Αυξάνονται τα περιστατικά σεξουαλικών επιθέσεων, αλλά και έμφυλης βίας
Το #Me_Too δίνει την ευκαιρία- Αυξάνονται και τα συναινετικά διαζύγια λόγω εγκλεισμού
Αυξάνονται τα περιστατικά σεξουαλικών επιθέσεων ή παρενοχλήσεων αλλά και έμφυλης βίας σε οικογενειακό αλλά και εργασιακό περιβάλλον και όχι μόνο σε επίπεδο πρωτεύουσας, αλλά και στην επαρχία. Το κίνημα #Me_Too εξαπλώνεται τάχιστα στην Ελλάδα μετά την αρχή που έκαναν τα θύματα που βρήκαν το θάρρος να μιλήσουν για ανάλογα βιώματα.
Για την διττή ερμηνεία που θα μπορούσε να δοθεί για το #Me_Too στην Ξάνθη, την αύξηση των φαινομένων έμφυλης βίας αλλά και για την κατακόρυφη αύξηση των διαζυγίων – συνέπεια του εγκλεισμού – στην Ξάνθη, μίλησε στην «Θ» η πολιτευτής της ΝΔ κ. Μαρίνα Παυλίδου, η οποία σημείωσε μεταξύ άλλων ότι «εάν δεν έχουμε καταγγελίες ή δεν ακούγονται γιατί δεν υπάρχουν, τότε αυτό είναι εξαιρετικά ευχάριστο. Αν υπάρχουν όμως περιστατικά που τα θύματα δεν καταγγέλλουν, είναι μια καλή ευκαιρία να βρουν το θάρρος και την φωνή και να το εκμυστηρευτούν σε έναν άνθρωπο της εμπιστοσύνης τους και να μάθουν ποια είναι τα δικαιώματά τους».
ΕΧΟΥΝ ΑΥΞΗΘΕΙ ΠΟΛΥ ΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΕΜΦΥΛΗΣ ΒΙΑΣ, ΑΜΦΟΤΕΡΟΠΛΕΥΡΑ
Αναλυτικότερα η κ. Παυλίδου εξήγησε στην «Θ» ότι:
Έχουν αυξηθεί πάρα πολύ τα φαινόμενα της έμφυλης βίας, τα οποία προσπάθησε να καταπολεμήσει η Γενική Γραμματεία Ισότητας που τότε εκπροσωπούνταν από την αξιότιμη κ. Μαρία Συρεγγέλα, που έχει κάνει πολύ σπουδαία δουλειά και το είχε προωθήσει πολύ στην κυβέρνηση, η οποία τώρα είναι Υφυπουργός Εργασίας με ένα από τα αντικείμενα και την ισότητα των φύλων και γενικά την διασφάλιση της ισότητας. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση γενικά, είναι ένα μεγάλο θέμα η διασφάλιση της ισότητας και της ισονομίας των φύλων, αμφοτερόπλευρα. Δεν μιλούμε μόνο για τις γυναίκες, αν και κατά βάση οι αδικίες που καταγράφονται – δυστυχώς – έγκεινται στην πλευρά των γυναικών. Αυτό που βλέπουμε είναι ότι οι γυναίκες είναι χαμηλότερα αμειβόμενες, πρέπει να αποδείξουν δύο- τρεις – τέσσερες και πέντε φορές παραπάνω την αξία τους σε όλους τους τομείς και ιδίως σε θέσεις ηγεσίας, είτε αυτές αφορούν σε πολιτικές θέσεις αλλά ακόμη και σε μεγάλους ομίλους, σε εταιρείες, σε επαγγέλματα τα οποία είναι ακόμη ανδροκρατούμενα (ακόμη και αν πληθυσμιακά ή ακόμη και σε απόλυτους αριθμούς μπορεί να είναι περισσότερες οι γυναίκες). Ένα παράδειγμα είναι ο δικός μου κλάδος (σ.σ. της Νομικής). Βλέπουμε ότι σε πολλούς τομείς θεωρείται ακόμη ανδροκρατούμενος, καθώς πολλοί επιλέγουν περισσότερο να εκπροσωπηθούν από έναν άνδρα θεωρώντας ότι αυτό θα είναι καλύτερο για αυτούς. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες αρχίζει να «αποτινάσσεται» αυτό το «στερεότυπο» και το ότι πλέον και μια γυναίκα δικηγόρος ή μια γυναίκα γιατρός είναι εξίσου ικανή και καλή με έναν άνδρα.
ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΛΟΓΩ ΕΧΕΜΥΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΩΝΥΜΙΑΣ – ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΗ Η ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΖΥΓΙΩΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΞΑΝΘΗ
Αναφορικά με το αν υπάρχουν περιστατικά έμφυλης βίας στην Ξάνθη, η ίδια διευκρινίζει ότι:
Δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε διότι όλα αυτά καλύπτονται υπό το καθεστώς της εχεμύθειας και της ανωνυμίας. Δεν μπορούμε να ξέρουμε με στατιστικά το τι συμβαίνει. Θα πρέπει δηλαδή να έρθουμε σε επαφή με τον τετραψήφιο αριθμό όπου καταγγέλλονται διάφορα, για να ξέρουμε. Και προσωπικά δεν γνωρίζω να υπάρχει κάποια συγκεκριμένη γραμμή στην Ξάνθη, πέραν της γραμμής της Αστυνομίας όπου καταγγέλλονται αυτά τα περιστατικά. Υποθέτω όμως ότι όπως υπάρχει μια αύξηση πανελλαδικά, ίσως να υπάρχει και στην Ξάνθη, λόγω του εγκλεισμού των ανθρώπων στα σπίτια τους. Είναι λογικό να υπάρχουν προστριβές και ίσως και κάποια προβλήματα που είχαν κρυφτεί κάτω από το «χαλί», να βγαίνουν με την καθημερινή επαφή τώρα στην επιφάνεια και να δημιουργούνται προβλήματα. Εξάλλου υπάρχει μια πάρα πολύ μεγάλη αύξηση των διαζυγίων. Το βλέπουμε και εμείς στην δουλειά μας. Πολλοί πλέον έρχονται και λένε ότι θέλουν να χωρίσουν τους δρόμους τους. Τις προάλλες είχαμε δέκα μαζεμένα συναινετικά διαζύγια στο Ειρηνοδικείο. Υπάρχει κατακόρυφη αύξηση των διαζυγίων και δεν ξέρω αν αυτό οφείλεται επίσης και στο ότι έχει απλουστευθεί πάρα πολύ η διαδικασία του συναινετικού διαζυγίου. Πλέον γίνεται με συμβολαιογραφική πράξη και μέσα σε 20 μέρες – το αργότερο – μπορεί κάποιος να χωρίσει.
#ΜΕ_ΤΟΟ ΣΤΗΝ ΞΑΝΘΗ: ΥΓΙΗΣ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ, ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ – ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ, ΕΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ
Ένα καίριο ερώτημα ακόμη, αφορά στο αν το #Me_Too έχει κάνει την εμφάνισή του και στην Ξάνθη, μετά και από τις καταγγελίες για σεξουαλικές παρενοχλήσεις και επιθέσεις αλλά και για περιστατικά έμφυλης βίας σε εργασιακούς χώρους. Περιστατικά που πάντα ακούγονταν, πλην όμως ποτέ δεν καταγγέλλονταν ή δεν έβλεπαν το φως της δημοσιότητας.
Ζήτημα για το οποίο η κ. Παυλίδου σχολιάζει πως:
Αυτό συμβαίνει σε όλα τα αδικήματα και πόσο μάλλον σε αυτά που αφορούν στην γενετήσια ελευθερία και στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, διότι το θύμα πολλές φορές δεν θέλει να «στιγματιστεί» ή ακόμη και να «απομονωθεί» από επόμενες επαγγελματικές επιλογές. Το καλό με το να επεκταθεί το κίνημα #Me_Too ήταν ότι καταφέραμε να «αποστιγματοποιηθεί» το να πάει κάποια ή κάποιος να καταγγείλλει ένα τέτοιο περιστατικό. Το ίδιο συνέβαινε κάποτε με τα δικαιώματα των εργαζομένων. Δηλαδή το 1950-1960-1970, οι εργαζόμενοι ήταν πι επιφυλακτικοί στο να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, καθώς φοβόντουσαν ότι αυτό θα τους «στιγματίσει» και δεν θα μπορέσουν να εξεύρουν εύκολα εργασία, αργότερα. Πλέον, αυτό έχει αποτιναχθεί. Το ίδιο πράγμα, επιτυγχάνεται πλέον και με το κίνημα #Me_Too και αυτό απαντά και στο ερώτημα «γιατί τώρα;»
Γιατί αυτές οι φωνές που βγήκαν και μίλησαν με θάρρος, ακόμη και για παραγεγραμμένες υποθέσεις, θέτοντας τον εαυτό τους ίσως και σε κίνδυνο κάποιων ενδεχόμενων μηνύσεων για απλή ή συκοφαντική δυσφήμιση, έδωσαν το εναρκτήριο λάκτισμα ώστε να μπορέσουν να μιλήσουν και άλλοι άνθρωποι για υποθέσεις που δεν έχουν παραγραφεί.
Όσον αφορά στο κίνημα του #Me_Too στην Ξάνθη, θα μπορούσε να δοθεί μια διττή ερμηνεία. Αν δεν υπάρχουν καταγγελίες, σημαίνει ότι η κοινωνία μας είναι πιο υγιής. Αν υπάρχουν όμως περιστατικά που δεν καταγγέλλονται, καλώ τους ανθρώπους αυτούς – και είναι καλό να τους δώσουμε όλοι αυτό το θάρρος – επιλέγοντας ένα άτομο της εμπιστοσύνης τους είτε αυτός είναι ο δικηγόρος τους είτε κάποιος ψυχολόγος ή κάποια αρμόδια δημόσια υπηρεσία (Εισαγγελέας) για να μπορέσουν να προφυλάξουν τα δικαιώματά τους. Αν δηλαδή δεν έχουμε καταγγελίες ή δεν ακούγονται γιατί δεν υπάρχουν, τότε αυτό είναι εξαιρετικά ευχάριστο. Αν υπάρχουν όμως περιστατικά που τα θύματα δεν καταγγέλλουν, είναι μια καλή ευκαιρία να βρουν το θάρρος και την φωνή και να το εκμυστηρευτούν σε έναν άνθρωπο της εμπιστοσύνης τους και να μάθουν ποια είναι τα δικαιώματά τους.
