Και εκεί… «φτώχεια»;
Ήταν που ήταν φτωχός ο Χριστουγεννιάτικος στολισμός στην Ξάνθη, είχαμε ενδιάμεσα και τις άσχημες καιρικές συνθήκες με βροχή και ανέμους, οπότε το αποτέλεσμα ήταν λίαν επιεικώς… απογοητευτικό! Και δεν ήταν μόνο η πόλη που θύμιζε εποχές «φτώχειας», αλλά και τα δημόσια κτίρια με προεξάρχον το κτίριο της Περιφερειακής Ενότητας (Νομαρχίας), όπου άλλες χρονιές από νωρίς στολίζονταν και με όμορφη φωταγώγηση τα βράδια, ενώ φέτος… και εκεί φτώχεια! Και δεν μιλάμε για αγορά νέων στολιδιών και γενικότερα νέου διάκοσμου όπου εκ των πραγμάτων απαιτείται οικονομική δαπάνη, αλλά για τα υπάρχοντα που έτσι κι αλλιώς είχαν αγοραστεί και κάπου θα είναι αποθηκευμένα… Δεν φαντάζομαι κάθε χρόνο να τα πετάνε! Γιατί τόσο «φτώχεια» στην πιο λαμπερή και χαρούμενη γιορτή του χρόνου;
Πάμε γι’ άλλα!
Είναι γεγονός ότι το 2024 ήταν μια ιδιαίτερη χρονιά με γεγονότα και συμβάντα που άφησαν το δικό τους ξεχωριστό αποτύπωμα, άλλοτε θετικό και άλλοτε αρνητικό (τις περισσότερες φορές δυστυχώς)… Παρόλη την αισιοδοξία που πρέπει όλοι να διαθέτουμε, είναι γεγονός ότι τα «μηνύματα» της περασμένης περιόδου και ιδιαίτερα σε ότι αφορά την λειψυδρία, τις ζωοασθένειες, την οικονομική δυσπραγία, αλλά και οι εχθροπραξίες εκτός Ελληνικών συνόρων (πλην όμως στην εγγύς γειτονιά μας), δημιούργησαν ένα άσχημο συναίσθημα στους πολίτες για αυτό άλλωστε παρατηρήθηκε και μια σχετική μείωση στην προμήθεια και κατανάλωση προϊόντων, αλλά και στις Χριστουγεννιάτικες διοργανώσεις σε όλη τη χώρα. Σήμερα όμως τα αφήνουμε πίσω όλα αυτά και με «όπλα» την πίστη μας και την αισιοδοξία, το χαμόγελο και την αγάπη, υποδεχόμαστε το νέο χρόνο όλοι μαζί μια ζεστή αγκαλιά και… πάμε για άλλα!
Η ευλογιά των προβάτων είναι ακόμα εδώ…
Παραμένω στο γεγονός της ευλογιάς των αιγοπροβάτων, που συνεχίζει να «θερίζει» κοπάδια και να διατηρεί την καραντίνα, δημιουργώντας συνεχώς νέες εστίες και με άγνωστο το μέλλον του ζωικού κεφαλαίου στην περιοχή μας… Η κραυγή αγωνίας από τους κτηνοτρόφους μας φτάνει μέχρι τα κέντρα αποφάσεων της Αθήνας που ναι μεν θα αποζημιώσουν τους πληγέντες, πλην όμως εκείνο που έχει σημασία είναι το «πότε», αλλά και το… τι γίνεται όλο αυτό το χρονικό διάστημα που είναι αναγκασμένοι να σιτίζουν τα ζωντανά τους εντός των μονάδων με τροφές που αφενός δεν ενδείκνυται και αφετέρου είναι ιδιαίτερα κοστοβόρες. Κοντολογίς, τόσο οι αγρότες μας, όσο και οι κτηνοτρόφοι μας, πέρασαν άσχημες ημέρες τον χρόνο που σήμερα μας αφήνει και δυστυχώς αρκετοί από αυτούς (και ιδιαίτερα νέα παιδιά) σκέφτονται να τα βροντήξουν και να αλλάξουν επάγγελμα! Και ξέρετε τι σημαίνει ακόμη μικρότερη παραγωγή στον πρωτογενή αγροτοκτηνοτροφικό τομέα για την εθνική μας οικονομία, αλλά και για όλους μας…
Μας «θυμήθηκαν» πολλοί!
Για ακόμη μία χρονιά τα γραφεία της «Θ» γέμισαν με ευχετήριες κάρτες και δώρα από αναγνώστες, από ανθρώπους που περιμένουν με αγωνία κάθε πρωί την κυκλοφορία αυτής της εφημερίδας για να πληροφορηθούν έγκαιρα και έγκυρα τα νέα που τους αφορούν και όχι μόνο. Εκτός από τους θεσμικούς εκπροσώπους μας (Μητρόπολη, αυτοδιοίκηση, αστυνομία κλπ), δεχτήκαμε δεκάδες ευχετήριες κάρτες, αλλά και δώρα, από μεμονωμένους συμπολίτες μας, εκ των οποίων μάλιστα και κάποιοι που δεν έχουμε συναντήσει ποτέ και αυτό είναι πιο συγκινητικό… Περιττό να πω ότι οι ηλεκτρονικές ευχές ανήλθαν σε… εκατοντάδες, οπότε μαζί με ένα θερμό ευχαριστώ, αντεύχομαι τα καλύτερα σε όλους όσους μας θυμήθηκαν, αλλά και σε εκείνους που δεν μας θυμήθηκαν (οι αισθητά λιγότεροι)!
