Μπ. Χατζημεστής: Θα πρέπει να ξεχάσουμε το ‘’ΑΟΞ’’– Προσπαθούμε για μια ομάδα που θα λέγεται ‘’ΞΑΝΘΗ’’, αλλά…

Πολύς κόσμος ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα των παλαιμάχων για το μέλλον του ΑΟΞ, πλην όμως…

«Σκέφτομαι σοβαρά αν θα συνεχίσω την προσπάθεια – Νομίζω ότι θα παραμείνει για πολύ, ο γόρδιος δεσμός», σημειώνει με νόημα, ο ίδιος στην «Θ»

Πολύς κόσμος, φίλαθλοι, αιρετοί και παλαίμαχοι παραβρέθηκαν το βράδυ της Τετάρτης στην αίθουσα του Επιμελητηρίου Ξάνθης, ανταποκρινόμενοι στο ανοικτό κάλεσμα του Συλλόγου Παλαιμάχων του ΑΟΞ, προκειμένου να συζητηθεί το μέλλον της ομάδας, μετά τα τραγικά περιστατικά των τελευταίων εβδομάδων.

Ποια ήταν όμως τα βασικά συμπεράσματα που ανέκυψαν; Μπορεί να επανακάμψει η ομάδα και αν ναι, σε ποια βάση; Υπάρχουν ελπίδες να συνεχίσει ο ιστορικός ΑΟΞ ή χρήζει αλλαγής ακόμη και το όνομά του; Δύναται να ενεργοποιηθεί ο Ερασιτέχνης ΑΟΞ; Υπάρχουν ακόμη «ΑΟΞάρες» αλλά και άνθρωποι διατεθειμένοι να βάλουν το χέρι στην τσέπη για να ενισχύσουν την συλλογική προσπάθεια για την «αναγέννησή» της, που ξεκίνησε;

Απαντήσεις σε όλα τα παραπάνω, δίνει μέσα από την «Θ» ο πρόεδρος του Συλλόγου Παλαιμάχων Ποδοσφαιριστών ΑΟΞ και ψυχή της διοργάνωσης στο ΕΒΕ κ. Μπάμπης Χατζημεστής, ο οποίος ναι μεν εκφράζει την ευαρέσκειά του για την ανταπόκριση των Ξανθιωτών στο κάλεσμα, αλλά παράλληλα εκφράζει και τον προβληματισμό και την δυσαρέσκειά του, αφού τα…φαινόμενα μέχρι προχθές, έδειχναν διαφορετικά σε σχέση με τα γεγονότα και λεγόμενα (από κάποιους) της επόμενης ημέρας.

«ΤΟ ΠΑΡΑΓΩΓΟ ‘’ΑΟΞ’’ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ – ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΘΑ ΛΕΓΕΤΑΙ ‘’ΞΑΝΘΗ’’»

Πιο αναλυτικά, ο ίδιος ξεκαθάρισε αρχικά ότι «υπήρξε μια προσπάθεια από την μεριά των παλαιμάχων και του κ. Γκλαβίνη, να έχουμε μια ομάδα, αν μπορούμε όσο ψηλότερα γίνεται όσον αφορά στην κατηγορία. Δεν μιλάμε για παραπάνω από την Γ΄Εθνική, γιατί μετά τα πράγματα είναι διαφορετικά. Προσπαθήσαμε και προσπαθούμε να βρούμε μια ομάδα η οποία θα μπορούσε να παίξει στην Γ΄ Εθνική. Αυτό φυσικά είναι αρκετά δύσκολο, αλλά πιστεύουμε ότι όλα γίνονται γιατί υπάρχουν «παραθυράκια». Σίγουρα όμως, το παράγωγο «ΑΟΞ» δεν μπορεί να μπει πουθενά. Όπου μπει ο «ΑΟΞ» είτε το κάνουν οι ερασιτέχνες, είτε οι παλαίμαχοι, είτε ο ΟΡΦΕΑΣ, είτε το Άβατο, υπάρχει δυσκολία. Θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε αυτήν την δυσκολία, έστω και με το αν κάνουμε κάτι με το Άβατο ή τον ΟΡΦΕΑ. Να γίνει μια ομάδα που θα λέγεται ΞΑΝΘΗ, να παίξει στην Γ’ Κατηγορία. Όποιο παράγωγο του ΑΟΞ υπάρχει, όταν θα ξαναβγεί στην επαγγελματική κατηγορία, θα μπει στην διαδικασία του χρέους, όποιος και αν κάνει την προσπάθεια αυτή, εκτός αν βρεθεί κάποιος επενδυτής – όταν βγούμε – πληρώσει τα χρέη και δεν τον «κυνηγήσει» κανείς. Υπάρχουν απλήρωτοι εργαζόμενοι και προμηθευτές, απλήρωτο δημόσιο και αυτά τα χρέη ξεπερνούν τα 2.5 – 3 εκατομμύρια. Επομένως το «ΑΟΞ» είναι αρκετά δύσκολο να μπει σε οποιαδήποτε ομάδα. Επομένως προσπαθούμε για μια ομάδα – γιατί υπάρχει και το ΑΝ – που θα λέγεται «ΞΑΝΘΗ», με οποιοδήποτε κόστος, για να την πάρουν καθαρά οι Ξανθιώτες. Αυτό, κάποιοι το κατάλαβαν και κάποιοι όχι ».

«ΝΑ ΔΙΑΦΩΝΕΙΣ ΜΕ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ, ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΦΩΝΕΙΣ – ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΣΟΒΑΡΑ ΑΝ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ»

Σε ερώτηση της «Θ» για το αν υπάρχουν οι ΑΟΞάρες αλλά και άνθρωποι διατεθειμένοι να βάλουν το χέρι στην τσέπη, ο κ. Χατζημεστής, απαντά ότι «πάντα θα υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι. Όμως, σίγουρα δεν είμαι ευχαριστημένος από αυτήν την συνάντηση, γιατί ναι μεν θα υπάρχουν διαφωνίες, αλλά να έχεις και έναν λόγο να διαφωνείς (με επιχειρήματα). Όχι να διαφωνείς, για να διαφωνείς. Εδώ μιλάμε επί της ουσίας. Θέλουμε η Ξάνθη να παραμείνει χωρίς παρουσία, έστω και στην Γ΄Εθνική; Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα. Το όνομα «ΞΑΝΘΗ», παραμένει. Είμαι λοιπόν αρκετά διστακτικός και πολύ προβληματισμένος. Ενώ ήμουν αρκετά αισιόδοξος ότι θα μπορούσε να γίνει κάτι, ενώ μιλώ με ανθρώπους που έχουν θέσεις από την προηγούμενη και συμφωνούν, την επομένη βλέπω στα sites «ή ΑΟΞ ή τίποτα». Προσωπικά, έχω την ομάδα μου, περνά η ώρα μου και είμαι μια χαρά. Την πήγα και ψηλά και χαμηλά και γενικά έχω χορτάσει. Επομένως, το κάνω για την Ξάνθη μας. Αν ορισμένοι καταλάβουν τι θέλουμε να κάνουμε (γιατί δεν είμαι μόνος μου, είναι και ο σύλλογός μου και ο κ. Γκαβίνης και άλλα άτομα) καλώς. Αλλά υπάρχει αυτή η επιθετικότητα από ορισμένους και σκέφτομαι αρκετά σοβαρά αν θα συνεχίσω αυτήν την προσπάθεια. Συμφωνώ με ορισμένους που είναι αρκετά ρομαντικοί. Εγώ, για να ανέβω και να μιλήσω, σημαίνει ότι ήμουν ενημερωμένος από υπεύθυνους ανθρώπους. Συμβουλεύθηκα δικηγόρους που ξέρουν να αντιμετωπίσουν καταστάσεις. Επομένως, ορισμένοι είναι… νοσταλγοί της καταστροφής. Εγώ δεν είμαι. Ξανθιώτες την πήγαν την ομάδα ψηλά, Ξανθιώτες θα την ξαναπάνε. Δεν τους πείραζε όταν η ομάδα φορούσε μωβ και λέγονταν Skoda Xanthi ή φορούσε πράσινα και τους πειράζει αν θα λέγεται ΑΟΞ ή Ξάνθη; Προσωπικά είμαι αρκετά απογοητευμένος από ορισμένα πράγματα και θα το σκεφτώ να συνεχίσω. Πήγα να δω ανθρώπους σύσσωμους να λένε «πάμε μπροστά». Με χαροποίησαν ορισμένοι που ήταν μαζί μου, αλλά αυτοί οι αντιρρησίες – αύριο, μεθαύριο- θα φέρουν μόνον καταστροφή στην ομάδα και τίποτε άλλο».

«ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΑΚΟΜΗ, Ο ΓΟΡΔΙΟΣ ΔΕΣΜΟΣ – ΔΗΜΟΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ, ΕΞΕΦΡΑΣΑΝ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΟΥΣ, ΑΛΛΑ… ΔΕΝ ΕΙΔΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΑΠΟ ΑΛΛΟΥΣ ΠΛΗΝ 5-6 ΑΤΟΜΩΝ»

«Ο γόρδιος δεσμός, νομίζω ότι θα παραμείνει για πολύ ακόμη. Δεν βλέπω να βρεθεί η εύκολη λύση, γιατί υπάρχουν ακόμη αυτοί που θα βγάλουν την εσωστρέφεια. Εγώ, τόνισα πριν μέρες ότι πρέπει να αφήσουμε κατά μέρους τα προσωπικά μας. Αν δεν τα αφήσουμε, τίποτα δεν θα καταφέρουμε. Τους χρειαζόμαστε όλους, αλλά από ο,τι είδα στην συνάντηση… δεν ήταν όλοι» συνέχισε ο ίδιος, σημειώνοντας παράλληλα ότι «ευχαριστώ όλον τον κόσμο που παραβρέθηκε. Και αυτούς που είχαν αντιρρήσεις. Αλλά περίμενα κάτι καλύτερο. Ενώ οι δήμοι και η περιφέρεια, εξέφρασαν την δυναμική τους και είπαν ότι είναι κοντά μας, δεν είδα ενδιαφέρον – εκτός από 5-6 ανθρώπους – να πουν έμπρακτα ότι θα βάλουν «αυτά τα χρήματα» για παράδειγμα. Μάλιστα, ο κ. Στράτος Κοντός, ήρθε και μου είπε πως είναι «παρών» (αν και θα έλειπε σε ταξίδι) σε ο,τι χρειαστεί η ομάδα. Αυτούς χρειαζόμαστε. Δυστυχώς, αυτήν την στιγμή βλέπω μια αδράνεια, μια εσωστρέφεια και – δυστυχώς – κατάλαβα ότι έχουμε να χωρίσουμε πάρα πολλά πράγματα, τα οποία τα βγάζουμε μέσα από την ομάδα και μέσα από την πόλη μας».