Μιλά και αναλύει αποκλειστικά στην «Θ» ο γνωστός στρατηγικός αναλυτής και ακαδημαϊκός κ. Νίκος Λυγερός
Το Νέο Λαϊκό Μέτωπο αναδείχθηκε ο μεγάλος νικητής του β’ γύρου των γαλλικών εκλογών, κερδίζοντας 182 έδρες στη γαλλική Εθνοσυνέλευση, ποσοστό όμως όχι ικανό για την εξασφάλιση της απόλυτης πλειοψηφίας η οποία απαιτεί 289 έδρες.
Ήταν όντως μια «μεγάλη ανατροπή» το εν λόγω αποτέλεσμα για τους Γάλλους; Τι μέλλει γενέσθαι από εδώ και πέρα και μάλιστα σε μια περίοδο κατά την οποία θα φιλοξενηθούν στο Παρίσι και οι Ολυμπιακοί Αγώνες; Θα αλλάξει τις ισορροπίες απέναντι σε Ευρωπαϊκή Ένωση, Αμερική αλλά και Ισραήλ, η αντισημιτική στάση του Μελανσόν;
Την άποψή του για όλα τα παραπάνω, εκφράζει – αποκλειστικά μέσα από την «Θ» – ο γνωστός στρατηγικός αναλυτής και ακαδημαϊκός κ. Νίκος Λυγερός, που ζει και βιώνει ίσως καλύτερα από τον καθένα τα πολιτικά –και όχι μόνον- «πράγματα» της Γαλλίας.
«ΔΥΣΚΟΛΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ – ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ‘’ΛΑΝΤΖΑ’’ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΟ ΕΝΔΙΑΜΕΣΟ»
Πιο αναλυτικά ο κ. Λυγερός, εξήγησε στην «Θ» ότι «πρώτα από όλα, για να είμαστε ξεκάθαροι, επειδή η Γαλλία ψηφίζει πάντοτε με δύο γύρους, ο πρώτος γύρος είναι πάντοτε η «λαική έκφραση» και ο δεύτερος γύρος είναι πιο στρατηγικός. Άρα τα πράγματα αλλάζουν. Δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι μια «ανατροπή», αλλά ότι υπήρχε ένα πλαίσιο για να ξαναβρεθούν τα δεδομένα που προϋπήρχαν. Το αποτέλεσμα είναι – αν θέλετε – θεαματικό, όχι για την αλλαγή αλλά πιο πολύ για την σύνθεση της Εθνοσυνέλευσης γιατί τώρα έχει τρία blogs πολύ ξεκάθαρα και πολύ διαφορετικά και αυτό δεν προβλέπεται σε αυτήν την 5η Δημοκρατία που ισχύει από το ’58. Λειτουργεί συνήθως με μια πλειοψηφία που είναι απόλυτη ακόμη και αν υπάρχει το πλαίσιο της «συγκατοίκησης». Άρα εδώ τα πράγματα είναι δύσκολα για να γίνει μια κυβέρνηση. Το μόνο σίγουρο προς το παρόν, είναι ότι δεν αλλάζουν ριζικά τα δεδομένα, όπως θα είχαν αλλάξει αν είχε κυριαρχήσει η ακροδεξιά και αυτός ήταν ο φόβος και στην Γαλλία και στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ (μπορώ να πω) αλλά τα πράγματα σε αυτό το επίπεδο δεν αλλάζουν. Δηλαδή σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής, παραμένουμε σε γενικές γραμμές, ακριβώς στο ίδιο πλαίσιο. Εδώ, επειδή υπάρχει μια δυσκολία κυβέρνησης και δεν υπάρχει κανένα από τα 3 blogs που μπορεί να παίξει μόνο του, θα αναγκαστούν να μπουν σε διαπραγματεύσεις και σε νέες συμμαχίες που θα μοιάζουν είτε στο Γερμανικό «μοντέλο» (που έχει πολλά κόμματα σε μια κυβέρνηση) είτε θα γίνει μια αλλαγή και αντί να είναι η Αριστερά και η Ακροαριστερά που θα παίξει έναν ρόλο, θα είναι πολύ το Κέντρο με την Δεξιά. Θα το δούμε στην πορεία. Μην ξεχνάμε επίσης πως επειδή υπάρχουν και οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα πρέπει κάποιος να κάνει όλη την «λάντζα» στο ενδιάμεσο, μέχρι να βρεθεί μια νέα κυβέρνηση η οποία θα πρέπει να είναι πιο ανθεκτική από ο,τι βλέπουμε προς το παρόν, διότι πολύ απλά με 182 έδρες, το Νέο Λαϊκό Μέτωπο δεν μπορεί να παίξει κυρίαρχο ρόλο μόνο του. Διότι υπενθυμίζω ότι με 250 έδρες το κόμμα του Εμμανουέλ Μακρόν είχε δυσκολίες και έπρεπε να περάσει πολλά νομοσχέδια, χρησιμοποιώντας το άρθρο 49/3. Αυτό έχει σημασία. Αυτό που βλέπουμε τώρα είναι ότι ήδη υπάρχουν συζητήσεις και ζυμώσεις ακόμη και μέσα σε αυτές τις συμμαχίες (σ.σ. έχουν πολλά κόμματα) και αντιλαμβάνεστε ότι είναι δύσκολη η κατάσταση, αλλά υπενθυμίζω ότι είμαστε σε ένα πλαίσιο Δημοκρατίας και δεν νίκησε η βαρβαρότητα, αλλά η Δημοκρατία που είναι πιο «ανθεκτική» από ο,τι πίστευαν οι άνθρωποι όταν είχαν αναλύσει τον πρώτο γύρο. Άρα τα πράγματα ήταν αναστρέψιμα και τώρα είδαμε αυτήν την εξέλιξη. Αυτό που ξέρουμε προς το παρόν είναι ότι ο νυν Πρωθυπουργός πρέπει να δώσει κανονικά την παραίτησή του, αλλά μπορεί να του ζητηθεί να παραμείνει τουλάχιστον στο έργο του έως τους Ολυμπιακούς Αγώνες, που είναι σε λιγότερο από 20 μέρες. Άρα, όταν συζητάμε ότι μπορεί να έχουμε διαπραγματεύσεις που ενδεχομένως να έχουν διάρκεια ημερών ή εβδομάδων, καταλαβαίνετε ότι πολύ γρήγορα θα μπούμε σε αυτήν την φάση και κανείς δεν έχει όρεξη να έχουμε πρόβλημα σε αυτό το επίπεδο. Άρα μπορεί να είναι είτε μια «παρένθεση» για να γίνει η διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων με έναν σταθερό τρόπο είτε να αναγκαστούν να βρουν μια σύνθεση – περίπλοκη σίγουρα και πιο ανθεκτική από ο,τι εκτιμούμε προς το παρόν – ώστε να ξεπεραστεί αυτό το εμπόδιο, γιατί είναι σημαντικό για την Γαλλία αλλά και για τον κόσμο η διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων να μην γίνει σε μια φάση εντελώς «τρελή» και σε μια φάση «κρίσης».
«Ο ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΜΕΛΑΝΣΟΝ, ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΤΟΥ – ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ»
Σε ερώτηση της «Θ» αναφορικά με το αν θα αλλάξουν οι ισσορροπίες απέναντι σε Ευρώπη, Αμερική αλλά και Ισραήλ, με την αντισημιτική στάση του Μελανσόν, ο κ. Λυγερός απαντά ως εξής:
«Στην πραγματικότητα ο αντισημιτισμός που έχει ο ίδιος ο Μελανσόν (μάλλον πιστεύω ότι απλώς τον χρησιμοποεί για να πάρει ψήφους) του προκαλεί προβλήματα και μέσα στην συμμαχία του. Άρα δεν είναι ότι ξαφνικά η Γαλλία θα αλλάξει θέση και θα διαφοροποιηθεί επάνω σε αυτό. Δεν πρόκειται να περάσει, γιατί δεν έχει την πλειοψηφία. Υπενθυμίζω ότι η «Ανυπότακτη Γαλλία» έχει 75 έδρες, άρα σε κομματικό επίπεδο είναι μόνον το 3ο κόμμα. Γιατί το 1ο είναι ο «Εθνικός Συναγερμός» με 126 έδρες, το δεύτερο είναι το κόμμα «Αναγέννηση» του προέδρου με 99 έδρες, ακολουθεί το 3ο με 75 έδρες και θα έλεγα ότι είναι πολύ κοντά και η κλασική δεξιά με 68 και το σοσιαλιστικό κόμμα με 65. Κατά συνέπεια δεν είναι κάτι που αποτελεί μια μεγάλη κυριαρχία μέσα σε αυτήν την συμμαχία και αυτή η συμμαχία δεν αποτελεί μια κυριαρχία μέσα στην Εθνοσυνέλευση. Άρα η θέση της Γαλλίας σε σχέση με την Αμερική, την ΕΕ και ακόμη και με το Ισραήλ, δεν πρόκειται να αλλάξει με αυτές τις θέσεις. Γιατί πολύ απλά είναι της μειοψηφίας».
«ΘΕΤΙΚΟ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΓΑΛΛΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΕ – ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ»
Τέλος, ο ίδιος σημείωσε ότι «το αποτέλεσμα των εκλογών είναι θετικό γιατί είναι η νίκη της Δημοκρατίας. Ας μην ξεχνάμε ότι με τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου, θα είχαμε ουσιαστικά 297 έδρες στην ακροδεξιά που θα είχε ανάγκη μόνο από 289. Φανταστείτε λοιπόν τι θα γινόταν. Άρα για εμένα είναι σίγουρα κάτι το θετικό. Δεν είναι τελικό, με την έννοια ότι πρέπει να γίνουν αυτές οι διαπραγματεύσεις και να δούμε πως θα λειτουργήσει, αλλά σίγουρα κανένας – τουλάχιστον η πλειοψηφία των Γάλλων – δεν ήθελε να υπάρχει μια κυβέρνηση η οποία να έχει την απόλυτη πλειοψηφία και να είναι από την ακροδεξιά και αυτό νομίζω ότι είναι μια νίκη για την Δημοκρατία. Όχι μόνον για την Γαλλία αλλά και για την Ευρωπαϊκή Ένωση, γιατί και αυτό παίζει έναν ρόλο. Διότι ξέρετε πως παίζουμε όταν είμαστε μαζί σε αυτό το πλαίσιο».
