Αυξανόμενα τα συναινετικά διαζύγια και λόγω εγκλεισμού από τον κορωνοϊό
Η γνωστή νομικός μιλάει στη «Θ» και για το διαρκές πολιτικό της στίγμα
Ακόμη πιο απλοποιημένη, είναι πλέον η διαδικασία έκδοσης των συναινετικών διαζυγίων, τα οποία δείχνουν μια αυξητική τάση ιδίως μετά τον εγκλεισμό λόγω της πανδημίας αλλά και μετά την αρχή που έγινε με τα κινήματα «start to talk» και «me too» που ενδυνάμωσαν τις γυναίκες – θύματα έμφυλης βίας, και προχωρούν πλέον πιο εύκολα στην απόφαση να διαχωρίσουν τους δρόμους τους με τους συζύγους τους.
Για όλα τα παραπάνω μίλησε στην «Θ» η γνωστή δικηγόρος και πολιτευτής της ΝΔ στην Ξάνθη κ. Μαρίνα Παυλίδου, η οποία αναφέρθηκε συγχρόνως και στο πολιτικό της «στίγμα», καθώς συνεχίζει σε καθημερινή βάση να τηρεί την υπόσχεση που είχε δώσει στους Ξανθιώτες και να ακούει τα μικρά ή μεγαλύτερα προβλήματά του προσφέροντας, μέσα από όλους τους τομείς με τους οποίους ασχολείται.
ΠΛΕΟΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΝΟΜΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΑ ΣΥΝΑΙΝΕΤΙΚΑ ΔΙΑΖΥΓΙΑ – Η ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ «ΞΕΣΚΕΠΑΣΕ» ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΠΕΚΡΥΠΤΕ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ
Αναλυτικότερα η κ. Παυλίδου εξήγησε στην «Θ» ότι:
Πρέπει να πούμε ότι πλέον έχει θεσπιστεί και η νομική βοήθεια στα συναινετικά διαζύγια, που παλαιότερα δεν υπήρχε. Βέβαια είναι με παλαιότερο νόμο, τον ν. 4596/2019 αλλά είναι καλό να το γνωρίζει ο κόσμος, διότι πολλές φορές αποτελεί «τροχοπέδη» ή εμπόδιο το οικονομικό στο να χωρίσουν δύο άνθρωποι. Βεβαίως όλοι απευχόμεθα πάντα να χωρίσει μια οικογένεια, ειδικά όταν υπάρχουν και ανήλικα τέκνα, αλλά όταν βλέπουμε ότι η διαβίωση πλέον δεν είναι υποφερτή, ότι υπάρχουν διαφορές που είναι απαρέγγλιτες και δεν μπορούν να υπερκεραστούν, αναγκαστικά είναι μονόδρομος το να χωρίσει το ζευγάρι, αλλά να παραμείνουν ισορροπημένες – όπως πρέπει – οι σχέσεις εφόσον υπάρχουν ανήλικα τέκνα ή να χωρίσουν οι δρόμοι τους (αν δεν υπάρχουν τέκνα) και να διατηρηθούν τυπικές και ανθρώπινες σχέσεις. Άρα πλέον, αυτό δεν αποτελεί εμπόδιο. Υπάρχει νομική βοήθεια και με τα κατάλληλα έγγραφα που θα υποβάλλουν στο δικαστήριο και με την βοήθεια του εκάστοτε δικηγορικού συλλόγου, οι πολίτες μπορούν να ενημερωθούν επί αυτού.
Αναφορικά με την αύξηση ή μείωση των διαζυγίων, δεν νομίζω ότι είναι τόσο θέμα καραντίνας. Αυτό που ανέδειξε η καραντίνα ήταν ίσως τα προβλήματα που κρύβονταν κάτω από το «χαλί». Δηλαδή η έντονη συμβίωση ή η επι μακρόν συμβίωση εντός της οικίας του ζεύγους και της οικογένειας, η μεγαλύτερη «τριβή» μεταξύ τους, έφερε στην επιφάνεια ίσως και κάποια προβλήματα που «απέκρυπτε» η καθημερινότητα. Με αυτόν τον τρόπο, υπήρχαν και περισσότερες προσκρούσεις μεταξύ του ζεύγους για τον «α» ή «δείνα» λόγο. Επιπλέον, η οικονομική δυσχέρεια που προκλήθηκε λόγω του lockdown (όσες και αν ήταν οι προσπάθειες της κυβέρνησης να ενισχύσει αυτά τα νοικοκυριά) σίγουρα υπήρχε και αυτό ενέτεινε ακόμη περισσότερο, τα οικογενειακά προβλήματα και ίσως να οδήγησε σε μια μικρή αύξηση των διαζυγίων.
ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΜΦΥΛΗΣ ΒΙΑΣ ΠΟΥ ΒΓΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ, ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΜΙΑ ΑΥΞΗΣΗ ΣΤΙΣ ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΔΙΑΖΥΓΙΟΥ
Επίσης η ίδια επισήμανε ότι:
Αυτό που ήρθε στην επιφάνεια και ήταν δυσάρεστο μεν αλλά και ευχάριστο γιατί πλέον η ελληνική κοινωνία άρχισε να ασχολείται ενεργά, ήταν το θέμα της έμφυλης βίας. Δηλαδή το ότι σε κάποια νοικοκυριά υπήρχε ενδοοικογενειακή βία η οποία αποκρύπτονταν και πλέον δόθηκε η δυνατότητα με το «start to talk» και το «me too» (το κίνημα εντός της ελληνικής κοινωνίας που ξεκίνησε με την γενναία φωνή της Σοφίας Μεκατώρου και την υποστήριξη από το Υφυπουργείο Αθλητισμού) να ξεκινήσουν και οι γυναίκες αυτές να ομιλούν και να λένε το πρόβλημά τους γιατί πλέον δεν αισθάνονταν μόνες, αλλά ότι υπήρχε το «σύστημα» πίσω να τις βοηθήσεις. Υπήρχε το θεμέλιο αυτό της βοήθειας και σε αυτό το πλαίσιο – να αναφέρω παρενθετικά ότι – στον ΟΑΕΔ έχει ανοιχθεί πρόγραμμα στο οποίο θα έχουν προτεραιότητα οι γυναίκες – θύματα έμφυλης βίας, όπως επίσης και οι άνεργες γυναίκες σε 3000 θέσεις εργασίας. Οπότε όλο αυτό το κομμάτι, ίσως να έδωσε ένα μεγαλύτερο θάρρος στις γυναίκες ώστε να βγουν μπροστά, διότι οι γυναίκες είναι τα μεγαλύτερα θύματα έμφυλης βίας και να δημιούργησε μια αύξηση στις αιτήσεις διαζυγίου.
ΕΙΧΑΝ ΗΔΗ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΘΕΙ ΟΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΝΕΤΙΚΟΥ ΔΙΑΖΥΓΙΟΥ – ΑΥΤΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΤΩΡΑ
Σε ο,τι αφορά στις «ευκολίες» διακοπής έγγαμης συμβίωσης, η κ. Παυλίδου εξήγησε ότι:
Ήδη είχε διευκολυνθεί με τις προηγούμενες νομοθετικές διατάξεις του 2017 και με την αλλαγή που έγινε στο Οικογενειακό Δίκαιο η δυνατότητα να εκδοθεί συναινετικό διαζύγιο εντός 10 ημερών επί της ουσίας (δηλαδή από την υπογραφή στο Ειρηνοδικείο του ιδιωτικού συμφωνητικού του ζευγαριού και του γνησίου της υπογραφής) να οδηγηθεί το ζευγάρι στον συμβολαιογράφο και αν όχι σε 10 μέρες, σε 12-15 μέρες, μπορούσε να δηλώσει την διάζευξή του στο Ληξιαρχείο, εφόσον βέβαια συμφωνούσε σε όλα τα καίρια ζητήματα. Ουσιαστικά αυτό που αλλάζει τώρα είναι ότι βέβαια του γνησίου της υπογραφής, μπορεί πλέον να δίδεται και ηλεκτρονικά ή σε κάποιο ΚΕΠ (αν εκπροσωπούνται μόνον από τους πληρεξούσιους δικηγόρους, αυτοί θα πρέπει να είναι εφοδιασμένοι και πάλι με ειδικό συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο, ενώ αν είναι αυτοπρόσωπη η παρουσία μετά του πληρεξούσιου δικηγόρου τους δεν χρειάζεται αυτό). Το άλλο που αλλάζει είναι ότι πλέον μπορεί να δηλωθεί το διαζύγιο στην ηλεκτρονική πλατφόρμα που ακόμη είναι στα «σκαριά». Περιμένουμε δηλαδή να ανοίξει. Και βέβαια στα πλαίσια της ψηφιακής διακυβέρνησης και της υλοποίησης αυτής που βλέπουμε ότι είναι από τους τομείς της κυβέρνησης που όχι απλά προχωρά με ταχείς ρυθμούς αλλά έχει και αποτέλεσμα, πλέον η ενημέρωση του Ληξιαρχείου θα γίνεται με την χρήση των τεχνολογιών, της πληροφορικής και των επικοινωνιών. Παύει δηλαδή αυτή η «ταλαιπωρία» του ζευγαριού που έπρεπε να κάνει έναν ολόκληρο γραφειοκρατικό κύκλο για να μπορέσει να δηλώσει το διαζύγιο. Εδώ, να τονίσουμε ότι η ευκολία της διάζευξης δε εξισούται με το ότι το κράτος «σπρώχνει» τα ζευγάρια να χωρίσουν. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Το ότι δύο άνθρωποι αποφασίζουν να πάρουν ξεχωριστούς δρόμους, δεν σημαίνει ότι πρέπει αυτή η διαδικασία να είναι επώδυνη ψυχολογικά – που ούτως ή άλλως είναι – αλλά και γραφειοκρατικά επώδυνη. Ουσιαστικά, πλέον δίνεται το δικαίωμα στα ζευγάρια που αποφασίζουν να χωρίσουν συναινετικά (στα κατ΄ αντιδικία ισχύουν άλλα πράγματα) να έχουν έναν πιο ευκολο και μη επώδυνο, τουλάχιστον γραφειοκρατικά, δρόμο. Το ψυχολογικό, κοινωνικό και ηθικό κομμάτι, είναι ένα άλλο κομμάτι που διαχωρίζεται από την όλη νομική διαδικασία. Και φυσικά, συνοδοιπόροι του ζευγαριού, θα πρέπει να είναι οι πληρεξούσιοι δικηγόροι που θα πρέπει αν φροντίζουν να μην «δυναμιτίζουν» και να μην «πυροδοτούν» τις καταστάσεις και ίσα ίσα, ειδικά στις περιπτώσεις των συναινετικών, να προσπαθούν όσο μπορούν, να συγκεράσουν τις απόψεις και αυτό να γίνεται πάντα – όταν υπάρχουν – προς όφελος των τέκνων.
Ο ΞΑΝΘΙΩΤΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΜΙΑ «ΦΩΝΗ» ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΝΔΥΝΑΜΩΝΕΙ – ΤΗΡΩ ΤΗΝ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΙΧΑ ΔΩΣΕΙ
Αναφορικά με το πολιτικό «στίγμα» της Μαρίνας Παυλίδου σήμερα, στην Ξάνθη, η ίδια σημείωσε ότι:
Αυτό που ήθελα και προσπαθώ και νομίζω ότι καταφέρνω να περνώ στον κόσμο, είναι ότι θα πρέπει οι πολίτες της Ξάνθης να αισθάνονται την οικειότητα και την δυνατότητα να έρχονται και να απευθύνονται σε έναν άνθρωπο με ευκολία ώστε να του εκμυστηρεύονται το πρόβλημά τους και να μπορούμε με κάποιον τρόπο να είμαστε δίπλα τους. Σίγουρα τα προβλήματα στον Ν. Ξάνθης είναι αρκετά και η πανδημία τα διόγκωσε, φέρνοντάς τα και αυτά στην επιφάνεια. Όπως προανέφερα, ουσιαστικά πολλά προβλήματα που ήταν «κάτω από το χαλί», άρχισαν να διογκώνονται και να βγαίνουν στην επιφάνεια, μέσα στο «νοικοκυριό» της Ξάνθης και σε αυτό πρέπει να δώσουμε σημασία, να είμαστε επικεντρωμένοι και προσηλωμένοι ούτως ώστε να μπορέσουμε να δώσουμε το δικαίωμα στον Ξανθιώτη και στην Ξανθιώτισσα, να μην αισθάνεται απομονωμένος ή απομονωμένη. Να αισθάνεται ότι έχει ανθρώπους που είναι δίπλα του και μπορούν να του επιλύσουν τα προβλήματα ή να διευκολύνουν την καθημερινότητά του. Εγώ αυτό προσπαθώ να κάνω ως άνθρωπος ασχολούμενος με τα κοινά και ως υποψήφια Βουλευτής που ήμουν τον Ιούλιο του 2019. Να τηρώ την υπόσχεση που είχα δώσει και νομίζω ότι το καταφέρνω, διότι αυτό που το λέει ο κόσμος. Να είμαι δίπλα τους είτε στα μικρά είτε στα μεγάλα, με οποιονδήποτε τρόπο. Και ως άνθρωπος και ως πολιτικός και ως δικηγόρος. Να μπορώ να προσφέρω στον πολίτη της Ξάνθης αυτό που θέλει πιο πολύ. Να φαίνεται ότι έχει μια «φωνή» που τον ενδυναμώνει και να μην αισθάνεται μόνος του. Κακά τα ψέματα, τον τελευταίο καιρό σίγουρα η Ξάνθη έχει μείνει «πίσω» και χρειάζονται πολλά βήματα μπροστά. Εργάζομαι και προσπαθώ να εργάζομαι πάρα πολύ, σε πολλούς τομείς. Ιδίως στα θέματα της ισότητας των φύλων, έχω την χαρά να συμμετέχω στην Περιφερειακή Επιτροπή Ισότητας και να είμαι εγώ η εκπρόσωπος του Υπουργείου Εργασίας. Μέσα από διάφορες τηλεδιασκέψεις και συσκέψεις που γίνονται, προσπαθούμε να φέρουμε το καλύτερο αποτέλεσμα, με πρόεδρό μας βέβαια τον κ. Κώστα Κουρτίδη και με πολλά άλλα αξιόλογα μέλη στην επιτροπή. Οπότε παλεύουμε διαρκώς για διάφορα πράγματα, είτε αφορούν κυβερνητικές πολιτικές οι οποίες θα πρέπει να ενταχθούν στον τόπο μας και να εφαρμοστούν με καλύτερο τρόπο είτε ακόμη και για τυχούσες χρηματοδοτήσεις που μπορεί να υπάρχουν και δεν είναι γνωστές στο ευρύ κοινό και μπορεί να αφορούν σε συλλόγους της Ξάνθης είτε ακόμη και σε μεμονωμένα άτομα.
