Ο Αντιπρόεδρος του ΔΣ και Πολιτευτής της ΝΔ, μιλά στην «Θ», με αφορμή τον «ντόρο» για την υποβάθμιση του Νοσοκομείου μας
«Το πρόβλημα είναι διαχρονικό, γίνονται ενέργειας, αλλά χρειάζεται εξορθολογισμός στο σύστημα», επισημαίνει ο ίδιος
Για μια «προβληματική κατάσταση» στο Γενικό Νοσοκομείο Ξάνθης, η οποία «εξελίσσεται εδώ και χρόνια», κάνει λόγο, μιλώντας στην «Θ» ο αντιπρόεδρος του ΔΣ και πολιτευτής της ΝΔ κ. Κωνσταντίνος Τριανταφυλλίδης, επισημαίνοντας ότι «πρέπει να υπάρξει συντονισμός των τοπικών φορέων και πίεση», με αφορμή τα περιρρέοντα των τελευταίων ημερών για την υποβάθμιση του νοσηλευτικού μας ιδρύματος σε… Κέντρο Υγείας.
Ο ίδιος αναφέρει μεταξύ άλλων ότι δεν είναι και τόσο εύκολες ή προφανείς οι λύσεις – μιας και το να δοθούν κίνητρα για συγκεκριμένες ειδικότητες ή συγκεκριμένες πόλεις, θα δημιουργούσε ανισότητες – σημειώνοντας ωστόσο με έμφαση ότι «κατανοώ ότι απαιτούνται εξορθολογισμοί στο σύστημα, αλλά δεν αποδέχομαι να μην έχει ο Ν. Ξάνθης, ένα απολύτως λειτουργικό νοσοκομείο».
ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΕΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ – ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΥΤΗ – ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΚΑΙ ΠΙΕΣΗ
Αναλυτικότερα ο κ. Τριανταφυλλίδης επισήμανε στην «Θ» ότι:
Κατά αρχήν να πούμε το προφανές: Το νοσοκομείο έχει πρόβλημα. Δηλαδή υπάρχει μια κατάσταση που είναι όντως προβληματική. Βεβαίως αυτή η κατάσταση εξελίσσεται εδώ και αρκετά χρόνια. Το τελευταίο διάστημα, η πανδημία έφερε στην επιφάνεια επιπλέον ζητήματα γιατί απασχόλησε και απασχολεί και τώρα υγειονομικό προσωπικό, όμως το πρόβλημα είναι βαθύτερο και θα το βρίσκουμε ήδη μπροστά μας και θα παραμείνει αν δεν ληφθούν πρωτοβουλίες.
Από εκεί και μετά, παρακολουθώ τη δημόσια συζήτηση, την ανησυχία που εκφράζεται από διάφορους συμμετέχοντες και φορείς της περιοχής σε αυτήν. Είναι εύλογη η ανησυχία αυτή και σε κάποιο βαθμό – με κομψό τρόπο – έχει προκληθεί και από εμάς, το Διοικητικό Συμβούλιο. Εμείς βεβαίως, σαν ΔΣ έχουμε την υπηρεσιακή επαφή με τους προϊστάμενους φορείς και αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι το θέμα είναι κεντρικό και η λύση μπορεί να προκύψει μόνο από το κέντρο. Σχολιάζοντάς το πιο πολιτικά, έχω να πω ότι είναι δεδομένο πως το επόμενο διάστημα θα υπάρξουν κυβερνητικές πρωτοβουλίες για την ενίσχυση της δημόσιας υγείας. Αναμένονται σημαντικές επενδύσεις οι οποίες θα χρηματοδοτηθούν από το Ταμείο Ανάκαμψης για την δημόσια υγεία, ενώ αναμένονται και θεσμικές μεταρρυθμίσεις για την ενίσχυση της δημόσιας υγείας, στο σκέλος – κυρίως – της πρόληψης, ούτως ώστε να μεταβούμε σε ένα «μοντέλο» το οποίο ίσως να θυμίζει τα αντίστοιχα σκανδιναβικά συστήματα.
Όλα αυτά είναι αρκετά ελπιδοφόρα, αφορούν όμως στην συνολική εικόνα του δημοσίου συστήματος υγείας. Εμείς εδώ, έχουμε ένα τοπικό, συγκεκριμένο πρόβλημα και πρέπει να βρούμε έναν τρόπο ούτως ώστε να μην δούμε την νοσοκομειακή μονάδα της Ξάνθης να υποβαθμίζεται, ενώ η δημόσια υγεία συνολικά στην Ελλάδα, να αναβαθμίζεται. Πρέπει να υπάρξει συντονισμός των τοπικών φορέων και πίεση. Αυτό αφορά τους πάντες και νομίζω ότι στο ζήτημα αυτό ενώνουμε τις δυνάμεις μας με την τοπική κοινωνία και ζητάμε από την κυβέρνηση να πράξει το μέγιστο δυνατό.
ΚΑΤΑΝΟΩ ΟΤΙ ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ ΕΞΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΙ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ Ο Ν. ΞΑΝΘΗΣ ΕΝΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ – ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΕΥΚΟΛΕΣ Ή ΠΡΟΦΑΝΕΙΣ ΟΙ ΛΥΣΕΙΣ
Επιπλέον ο ίδιος επισήμανε ότι:
Κατανοώ ότι απαιτούνται εξορθολογισμοί στο σύστημα, αλλά δεν αποδέχομαι φυσικά ένας νομός των 112.000 κατοίκων, όπως είναι ο Νομός Ξάνθης, να μην έχει ένα απολύτως λειτουργικό νοσοκομείο. Η αλήθεια είναι ότι οι λύσεις δεν είναι και τόσο εύκολες ή προφανείς. Υπάρχουν διαδοχικές προκηρύξεις θέσεων, με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου και φυσικά με έγκριση του Υπουργείου, αλλά δεν εμφανίζονται ενδιαφερόμενοι γιατροί. Δεν προτιμούν το Νοσοκομείο Ξάνθης για τους δικούς τους λόγους, είτε γιατί ιδιωτεύουν είτε γιατί θεωρούν ότι για την σταδιοδρομία τους θα ήταν προτιμότερη μια άλλη επιλογή. Προφανώς πρέπει να δοθούν κάποιου είδους κίνητρα, αλλά εκεί δημιουργούνται θεσμικά ζητήματα, ζητήματα ισότητας μεταξύ των γιατρών. Δεν μπορείς να δώσεις κίνητρα μόνον για κάποιες ειδικότητες ή μόνον για κάποιες πόλεις. Είναι «λεπτό» το ζήτημα και για αυτό θεωρώ ότι η λύση δεν είναι τόσο εύκολη και για αυτό δεν έχει δοθεί ακόμη. Δεν είναι δηλαδή ότι δεν υπάρχει ευαισθησία στους κεντρικούς φορείς της δημόσιας υγείας. Είναι ότι πρόκειται για δυσεπίλυτα από την φύση τους ζητήματα. Παρά ταύτα, εμείς πρέπει να πιέσουμε στον μέγιστο βαθμό, συντονιζόμενοι όλοι οι φορείς της τοπικής κοινωνίας, γιατί το αγαθό της δημόσιας υγείας είναι αναντικατάστατο και κρίσιμο, κυρίως για τους πιο αδύναμους συμπολίτες μας, οπότε νομίζω ότι δύσκολα κάποιος μπορεί να αποδεχθεί εκπτώσεις, στο ζήτημα αυτό.
