Το σιτάρι που παράγεται στην Ελλάδα, δεν φτάνει να ταΐσει ψωμί τα παιδιά της…
Εισαγόμενο το 90% του μαλακού σιταριού στην Ελλάδα, από Ρωσία, Ουκρανία, Μολδαβία και άλλες χώρες
Είδος… «πολυτελείας» θα γίνει το ψωμί, εάν δεν ληφθούν άμεσα καίριες και ουσιαστικές αποφάσεις και όσο η ρωσο- ουκρανική εμπόλεμη κατάσταση συνεχίζεται, καθώς συμπαρασέρνει τις τιμές σε βασικά αγαθά και φυσικά τις πρώτες ύλες τους.
Το 30% του μαλακού σιταριού (για αλεύρι και ψωμί) στην χώρα μας εισάγεται από Ρωσία και Ουκρανία, ενώ ένα ακόμη 35% από την Μολδαβία και άλλες χώρες, γεγονός που σημαίνει ότι η ελληνική παραγωγή δεν επαρκεί για να καλύψει τις ανάγκες της χώρας, ιδιαίτερα σε περίπτωση που απαιτηθεί η «αυτάρκεια».
Εν τω μεταξύ, το σενάριο για αύξηση της παραγωγής του σίτου στην χώρα μας, μοιάζει με «πεθαμένο», αφού αφενός έχει παρέλθει η εποχή της σποράς του και αφετέρου το χαμηλό έως μηδαμινό κέρδος στους αγρότες που επέφερε η καλλιέργειά του, είναι αυτή που οδήγησε στην… «στροφή» τους σε δυσκολότερες, κοστοβόρες αλλά και πιο επικερδείς καλλιέργειες.
Από την άλλη μεριά, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, δεν υπάρχουν ούτε αντίστοιχες αποφάσεις από τα αρμόδια υπουργεία για την αντιμετώπιση της κατάστασης, ενώ την ίδια ώρα οι αγρότες της περιοχής σκέφτονται πως θα «κινηθούν» προς τα χωράφια τους για τις δουλειές, αφού οι τιμές του πετρελαίου που βρίσκονται στα ύψη, «παγώνουν» την σκέψη τους.
Και όλα αυτά, την ώρα που κανείς δεν γνωρίζει που θα σταματήσει ο τιμάριθμος στα τελικά προϊόντα που θα φτάσουν στον καταναλωτή, αφού αυτά θα επωμισθούν όλες τις αυξήσεις για όλα τα ενδιάμεσα στάδια της επεξεργασίας τους.
Τα παραπάνω προκύπτουν από τη συζήτηση που είχαμε με τον πρόεδρο του Αγροτικού Συλλόγου Τοπείρου κ. Κώστα Δαλάτση.
ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ… ΒΛΕΠΑΜΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΦΩΝΑΖΑΜΕ – ΕΙΣΑΓΟΥΜΕ ΤΟ 90% ΤΟΥ ΜΑΛΑΚΟΥ ΣΙΤΑΡΙΟΥ ΑΠ΄ΕΞΩ ΣΑΝ ΧΩΡΑ – ΔΥΣΚΟΛΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Αναλυτικότερα ο κ. Δαλάτσης, εξήγησε στην «Θ» ότι:
Κατά αρχήν θέλω να πω σε όλο τον κόσμο «καλώς ήρθατε στην πραγματικότητα. Διότι όταν εμείς «γκρινιάζαμε» και λέγαμε ότι επιδεινώνεται η κατάσταση και όταν εγώ έλεγα – στις τελευταίες κινητοποιήσεις που είχαμε – πως αντί να μας κατακρίνει ο κόσμος, θα πρέπει να συμπράξουμε όλοι μαζί, ξέραμε τι γίνονταν. Όπως επίσης, έχω να πω σε όλους όσοι μιλούσαν απαξιωτικά για τις παραδοσιακές καλλιέργειες (καλαμπόκι και σιτηρά) να αντιληφθούν τώρα πόσο μεγάλη είναι η αξία τους. Διότι υπάρχουν παγκόσμιες τράπεζες αποθεμάτων σε στάρια και σε ρύζι, όχι σε καρύδια, μήλα και ακτινίδια. Σαφώς όλα χρειάζονται (δεν το συζητώ αυτό) αλλά στην παρούσα στιγμή, αντιλαμβανόμαστε όλοι πόσο σοβαρή είναι η καλλιέργεια των σιτηρών. Η χώρα μας, δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της, διότι πολύ απλά έχει απαξιωθεί η καλλιέργεια των σιτηρών. Οι τιμές ήταν πολύ χαμηλές, καλλιεργούσαν κατά κόρον στάρια σε χωράφια που δεν ήταν ιδιαίτερα παραγωγικά ή σε κάποιες περιπτώσεις έλεγαν «να μην μείνουν άσπαρτα» ή «να βγάλουμε μόνο τα έξοδά μας». Έτσι, φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Όπως επίσης ήταν λάθος και μια πολιτική της ΕΕ, που μας υποχρέωνε να έχουμε εκτάσεις με αγρανάπαυση. Όλα αυτά τα λάθη, κάποια στιγμή θα τα πληρώναμε και ήρθε η ώρα να πληρώσουμε. Σαν χώρα, εισάγουμε περίπου το 90% μαλακού σιταριού από έξω (από Ρωσία και Ουκρανία το 30% και το υπόλοιπο 35% περίπου από Μολδαβία και άλλες χώρες) και παράγουμε το 10%. Υπάρχουν και τοπικές επιχειρήσεις στην περιοχή μας, που χρησιμοποιούν συγκεκριμένα στάρι από την Ουκρανία. Σε σκληρό στάρι, είμαστε αυτάρκεις. Εξάγουμε κιόλας (στην Ιταλία) – όπως εξάγουμε και κάποια κηπευτικά και κάποιες δενδρώδεις καλλιέργειες, που μπορεί να μείνουν και αυτά – αν και το σκληρό στάρι είναι για ζυμαρικά και όχι για αλεύρι και ψωμί. Όπως καταλαβαίνετε, οι τιμές θα ανέβουν και άλλο, από την στιγμή που θα υπάρχει έλλειψη στην αγορά στο ψωμί και δεν ξέρω που θα φτάσουμε. Είναι ο νόμος προσφοράς – ζήτησης. Βλέπουμε ήδη μεγάλες αυξήσεις. Βέβαια, από την μεριά μας, εμείς ως αγρότες, λέμε ότι θα πουλήσουμε ακριβότερα και θα βγάλουμε ένα μέρος της ζημιάς (δεν πιστεύω να υπάρχει κάποιος που να πιστεύει ότι ναι μεν θα πουλήσουν ακριβότερα οι αγρότες και θα βγάλουν κέρδος, διότι δεν καλύψουμε την αύξηση των εξόδων από αυτά που θα πουλήσουμε). Η κατάσταση λοιπόν είναι δύσκολη. Τα λέγαμε εδώ και καιρό, αλλά δυστυχώς δεν άκουγε κανένας. Απαξιώνουν πολλές φορές τους αγρότες που μιλούν και βλέπουν κάποια πράγματα που έρχονται. Και στις κινητοποιήσεις που είχαμε, έλεγα ότι θα πρέπει να συμπράξουμε όλοι μαζί, γιατί θα έρχονται προϊόντα από τριτοκοσμικές χώρες και δεν θα μπορούμε να αγοράσουμε ούτε αυτά. Και δυστυχώς, βλέπω να… δικαιωνόμαστε.
ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ ΝΑ ΑΥΞΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ – ΑΝ ΕΙΧΕ ΚΕΡΔΟΣ ΕΝΑΣ ΑΓΡΟΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΑΡΙ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΕ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ
Αναφορικά με το αν υπάρχουν σκέψεις για αύξηση της παραγωγής του σιταριού, ο κ. Δαλάτσης, διευκρινίζει ότι:
Τα στάρια σπέρνονται Οκτώβριο – Νοέμβριο. Θα σπαρθούν δηλαδή μετά από 10 μήνες. Δεν προλαβαίνουμε. Η εποχή πέρασε και σε 3.5 μήνες από τώρα, θα αλωνίσουμε αυτά που έχουμε σπείρει. Οπότε δεν υπάρχει πιθανότητα αύξησης. Αλλά για να υπάρχει αύξηση, θα πρέπει και ο αγρότης να έχει απολαβές και να μην δουλεύει με ζημιά. Δεν «βγαίνουν» οι αγρότες από το στάρι. Εξάλλου, αν είχε κέρδος ένας αγρότης, δεν θα πήγαινε να βάλει δέντρα ή άλλες δύσκολες καλλιέργειες που κοστίζουν (όπως π.χ. τα ακτινίδια). Είναι μια διέξοδος βέβαια και αυτά και καλά κάνουν και τα φυτεύουν (όλα χρειάζονται) απλά με τα σιτηρά βλέπουμε τώρα πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση. Όντως θα υπάρχει επισιτιστική κρίση και κάποιοι θα φτάσουν σε σημείο να σκέφτονται να μειώσουν ακόμη και το ψωμί. Ενώ πρώτα λέγαμε ότι βγάζουμε το ψωμί, γιατί κάνουμε δίαιτα ή διατροφή, τώρα… θα το ψάχνουμε. Και όλα αυτά θα συμπαρασύρουν τα πάντα (ψωμί, ρύζι, ζυμαρικά) και ελπίζω να μην φτάσουμε σε σημείο να έχουμε έλλειψη σε αυτά. Δεν ξέρω από πού θα καλυφθούν. Η Ρωσία και η Ουκρανία είναι τεράστιες περιοχές, με τεράστιες εκτάσεις, για αυτό και έχουν μεγάλες ποσότητες. Η χώρα μας, είναι μικρή και δεν έχουμε τόσο μεγάλες εκτάσεις που μπορούν να καλλιεργηθούν ώστε να καλύψουν τις ανάγκες της.
ΜΟΝΟΝ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ
Σε ερώτηση της «Θ» για το αν υπάρχει κάποια «ντιρεκτίβα» από πλευράς του αρμόδιου υπουργείου, αναφορικά με την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης, ο πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Τοπείρου, απαντά:
Με τα υπουργεία δεν έχουμε κανένα παράπονο. Μόνο κουβεντιάζουν και ποτέ δεν αποφασίζουν. Το ίδιο γίνεται και με την ΕΕ. Κουβεντιάζουν αλλά δεν είδαμε καμία απόφαση. Ακούμε εδώ και δυο – τρεις μήνες ότι θα κάνουν κάτι για το αγροτικό πετρέλαιο κλπ. Δεν έχει γίνει τίποτα. Δεν έχει ληφθεί καμία απόφαση, μας έχουν «φλομώσει» στα ψέματα. Έχουν μαζευτεί ένα μάτσο «άχρηστοι» στο υπουργείο, γραμματείς, φαρισαίοι και υπουργοί που έχουν αλλάξει τρις – είμαστε το μοναδικό υπουργείο που άλλαξε τρεις υπουργούς με αυτήν την κυβέρνηση – και δεν έχει ληφθεί καμία απόφαση. Περιμένουμε. Είχαν πει πριν λίγο καιρό ότι δεν θα κοπεί κανένα αγροτικό ή κτηνοτροφικό ρεύμα και σας πληροφορώ ότι κόβονται σωρηδόν, γιατί δεν έχουν ενημερώσει κανέναν πάροχο. Μόνον μιλούν, μόνον τάζουν και δεν έχουν πάρει καμία απόφαση. Δεν τους νοιάζει τίποτα. Πως θα βγούμε οι αγρότες στην δουλειά με 2 ευρώ/ λίτρο πετρέλαιο. Από πού θα βγει; Πως θα κουνηθούμε για να σπείρουμε καλαμπόκια (που τα έχουμε ανάγκη γιατί δεν κάνουμε εισαγωγές); Καμία πρόβλεψη. Καμία απόφαση. Δεν κάνουν τίποτα αυτοί οι άνθρωποι.
ΘΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΣΕ ΤΙΜΕΣ 2 ΚΑΙ 3 ΕΥΡΩ ΣΤΟ ΨΩΜΙ – ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΣΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΠΡΟΪΟΝ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ
Τέλος, ο ίδιος σημείωσε ότι:
Το ψωμί είναι καθημερινό αγαθό. Και θα φτάσουμε στο σημείο να έχει ένα κιλό ψωμί 2 και 3 ευρώ (δεν είναι μακριά αυτό) ή το σπορέλαιο. Όλα αυτά θα ανέβουν. Όταν αγόραζαν τον ηλίανθο περίπου 40 – 42 – 45 ευρώ τον τόνο οι εταιρείες και τώρα κάνουν εισαγωγή με πάνω από 0.60€ το κιλό, όλα αυτά θα ανέβουν. Και δεν είναι μόνον που ακριβαίνει το πρώτο προϊόν. Η εταιρεία για να δουλέψει, έχει και αυτή το ρεύμα και το πετρέλαιο που χρησιμοποιεί. Που θα πάνε όλα αυτά; Στο τελικό προϊόν, άρα στον καταναλωτή. Και φυσικά, ο μισθωτός που έπαιρνε 700 ευρώ, θα συνεχίσει να παίρνει 700 ευρώ. Πως θα τα αγοράσει; Αν δεν ληφθούν κάποιες αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν, θα δούμε κάποια στιγμή στην χώρα μας, εικόνες χειρότερες από το 2010 και τα μνημόνια. Γιατί τότε μπορεί να είχαμε μνημόνια και να «έκοβαν», αλλά το ψωμί είχε 0.80 – 0.90 – 1.00 ευρώ. Τώρα όμως, δεν λαμβάνεται καμία μέριμνα ούτε για το κόστος. Είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη, που δεν έχει αγροτικό πετρέλαιο. Μπορούν να το κάνουν αύριο κιόλας. Γιατί δεν το κάνουν; Αλλά – όπως είπα – μόνο κουβεντιάζουν και δεν λαμβάνουν καμία απόφαση. Βγαίνουν και λένε ένα σωρό ψέματα (γιατί αυτό κάνουν) ότι «θα κάνουν» και δεν έχουν κάνει τίποτα. Λένε ότι θα δώσουν αγροτικό πετρέλαιο σε κάποιους νέους αγρότες και σε συνεταιριζόμενους. Οι υπόλοιποι, δεν είναι αγρότες; Την τελευταία φορά που δόθηκε επιστροφή φόρου στα καύσιμα σε όλους τους αγρότες, ο προϋπολογισμός ήταν 170 εκ. ευρώ (με επιστροφή 0.28€ στο λίτρο για συγκεκριμένη ποσότητα). Σήμερα, ο προϋπολογισμός που έχουν για το αγροτικό πετρέλαιο και τις ομάδες που προανέφερα, είναι 50 εκ. ευρώ (λιγότερο από το 1/3) κα τότε το πετρέλαιο είχε 1 και κάτι ευρώ και παίρναμε 0.28€ επιστροφή. Τώρα που έχει πάει 2 ευρώ, τι θα γίνει; Ούτε ο ΦΠΑ μειώνεται στα καύσιμα. Είναι ίδιος ο ΦΠΑ στο 1 ευρώ που είχε το καύσιμο και ίδιος στα 2; Διπλασιάστηκε. Τι κάνουν λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι;
