Η «Θ» ανοίγει τον «φάκελο»…
Ο κατάπτυστος νόμος του ΣΥΡΙΖΑ που ισχύει ακόμη-Μιλάνε στη «Θ» οι… «παθόντες»
Για μέγιστη αδικία και εμπαιγμό, κάνουν λόγο μιλώντας στην «Θ» ο πρόεδρος του Σωματείου Συνταξιούχων ΟΑΕΕ (πρώην ΤΕΒΕ) Ξάνθης κ. Σωτήρης Τσιακίρογλου αλλά και ο γνωστός Επαγγελματίας στην Ξάνθη κ. Λοΐζος Σερραίος, αναφορικά με το συνταξιοδοτικό των Ελευθέρων Επαγγελματιών, που καλούνται κατά την διάρκεια του εργασιακού τους βίου (40 χρόνια) να πληρώσουν υπέρογκα ποσά σε εισφορές, που βγαίνουν από τις… δικές τους «τσέπες». Ποσά που μόνον ανταποδοτικά δεν είναι, αφού φτάνουν στην καλύτερη περίπτωση σύνταξης τα 800-900 ευρώ τον μήνα, σε σχέση με άλλους συνταξιούχους (δημοσίου, ΔΕΚΟ) που με πολύ λιγότερα χρόνια εργασιακού βίου, λαμβάνουν συντάξεις 50-60% αυξημένες σε σχέση με τον ιδιωτικό τομέα.
«ΚΑΤΑΦΟΡΗ ΑΔΙΚΙΑ ΚΑΙ… ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ ΤΟΥ ΟΑΕΕ»
Αναλυτικότερα, ο κ. Τσιακίρογλου, εξήγησε στην «Θ» ότι «όντως το συνταξιοδοτικό της Ελλάδος είναι μια κατάφορη αδικία, διότι δεν λαμβάνει υπόψη του τις εισφορές που έχει δώσει ο καθένας, ώστε να είναι ανταποδοτικό. Ήρθε και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τον νόμο Κατρούγκαλου, που αποτέλεσε «ταφόπλακα» για τον συνταξιούχο, ειδικά για τον συνταξιούχο του ΟΑΕΕ, διότι από το 2016 και εντεύθεν, κανένας Ελεύθερος Επαγγελματίας που συνταξιοδοτήθηκε με 40 και πλέον χρόνια, δεν ξεπερνά τα 1000 ευρώ. Αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο ζήτημα, σε αντίθεση με άλλους συνταξιούχους που βγαίνουν από άλλους οργανισμούς (δημόσιο κλπ) που παίρνουν πολύ καλύτερη σύνταξη. Κάποιοι βέβαια «κέρδισαν» συντάξεις, διότι ήταν οργανωμένοι και μπόρεσαν – με τις απεργίες – και απέκτησαν δικαιώματα, σε αντίθεση με τους Ελεύθερους Επαγγελματίες οι οποίοι δεν έδωσαν αγώνα για τις συντάξεις τους, παρά μόνον κοίταξαν την δουλειά τους και δεν μπόρεσαν να διεκδικήσουν αυτά που τους ανήκουν. Σχεδόν στο σύνολό τους, οι συνταξιούχοι του ΟΑΕΕ, έχουν προσωπική διαφορά, οπότε δεν μπορούν να δουν αύξηση (έστω και πενιχρή) και αν δουν αύξηση είναι πάρα πολύ μικρή διότι οι συντάξεις τους είναι κάτω από 1000 ευρώ, οπότε το 2.4% είναι 24 ευρώ – στα 1000 ευρώ – τον μήνα. Εμείς δίνουμε αγώνες μέσα από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Συνταξιούχων ΟΑΕΕ, όμως δυστυχώς δεν εισακουόμεθα. Πιθανόν η Ομοσπονδία μας να μην λειτουργεί σωστά (αυτό μπορώ να το πω και να το στηλιτεύσω, διότι δεν κάνει σωστούς αγώνες παρά την δική μας πίεση και προς την σωστή κατεύθυνση) αν και αυτά είναι εσωτερικά θέματα της Ομοσπονδίας, που δεν αφορούν μόνον σε εμάς. Δυστυχώς, κάποιοι συνταξιούχοι δεν θα δουν ποτέ – και μέσα σε αυτούς είμαι και εγώ – αύξηση στις συντάξεις, διότι τα 400 και 500 ευρώ που έχουμε ως προσωπική διαφορά, δεν μπορούν να καλυφθούν με τις αυξήσεις των 24 και 25 ευρώ, δηλαδή στα 20 χρόνια. Όποιος καταφέρει και ζήσει μέχρι τα…100, πιθανόν να δει κάποια αύξηση. Όσον αφορά στα 100 ευρώ (σε αυτούς που έχουν μεγάλα εισοδήματα) και 200 ευρώ (σε αυτούς που έχουν μικρό εισόδημα), είναι για ένα τραπέζι ή για ένα ποτό έξω και τίποτε περισσότερο. Θεωρώ ότι είναι ένας εμπαιγμός στους συνταξιούχους».
«ΝΑ «ΠΑΓΩΣΕΙ» Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ»
Επίσης ο ίδιος σημείωσε ότι «εμείς πιέζουμε και προτείνουμε στη κυβέρνηση να «παγώσει» την προσωπική διαφορά, εφόσον η ίδια είπε ότι τα κακώς κείμενα από τον νόμο Κατσούγκαλου ή γενικώς τα κακώς κείμενα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα τα θεραπεύσει και βεβαίως να δώσει αύξηση σε αυτούς που έχουν προσωπική διαφορά. Δυστυχώς όμως δεν έχουμε καμία κίνηση από την κυβέρνηση. Είναι ένα θέμα που διεκδικούμε και θέλουμε να το κερδίσουμε. Διότι επαναλαμβάνω ότι το πολύ μεγάλο κομμάτι των Ελευθέρων Επαγγελματιών των Συνταξιούχων του ΟΑΕΕ δεν παίρνουν αύξηση γιατί έχουν προσωπική διαφορά. Υπάρχουν και κάποιοι δημόσιοι υπάλληλοι με προσωπική διαφορά, αλλά δεν ξέρω που οφείλεται, μπορώ όμως να σας πω και ότι υπάρχουν άνθρωποι (σε δημόσιο, ΔΕΚΟ) που δούλεψαν 33 χρόνια και παίρνουν 2000 και 3000 ευρώ σύνταξη, με απολυτήριο γυμνασίου. Αυτή η ανισότητα θα πρέπει να αμβλυνθεί. Δυστυχώς όμως η κυβέρνηση δεν ακούει τίποτε και δεν κάνει απολύτως τίποτε, ούτως ώστε να υπάρξει μια εναρμόνιση όσον αφορά στο συγκεκριμένο θέμα. Ας ελπίσουμε ότι στο μέλλον οι συντάξεις θα είναι ανταποδοτικές, ώστε αυτά που έδωσε κάποιος, να δικαιούται να τα πάρει. Αυτό που έχω να σας πω μετά βεβαιότητος (και δεν θέλω να αναφερθώ σε οργανισμούς) είναι ότι υπάρχουν οργανισμοί όπου γίνεται αναπλήρωση 220% (δηλαδή δίνει κάποιος 100 και παίρνει 220), άλλοι με αναπλήρωση 180%, άλλοι με 150% και στους Ελεύθερους Επαγγελματίες γίνεται αναπλήρωση 80% (78 για την ακρίβεια). Αυτό τα λέει όλα».
«ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΕΛΑΧΙΣΤΑ…»
Από την πλευρά του ο κ. Σερραίος, τόνισε ότι «πληρώνουμε ένα σωρό χρήματα και στο τέλος οι απολαβές όσων –και αν- βγουν στην σύνταξη, δεν θα είναι σε καμία περίπτωση ανάλογες των χρημάτων που δίνουμε. Το θέμα είναι ότι εμείς τα χρήματα τα βγάζουμε από την «τσέπη» μας και τα δίνουμε. Δεν έχω τίποτα με τους δημοσίους υπαλλήλους (ίσα ίσα που οι συνταξιούχοι του δημοσίου είναι οι στυλοβάτες της οικονομίας της Ξάνθης) αλλά το σύστημα είναι άδικο. Εμάς όμως μας λένε «βγάλε από την τσέπη σου» και δεν ρωτούν αν τα έχεις ή δεν τα έχεις. Όπως έχουν γίνει τα πράγματα, η σύνταξη για εμάς είναι – το πολύ – 900 ευρώ. Σίγουρα είναι κάτι που θα πρέπει να «θεραπευτεί», αλλά το θέμα είναι πως… Η αδικία είναι καταφανέστατη. Το πρόβλημα είναι ποιος έχει την πολιτική βούληση να διορθώσει το πρόβλημα. Σήμερα για να βγει στην σύνταξη ένας Ελεύθερος Επαγγελματίας, θέλει 40 χρόνια εργασίας και να πιάσει και τον 62ο χρόνο της ηλικίας του και νομίζω ότι θα πάει στα 65 ή στα 67 έτη. Για αυτό και είπα ποιος είναι αυτός που έχει την πολιτική βούληση, αφού όλα πηγαίνουν προς την αντίθετη κατεύθυνση. Προσωπικά, κάποια στιγμή επισκέφθηκα έναν εργατολόγο (καθώς ακούγονται πολλά) και παραδέχθηκε και ο ίδιος ότι «οι Ελεύθεροι Επαγγελματίες είναι η αδικημένη τάξη ως προς το συνταξιοδοτικό. Δουλεύουν τουλάχιστον 40 χρόνια, για να βγουν στα 64 έτη, δίνουν του κόσμου τα λεφτά και στο τέλος, ανταποδοτικά, δεν παίρνουν τίποτα σε σχέση με αυτά που έχουν δώσει». Προσωπικά πιστεύω ότι ο καθένας Ελεύθερος Επαγγελματίας, από τα προβλήματα που έχει και τον αγώνα να κρατήσει «ζωντανή» την επιχείρησή του, αφήνει όλα τα προσωπικά του στην άκρη και για αυτό ίσως και δεν ακουγόμαστε. Ειδικά μετά την κρίση – τουλάχιστον οι περισσότεροι – επικεντρωθήκαμε στο να «σώσουν» τις επιχειρήσεως τους και έβαλαν σε δεύτερη μοίρα τα προσωπικά και συνταξιοδοτικά τους».
