Σημαντική η αυριανή μέρα για την Ξάνθη, καθόσον αρχίζει (επιτέλους) η λειτουργία της Αστυνομικής Σχολής Ξάνθης. Σε πρώτη φάση βέβαια θα λειτουργεί παράλληλα με το ΠΡΟΚΕΚΑ που βρίσκεται παραπλεύρως του κτιρίου της σχολής, ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή θα μεταφερθεί κάπου αλλού η συγκεκριμένη «φυλακή» και θα δοθούν οι εγκαταστάσεις εξ ολοκλήρου στην Σχολή Αστυφυλάκων. Όπως θα διαβάσατε σήμερα αποκλειστικά στη «Θ», υπάρχει «αλλαγή φύλου» στους σπουδαστές, αφού οι 150 υποψήφιες αστυνομικίνες που γνωρίζαμε ότι θα έρθουν να φοιτήσουν φέτος στη σχολή, θα είναι τελικά 150 «άρρενες» και κατά την άποψή μου ορθώς έγινε αυτή η αλλαγή… Όπως και να το κάνουμε, η συνύπαρξη φυλακισμένων παραβατικών μεταναστών στον ίδιο χώρο (σχεδόν μεσοτοιχία) με 150 κοπέλες 18-20 ετών, δημιουργεί διάφορους αρνητικούς συνειρμούς… Άνθρωποι δηλαδή που βρίσκονται περιορισμένοι για αρκετό καιρό, να «μυρίζουν» την έντονη γυναικεία παρουσία δίπλα τους… Είναι σαν να βάζαμε οινόπνευμα δίπλα στη φωτιά! Το θέμα είναι πάντως ότι ξεκινάει τη λειτουργία της Αστυνομική Σχολή μετά το «προσωρινό» κλείσιμό της περίπου για 12 χρόνια! Καλή αρχή λοιπόν.
Στην τελική ευθεία…
Ο κύβος ερρίφθη και μπήκαμε πλέον στην τελική ευθεία για τις εκλογές στο Επιμελητήριο Ξάνθης που θα διεξαχθούν ως γνωστόν στις 1 και 2 Δεκεμβρίου. Χθες, καταληκτική ημέρα, οι δύο τελικοί μονομάχοι κατέθεσαν τους συνδυασμούς τους. Οι πρώτες δηλώσεις- ανακοινώσεις και των δύο κινήθηκαν σε ήπιους και συναινετικούς τόνους, πράγμα που ελπίζω να διατηρηθεί μέχρι και την ημέρα των εκλογών. Είδαμε πολλούς πρώην συνεργάτες του προέδρου να συντάσσονται στο πλευρό της Μαριάνθης Μαλλιαρουδάκη, στον συνδυασμό της οποίας επικρατούν νεαρές ηλικίες με φρέσκιες ιδέες και όρεξη για δουλειά. Δεν μπορώ να πω το ίδιο για τον συνδυασμό του Στέλιου Μωραΐτη, γιατί μέχρι την στιγμή που γράφονταν η στήλη δεν μας τους είχε κοινοποιήσει ακόμη, οπότε αναμένουμε… Θεωρώ ότι ο θεσμός του Επιμελητηρίου μπορεί να δώσει πολλά περισσότερα ακόμη στα μέλη του και στην τοπική κοινωνία και ως Νομικό Πρόσωπο ΔΗΜΟΣΙΟΥ Δικαίου θα πρέπει να γίνει πιο ευέλικτο μειώνοντας τους χρόνους εξυπηρέτησης των μελών του… Καλή επιτυχία λοιπόν και εύχομαι να νικήσει ο καλύτερος και ικανότερος. Αυτό θα το κρίνει τελικά το εκλογικό σώμα, οπότε κοντός ψαλμός…
Χαμήλωσε το «επίπεδο»…
Τα αυτοδιοικητικά όργανα και γενικότερα η αυτοδιοίκηση όλων των βαθμών, ήταν μία δικαιωματική παροχή της Δημοκρατίας προς τις τοπικές κοινωνίες, δίνοντάς τους το δικαίωμα και συγχρόνως την ευθύνη, να διαχειριστούν και να ρυθμίσουν μόνοι τους την καθημερινότητά τους και γενικότερα τη ζωή τους. Παρόλο το γεγονός που οι περισσότερες εξουσίες και αρμοδιότητες συνέχισαν να απορρέουν από το κέντρο, ωστόσο είχαμε και έχουμε τη δυνατότητα να αυτορυθμίσουμε αρκετά πράγματα και αναλόγως με την ικανότητα και την όρεξη των αυτοδιοικητικών εκπροσώπων μας, να πηγαίνουμε ως κοινωνίες με βήματα μπροστά ή με βήματα προς τα πίσω! Και κάνω αυτό το μικρό πρόλογο για να φθάσω στην πρόσφατη επεισοδιακή συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου, όπου ο διάλογος μεταφέρθηκε σε επίπεδο πεζοδρομίου με τον χωρικό περιφερειάρχη Έβρου μάλιστα, (Πουλιλιός), να φωνάζει δημόσια στον πρ. Περιφερειάρχη και επικεφαλής την αντιπολίτευσης (Χρ. Μέτιος), να… βγάλει το σκασμό! Και δεν μιλάμε για το τοπικό ή δημοτικό συμβούλιο μιας κωμόπολης, αλλά για το ανώτατο αυτοδιοικητικό όργανο μιας εκ των 13 Περιφερειών της χώρας! Και το χειρότερο, ότι ο νυν Περιφερειάρχης προσπάθησε να καλύψει τον δικό του συνεργάτη!
«Διαζύγια» στην… πολιτική
Θα παραμείνω στο χώρο της αυτοδιοίκησης και διαβάζοντας την τοποθέτηση του πρ. Αντιπεριφερειάρχη Ξάνθης και στενού συνεργάτη του Χρ. Μέτιου στην προεδρία της «Αγροδιατροφικής Σύμπραξης ΑΜ-Θ», μια τοποθέτηση που έγινε προφανώς από τον σημερινό Περιφερειάρχη Χρ. Τοψίδη, βλέπουμε ακόμη μία περίπτωση που αποδεικνύει ότι κανένας δεν «παντρεύεται» κανέναν στην πολιτική! Ο Νίκος Ευφραιμίδης πέρασε και από τη θέση του θεματικού αντιπεριφερειάρχη πρωτογενούς τομέα και από τη θέση του χωρικού αντιπεριφερειάρχη Ξάνθης, αλλά η συνεργασία του με τον Χρ. Μέτιο «στράβωσε» από την στιγμή που τον αντικατέστησε στην Αντιπεριφέρεια Ξάνθης. Και έτσι στήριξε σθεναρά την… υποψηφιότητα Τοψίδη! Δεν εξετάζω το ποιος είχε δίκιο ή άδικο στην προηγούμενη συνεργασία, το αν δηλαδή ο Μέτιος «έριξε» τον Νίκο ή αν ο δεύτερος φέρθηκε αχάριστα στον πρώην πολιτικό προϊστάμενο του. Το ρεζουμέ της υπόθεσης είναι ότι στην αυτοδιοίκηση και γενικότερα στην πολιτική, κανένας δεν μπορεί να είναι σίγουρος για κανέναν… Και κάτι ακόμα. Πιο πεισμωμένοι και πιο φανατικοί αντίπαλοι ενός πολιτικού ηγέτη είναι συνήθως οι μέχρι πρότινος στενοί συνεργάτες του! Και τέτοια παραδείγματα έχουμε άπειρα στην αυτοδιοίκηση, αλλά και στην κεντρική πολιτική σκηνή…
