Αποδεδειγμένα ως υπουργός και πολιτικός ανελέητη απέναντι στους Κούρδους αυτονομιστές – Μιλά για «τουρκικότητα» των νησιών στο Αιγαίο, τις «χαμένες πατρίδες» όπως τα αποκαλεί, χαϊδεύοντας τα…αυτιά της πιο σκληροπυρηνικής πτέρυγας των υπερεθνικιστών.
Πολλές δημοσκοπήσεις δίνουν στο κόμμα της ποσοστό έως και 20% και ότι μπορεί να κάνει αδύνατη την αυτοδυναμία του Ερντογάν από τον πρώτο γύρο.
ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΑΠΟ ΤΗ ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΑ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ – ΟΙ «ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ» ΡΙΖΕΣ
Γεννήθηκε το 1956 σε μια μικρή κωμόπολη, έξω από την Κωνσταντινουπολη. Όμως, οι γονείς της ήταν μουσουλμάνοι που ζούσαν στην Θεσσαλονίκη και το 1923 με την ανταλλαγή των πληθυσμών πήγαν στην Τουρκία.
Άρχισε να ασχολείται με την πολιτική από μικρή, όταν είδε στην πόλη της να εκλέγεται η πρώτη γυναίκα δήμαρχος, η Λεϊλά Ατακάν.
Σπούδασε Ιστορία στο πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης και το 1994, ενώ δίδασκε εκεί, κέρδισε μια θέση στο κοινοβούλιο με το κόμμα του Ορθού Δρόμου της Τανσού Τσιλέρ.
Μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, η Ακσενέρ έγινε από τους βασικούς παίκτες της πολιτικής ζωής του τόπου. Διορίστηκε υπουργός εσωτερικών στην κυβέρνηση συνασπισμού υπό τον ισλαμιστή πρωθυπουργό, Νετζμετίν Ερμπακάν.
Χρόνια πολιτικής βίας στην Τουρκία με το τουρκικό κράτος να εξαπολύει βρώμικο πόλεμο εναντίον των Κουρδων.
Οι ταραχές κορυφώθηκαν τον χειμώνα και την άνοιξη του 1997 με το τελεσίγραφο του στρατού στην κυβέρνηση που ονομάστηκε «μεταμοντέρνο πραξικόπημα».
Και μπορεί να συγκρούστηκε η ίδια με τους στρατηγούς, αλλά αυτό που την διαχωρίζει από τον Ερντογάν είναι ότι δεν ήταν ποτε εκδικητική. Ακόμα και όταν είχε την εξουσία, δεν παρέπεμψε κανέναν από τους στρατηγούς που την είχαν απειλήσει ακόμα και με σούβλισμα.
Αυτό που λέει σε κάθε της εμφάνιση είναι ότι πιστεύει στην εφαρμογή του νόμου. Πιστεύει στους θεσμούς και δεν έχει καμία σχέση με την στάση που κρατάει ο Ερντογάν απέναντι στα γεγονότα. Του επιτίθεται με κάθε ευκαιρία και τον αποκαλεί μισογύνη. «Μας προτιμάει στη κουζίνα», λέει χαρακτηριστικά.
Επέστρεψε με τους γκρίζους λύκους
Η Ακσενέρ, μετά την εκδίωξη της το 1997, επέστρεψε στην πολιτική 10 χρόνια αργότερα. Μπήκε στο κοινοβούλιο με το κόμμα των γκρίζων λύκων, το οποίο προσπάθησε να εξαγνίσει από το βίαιο παρελθόν του ο σημερινός εταίρος του Ερντογάν, Ντεβλέτ Μπαχτσελί.
Ακόμα και σήμερα, η Ακσενέρ, όπως και οι νεολαίοι του κόμματος της, χαιρετούν κάνοντας την χειρονομία των γκρίζων λύκων.
Το 2016, η Ακσενέρ συγκρούστηκε με τον Μπαχτσελί, όταν εκείνος αποφάσισε να στηρίξει τον Ερντογάν. Όταν μάλιστα με άλλους ανταρτες του κόμματος συγκεντρώθηκαν σε ένα ξενοδοχείο στην Άγκυρα, η αστυνομία το περικύκλωσε.
Κόσμος συγκεντρώθηκε απ’ έξω να συμπαρασταθεί και τότε η Ακσενέρ ανέβηκε στην οροφή ενός λεωφορείου και μίλησε στο πλήθος.
Στις 3 Ιουλίου έφυγε από το κόμμα. Και από εκείνη την στιγμή θεωρήθηκε ότι ο Ερντογάν δεν θα ξεμπέρδευε εύκολα με την «λύκαινα». Πολιτικοί αναλυτές αναφέρουν ότι στις εκλογές, αν καταφέρει να κατέβει θα είναι ό,τι η Χίλαρι Κλίντον.
Επιθέσεις για την προσωπική της ζωή
Τα ΜΜΕ της Τουρκίας της επιτέθηκαν με… λύσσα. Άλλωστε ελέγχονται από το Ερντογάν. Δέχθηκε ακόμα και απειλές για την ζωή της. Όμως εκείνη δείχνει ατρόμητη. Τίποτα δεν μπορεί να χαλάσει την καθημερινότητα της. Της αρέσει να μαγειρεύει και να πηγαίνει μεγάλους περιπάτους με τον σύζυγο της.
Το μόνο που δεν θα κάνει, όπως λέει η ίδια, είναι να τρέξει. Δεν έχει διαβατήριο και αν εμφανιστούν να την συλλάβουν, εκείνη δεν θα κρυφτεί. «Ελάτε! Εδώ είμαι!» Λέει σε όσους προσπαθούν να την τρομάξουν.
ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΦΟΒΗ ΥΠΟΨΗΦΙΌΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΝΤΟΓΑΝ
Αν τελικά καταφέρει να κατέβει στις εκλογές που προκήρυξε ο Ερντογάν στις 24 Ιουνίου,η «Τουρκάλα Λεπέν» απειλεί να ψαλιδίσει την δύναμη του «Σουλτάνου του Βοσπόρου» στερώντας του την αυτοδυναμία (ποσοστό 51%). ΙΙσως , λέγεται,αντιμετωπίσει προβλήματα αναγνώρισης του κόμματος και των συνδιασμών του από τα δικαστηρια.
Η Μεράλ Ακσενέρ, γνωστή και ως «λύκαινα» της Τουρκίας, όπως την αποκαλούν πολλοί συμπολίτες της γιατί είναι πιο εθνικίστρια κι από τον αρχηγό των «γκρίζων λύκων», ηγείται ενός πολιτικού σχηματισμού που είναι ακροδεξιότατος. Πριν από λίγες ώρες ανακοίνωσε ότι θα είναι υποψήφια για την προεδρία κι ότι θα καταφέρει να συγκεντρώσει 100 χιλιάδες υπογραφές υποστήριξης.
Στο προεκλογικό της μανιφέστο,η Ακσενέρ είναι ιδιαίτερα σκληρή με τους Κούρδους αυτονομιστές. Μιλά για «τουρκικότητα» των νησιών στο Αιγαίο- τις «χαμένες πατρίδες» όπως τα αποκαλεί- χαϊδεύοντας τα…αυτιά της πιο σκληροπυρηνικής πτέρυγας των υπερεθνικιστών.Πολλές δημοσκοπήσεις δίνουν στο κόμμα της ποσοστό έως και 20%.Γι’ αυτό και ο Ερντογάν πάτησε γκάζι…
Με βάση το Σύνταγμα της Τουρκίας, για να συμμετέχει ένα κόμμα σε εκλογές, θα πρέπει να έχουν περάσει έξι μήνες από το πρώτου του συνέδριο.Ο Ερντογάν τώρα προλαβαίνει το διάστημα των έξι μηνών από την ίδρυση του κόμματος της Ακσενέρ, με δεδομένο πως συμπληρώνει το χρονικό αυτό όριο στις 28 Ιουνίου και όχι στις 24… Για τέσσερις ημέρες δηλαδή, αποκλείεται η υποψηφιότητά της, ωστόσο, τα τουρκικά ΜΜΕ θεωρούν ότι η Ακσενέρ θα βρει κάποιο τρόπο για να ταράξει τα νερά στις εκλογές.
Το «πακέτο» της Ακσενέρ θα ήταν περισσότερο ελκυστικό για τους ψηφοφόρους, αν το παρελθόν της δεν στιγματιζόταν από τους Γκρίζους Λύκους.Οι προεκλογικές της εξαγγελίες είναι εμποτισμένος με δημοκρατικό χαρακτήρα:περιλαμβάνουν την αποκατάσταση της ελευθερίας της έκφρασης, την απελευθέρωση των δημοσιογράφων,το άνοιγμα των εφημερίδων και των ΜΜΕ που λογόκρινε ο Τούρκος πρόεδρος, αποκομματικοποίηση της δικαστικής εξουσίας και του Συνταγματικού Δικαστηρίου και ανατροπή του δημοψηφίσματος του περασμένου Απριλίου, ώστε η χώρα να επιστρέψει σε κοινοβουλευτικό σύστημα.
Ο Τούρκος πρόεδρος θέλει τη γυναίκα στο σπίτι, η Ακσενέρ όμως αγωνίζεται για τα δικαιώματα των γυναικών ελπίζοντας να αλιεύσει γυναικείες ψήφους. Συμμαχώντας με τον Ντεβλέτ Μπαχτσελί, πρόεδρο του Εθνικιστικού Κόμματος «MHP»,ο Ερντογάν αιφνιδίασε τους πολιτικούς του αντιπάλους αφού τους στερεί το χρόνο να οργανωθούν, αφήνοντας παράλληλα το «Καλό Κόμμα» (διάσπαση του εθνικιστικού MHP) της Μεράλ Ακσενέρ εκτός εκλογικής διαδικασίας. Το κόμμα της λύκαινας της Τουρκίας θεωρείται πιθανός σύμμαχος του ρεπουμπλικανικού CHP. Η Ακσενέρ ωστόσο, μπορεί να κατέβει στις προεδρικές εκλογές υπό την προϋπόθεση ότι θα συλλέξει 100 χιλιάδες υπογραφές υποστήριξης, με τους πολιτικούς αναλυτές να θεωρούν ότι ίσως θα μπορούσε να συσπειρώσει γύρω της τους εχθρούς του Ερντογάν, αν βέβαια υπάρξει δεύτερος γύρος.
