Κάτι πάει να γίνει…
Άμεση ήταν η αντίδραση του αντιδημάρχου Πολιτικής Προστασίας στις αναφορές της στήλης για τους «βομβαρδισμένους» δρόμους που αφήνουν πίσω τους οι εργολάβοι των εταιριών εξάπλωσης δικτύων στην πόλη. Επικοινωνώντας με συνεργάτες μου, ανέφερε ότι το πρόβλημα είναι σε γνώση της δημοτικής αρχής και ήδη γίνονται ενέργειες θεσμικά, ώστε να ακολουθούνται συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα για την αποκατάσταση των χανδάκων που διανοίγονται και την επαναφορά της κατάστασης των δρόμων. Σε ότι αφορά την επίμαχη οδό Καβάλας, αλλά και άλλες οδούς που σκάφτηκαν και παραδόθηκαν πρόχειρα στην κυκλοφορία, η ασφαλτόστρωσή τους θα ολοκληρωθεί μέσα στο προσεχές δεκαήμερο και εν ολίγοις θα υπάρξει στο εφεξής μια καλύτερη αντιμετώπιση του προβλήματος από πλευράς Δήμου. Ο οποίος Δήμος -όπως ανέφερε ο αντιδήμαρχος- σε περίπτωση που δεν αποκατασταθούν οι δρόμοι από τον εργολάβο εγκαίρως, θα σπεύδει να το κάνει ο ίδιος με τα συνεργεία του, αλλά προηγουμένως θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί οι εργασίες εξάπλωσης των δικτύων για ευνόητους λόγους. Το πώς θα τα βρίσκει από εκεί και μετά ο Δήμος με τις αρμόδιες εταιρείες και τους εργολάβους της, αυτό είναι ένα θέμα που αφορά τον Δήμο φυσικά…
Ευνοϊκός μεν, αλλά…
Το ότι ο αναπτυξιακός νόμος έχει ευνοϊκότερες προϋποθέσεις για την Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης σε σχέση με το κέντρο, είναι γνωστό και ισχύει από τη στιγμή που… ξεκίνησε η εφαρμογή του αναπτυξιακού νόμου! Το ερώτημα είναι αν σήμερα είναι αρκετές αυτές οι προνομιακές (ας το πούμε) προϋποθέσεις για να ελκύσουν νέες επενδύσεις ή έστω να αναπτυχθούν περαιτέρω οι υπάρχουσες… Πάντως σε σχέση με τους πρώτους αναπτυξιακούς νόμους (μετά το 1974), οι πιο πρόσφατοι (και ο σημερινός), δεν δίνει τα ίδια εχέγγυα σε κάποιον να φύγει από το κέντρο και να έρθει να επενδύσει στην Ξάνθη και τη Θράκη γενικότερα. Να φύγει δηλαδή από εκεί που είναι δίπλα του οι σιδηρόδρομοι, τα αεροδρόμια, τα οργανωμένα λιμάνια και οι υπηρεσίες και να έρθει στην «εξορία» για να επενδύσει! Αν δεν δημιουργηθούν λοιπόν οι απαραίτητες υποδομές, αλλά και σωστές δομές της πολιτείας στην περιφέρεια και εν προκειμένω στην Θράκη, τότε θα είναι «άσφαιροι», οι οποιοιδήποτε αναπτυξιακοί (ή παρόμοιοι) νόμοι και οι ευνοϊκές τους κατά άλλα προϋποθέσεις, θα είναι μόνο τύποις και όχι ουσία. Κρίνοντας και εκ του αποτελέσματος, αν δηλαδή ήταν όντως ευνοϊκές αυτές οι προϋποθέσεις, σήμερα θα έπρεπε στην περιοχή μας να «αβγάτιζαν» τα εργοστάσια και οι επενδύσεις και όχι να μετράμε ολοένα και περισσότερο «κουφάρια» και κλεισμένες επιχειρήσεις…
Γι’ αυτό…. μη χείρον βέλτιστον!
Από την περίοδο της μεταπολίτευσης οι Ελληνικές κυβερνήσεις συνήθως γίνονταν από «ανακυκλώσιμο υλικό», από τους ίδιους και τους ίδιους ανθρώπους και τους επιγόνους τους. Υπήρχε όμως πάντοτε περιθώριο και για τα λεγόμενα δευτεροκλασάτα και τριτοκλασάτα στελέχη, τα οποία ενδεχομένως να είχαν διαφορετικό «επίθετο», αλλά και πάλι ωστόσο θα έπρεπε να ήταν ενδεδειγμένα αν όχι επιλεγμένα από τους ίδιους τους λεγόμενους «βαρόνους» των κομμάτων… Μ’ αυτά και μ’ αυτά φτάσαμε σήμερα να θεωρούμε ότι δεν υπάρχουν άλλες εναλλακτικές στην διοίκηση της χώρας και ενώ διαφωνούμε ή ακόμη θέλουμε να τιμωρήσουμε κάποιες πολιτικές επιλογές και πρακτικές, δεν έχουμε περιθώριο να το κάνουμε γιατί απλά μετά από αυτό που έχουμε, ακολουθεί το… χάος! Το πρόβλημα λοιπόν ξεκινάει από την συγκρότηση των ψηφοδελτίων, από όπου συνήθως λείπουν ικανά στελέχη που ενδιαφέρονται να συμμετέχουν στα λεγόμενα κοινά και προωθούνται εκείνοι που είναι πιο διαχειρίσιμοι, πιο ελέγξιμοι και εν τέλει πιο «πειθήνιοι» στις αποφάσεις του αρχηγού και του περιβάλλοντός του… Από την στιγμή λοιπόν που δεν πρόκειται να αλλάξει αυτή η νοοτροπία και η αυτή η «πεπατημένη» των πολιτικών αρχηγών στην επιλογή των συνεργατών τους, καθόσον βλέπουν τους ικανούς ως μελλοντικούς αντιπάλους τους, η χώρα είναι «καταδικασμένη» να έχει ελάχιστα περιθώρια επιλογής και να ισχύει σε κάθε περίπτωση το μη χείρον βέλτιστο!
Γροθιά στο στομάχι…
Συνταρακτικά τα στοιχεία και τα συμπεράσματα από το χθεσινό ρεπορτάζ που δημοσίευσε αποκλειστικά η «Θ» με προσκεκλημένη την διεθνούς φήμης ψυχολόγο-αναλύτρια Τένια Μακρή, αναφορικά με τις κακοποιήσεις, σωματικές και σεξουαλικές, ανήλικων παιδιών. Με αφορμή το περιστατικό που συνέβη την περασμένη Παρασκευή στην Ξάνθη, όπου μία 13χρονη μαθήτρια επιτέθηκε και ξυλοκόπησε μία 14χρονη στη μέση του δρόμου και το χειρότερο, μία άλλη συνομήλική τους βιντεοσκοπούσε το περιστατικό για να το ανεβάσει την επόμενη ημέρα στα socials, θελήσαμε να θίξουμε το ιδιαίτερα ευαίσθητο κοινωνικό αυτό θέμα, ανιχνεύοντας τις αιτιάσεις αυτής της «ανωμαλίας»… Με αφορμή όλα αυτά λοιπόν, πληροφορηθήκαμε και για μία στατιστική (την οποία τσέκαρα και από άλλη πηγή), η οποία αναφέρει ότι 1 στα 3 κορίτσια και 1 στα 8 αγόρια δέχονται σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση στην Ευρώπη! Το πιο συνταρακτικό στοιχείο είναι οι αριθμοί που είναι κυριολεκτικά αμείλικτοι! Πάρτε μια βαθιά ανάσα και διαβάστε: 150 εκατ. κορίτσια και 73 εκατ. αγόρια κάθε χρόνο στον κόσμο δέχονται σεξουαλική κακοποίηση (βιασμούς κλπ)! Κυριολεκτικά γροθιά στο στομάχι!
