Έχει γίνει γνωστό ότι ο Άρειος Πάγος εξέδωσε την με αριθμό 781/2020 απόφαση του Α1 Πολιτικού του Τμήματος. Με την απόφαση αυτή απορρίφθηκε η αίτηση αναίρεσης της Μονής Βατοπεδίου Αγίου Όρους και κατέστη αμετάκλητη η με αριθμό 197/2015 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Θράκης. Σε απλά λόγια κρίθηκε αμετάκλητα ότι η Λίμνη Βιστωνίδα και οι παραλήμνιες εκτάσεις της, ήταν είναι και θα είναι ιδιοκτησία του Ελληνικού Δημοσίου. Κατά συνέπεια κάθε ανταλλαγή που έγινε, ποσοστού της δήθεν ιδιοκτησίας της Λίμνης με ακίνητα του Ελληνικού Δημοσίου, όπως το ολυμπιακό ακίνητο στην Αθήνα, οικόπεδα φιλέτα σε αναπτυσσόμενες οικιστικά περιοχές της Θεσσαλονίκης, εκτάσεις φιλέτα σε Καβάλα, Χαλκιδική, Αττική και αλλού, ήταν ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ. Και έγιναν από «πλανηθέντες» υπουργούς της κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή της Νέας Δημοκρατίας, σε βάρος της Περιουσίας του Δημοσίου. Οι οποίοι «πλανηθέντες» υπουργοί δεν κάθισαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου λόγω της … πρόωρης προκήρυξης εκλογών από τον κ. Καραμανλή και τη Νέα Δημοκρατία το 2009, κάνοντας «έξυπνη» χρήση του Νόμου Περί Ευθύνης Υπουργών. Και έτσι επί δέκα και πλέον χρόνια ο κ. Κώστας Καραμανλής θεωρήθηκε «εθνικό κεφάλαιο», οι δε υπουργοί του συνέχισαν και συνεχίζουν να απολαμβάνουν βουλευτικές και υπουργικές ιδιότητες. Όμως ήρθε η ώρα της αλήθειας. Η οποία γράφτηκε αργά μεν αλλά είμαστε σίγουροι και βασανιστικά για τους ΕΝΟΧΟΥΣ που απέφυγαν τις κυρώσεις χάρη στα τεχνάσματα του «εθνικού κεφαλαίου». Και ξέρουμε ότι παρότι δείχνουν παχύδερμοι τους καίει η κατάληξη. Μη νομίσετε για λόγους ευθιξίας. Απλώς γιατί συνειδητοποιούν ότι μπορεί να γλύτωσαν την τιμωρία αλλά τελείωσαν και «τα καλά και συμφέροντα». Σε αυτή την υπόθεση για ακόμη μια φορά αποδείχθηκε ότι η προάσπιση του Δημοσίου Συμφέροντος επικράτησε της επιβουλής του. Δικαστικοί Λειτουργοί που όρθωσαν το ανάστημά τους από την πρωτόδικη απόφαση στο Πρωτοδικείο Ροδόπης μέχρι τον Άρειο Πάγο, Ιεράρχες με κότσια, Νομικοί Σύμβουλοι του Κράτους πιστοί στο καθήκον, υπηρεσιακοί παράγοντες που με τις καταθέσεις τους στήριξαν το δημόσιο συμφέρον, τοπικοί φορείς και απλοί πολίτες έχτισαν το τείχος προστασίας του Δημοσίου Συμφέροντος. Η Δημοκρατική Παράταξη έπραξε και αυτή το καθήκον της. Στις Εξεταστικές Επιτροπές, στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες, στην ενημέρωση των πολιτών, στην δραστηριοποίηση των κομματικών της μελών σε κάθε τοπική κοινωνία που αποτέλεσε το πεδίο μάχης με τους προσκολληθέντες στα συμφέροντα της αμετροεπούς Μονής. Έτσι γράφεται η προάσπιση του Δημοσίου Συμφέροντος. Και κλείνει ένα κεφάλαιο της σύγχρονης ιστορίας της χώρας, ελπίζουμε χωρίς περαιτέρω διχαστικές συνέπειες… Ελπίζουμε…
Έχει γίνει γνωστό ότι ο Άρειος Πάγος εξέδωσε την με αριθμό 781/2020 απόφαση του Α1 Πολιτικού του Τμήματος. Με την απόφαση αυτή απορρίφθηκε η αίτηση αναίρεσης της Μονής Βατοπεδίου Αγίου Όρους και κατέστη αμετάκλητη η με αριθμό 197/2015 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Θράκης. Σε απλά λόγια κρίθηκε αμετάκλητα ότι η Λίμνη Βιστωνίδα και οι παραλήμνιες εκτάσεις της, ήταν είναι και θα είναι ιδιοκτησία του Ελληνικού Δημοσίου. Κατά συνέπεια κάθε ανταλλαγή που έγινε, ποσοστού της δήθεν ιδιοκτησίας της Λίμνης με ακίνητα του Ελληνικού Δημοσίου, όπως το ολυμπιακό ακίνητο στην Αθήνα, οικόπεδα φιλέτα σε αναπτυσσόμενες οικιστικά περιοχές της Θεσσαλονίκης, εκτάσεις φιλέτα σε Καβάλα, Χαλκιδική, Αττική και αλλού, ήταν ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ. Και έγιναν από «πλανηθέντες» υπουργούς της κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή της Νέας Δημοκρατίας, σε βάρος της Περιουσίας του Δημοσίου. Οι οποίοι «πλανηθέντες» υπουργοί δεν κάθισαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου λόγω της … πρόωρης προκήρυξης εκλογών από τον κ. Καραμανλή και τη Νέα Δημοκρατία το 2009, κάνοντας «έξυπνη» χρήση του Νόμου Περί Ευθύνης Υπουργών. Και έτσι επί δέκα και πλέον χρόνια ο κ. Κώστας Καραμανλής θεωρήθηκε «εθνικό κεφάλαιο», οι δε υπουργοί του συνέχισαν και συνεχίζουν να απολαμβάνουν βουλευτικές και υπουργικές ιδιότητες. Όμως ήρθε η ώρα της αλήθειας. Η οποία γράφτηκε αργά μεν αλλά είμαστε σίγουροι και βασανιστικά για τους ΕΝΟΧΟΥΣ που απέφυγαν τις κυρώσεις χάρη στα τεχνάσματα του «εθνικού κεφαλαίου». Και ξέρουμε ότι παρότι δείχνουν παχύδερμοι τους καίει η κατάληξη. Μη νομίσετε για λόγους ευθιξίας. Απλώς γιατί συνειδητοποιούν ότι μπορεί να γλύτωσαν την τιμωρία αλλά τελείωσαν και «τα καλά και συμφέροντα». Σε αυτή την υπόθεση για ακόμη μια φορά αποδείχθηκε ότι η προάσπιση του Δημοσίου Συμφέροντος επικράτησε της επιβουλής του. Δικαστικοί Λειτουργοί που όρθωσαν το ανάστημά τους από την πρωτόδικη απόφαση στο Πρωτοδικείο Ροδόπης μέχρι τον Άρειο Πάγο, Ιεράρχες με κότσια, Νομικοί Σύμβουλοι του Κράτους πιστοί στο καθήκον, υπηρεσιακοί παράγοντες που με τις καταθέσεις τους στήριξαν το δημόσιο συμφέρον, τοπικοί φορείς και απλοί πολίτες έχτισαν το τείχος προστασίας του Δημοσίου Συμφέροντος. Η Δημοκρατική Παράταξη έπραξε και αυτή το καθήκον της. Στις Εξεταστικές Επιτροπές, στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες, στην ενημέρωση των πολιτών, στην δραστηριοποίηση των κομματικών της μελών σε κάθε τοπική κοινωνία που αποτέλεσε το πεδίο μάχης με τους προσκολληθέντες στα συμφέροντα της αμετροεπούς Μονής. Έτσι γράφεται η προάσπιση του Δημοσίου Συμφέροντος. Και κλείνει ένα κεφάλαιο της σύγχρονης ιστορίας της χώρας, ελπίζουμε χωρίς περαιτέρω διχαστικές συνέπειες… Ελπίζουμε…
