Μήπως ξέρει κανείς… τι γιορτάζουμε σήμερα;
Αλήθεια, πόσοι Ξανθιώτες άραγε γνωρίζουν τι γιορτάζει σήμερα η ιδιαίτερη πατρίδα τους; Από ποιους απελευθερώθηκε η Ξάνθη; Από τους τούρκους ή από τους βούλγαρους; Σε ποιανού την «κατοχή» βρίσκονταν την επίμαχη χρονική περίοδο (4 Οκτωβρίου 1919) η Ξάνθη και με ποιο τρόπο απελευθερώθηκε; Δόθηκε κάποια μάχη ή προηγήθηκαν άλλα ιστορικά γεγονότα όπου γράφτηκε η ένδοξη ιστορία μας; Γνωρίζει κανείς ότι στις αρχές του 20ου αιώνα οι πρόγονοί μας άλλαζαν πατρίδες κάθε τόσο και η προσφυγιά ήταν συνώνυμο της καθημερινότητάς τους; Κοντολογίς ελάχιστοι Ξανθιώτες γνωρίζουν την πραγματική ιστορία και γι’ αυτό είναι υπεύθυνο το ίδιο το σύστημα παιδείας που δεν περιλαμβάνει την τοπική ιστορία σε κανένα ιστορικό βιβλίο. Πως καταντήσαμε! Το παιδιά μας να γνωρίζουν μέσω του κινητού τους πως… να φτάσουν στο φεγγάρι και να μην γνωρίζουν από πού προέρχονται! Ζήτω η «πρόοδος»!
Οι «μαϊνδανοί» των επισήμων και οι πραγματικοί «εργάτες»…
Έγιναν λοιπόν και τα επίσημα εγκαίνια της περιβόητης πισίνας μας και είδαμε για ακόμη μια φορά «κορδωμένους» στα καθίσματα των επισήμων, ανθρώπους που καμία σχέση δεν είχαν με το κολυμβητήριο και σε τίποτα δεν συνεισέφεραν για την επαναλειτουργία του! Άσχετα αν ο ίδιος δεν έχει την ικανότητα να το εκφράζει σωστά, η δημοτική αρχή Δημαρχόπουλου έχει μερίδιο στην επιτυχία της επαναλειτουργίας του κολυμβητηρίου… Όπως μερίδιο στην επιτυχία έχουν και άλλοι αυτοδιοικητικοί που τους είδαμε όρθιους και απομακρυσμένους από τους συνήθεις «μαϊντανούς» τέτοιων περιπτώσεων… Το θέμα είναι ότι το κολυμβητήριο ξαναλειτουργεί και ευχή όλων μας είναι να συνεχίσει να λειτουργεί για πολλά-πολλά χρόνια ακόμη. Και φυσικά εκτός από τον Δήμο Ξάνθης θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους και οι κολυμβητικοί σύλλογοι (που εισπράττουν χιλιάδες ευρώ κάθε μήνα από τα εκατοντάδες μέλη τους) συνδράμοντας παράλληλα στα τεράστια έξοδα που θα απαιτηθούν τον χειμώνα για να απρόσκοπτη λειτουργία της «δεξαμενής».
Οι παραγωγοί αποζημιώνονται, όμως η παραγωγή… χάνεται!
Με αφορμή την πρόσφατη ρύθμιση για την πληρωμή των πληγέντων καλλιεργειών από το χαλάζι σε Ξάνθη και σε κάποιες ακόμη περιοχές της Βόρειας Ελλάδας και το ρεπορτάζ της «Θ» που ακολούθησε με φιλοξενούμενο τον πρόεδρο του Αγροτικού Συλλόγου Κώστα Δαλάτση, εκείνο που πρέπει να επισημανθεί περισσότερο είναι το «προλαμβάνειν» και όχι το… αποζημιώνειν! Αν υλοποιηθεί σωστά ένα πρόγραμμα αντιχαλαζικής προστασίας και ιδιαίτερα το πρόγραμμα από αέρος, όπου με ελάχιστα ακόμη χρήματα ο ΕΛΓΑ μπορεί να το επεκτείνει και στην περιοχή μας, τότε δεν θα χρειάζεται να περιμένουν οι αγρότες στην «ουρά» για να αποζημιωθούν και το κυριότερο δεν θα υπάρχουν απώλειες στον πρωτογενή αγροτικό τομέα. Γιατί μπορεί μεν οι αποζημιώσεις να καλύπτουν την ζημιά ή ένα μέρος της ζημιάς, δεν καλύπτουν όμως την κατεστραμμένη παραγωγή, η οποία σημαίνει πως θα πρέπει να αναπληρωθεί από εισαγωγές με ότι αυτό σημαίνει για το εμπορικό ισοζύγιο και την εθνική μας οικονομία γενικότερα. Και το ερώτημα που παραμένει (το έχω θέσει άπειρες φορές) είναι: Αφού θα μπορούσαμε με λιγότερα χρήματα να προστατεύσουμε την παραγωγή και να πληρώνονται οι αγρότες μας από την αξία του παραγόμενους προϊόντος, γιατί επιμένουμε να δίνουμε περισσότερα χρήματα στις αποζημιώσεις καταστρέφοντας και αυτό καθ’ αυτό το προϊόν;
Αφήστε ελεύθερα το… «έγκλημα» μέσα στα πανεπιστήμια!
Και άντε να «γουστάρουν» κάποιοι ποινικοί και κάποιες αλβανικές σπείρες κακοποιών, καθόσον διευκολύνονται στο έργο τους το καταλαβαίνω… Και άντε να συμφωνούν και να υπεραμύνονται σ’ αυτή την παγιωμένη κατάσταση και κάποιοι «επαγγελματίες» αριστεροί φοιτητές… κι αυτό το κατανοώ γιατί και αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να κάνουν την δουλειά τους! Και άντε να συμφωνούν και να υποθάλπουν με την συμπεριφορά τους όλο αυτό το συρφετό μέσα στα πανεπιστήμια και οι ίδιες οι πρυτανικές αρχές (σε πολλές περιπτώσεις)… κι αυτό λίγο- πολύ το καταλαβαίνω, καθόσον εξαρτάται βλέπετε η εκλογή τους και από αυτά τα καλόπαιδα! Το να συμμερίζεται όμως όλη αυτή την κατάσταση και ένα κόμμα που κυβέρνησε την Ελλάδα (ΣΥΡΙΖΑ) και που θέλει να την ξανακυβερνήσει, αυτό ξεπερνάει τα όρια του κραυγαλέου! Όταν όλοι αυτοί δεν αποδέχονται την παρουσία ενός οργάνου ασφάλειας και τάξης μέσα στους πανεπιστημιακούς χώρους από την στιγμή που έχουν συμβεί εκεί μέσα τα «Σόδομα και τα Γόμορρα», θα πρέπει να εξηγήσουν στον Ελληνικό λαό τι ακριβώς επιδιώκουν και πως φαντάζονται την λειτουργία της δημοκρατίας μέσα στα πανεπιστημιακά ιδρύματα… Με καλάσνικοφ, ντρόγκα και ληστείες; Και ο κόσμος κρίνει…
