Με αφορμή τα τηλεριάλιτι- «ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ» που όμως, βλέπουν οι περισσότεροι…
«Αυστηροποιημένο το νομικό πλαίσιο για το κακούργημα του βιασμού – Περιθώρια αυστηριοποίησης του νόμου για τις ασελγείς πράξεις κατά ανηλίκων» συμπληρώνει με δηλώσεις της στη «Θ» η γνωστή δικηγόρος και πολιτευτής της Ν.Δ
Ολοένα και πληθαίνουν τα σχόλια σχετικά με τα τηλεοπτικά «σκουπίδια» ή αλλιώς «τηλεριάλιτι», μέσα από τα οποία υποβαθμίζεται και εξευτελίζεται η γυναικεία υπόσταση (συν όλα τα άλλα κραυγαλέα και καταδικαστέα), με παίκτη που έφτασε ακόμη και στο σημείο να κάνει δημόσια λόγο για «βιασμό» σε περίπτωση που μια γυναίκα δεν υποκύψει οικειοθελώς στις «ορέξεις» του, αλλά και με ένα ακόμη…παιχνίδι, κατά το οποίο είκοσι γυναίκες θα διεκδικήσουν την «καρδιά» ενός άνδρα, ο οποίος θα «διώχνει» κάθε εβδομάδα και μια από αυτές, μέχρι να απομείνει εκείνη που θα παντρευτεί.
Με αφορμή όλα τα παραπάνω μίλησε στην «Θ» η Πολιτευτής της ΝΔ στην Ξάνθη και γνωστή Δικηγόρος κ. Μαρίνα Παυλίδου, η οποία αναφέρθηκε και στο νομικό πλαίσιο που καλύπτει τις γυναίκες (με το νομικό πλαίσιο για τα κακούργημα του βιασμού να έχει αυστηροποιηθεί) αλλά και σε αυτό που αφορά στην διάπραξη ασελγών πράξεων κατά ανηλίκων, στέλνοντας παράλληλα το δικό της μήνυμα προς όλες τις γυναίκες».
«ΟΧΙ ΤΕΤΟΙΑ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΕΚΤΕΣ ΜΑΣ»
Ειδικότερα η κ. Παυλίδου ανέφερε ότι «είναι καταδικαστέα η οποιαδήποτε έκφραση σεξιστικών σχολίων οποιουδήποτε ανθρώπου, από οπουδήποτε και αν προέρχεται και αντιμετωπίζεται τουλάχιστον με οργή και χαρακτηρίζεται χυδαία και αδιανόητη στην εποχή μας. Μάλιστα όχι μόνο το να εκφράζονται τέτοια σχόλια από άτομα της κοινωνίας μας αλλά και να αναμεταδίδονται ζωντανά – και σε ώρες μάλιστα που θα μπορούν να έχουν επαφή μικρά παιδιά – και να προωθείται και η αίσθηση ότι μπορούμε να κάνουμε ανενόχλητοι αδικήματα, τα οποία είναι κακουργήματα, όπως είναι ο βιασμός. Η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, αποτελεί πλέον νόμο του ελληνικού κράτους. Έχει ψηφιστεί δε από την ελληνική βουλή και υπάρχει άρθρο το οποίο προβλέπει ρητά ότι τα ΜΜΕ συμμετέχουν στην υλοποίηση και στην δημιουργία πολιτικών ενώ θέτουν τις κοινωνικές, πολιτικές και κατευθυντήριες γραμμές, ώστε να είναι αυτορυθμιστές και αυτοπεριοριστές των προτύπων πρόληψης της βίας κατά των γυναικών, αλλά και της ενίσχυσης του σεβασμού στο όνομα και στον ρόλο της γυναίκας, που στην εποχή μας, φορώντας πολλά «καπέλα», είναι η μάνα, η γυναίκα, η σύντροφος, η αδερφή, η κόρη, η επαγγελματίας, η εργαζόμενη κ.ο.κ. Και μόνο στα πλαίσια αυτά, θα έπρεπε τέτοιου είδους τηλεοπτικά «σκουπίδια» που δεν ενισχύουν μόνο αυτές τις χυδαίες απόψεις αλλά και την αίσθηση ότι είμαστε ανεξέλεγκτοι και ότι κάποιες κοινωνικές συμπεριφορές δεν είναι αυτορυθμιζόμενες, ούτε έχουμε περιορισμούς και φραγμούς, δεν θα έπρεπε να υπάρχουν στους τηλεοπτικούς μας δέκτες. Είναι λυπηρό το ότι αυτή η συζήτηση γίνονταν πριν 20 χρόνια και επαναλαμβάνεται ακόμη και τώρα».
«ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΥΣΤΗΡΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΠΡΑΞΗ ΑΣΕΛΓΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ ΚΑΤΑ ΑΝΗΛΙΚΩΝ»
«Το θετικό της υπόθεσης είναι ότι η ελληνική κοινωνία, έχει δημιουργήσει άμυνες, τείχη και στεγανά για να αυτοπροστατεύεται, για να περιορίζει και να απομονώνει τέτοιου είδους συμπεριφορές αλλά και σε περιπτώσεις που πρέπει, να τις τιμωρεί κιόλας. Στην συγκεκριμένη περίπτωση είχαμε άμεση παρέμβαση της πολιτικής ηγεσίας, τόσο του κ. Πέτσα αλλά και της αρμόδιας Γ.Γ. Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων κ. Συρεγγέλα και επίσης το θέμα έχει ήδη εισαχθεί στο ΕΣΡ, προκειμένου να αποφασισθεί το αν θα συνεχιστεί το πρόγραμμα ή όχι. Από εκεί και πέρα, έχει επιληφθεί η αρμόδια εισαγγελική αρχή για τις δηλώσεις αυτές και αναμένουμε τις εξελίξεις» συνέχισε η ίδια, επισημαίνοντας παράλληλα ότι «σε ο,τι αφορά το νομικό πλαίσιο, το αδίκημα του βιασμού έχει αυστηροποιηθεί. Ωστόσο, υπάρχουν αδικήματα που πρέπει να αυστηροποιηθούν και αυτά, σε ό,τι αφορά στην διάπραξη ασελγών πράξεων κατά ανηλίκων, όπως επίσης και στην διάταξη του 324 του Ποινικού Κώδικα, που αφορά στην αρπαγή ανηλίκου. Στην συγκεκριμένη περίπτωση και για να μπορέσουμε να προστατεύσουμε όχι μόνον την γυναικεία υπόσταση και φύση, η οποία είναι πιο ευάλωτη ίσως σε τέτοιου είδους αδικήματα από ότι το αντίθετο φύλο (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορεί να συμβεί και το αντίθετο) θα έπρεπε να είναι πιο αυστηριοποιημένα τα ηλικιακά όρια και όχι τόσο χαμηλά. Το όριο αυτήν την στιγμή έχει τοποθετηθεί στα 14 έτη, διαχωρίζοντας το είδος του αδικήματος από κακούργημα σε πλημμέλημα. Αν δηλαδή ο παθών ή η παθούσα έχει συμπληρώσει το 14ο έτος της ηλικίας του – και μόνο με μια ή δυο εξαιρέσεις – πλέον η πράξη δεν χαρακτηρίζεται ως κακουργηματική αλλά ως πλημμεληματική. Αυτό αλλάζει πάρα πολύ τα νομικά πλαίσια για την αντιμετώπιση του εκάστοτε δράστη. Υπάρχουν περιθώρια αυστηριοποίησης, ειδικά στην εποχή μας, που δεν είναι εύκολο το να μπορέσεις να ελέγξεις το τι γίνεται ακόμη και μέσα στο ίδιο σου το σπίτι. Μπορεί το παιδί σου να κάθεται στον καναπέ, να παίζει με το κινητό και εκείνη την ώρα, κάποιος να δρα στην ψυχολογία του, στην ηθική του, ακόμη και στο πνεύμα του, μέσω του διαδικτύου».
«ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΩΜΕΝΕΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΠΡΩΤΑ ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ»
Κλείνοντας η κ. Παυλίδου στο μήνυμά της προς όλες τις γυναίκες σημείωσε ότι «θα πρέπει να είμαστε ενωμένες, αλληλέγγυες και θα πρέπει επίσης να διεκδικούμε εμείς οι ίδιες πρώτα τα δικαιώματά μας και να φωνάζουμε. Η φωνή μας να μην είναι κραυγή, αλλά μια φωνή που θα εκφράζει επιχειρήματα και θα στοιχειοθετεί αυτά τα οποία πρέπει να διεκδικήσουμε στο μέλλον, γιατί ο δρόμος τώρα ανοίγει».
