Ήρεμη δύναμη και δυναμική αγωνίστρια…
Γένος θηλυκού- για πρώτη φορά στην ιστορία- η νέα πρόεδρος του Επιμελητηρίου Ξάνθης, καταφέρνοντας μάλιστα μία συντριπτική νίκη έναντι του ανθυποψηφίου της Στέλιου Μωραΐτη. Η Μαριάνθη Μαλλιαρουδάκη απέδειξε ότι είναι τελικά μία ήρεμη δύναμη και συγχρόνως μία δυναμική αγωνίστρια. Θα περιμένουμε λοιπόν, με την ίδια αγωνιστικότητα και τον ίδιο ζήλο που επέδειξε σ’ όλη αυτή την προεκλογική περίοδο και κατάφερε να επιτύχει τον δύσκολο στόχο της, να επιδιώξει και να καταφέρει «πράγματα» για τους συναδέλφους της εμποροεπαγγελματίες και επιχειρηματίες της Ξάνθης. Μπορεί ο Στέλιος Μωραΐτης στο πρώτο μετεκλογικό μήνυμά του να επικαλέσθηκε το γεγονός ότι ήταν «όλοι μαζί εναντίον ενός», αλλά ωστόσο η αλήθεια είναι ότι ο ίδιος ο Στέλιος ήταν… εναντίον του Μωραΐτη από την πρώτη στιγμή που επέλεξε να ξεκινήσει τον προεκλογικό του αγώνα υποτιμώντας και προσβάλλοντας την ανθυποψήφιά του. Οι χαρακτηρισμοί ως «άνεργη» και «ανύπαρκτη» συσπείρωσε περισσότερο τον κόσμο γύρω της και απομάκρυνε αρκετούς, που ενδεχομένως σε διαφορετική περίπτωση να στήριζαν την υποψηφιότητα Μωραΐτη.
Άλλαξαν τα πράγματα…
Από την όλη διαδικασία εξάγονται και κάποια σημαντικά συμπεράσματα. Ότι δηλαδή πέρασαν ανεπιστρεπτί οι εποχές που οι υποψήφιοι πολιτικοί, αυτοδιοικητικοί και πρόεδροι οργανώσεων κατατρόπωναν τους αντιπάλους τους με επιθέσεις, ευθείες ή δια μέσω «τρίτων» επί προσωπικού, με προσβολές και υποτίμηση, με την ανάδειξη υπαρκτών ή και… ανύπαρκτων σκανδάλων που ενδεχομένως τους βάραιναν και με όλα αυτά που ενδεχομένως κάποτε έθρεφαν το αδηφάγο ακροατήριο… Σήμερα πλέον ο κόσμος έχει αηδιάσει με όλα αυτά και τους γύρισε την πλάτη. Σήμερα οι πολίτες εκτιμούν την ευπρέπεια, τον σεβασμό μεταξύ των υποψηφίων, εκτιμούν την προσωπική παρουσία και τις συμπεριφορές, διαθέτοντας παράλληλα και εντελώς διαφορετικά μέσα απ’ ότι τα προηγούμενα χρόνια (διαδίκτυο, socials κλπ). Όσοι θέλουν λοιπόν να πολιτευτούν και να διεκδικήσουν τέτοιου είδος «θώκους» θα πρέπει να ευθυγραμμιστούν με τα νέα αυτά δεδομένα, διαφορετικά θα πηγαίνουν «άπατοι»!
«Προφητικό» το ρεπορτάζ της «Θ»
Όντως προφητικό αποδείχθηκε το ρεπορτάζ της «Θ» την 25/1 αναφορικά με το καμένο –πλέον- κτίριο της οδού Λευκίππου… Ως εφημερίδα θεωρήσαμε υποχρέωσή μας να αναδείξουμε το θέμα εγκαίρως και να ευαισθητοποιήσουμε τις αρμόδιες αρχές, άσχετα αν το μήνυμα δεν ελήφθη αρκούντως από τους δυνητικούς παραλήπτες… Και τώρα τι; Μιλάμε για ένα ολόκληρο τετράγωνο-αποκαΐδι και «γκρεμούλια» που, από στολίδι της Ξάνθης έγινε το έκτρωμα της πόλης, εγκλωβίζοντας μάλιστα επί σειρά ετών και έναν ολόκληρο δρόμο, ο οποίος εξυπηρετούσε έναν πολύ σημαντικό αριθμό αυτοκινήτων με προεξάρχοντα το υπεραστικό ΚΤΕΛ. Το οποίο επιβαρύνει έκτοτε την κυκλοφορία των κεντρικών οδικών αρτηριών (Λευκίππου και Δημοκρίτου) προκαλώντας πολλές φορές και κυκλοφοριακή συμφόρηση! Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι ερίζουν διάφοροι για την ιδιοκτησία του εν λόγω κτιρίου. Ένα θέμα το οποίο επίσης ανιχνεύσαμε και δημοσιεύσαμε με συγκεκριμένα στοιχεία… Εκεί συνιστάται και η δημοσιογραφική έρευνα, η οποία μπορεί να παίρνει χρόνο, κόπο και χρήμα, αλλά στο τέλος μας δικαιώνει…
Επικίνδυνα «παιχνίδια»…
Η τελευταία «μόδα» που αποδεικνύεται εξαιρετικά επικίνδυνη για την σωματική ακεραιότητα των πολιτών και ιδιαίτερα των νεαρών μαθητών, είναι τα λεγόμενα «δυναμιτάκια», τα οποία όμως έχουν ενισχυμένη δόση εκρηκτικής ύλης και σκάνε σαν… οβίδες, προκαλώντας εκκωφαντικό κρότο και όχι μόνον… Παιδιά του Δημοτικού και των πρώτων τάξεων του Γυμνασίου επιδίδονται μετά μανίας στο σχετικό «άθλημα» και ειδικά στην περιοχή του πάρκου Μ. Αλεξάνδρου, αλλά και της παιδικής χαράς της οδού Ζαλόγγου στην Κυψέλη. Στην «Θ» καταγγέλθηκε ένα τέτοιο περιστατικό που συνέβη πριν λίγες ημέρες στο πάρκο Μ. Αλεξάνδρου και που παρολίγο να στοιχίσει σε τραυματισμό παιδιού (αναφέρεται και ενδεχόμενος ακρωτηριασμός) που έτυχε να περνάει εκείνη την στιγμή από το σημείο. Οι «δράστες» προφανώς να μην κατανοούν τον μέγιστο κίνδυνο που διατρέχουν όχι μόνο τα άλλα παιδιά, αλλά και οι ίδιοι, γι’ αυτό πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους οι ίδιοι, οι γονείς, αλλά και οι εκπαιδευτικοί, που –εξ όσων γνωρίζω- γνωρίζουν τα περιστατικά…
