Χωρίς κίνημα καταναλωτών η πόλη – Οριστικό «αντίο» και από τον Συνεταιρισμό «ΜΑΖΙ»
Παν. Φιλιππίδης: «Όταν είναι να κάνουμε κάτι μαζί, όλοι κάνουν πίσω…»
Οριστικό «λουκέτο», παρά το ότι υπήρχαν σκέψεις για να γίνει άλλη μια προσπάθεια, μπήκε στον «Κοινωνικό Καταναλωτικό Συνεταιρισμό, ΜΑΖΙ» αφού αφενός δεν υπήρξε εκ νέου το ανάλογο ενδιαφέρον για την συνέχιση του εγχειρήματος, μετά την πρώτη αποτυχημένη προσπάθεια και αφετέρου ο συνεταιρισμός είναι και χρεωμένος κατά 10.000€.
Εξέλιξη, η οποία θυμίζει την ξαφνική απώλεια του Ινστιτούτου Καταναλωτών (ΙΝΚΑ) στην Ξάνθη, η οποία και παραμένει χωρίς καταναλωτικό κίνημα περίπου από το 2011.
Όπως φαίνεται, δυστυχώς, τίποτα δεν «στεριώνει» στην Ξάνθη, παρά το γεγονός ότι «γκρινιάζουν» μεν οι καταναλωτές, αλλά από τον…καναπέ τους.
Για όλα τα παραπάνω μιλά στην «Θ» ο Πρόεδρος του «Κοινωνικού Καταναλωτικού Συνεταιρισμού, ΜΑΖΙ» κ. Παναγιώτης Φιλιππίδης ο οποίος αναφέρει ότι «κλείνουμε οριστικά. Αν και έγινε μια προσπάθεια να ανοίξουμε και πάλι, τελικά δεν ευόδωσε. Έχουμε ένα χρέος 10.000€, βάλαμε έκτακτη εισφορά, κάναμε γενική συνέλευση και τώρα θα μαζέψουμε την εισφορά και θα κάνουμε λύση του συνεταιρισμού. Δεν «στέριωσε» δυστυχώς το εγχείρημα».
«ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ…»
Αναφορικά με το «τις πταίει» ο κ. Φιλιππίδης, επισημαίνει ότι «γενικά δεν υπάρχει συμμετοχή. Εμείς φαίνεται και ότι δεν το οργανώσαμε καλά. Ήμασταν λίγοι ενώ θα έπρεπε να είμαστε τουλάχιστον τριπλάσιοι, ώστε να υπάρχει μεγαλύτερος αριθμός συμμετεχόντων, γιατί από τους εκατό έτρεχαν οι δέκα και από αυτούς σιγά σιγά, ο καθένας με τις δουλειές του, αποχωρούσε. Θα έπρεπε να ήμασταν περισσότεροι, να είχαμε περισσότερα κεφάλαια και να το είχαμε οργανώσει όλο καλύτερα. Ξεκινήσαμε με κάποιον ενθουσιασμό, περιμέναμε ότι θα έρθει ο κόσμος, αλλά τελικά δεν είναι έτσι τα πράγματα. Ο καταναλωτής, είναι καταναλωτής και θέλει να ικανοποιεί συγκεκριμένες ανάγκες. Πρέπει να τον κυνηγάς, να διεκδικείς την πελατεία του, αν ανοίξεις ένα μαγαζί, πράγματα που δεν κάναμε εμείς. Οπότε «μπήκαμε» μέσα και όσο παραμέναμε, δημιουργούσαμε ολοένα και μεγαλύτερο χρέος. Δεν θα έπρεπε καν να είχαμε ανοίξει ένα μαγαζί με την μορφή που το ανοίξαμε. Θα έπρεπε να είναι διαφορετικό. Ίσως σαν πρατήριο τοπικών προϊόντων, σαν πρώτο βήμα και έπειτα να βλέπαμε τι θα γίνει».
«ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΜΑΖΙ, ΜΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΟΛΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΠΙΣΩ»
«Πολύς κόσμος ήταν θετικός στην αρχή αλλά ενώ έδειξαν ενδιαφέρον δεν ήρθαν τελικά να γραφτούν και να συμμετάσχουν, έστω για να βάλουν τον οβολό τους. Όλοι εκ του μακρόθεν κοιτούσαν να δουν πως θα πάει. Προφανώς όμως και δεν θα πάει κάτι μπροστά αν δεν υπάρχει συμμετοχή» συνέχισε ο ίδιος, σημειώνοντας ότι «εμείς δεν ήρθαμε σε επαφή ούτε με το Ινστιτούτο Καταναλωτών ή με άλλους φορείς. Ενώ λέγαμε διάφορα πράγματα που θα κάναμε για να το γνωστοποιήσουμε, τελικά δεν τα κάναμε γιατί δεν υπήρχε χρόνος αλλά και άτομα για να το κάνουν. Το θέμα είναι ότι θέλει συμμετοχή, ώστε να γίνει κάτι μαζικό. Πολύς κόσμος επειδή μας γνώριζε προσωπικά, αγόρασε μια μερίδα για να βοηθήσει στο εγχείρημα, αλλά από εκεί και πέρα ούτε «πάτησε» ποτέ για να δει που είναι αυτό το μαγαζί που άνοιξε και τι έχει ή τι δεν έχει μέσα. Μπορεί να κάνουμε έναν σύλλογο για να χορεύουμε, για τον πολιτισμό ή για κάτι άλλο, αλλά όταν είναι να φτιάξουμε κάτι μαζί, όπως έναν συνεταιρισμό που έχει και τις δημοκρατικές διαδικασίες και το οικονομικό κομμάτι και το εμπορικό, εκεί όλοι κάνουν πίσω».
