Γ. Γεωργιάδης: «Θα μπορούσε να αποφευχθεί αλλά…»
Ελ. Χατζηγεωργίου: «Θυσία… όχι απλά για τη σημαία, αλλά για την Ελλάδα»
Η «κοινή γνώμη» στη χώρα μας απαιτεί την πλήρη διαλεύκανση των αιτιών της συμπλοκής, που οδήγησαν στο θάνατο του 35χρονου ομογενή Κωνσταντίνου Κατσίφα από σφαίρες Αλβανών αστυνομικών. Το υπουργείο Εξωτερικών κάλεσε χθες την πρέσβη της Αλβανίας στην Ελλάδα για να πραγματοποιήσει διάβημα για το περιστατικό, ωστόσο υπάρχουν πολλά ερωτήματα που θα πρέπει να απαντηθούν.
ΜΕΤΕΙΧΕ ΣΤΟΝ ΣΗΜΑΙΟΣΤΟΛΙΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Σύμφωνα με το αρχηγείο της ΕΛΑΣ, ο Κωνσταντίνος Κατσίφας συμμετείχε στον σημαιοστολισμό στους Βουλιαράτες, όπου αναρτήθηκαν δεκάδες σημαίες, ενόψει της επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940, χωρίς να ανακύψει κάποιο θέμα.
ΤΙ ΙΣΧΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ
Οι αλβανικές «πηγές» ενημέρωσης αναφέρουν ότι ο Κωνσταντίνος Κατσίφας, φορώντας στολή παραλλαγής, ήταν οπλισμένος με καλάσνικοφ, αρχικά πυροβόλησε στον αέρα και μετά κατά διερχόμενου περιπολικού της αστυνομίας. Στη συνέχεια, ο 35χρονος διέφυγε.
Μετά από αναζητήσεις εντοπίστηκε σε βουνοπλαγιά, στην περιοχή που βρίσκεται το σπίτι του. Η αλβανική αστυνομία διέταξε την επέμβαση των ειδικών δυνάμεων, οι οποίες μεταφέρθηκαν με ελικόπτερο στην περιοχή. Σημειώθηκαν πυροβολισμοί με συνέπεια τον θάνατο του Κωνσταντίνου Κατσίφα.
ΜΝΗΜΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΑΓΙΚΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΣΟΛΩΜΟΝΤΑ ΣΟΛΩΜΟΥ
Πρόκειται για ένα θλιβερό περιστατικό το οποίο ανασύρει μνήμες από το παρελθόν.
Συγκεκριμένα είκοσι δύο χρόνια χωρίζουν του θανάτους του ήρωα της Κύπρου Σολωμό Σολωμού και τον ήρωα της Βορείου Ηπείρου Κωνσταντίνου Κατσιφά, η θυσία όμως παραμένει η ίδια.
Ο Σολωμός Σολωμού δολοφονήθηκε από τις τουρκικές δυνάμεις κατοχής στην Κύπρο στις 14 Αυγούστου του 1996, την ημέρα της κηδείας του Tάσου Iσαάκ, όταν μία ομάδα από διαδηλωτές κατευθύνθηκαν προς το οδόφραγμα της Δερύνειας για να εναποθέσουν στεφάνια και λουλούδια στο χώρο της δολοφονίας του Tάσου Iσαάκ.
Η σκηνή μετατράπηκε σε πεδίο μάχης, όταν εμφανίστηκε μια ομάδα «Γκρίζων Λύκων» και άρχισαν τον πετροπόλεμο.
Το τραγικό αυτό περιστατικό, σχολίασαν στην «Θ» τόσο ο Πρόεδρος της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Νομού Ξάνθης κ. Γεώργιος Γεωργιάδης όσο και η Πρόεδρος της Ένωσης Κυπρίων Νομού Ξάνθης κ. Ελένη Χατζηγεωργίου.
«ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΧΘΕΙ ΑΛΛΑ…»
Ειδικότερα ο κ. Γεωργιάδης επισήμανε επακριβώς ότι «για το συγκεκριμένο θέμα εξέδωσε ανακοίνωση το Υπουργείο Εξωτερικών που λέει λεπτομέρειες. Ωστόσο η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι το αλβανικό κράτος έδειξε ότι καταπιέζει την μειονότητα, από αυτό το περιστατικό που στοίχησε μια ανθρώπινη ζωή, ενώ κάλλιστα θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί. Και μάλιστα την στιγμή που το περιστατικό έγινε σε έναν χώρο, σε ενάμιση χιλιόμετρο απόσταση από μια επίσημη τελετή, την μέρα της εθνικής εορτής της μειονότητας, παρουσία μάλιστα και εκπροσώπου από την Ελλάδα, σε επίπεδο υπουργού και γύρω από 15 λεωφορεία από την Ελλάδα. Ακόμη και στην περίπτωση αυτή ήταν ένας μεμονωμένος στόχος που κάλλιστα μπορούσαν να τον έχουν στο «περίμενε» και να μην τον σκοτώσουν. Θα μπορούσαν να τον έχουν εκεί, μέχρι να εξαντληθεί και να τον συλλάβουν μετά από 2-3-4 ώρες. Η αστυνομία κάλλιστα μπορεί να αλλάζει το προσωπικό της και αυτός να είναι κρυμμένος στην θέση που ήταν. Το θέμα είναι ότι υπάρχουν πολιτικές ευθύνες στην Αλβανία και η Αλβανία που ναι μεν είναι έτοιμη να μπει στον δυτικό κόσμο και στον ΝΑΤΟ, αλλά δεν είναι…έτοιμη ακόμη γιατί ακόμη σκοτώνει ανθρώπους με το παραμικρό».
«ΤΟ ΟΛΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΛΕΕΙ ΠΟΛΛΑ – ΔΕΙΧΝΕΙ ΚΑΤΙ»
Από την πλευρά της η κ. Χατζηγεωργίου ανέφερε ότι «επειδή την περιοχή αυτήν την έχω επισκεφθεί πρόσφατα με την εκδρομή που έκανε η ΕΑΑΣ Ξάνθης, η περιοχή αυτή έχει διάσπαρτες ελληνικές σημαίες. Σε όλα αυτά τα νεκροταφεία υπάρχουν ελληνικές σημαίες και κανένας δεν λέει «γιατί υπάρχουν ελληνικές σημαίες σήμερα». Η πλειοψηφία των Ελλήνων της Β. Ηπείρου, έχουν και την ελληνική υπηκοότητα. Έχουν ελληνικές ταυτότητες, άρα είναι πολίτες του ελληνικού κράτους εκτός της Αλβανίας. Οπότε και το ελληνικό κράτος οφείλει να προστατεύει τους πολίτες αυτούς για αυτό και υπάρχει ο πρόξενος της Ελλάδας στο Αργυρόκαστρο. Προσωπική μου άποψη, χωρίς να ξέρω τα γεγονότα και από ότι είδα δημοσιεύσεις που έχουν γίνει, φαίνεται ότι δεν υπάρχει άλλη πηγή πληροφόρησης πλην της αλβανικής αστυνομίας, η οποία αλβανική αστυνομία μπορεί να λέει ο,τι θέλει, όσον αφορά την σύλληψη του Κωνσταντίνου ή την εκτέλεσή του κατά άλλους. Το όλο σκηνικό και το ότι κατέβηκαν 100 άτομα Ειδικές Δυνάμεις για να συλλάβουν ένα άτομο, λέει πολλά. Δεν νομίζω ότι χρειάζονται 100 αστυνομικοί για να συλλάβουν ένα άτομο που είναι σε ερημική περιοχή. Εγώ πιστεύω ότι εσκεμμένα κυνηγήθηκε ο Κωνσταντίνος και πιστεύω ότι και ο τρόπος που πέθανε (το ότι είχε μια σφαίρα στο κεφάλι και μια στο στήθος) δείχνει κάτι. Ότι είναι μια εν ψυχρώ εκτέλεση γιατί αν δεν ήθελαν να τον εκτελέσουν, μπορούσαν να τον πυροβολήσουν στο χέρι ή στο πόδι για να τον ακινητοποιήσουν… Αν γινόταν σε ανταλλαγή πυρών, θα είχε τραυματιστεί και αλλού. Όταν 100 άτομα πυροβολούν ένα άτομο, δεν είναι δυνατόν να έχει δυο σφαίρες σε συγκεκριμένα μέρη. Αυτό πάει να πει ότι κάπως αλλιώς πυροβολήθηκε. Αυτό βέβαια μπορεί να σας το πει κάποιος στρατιωτικός ή κάποιος αστυνομικός που είναι ειδικοί, ωστόσο εγώ σαν απλή πολίτης δεν νομίζω ότι το να κυνηγάς έναν άνθρωπο, να τον έχεις «κλείσει» και να τον πυροβολείς θα πυροβοληθεί σε δύο σημεία που θα του φέρουν ακαριαία τον θάνατο. Έπρεπε να είναι γαζωμένος σε αυτήν την περίπτωση. Οι δύο σφαίρες στα δύο σημεία λένε πολλά».
«Η ΘΥΣΙΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΑΠΛΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΗΜΑΙΑ. ΕΓΙΝΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ»
«Η θυσία δεν έγινε απλώς για την σημαία, έγινε για την Ελλάδα. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν ιδανικά. Το ιδανικό του είναι η αγάπη στην Ελλάδα. Η αγάπη στην Ελλάδα είναι αυτή που δίνει την αγάπη στην γαλανόλευκη. Όταν είσαι εντός της Ελλάδος δεν αντιλαμβάνεσαι τον πόθο αυτών των ανθρώπων που ζουν εκτός. Όταν ζεις εκτός ελλαδικού χώρου και ιδίως σε περιοχές που καταπιέζονται, νιώθεις πιο έντονα την Ελλάδα και νιώθεις πιο έντονα την αγάπη στην σημαία. Η σημαία για εσένα συμβολίζει το έθνος σου, την ελευθερία σου, την μάνα σου, την πατρίδα σου» συνέχισε η ίδια, υπογραμμίζοντας ότι «όταν είσαι μια μεγάλη μειονότητα και καταπιέζεσαι, όπως είναι η μειονότητα της Αλβανίας ή όπως ήταν παλαιότερα η Κύπρος (όταν είχαμε την αγγλική κατοχή). Για εμάς η σημαία η γαλανόλευκη ήταν για εμάς η σημαία που δεν έπρεπε να πέσει κάτω. Σε διαδήλωση μαθητών στην Αμμόχωστο οι Εγγλέζοι σκοτώνουν τον Πετράκη τον Γιάλλουρο, που ήταν σημαιοφόρος στην διαδήλωση. Κρατούσε την ελληνική σημαία και τα τελευταία του λόγια πριν πέσει, δεκάξι χρονών παλικαράκι ήταν «ψηλά την σημαία. Σήκωσε την σημαία μας να μην πέσει κάτω». Έχει σημασία. Εμείς οι νεοέλληνες έχουμε πλέον άλλα πρότυπα. Τα πρότυπά μας δεν είναι ο Ισαάκ, δεν είναι ο Σολωμού, δεν είναι ο Κωνσταντίνος, δεν είναι ο οποιοσδήποτε πέφτει για την Ελλάδα και για την σημαία. Τα πρότυπά μας είναι ο,τιδήποτε άλλο. Βλέπετε πως για μια δολοφονία που γίνεται (και εννοείται ότι διαφωνώ κάθετα με τις δολοφονίες. Δεν μπορείς να αφαιρείς μια ανθρώπινη ζωή) όπως για παράδειγμα με τον θάνατο του επίδοξου ληστή στην Αθήνα (σ.σ Ζακ Κωστόπουλο) και έγιναν πορείες, διαμαρτυρίες κλπ. Για τον Κωνσταντίνο ποιος διαμαρτυρήθηκε; Κανείς. Έχουν αλλάξει τα ήθη μας πλέον. Έχουμε αλλάξει εμείς σαν λαός και θα πρέπει να επανέλθουμε στην βάση μας. Να επανέλθουμε στο να αξιολογούμε ποιοι είμαστε, από πού ερχόμαστε και που πάμε γιατί έτσι όπως πάμε, δεν πάμε καθόλου καλά…»
