξορμήσεις τον μήνα. Είναι 20 εξορμήσεις. Όταν ο Σύλλογος λοιπόν έχει πραγματοποιήσει πάνω από 100 εξορμήσεις, φταίει ο Σύλλογος που κάνει αιμοδοσίες;

Ο Ιούλιος και ο Αύγουστος είναι δύσκολοι μήνες, ανέκαθεν. Αν δεν βγεις στην «πηγή» να μαζέψεις τα αίματα, μην περιμένεις ο κόσμος να πάρει το αμάξι του και να πάει… Εδώ δεν πάει από την πόλη της Ξάνθης στο Νοσοκομείο. Θα κατέβει εθελοντικά από το Δημάριο ή από τα Μάγγανα κλπ; Ο κόσμος το σκέφτεται πλέον. Θα πάει μόνο αν πρέπει να δώσει σε κανέναν συγγενή του ονομαστικά και για εκείνο θα πάνε 2-3 συγγενείς με ένα αυτοκίνητο. Σκέφτονται και το πήγαινε – έλα οι άνθρωποι. Από το 2005 (πριν τα χρόνια των μνημονίων κλπ), για να κάνουμε αυτές τις δυο εξορμήσεις έξω ο Σύλλογος, θα πρέπει να βρει εθελοντές γιατρούς. Τους παρακαλάμε να κάνουμε αιμοδοσίες και τον γιατρό πρέπει να τον βρούμε εμείς για να γίνει η αιμοδοσία. Και σε όλα αυτά τα χρόνια, «ζορίζουμε» τους εθελοντές γιατρούς μας».

«ΟΤΑΝ ΚΑΘΕ ΙΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΑΝΑΓΚΕΣ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ… ΕΚΤΑΚΤΕΣ – ΕΜΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΤΗΝ ‘’ΠΗΓΗ’’»

Επίσης ο ίδιος τόνισε ότι «δεν μπορώ να καταλάβω τις «έκτακτες ανάγκες» του Καλοκαιριού. Όταν οι ανάγκες του Καλοκαιριού παρουσιάζονται κάθε Ιούλιο και Αύγουστο, δεν είναι «έκτακτες», αλλά τακτικές ανάγκες. Όταν έχεις τακτικές ανάγκες κάνεις κινήσεις. Όντως τον Ιούλιο και τον Αύγουστο δεν υπάρχουν τακτικά χειρουργεία. Έχουν σταματήσει στα περισσότερα νοσοκομεία. Αλλά έχουμε πολυμεταγγιζόμενα άτομα, θαλασσαιμικούς, ηλικιωμένους με αναιμίες κλπ. Θα πρέπει λοιπόν να φροντίσεις να έχεις απόθεμα. Ο κόσμος όμως, δυστυχώς, δυσκολεύεται. Ιδίως με τα τρία χρόνια του covid, αποφεύγει τα νοσοκομεία και θέλει να βγαίνει έξω. Εμείς λοιπόν πρέπει να πάμε στην «πηγή». Δεν μπορεί να είναι δικαιολογία ότι αν δεν κάνεις εξορμήσεις έξω, ο κόσμος θα αναγκαστεί να έρθει στο νοσοκομείο. Θα έρθει ο κόσμος που έχει την δυσκολία. Όχι ο κόσμος – εθελοντής».

«ΚΑΙ ΤΑ ΑΙΜΑΤΑ ΣΕ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΚΛΠ, ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ – ΚΥΡΙΩΣ – ΣΕ ΞΑΝΘΙΩΤΕΣ»

Τέλος, ο κ. Παπαχρόνης, σημείωσε μεταξύ άλλων ότι «έρχεται και το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης και κάνουμε πλέον αιμοδοσίες. Πόσοι Ξανθιώτες νοσηλεύονται στην Αλεξανδρούπολη; Αυτό βολεύει και το δικό μας Νοσοκομείο, γιατί αντί να πάρει τα αίματα και να τα στείλει στην Αλεξανδρούπολη, φέρνουμε την Αλεξανδρούπολη και τα παίρνει απευθείας και χρησιμοποιούνται για Ξανθιώτες (κυρίως). Πλέον, για περιστατικά δικά μας, το νοσοκομείο δεν στέλνει αίματα στην Αλεξανδρούπολη.  Το κανονίζουμε με ένα τηλέφωνο. Το ίδιο γίνεται – αντίστοιχα – και με το «Παπανικολάου». Είναι η «έδρα» μας στην Θεσσαλονίκη και καλύπτουμε τα άλλα νοσοκομεία, κλινικές, διαβαλκανικό, ευρωκλινική, genesis, από αυτά τα αποθέματα, κυρίως τον Ξανθιωτών. Δεν στέλνει τώρα το νοσοκομείο μας αίματα στο «Παπανικολάου» Τώρα μιλώ για τα μέλη του Συλλόγου και για τον κόσμο που απευθύνεται στον Σύλλογο (που απευθύνεται η μισή Ξάνθη). Δεν λέω αν το νοσοκομείο έχει δικό του περιστατικό και αν στέλνει στο «Παπανικολάου». Ας το κανονίσουν μόνοι τους αυτό. Αν δεν βγεις όμως να πας στον κόσμο και να ζητήσεις αίμα, μην περιμένεις να έρθει ο κόσμος. Για να πάει ο εθελοντής, πρέπει να τον διευκολύνεις στα ωράρια κλπ. Όταν έχουμε πρόβλημα, ξεβολευόμαστε και είμαστε ευέλικτοι να κάνουμε και άλλα πράγματα…»