Παρουσία εκπροσώπων της πολιτικής και θρησκευτικής ηγεσίας, των σωμάτων ασφαλείας αλλά και κόσμου ολοκληρώθηκαν σήμερα οι εκδηλώσεις μνήμης στα Κομνηνά Ξάνθης, για τους εκτελεσθέντες και σφαγιασθέντες κατοίκους του χωριού από τον Βουλγαρικό Στρατό κατοχής, την 12-6-1944.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΑ ΚΟΜΝΗΝΑ ΞΑΝΘΗΣ
Σαν σήμερα, στις 12-6-1944, στα Κομνηνά Ξάνθης!!!!!!
Κτηνωδίες των Βουλγάρων κατακτητών, που ήταν χειρότεροι από τους Γερμανούς.
Η στάση μιας ηρωίδας μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα πριν από 70 χρόνια. Φώναξε «Ζήτω η Ελλάς» κι έπεσε αιμόφυρτη στην κατάμεστη από κόσμο πλατεία του χωριού από τα πυρά των Βουλγάρων εκτελεστών
Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη
akontogiannidis@yahoo.gr
Στις 12 Ιουνίου 1944, πριν ακριβώς 70 χρόνια, ο βουλγαρικός στρατός κατοχής, συγκέντρωσε 800 απο τους κατοίκους των Κομνηνών Ξάνθης στην πλατεία του χωριού κι έστησε απέναντί τους τα πολυβόλα για να τους εκτελέσει.
Προηγήθηκαν εκκαθαριστικές επιχειρήσεις. Εξω από τα Κομνηνά συνέλαβαν τον 20χρονο αντάρτη Νικόλαο Σιδηρόπουλο και τον 16χρονο τροφοδότη Κώστα Παπαδόπουλο και μέσα στο χωράφι του τον 50χρονο Δημήτριο Στίγκα. Τους βασάνισαν αγρίως για να αποκαλύψουν τα κρυσφύγετα των ανταρτών. Στο τέλος τους εκτέλεσαν, έκοψαν και τοποθέτησε τα κεφάλια τους σε σάκο και τα κατέβασαν στην πλατεία.
Ενας αξιωματικός κρατώντας τα απο τα μαλλιά, περιέφερε τα κομμένα κεφάλια και ρωτούσε τους γονατιστούς κατοίκους αν τα αναγνωρίζουν… Πρωτοφανής Κτηνωδία! Στο τέλος ο αποσπασματάρχης διέταξε τα πολυβόλα να ετοιμαστούν, αλλά την υστάτη στιγμή ματαιώθηκε η ομαδική εκτέλεση κατόπιν παρεμβάσεως ενός ρώσου στρατιωτικού γιατρού.Την ίδια ώρα στρατιώτες λεηλατούσαν και πυρπολούσαν τα σπίτια του χωριού.
Τελικώς, μέσα από το πλήθος, οι Βούλγαροι ξεχώρησαν την σύζυγο του εκτελεσθέντος Δημητρίου Στίγκα, Κυριακούλα, την οποία δίκασαν και καταδίκασαν σε θάνατο μπροστά στους χωριανούς με συνοπτικές διαδικασίες, επειδή είχε δύο γιούς αντάρτες τον Κώστα και τον Ανδρέα. « Και δέκα παιδιά να είχα, θα τα έστελνε στο βουνό, να πολεμήσουν για την ελευθερία της πατρίδος» βροντοφώναξε η Κυριακούλα.
Με κομμένη ανάσα όλοι ακούν τον αποσπασματάρχη να διατάζει ενα λοχία με δύο στρατιώτες να πάρουν θέση στο εκτελεστικό ασπόσπασμα.
Ο αποσπασματάρχης ρωτά την Στίγκα αν θέλει να της κλείσουν τά μάτια.
– Οχι ! φώναξε εκείνη θυμωμένα. Και όταν δόθηκε το σύνθημα επί σκοπόν, με όση δύναμη είχε, βροντοφώναξε:
– Ζήτω η Ελλάς ! Αμέσως ακούσθηκαν οι ριπές των όπλων και η ηρωϊκή γυναίκα σωριάστηκε, στην άκρη της πλατείας…
Υπάρχει μια προϊστορία για την Κυριακούλα. Ενα χρόνο πριν, ο βούλγαρος κοινοτάρχης πήγε με στρατιώτες στο σπίτι της για να συλλάβουν το γιό της Κώστα που κατέβηκε κρυφά από το βουνό για τρόφιμα. Εκείνη, όχι μόνο τους εμπόδισε αλλά τους συγκράτησε με νύχια και με δόντια, για να βρει ευκαιρία ο γιός της να πηδήσει από το παράθυρο και να διαφύγει.
Με τις κατηγορίες της … υπόθαλψης εγκληματία και αντίστασης κατά της αρχής, οδηγήθηκε σε δίκη στη Φιλιππούπολη, όπου παραδόξως αθωώθηκε ! Στην αγόρευσή του ο Βούλγαρος εισαγγελέας είπε ότι σαν μάνα έκανε ό,τι κάνει μια κλώσσα να σώσει τα κλωσσόπουλά της…
Ετσι η Στίγκα αθωώθηκε από ένα Δικαστήριο, αλλά καταδικάστηκε σε θάνατο από ένα πρόχειρο με συνοπτικές διαδικασίες στην πλατεία των Κομνηνών, την οποία κοσμεί σήμερα η προτομή της…
Εβδομήντα χρόνια μετά, στα Νεστοχώρια της Ξάνθης, αλλά και σ΄ ολη την Αν. Μακεδονία και Θράκη, οι κάτοικοι περιμένουν, χρόνια τώρα, μια «συγγνώμη» απο τη βουλγαρική κυβέρνηση για τα εγκλήματα που έκαναν συμπατριώτες τους στη διάρκεια της κατοχής 1941-44. Σφαγές, εκτελέσεις, πυρπολήσεις κατοικιών και άλλες ακατονόμαστες κτηνωδίες.
Ζητούν μία συγγνώμη, την οφείλει «για να αναπαυθούν οι ψυχές των νεκρών μας», λένε οι κάτοικοι. Μόνο έτσι θα εξιλεωθούν για τις σφαγές σε Δράμα, Δοξάτο, Καρυόφυτο, Καστανωτό, Τραχώνι Χαϊντούς, Κομνηνά. Στο Καρυόφυτο έκαναν… σκοποβολή στα κορμιά αμάχων, σκοτώνοντας 34 και στο Τραχώνι εκτέλεσαν 25, γιατί… συναχώθηκε ο βούλγαρος διοικητής!
