Μας κουνάνε και το «δάχτυλο» τώρα;

Μαθαίνω για κάποιους «αυτοδιοικητικούς» που αντί να συναισθανθούν τις ευθύνες τους απέναντι στους δημότες και να αναλάβουν τις ευθύνες τους, αντί να υλοποιήσουν τις υποσχέσεις τους και να τιμήσουν τον λόγο τους, κουνάνε λέει, απειλητικά το δάχτυλο, στέλνοντας μάλιστα και «τελεσίγραφα»… Κάποιοι προφανώς έχουν ξεφύγει θεωρώντας την καλή διάθεση για συνεργασία ως αδυναμία! Προφανώς δεν έχουν λάβει οι ίδιοι το «τελεσίγραφο» που τους έστειλε ο Ξανθιώτικος λαός και καβάλησαν καλάμια! Επειδή όμως ο καιρός πλησιάζει και θα βγουν πάλι στο «μεϊντάνι» καλά θα κάνουν να αναλογιστούν τις πράξεις και τις ευθύνες τους, να «τιμήσουν» εκείνους που τους τίμησαν (με την ψήφο τους και όχι μόνο) και να… προσγειωθούν! Αποδέκτης των παραινέσεών μου αυτών δεν είναι ένας ή κάποιος αυτοδιοικητικός, αλλά αρκετοί… Και αυτοί που πρέπει να λάβουν το μήνυμα είμαι σίγουρος ότι το έλαβαν! Αυτά προς το παρόν…

Φιλοξενούμε απόψεις δεν σημαίνει ότι τις… υιοθετούμε!

Να το εξηγήσω για ακόμη μια φορά γιατί προφανώς κάποιοι δεν το κατανόησαν… Όταν δημοσιεύουμε ένα ρεπορτάζ και φιλοξενούμε απόψεις ενός αυτοδιοικητικού ή κάποιου πολιτικού γενικότερα, δεν σημαίνει ότι τις υιοθετούμε κιόλας ως εφημερίδα… Αυτό που η «Θ» κάνει συνήθως (πάντοτε) είναι να «ακούει» και να καταγράφει όλες τις απόψεις, δίνοντας την δυνατότητα στους αναγνώστες μας να βγάλουν πιο αντικειμενικά συμπεράσματα. Σαφώς και έχουμε την δική μας άποψη και την δική μας πολιτική «γραμμή», την οποία εκφράζουμε εμφανώς αιτιολογώντας πάντοτε τη θέση μας. Και τα αναφέρω όλα αυτά γιατί κάποιοι θεωρούν ότι συμμεριζόμαστε και υιοθετούμε ως μέσον αυτά που δηλώνουν κάποιοι άλλοι στο μέσον μας. ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ! Για παράδειγμα, φιλοξενήσαμε ουκ ολίγες φορές παράγοντες του Δήμου Ξάνθης, που ανέφεραν ότι «προσεχώς ξεκινάει το έργο των διαγραμμίσεων»… Όμως… νιος ήμουν και γέρασα κι ακόμη το έργο δεν έχει ξεκινήσει. Αυτό δεν σημαίνει ότι φταίει η «Θ» γιατί δεν έγινε αυτό που κατέγραψε! Για να συνεννοούμαστε…

Καλά τα πάμε με τον κορωνοϊό, αλλά…

Άνθρακες ο «θησαυρός» για εκείνους που περίμεναν πως και τι να αυξηθούν ραγδαία το ιικό φορτίο και τα κρούσματα κορωνοϊού στην Ξάνθη μετά τις γιορτές της Παλιάς Πόλης και τον συνωστισμό που –όπως και να το κάνουμε- σημειώθηκε στον παραδοσιακό οικισμό και στα στέκια των συλλόγων. Με βάση και τις χθεσινές μετρήσεις, η μερική αύξηση των κρουσμάτων συμβαδίζει με το γενικότερο ποσοστό σε επίπεδο επικράτειας, αλλά και της Περιφέρειας ΑΜ-Θ, ενώ το ιικό φορτίο παραμένει στα ίδια και δεν παρουσιάζει καμία αύξηση (από μηδενική έως ισχνή και μη υπολογίσιμη)… Την ίδια στιγμή σε άλλες γειτονικές πόλεις και νομούς, που δεν υπήρχαν διοργανώσεις και γιορτές, η αύξηση των κρουσμάτων είναι εμφανώς μεγαλύτερη, χωρίς και αυτό να σημαίνει κάτι. Το ζητούμενο είναι να πάμε σε ένα φθινόπωρο και στην συνέχεια στον χειμώνα χωρίς αυτό το «διάολο» στο κεφάλι μας, γιατί έχουμε σωρεία άλλων προβλημάτων να αντιμετωπίσουμε. Όλοι ελπίζουμε να διαψευστούν οι προβλέψεις των «ειδικών» που θέλουν έναν χειμώνα με πολλά κρούσματα και με νέες μεταλλάξεις του κορωνοϊού. Είναι αλήθεια ότι όλο αυτό επισκιάζεται με την επικαιρότητα των ημερών με την επαπειλούμενη σύρραξη με την Τουρκία, με τις τιμές στα καύσιμα και στην ενέργεια, με τις εξελίξεις στην Ανατολική Ευρώπη κλπ. Όπως και να έχει το πράγμα όμως αυτός ο χειμώνας θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον…

Τι να το κάνει κανείς το «καλό παιδί», όταν… σκοτώνει άνθρωπο!

Όταν κάποιος αφαιρεί την ζωή ενός ανθρώπου δεν υπάρχει καμία δικαιολογία, παρά μόνον αν βρίσκεται σε άμυνα ή αν θέλει με την πράξη του αυτή να σώσει κάποια άλλη ζωή… Και το λέω αυτό γιατί, αναφορικά με το «φονικό» που συνέβη την περασμένη εβδομάδα στη Χρυσούπολη και την σύλληψη του καθ’ ομολογίαν δράστη, ακούγονται διάφορα σε σχέση με τις αιτιάσεις του δράστη, που προέρχονται προφανώς από ανθρώπους που είτε διάκεινται φιλικά προς αυτόν, είτε διάκεινται «εχθρικά» προς το θύμα! Μπορεί τα οικεία πρόσωπα του δολοφόνου να κάνουν λόγο για ένα «καλό παιδί» κλπ, αλλά… ρωτήστε και την σύζυγο, τα παιδιά, τους συγγενείς και φίλους του θύματος πως νιώθουν άραγε όταν ξαφνικά χάνουν μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα τον άνθρωπό τους γιατί κάποιος αποφάσισε να του αφαιρέσει την ζωή για τους δικούς του λόγους; Και επειδή υπάρχει μία «τάση» τελευταία να ανιχνεύουμε και ενδεχομένως να δικαιολογούμε περισσότερο τις αιτιάσεις των θυτών, θεωρώ πως αυτό αποθρασύνει περισσότερο τους εν δυνάμει δολοφόνους και τους οδηγεί να βγάλουν από μέσα τους πιο εύκολα τα απάνθρωπα και κτηνώδη συναισθήματα που κρύβουν…

Του Τένη Καμαρίδη