Απροστάτευτοι οι δανειολήπτες-Συμβουλές από τον πρόεδρο του ΕΠΑΜ
Δημ. Καζάκης: «Τακτική εκφοβισμού και ο,τι… αρπάξουν – Κάποια έχουν χρεοκοπήσει»
Ανελέητα «χτυπήματα» συνεχίζουν να δέχονται οι δανειολήπτες, τα δάνεια των οποίων «πουλήθηκαν» από τις τράπεζες στα γνωστά «funds». Ακόμη και μετά την τελεσφόρηση μιας υπόθεσης και αφού εκποιηθούν κάποια ακίνητά τους και κλείσει ο «λογαριασμός», προκύπτουν και πάλι νέες οικονομικές υποχρεώσεις για «δεύτερους « και «τρίτους» ενδιάμεσους, εκτός από τις απαράδεκτα υψηλές αμοιβές των αρμοδίων συμβολαιογράφων και λοιπόν εμπλεκόμενων. Πως μπορεί όμως να προστατευθεί ο δανειολήπτης από τα «κοράκια» που ζητούν συνεχώς και άλλα έξοδα; Τι πρέπει να κάνει;
Σε όλα τα παραπάνω απαντά μιλώντας στην «Θ» ο γνωστός οικονομολόγος-αναλυτής και πρόεδρος του ΕΠΑΜ κ. Δημήτρης Καζάκης.
«ΤΑΚΤΙΚΗ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ ΚΑΙ Ο,ΤΙ ΑΡΠΑΞΟΥΝ»
Αναλυτικότερα, ο κ. Καζάκης, διευκρίνισε αρχικά ότι «δεν μπορεί ένα fund να σου ζητήσει άλλα. Είναι καθαρά τακτική εκφοβισμού και ο,τι αρπάξουν. Υπάρχει ένα σοβαρό θέμα με τα funds, πέραν από το καθαυτό ζήτημα ότι παραχωρήθηκαν και λεηλατήθηκαν περιουσίες και αυτό μόνον στην Ελλάδα συμβαίνει. Δεν κατόρθωσαν να βγάλουν αυτά που προϋπέθεταν ή που εκτιμούσαν ότι μπορούσαν να βγάλουν μέσα από την εκποίηση περιουσιών ή την είσπραξη οφειλών. Μάλιστα, ορισμένα από τα funds που έχουν ευρωπαϊκό χαρακτήρα (λειτουργούν δηλαδή και σε άλλες χώρες) έχουν ήδη χρεοκοπήσει. Έχουν κηρύξει πτώχευση. Κρατούν εδώ μόνο τα γραφεία τους για πολλούς και ευνόητους λόγους. Πρώτον για να μπλέκονται με κόμματα, όπως επίσης και με στελέχη της Τραπέζης της Ελλάδος αλλά και άλλων τραπεζών και ο,τι αρπάξουν».
«ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΑ FUNDS ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΝ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΣΕ… ΑΛΛΑ FUNDS»
Επίσης ο ίδιος τόνισε ότι «η κυβέρνηση Μητσοτάκη, από τότε που ανέλαβε (το 2019) έφερε νόμους εγγύησης ονομαστικής αξίας δανείων προς τα funds. Το πρόγραμμα «Ηρακλής» όπως λέγεται. Αυτό εγγυάται ότι αν δεν μπορεί ένα fund να εισπράξει από την διαχείριση ενός δανείου, το 35% της ονομαστικής αξίας θα το πληρώσει ο κρατικός προϋπολογισμός. Δηλαδή ο Έλληνας φορολογούμενος. Αυτό όμως σήμερα δεν μπορεί να υλοποιηθεί διότι η κατάσταση των δημοσιονομικών της χώρας είναι για «πέταμα» και το δεύτερο είναι ότι δεν μπορούν να γυρίσουν πίσω τα δάνεια στις τράπεζες. Γιατί αν συμβεί αυτό, τότε τα κόκκινα δάνεια θα εκτοξευθούν στους τραπεζικούς λογαριασμούς και επομένως δεν θα μπορεί να γίνεται το «παιχνίδι» ρευστότητας και κερδοσκοπίας στο ελληνικό χρηματιστήριο, που είναι χρήμα και το χρησιμοποιούν οι τράπεζες προκειμένου να δημιουργήσουν μια πλασματική ισολογιστική εικόνα και να παίρνουν λεφτά από το ευρωπαϊκό κεντρικό σύστημα τραπεζών… Έχουν μπλέξει με αυτόν τον τρόπο λοιπόν τα funds και προσπαθούν να μεταφέρουν τις υποχρεώσεις που έχουν στα χέρια τους, δηλαδή τα δάνεια, σε άλλα funds. Αν και νομικοί που για τους πελάτες τους έκαναν προσφυγή και στο Υπ. Οικονομικών ώστε να παρέμβει για την διαγραφή χρεών (έστω μέρους), το Υπουργείο Οικονομικών δηλώνει ανήμπορο. Ο νόμος (ο μνημονιακός νόμος επί Τσίπρα – Τσακαλώτου) που νομιμοποιεί την διαχείριση των δανείων σε μη τραπεζικές οντότητες, όπως είναι τα funds, δεν επιτρέπει την μεταβίβαση. Δεν μπορεί το ένα fund να μεταβιβάζει στο άλλο. Το κάνουν, αλλά είναι παράνομο».
«ΖΗΤΗΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΜΒΑΣΗ ΚΑΙ… ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΔΕΙΤΕ ΠΟΤΕ – ΟΣΟ ΠΙΟ «ΠΙΣΩ» ΤΡΑΒΗΞΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, ΤΟΣΟ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ»
Τι πρέπει να κάνει όμως ένας δανειολήπτης για να προστατευθεί από όλα αυτά; Στο ερώτημα της «Θ», ο κ. Καζάκης απαντά ως εξής:
«Ένας δανειολήπτης, επιχειρηματίας ή ιδιώτης, το πρώτο πράγμα που πρέπει να ζητήσει είναι τα νόμιμα έγγραφα για να αναγνωρίσει την οφειλή. Δηλαδή την σύμβαση με την οποία «έχετε αναλάβει το δάνειο και με ποιους όρους». Αυτό είναι το απλό και φυσιολογικό. Πρέπει να ζητήσει την σύμβαση αυτή καθαυτή, που θα πρέπει να είναι νομίμως υπογεγραμμένη και μόνο τότε θα «αναγνωρίσει». Και πάλι δεν είναι υποχρεωμένος πλήρως να αναγνωρίσει, αλλά μπορεί να κάνει αντιπροτάσεις, εάν του επιδοθεί νομίμως το παραστατικό με βάση το οποίο υπάρχει η οφειλή. Αυτό δεν πρόκειται για γίνει. Σας το εγγυώμαι και σας το υπογράφω. Κανένας δεν θα το κάνει. Και μάλιστα, από το 2018 και μετά, τα Ειρηνοδικεία στην μεγάλη πλειοψηφία τους ζητούσαν το αυτονόητο, την σύμβαση από τα funds με την οποία αναγνωρίστηκαν τα δάνεια, αλλά δεν εμφανίστηκε ούτε ένα fund, με αποτέλεσμα τα Ειρηνοδικεία να εκδίδουν αποφάσεις υπέρ των δανειοληπτών. Ας πάνε στο δικαστήριο και ας απαιτήσουν την οφειλή τα funds. Αλλά και τότε το αίτημα εκ μέρους του δανειολήπτη (σ.σ. για την σύμβαση) παραμένει. Τα δάνεια αυτά δεν έχουν εξαγοραστεί ποτέ από τα funds και η σχέση δανειολήπτη – δανειστή, παραμένει ως έχει με την τράπεζα. Για αυτό και δεν υπήρχε αντίτιμο. Αυτοί λοιπόν πήραν τους τίτλους και εμφανίστηκαν να κατέχουν – γιατί δεν τους ψάχνει κανένας, ούτε η ΤτΕ ούτε τα Δικαστήρια, όσες φορές προσέφυγαν δανειολήπτες σε αυτά – και επομένως εκβιάζουν τους δανειολήπτες χωρίς να έχουν τα νόμιμα παραστατικά με βάση τα οποία απαιτούν να πληρωθούν οι οφειλές. Το πρώτο πράγμα λοιπόν που πρέπει να ζητήσει ο δανειολήπτης είναι να του εμφανίσουν το νόμιμο παραστατικό στο οποίο στηρίζεται η έννομη απαίτησή τους, κάτι που δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει. Το δεύτερο είναι ότι αν πάνε στα δικαστήρια και το δικαστήριο μπορεί να λάβει υπόψη του ένα σημείωμα που στέλνει η τράπεζα που λέει ότι όντως το έχει παραχωρήσει κλπ, χωρίς να αποτελεί την σύμβαση (και δυστυχώς υπάρχουν δικαστές που το κάνουν αποδεκτό αυτό) τότε μπορεί να ξεκινήσει μια διαδικασία για το «κατά πόσο είσαι συνεργάσιμος». Στα πλαίσια του να είσαι συνεργάσιμος, ξεκινάς με έναν διάλογο για την οφειλή, με μια διαπραγμάτευση στην βάση των πραγματικών δεδομένων και όσο πιο «πίσω» τραβήξεις την κατάσταση, τόσο καλύτερα. Γιατί τα funds δεν είναι στην καλύτερη κατάστασή τους. Θέλουν να πάρουν ο,τι μπορούν και να φύγουν. Ένας καλός δικηγόρος που δεν φοβάται τις τράπεζες, μπορεί να το εξειδικεύσει αυτό ανάλογα με την περίπτωση».
Κλείνοντας, ο κ. Καζάκης, άφησε αιχμές και για δικηγόρους της επαρχίας που δεν λειτουργούν προς όφελος των πελατών τους και δανειοληπτών, αλλά προς όφελος των τραπεζών και επί προσωπικών τους συμφερόντων.
