Όχι πως υπέγραψαν και «συμβόλαιο», όμως οι περισσότεροι –αν όχι όλοι- δημοτικοί σύμβουλοι άλλων συνδυασμών που «ανεξαρτητοποιήθηκαν» και στη συνέχεια δέχθηκαν θέσεις ευθύνης στην σημερινή διοίκηση του Δήμου Ξάνθης, ανέλαβαν συγχρόνως και την δέσμευση να στηρίξουν τον Μανώλη Τσέπελη συμμετέχοντας στον νέο διευρυμένο συνδυασμό για τις εκλογές του προσεχούς Οκτωβρίου. Το ανέφερε άλλωστε ευθαρσώς και ο ίδιος ο Δήμαρχος σε δηλώσεις του στη «Θ» προ καιρού, όταν ακόμη εγκατέλειπαν ο ένας μετά τον άλλον οι πρώην σύμβουλοι τον Δημαρχόπουλο, αλλά και στη συνέχεια και κάποιοι ακόμη του Παπαχρόνη… Όλοι αυτοί όμως το έκαναν διακριτικά και χωρίς πολλές τυμπανοκρουσίες (Γουναρίδης, Ιγιαννίδης, Φερντούν, Σταματιάδης, Τσακιρίδης, Διαφωνίδης κλπ). Στην περίπτωση της Ειρήνης Χαριτωνίδου όμως, η μετάβαση έγινε με έναν ιδιαίτερα «ηχηρό» τρόπο που προκάλεσε, ιδιαίτερα τους πρώην στενούς συνεργάτες της, αλλά και μερίδα των ψηφοφόρων της, «πράσινης» απόχρωσης…
Θα φανεί στο… χειροκρότημα!
Το αποτέλεσμα, θετικό ή αρνητικό για την ίδια ως αυτοδιοικητικού θα φανεί προσεχώς… Ακόμη και εκείνοι που δεν συμφωνούν και δεν ψηφίζουν τον Σάββα Μελισσόπουλο με όλα αυτά τα «σελεμπριτάδικα» θα δικαιολογήσουν ενδεχομένως την πικρία και την αγανάκτηση του πρώην αρχηγού της και των πρώην συντρόφων της, οι οποίοι κάνουν ανοιχτά πλέον λόγο για «συναλλαγή»! Το θέμα είναι βέβαια τι θα δείξει με την δουλειά της η ίδια και ποια θα είναι η στάση της προσεχώς μέσα στο δημοτικό συμβούλιο… Όπως και να το κάνουμε όμως έχει ένα σασπένς η όλη ιστορία. Ένας πρώην επικεφαλής μιας παράταξης, αλλά και η αναπληρώτριά του, να βρίσκονται σήμερα στα έδρανα της αντίπαλης παράταξης αμφότεροι, αφήνοντας στα κρύα του λουτρού εκείνον που υποτίθεται ανέλαβε τα ηνία της παράταξής τους με σκοπό να την καταστήσει επιτέλους κάποτε διοίκηση στον Δήμο Ξάνθης! Ας αναζητήσει όμως και εκείνος τις δικές του ευθύνες…
Δεν μπορεί… κάτι φταίει!
Η «Θ» θίγει σήμερα με ακόμη ένα ενδιαφέρον ρεπορτάζ αυτό που συζητείται ευρέως και δημιουργεί έντονο προβληματισμό στους συμπολίτες μας και γενικότερα στους συμπατριώτες μας. Το θέμα των αιφνιδίων θανάτων που χτυπάει ιδιαίτερα τις νέες ηλικίες. Και για να μη κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, οι περισσότεροι σήμερα κάνουν λόγο για επιπτώσεις των εμβολίων κατά του κορωνοϊού, πλην όμως –όπως αναφέρει και ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Ξάνθης σήμερα στην «Θ»- όλα αυτά είναι αυθαίρετα συμπεράσματα και δεν βασίζονται ούτε σε δεδομένα, ούτε σε κάποιες έρευνες ιατρικού περιεχομένου. Δεν μπορεί όμως, κάτι θα «φταίει»… Κάτι που θα πρέπει να ερευνηθεί κάποια στιγμή και να δοθεί μία εξήγηση στον κόσμο που αρχίζει πλέον και ανησυχεί… Νεαροί αθλητές την ώρα που αγωνίζονται (συνήθως μέσα σε γήπεδα και σε στίβους), νέοι και μεσήλικες που τους βρίσκουν ξαφνικά νεκρούς τα συγγενικά τους πρόσωπα (όπως πρόσφατα με τον 40χρονο συμπολίτη μας τον οποίο εντόπισε χωρίς της αισθήσεις του η τραγική μάνα του) κλπ. Η σωστή πρόληψη όμως και στην προκειμένη περίπτωση μπορεί να σώσει την ζωή μας. Αυτό όμως προϋποθέτει και ένα καλό Εθνικό Σύστημα Υγείας που να μπορεί να εξυπηρετεί τους πολίτες και ιδιαίτερα εκείνους που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να κάνουν τις εξετάσεις τους στην ώρα τους σε ιδιωτικά ιατρεία…
Γιατί εμείς μάθαμε να «δίνουμε»…
Τον τελευταίο καιρό οι τακτικοί αναγνώστες της «Θ» θα έχουν καταλάβει την αισθητική αναβάθμιση της εφημερίδας μας, είναι κάτι που φυσικά δεν αποτιμάται οικονομικά (αντιθέτως απαιτεί μεγαλύτερα κόστη για την προμήθεια νέας τεχνολογίας, προγραμμάτων κλπ), πλην όμως σεβόμενοι πάντοτε το αναγνωστικό μας κοινό, αλλά και την αισθητική του, προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο. Η «Θ» συμπεριλαμβάνεται στις πιο ευανάγνωστες και πλουραλιστικές ημερήσιες περιφερειακές εφημερίδες σε όλη την επικράτεια και αυτό είναι κάτι που δεν το «καυχιέμαι» εγώ ως εκδότης, αλλά οι αποδέκτες του περιφερειακού τύπου σε υπηρεσίες της κεντρικής διοίκησης και στα κεντρικά των κομμάτων στην Αθήνα. Το δημοσιογραφικό, αλλά και το αισθητικό αποτέλεσμα ικανοποιεί πρωτίστως εμένα ως ιδιοκτήτη και εκδότη, γι’ αυτό και θα συνεχίσω με τους συνεργάτες μου να σχεδιάζουμε και να δίνουμε ακόμη περισσότερα πράγματα στους αναγνώστες μας. Γιατί έχουμε μάθει στην ζωή μας περισσότερο να δίνουμε παρά να παίρνουμε! Κι όποιος το εκτιμά… το εκτιμά.
Του Τένη Καμαρίδη
