Γιατί μιλάνε οι «παρατρεχάμενοι» εξ ονόματος του Στράτου Κοντού;
Αναφερόμενος στην εν δυνάμει υποψηφιότητα του Στράτου Κοντού για το Δήμο Ξάνθης έγραψα στην στήλη πως: “αν υπάρχουν κάποιοι καλοθελητές που είτε θέλουν να το παίξουν “στρατηγοί”, είτε θέλουν να πουλήσουν εκδούλευση στο “περιβάλλον”, είτε θέλουν να το παίξουν ινστρούχτορες ή οτιδήποτε άλλο, αν τελικά ο Στράτος κατεβάσει συνδυασμό, να είναι σίγουροι ότι θα μείνουν… ανεπάγγελτοι”! Ε λοιπόν, κάποιοι από αυτούς τους καλοθελητές διαστρεβλώνοντας το νόημα της άποψης που εξέφρασα, προσπάθησαν να την παρουσιάσουν ως αμφισβήτηση για την δυνατότητα συγκρότησης συνδυασμού ή οτιδήποτε άλλο από πλευράς του… Όποιος ξέρει να διαβάζει όμως ελληνικά, καταλαβαίνει πολύ καλά και δεν χρειάζεται καμιά διευκρίνιση… Το υποθετικό «αν» μπαίνει σαφώς για την τελική απόφαση του νεαρού πολιτευτή, αφού δεν ακούσαμε ακόμη από τον ίδιο ούτε λέξη, παρά μόνο από παρατρεχάμενους και αυτόκλητους… Μπορεί ο άνθρωπος να επιλέξει άλλον «στίβο» -λέμε τώρα- να δοκιμάσει και να δοκιμαστεί! Ας σταματήσουν πλέον κάποιοι να μιλάνε εξ ονόματός του δημόσια, γιατί το μόνο που πετυχαίνουν είναι να υποβαθμίζουν και να υποτιμούν τον ίδιο, τη δυναμική του και γενικά τις ικανότητές του. Πράγμα που πιστεύω ότι το κατανοεί και ο ίδιος ο Στράτος και ήδη έχει εκφράσει τη δυσφορία του…
Η αναλγησία των υπηρεσιών «στοιχίζει» σε… ανθρώπινες ζωές
Απίστευτο και όμως αληθινό! Ο λόγος για την τεράστια γραφειοκρατία, την αναλγησία και την αρτηριοσκληρωτική στάση των δημοσίων υπηρεσιών και των υπουργείων, του ελεγκτικού συνεδρίου και όλων αυτών που υποτίθεται έχουν θεσμοθετηθεί για να προστατεύσουν το δημόσιο συμφέρον. Ο λόγος για την πολυετή καθυστέρηση υλοποίησης των δύο οδικών κόμβων στις παραλίες Μαγγάνων και Μυρωδάτου που αν είχαν υλοποιηθεί το 2014, όταν δηλαδή είχαν ολοκληρωθεί οι μελέτες και είχαν δημοπρατηθεί τα δύο έργα, σήμερα δεν θα θρηνούσαμε ανθρώπινες ζωές και δεν θα έμειναν ανάπηροι συνάνθρωποί μας από τα άπειρα δυστυχήματα που συνέβησαν στους δύο συγκεκριμένους κόμβους… Το φαντάζεστε; Τι θα έχουν να πουν όλοι αυτοί σήμερα στους τραγικούς γονείς των δύο αδελφών που κλήθηκαν από τα Γιαννιτσά να τις παραλάβουν την μεν πρώτη σε άσχημη κατάσταση με την υγεία της και τη δεύτερη κόρη τους στο… «φέρετρο»; Εκτός από άμεση υλοποίηση των ήδη υπαρχόντων μελετών, θα πρέπει να αναζητηθούν και οι ευθύνες πλέον για τον θάνατο των συνανθρώπων μας… Επιτέλους να μπει ένας «ντερμπιές» σε αυτή τη χώρα…
Τα «σκουπίδια» της τραπ μουσικής και το «κόλλημα» των παιδιών μας
Το θέμα προσλαμβάνει πολύ μεγάλες διαστάσεις όσο κι αν εθελοτυφλούν, ιδιαίτερα οι γονείς των νεαρών παιδιών, τα οποία λατρεύουν πλέον ως θεότητες μερικούς αλητήριους που τους πλασάρουν από «σκουπίδια» μουσικές μέχρι και ναρκωτικά (εμμέσως ή αμέσως)… Αναφέρομαι στην λεγόμενη τραπ μουσική, η οποία συνοδεύει σε κάθε έξοδό τους τα 11χρονα, 12χρονα και 14χρονα αγόρια και κορίτσια ακόμη και στο παιχνίδι τους, όπου παράλληλα ακούγεται και η ανάλογη μουσική (λέμε τώρα)… Με αφορμή λοιπόν το προχθεσινό επεισόδιο στα βραβεία του MAD μεταξύ δύο «κορυφαίων» τέτοιου είδους αλητήριων, έρχεται στην επιφάνεια αυτό το ΣΚΟΥΠΙΔΙ, όπως έχω γράψει και στο παρελθόν… Αν το προσεγγίσουμε αναλυτικά, θα δούμε ότι παραπέμπει στα παιδιά μας σε ότι χειρότερο, υπάνθρωπο και παράνομο μπορούμε να φανταστούμε. Οι λεγόμενοι «τράπερς», οι οποίοι αντιγράφοντας τους top καλλιτέχνες της Αμερικής κάνουν χρυσή καριέρα παραμυθιάζοντας παιδιά και εφήβους, με τραγούδια γεμάτα μίσος, με στίχους που μιλούν για όπλα, ναρκωτικά και ότι άλλο μπορεί να στείλει τα ανυποψίαστα παιδιά μας στην φυλακή ή ακόμη και στον… θάνατο!
Το «σύστημα» που τα κονομάει τους κλείνει το μάτι
Και σαν να μην έφτανε αυτό, το όλο «σύστημα» τους κλείνει το μάτι ορμώμενο από τους followers που έχουν στα social media και φοβούμενοι μην τυχόν χάσουν πελάτες, γι’ αυτό και τους χαϊδεύουν όλοι οι παρουσιαστές των εκπομπών, γι’ αυτό και τους κάνουν φίρμες προβάλλοντάς τους ως πρότυπα, γιατί από πίσω τους υπάρχει μία ολόκληρη βιομηχανία κονόμας για όλους, άσχετα αν όλη αυτή η ιστορία αποβαίνει καταστροφική για τα παιδιά προεφηβικής και εφηβικής ηλικίας που μυούνται στο μίσος και σε εκείνα που παραπέμπουν σε μια εύκολη και χλιδάτη ζωή, ακόμη και με παράνομο τρόπο, στα «σκληρά» και πάει λέγοντας… Και αφού δεν υπάρχει καμία άλλη άμυνα μέσω θεσμών της πολιτείας, απομένει αποκλειστικά και μόνον στις οικογένειες να προστατεύσουν τα παιδιά τους. Αν δεν το κάνουν αυτές, τότε το πρόβλημα θα εμφανιστεί μπροστά τους προσεχώς, αλλά τότε θα είναι αργά! Εκπέμπω SOS σε πρώτη φάση και εύχομαι κάποιοι να το λάβουν εγκαίρως…
