Η Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών Ξάνθης για τα «δίγλωσσα»:
«Καρφώνουν» τοπικό ΣΥΡΙΖΑ και Χ. Ζεϊμπέκ…
Η ευθύνη για το γεγονός πως 2 βδομάδες 6 νηπιαγωγεία μείνανε κλειστά είναι αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και του κομματικού μηχανισμού της στην περιοχή που με απαράδεκτα αυταρχικό τρόπο προσπαθεί εδώ και καιρό να επιβάλει, στην κυριολεξία, ένα «πιλοτικό» πρόγραμμα σε νηπιαγωγεία της Θράκης. Ενώ η συνεργασία των εκπαιδευτικών είναι στοιχειωδώς αναγκαία σε οποιοδήποτε πιλοτικό πρόγραμμα προκειμένου να έχει επιτυχία, προβληματισμό τουλάχιστον προκαλεί το γεγονός της τόσο μεγάλης επιμονής της με τελείως αντιπαιδαγωγικό τρόπο, στο τέλος της χρονιάς, να θέλει να ξεκινήσει ένα πρόγραμμα στο οποίο αντιδρούν οι νηπιαγωγοί, οι τοπικοί σύλλογοι εκπαιδευτικών, ο κλάδος συνολικά. Δεν υπάρχει δηλαδή καν η απαραίτητη προϋπόθεση για να ξεκινήσει ένα πιλοτικό πρόγραμμα, η συμφωνία του συλλόγου διδασκόντων που θα υλοποιήσει το πρόγραμμα.
Η ομαλή λειτουργία των σχολικών μονάδων στην περιοχή, η παιδαγωγική ανάγκη τα παιδιά να βρεθούν επιτέλους μέσα στα νηπιαγωγεία τους, απαιτεί την ΑΜΕΣΗ απόσυρση του προγράμματος.
Οι λογικές του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές.
Έχει φτάσει σε τέτοιο προκλητικό σημείο ο αυταρχισμός τους ώστε σε πρόσφατη συνέντευξή του στο ραδιοσταθμό Κόκκινο της Καβάλας ο συντονιστής του ΣΥΡΙΖΑ Ξάνθης Γ. Χατζηθεοδώρου και μέλος του Διδασκαλικού Συλλόγου, αφού με απαράδεκτο τρόπο μίλησε απαξιωτικά για τις συναδέλφισσες νηπιαγωγούς στα 3 νηπιαγωγεία, έφτασε στο σημείο να πει «Νομίζω και η πολιτεία έχει και άλλα εργαλεία και άλλα μέτρα που πρέπει να λάβει». Ας εξηγήσει στην εκπαιδευτική κοινότητα της Ξάνθης τι εννοεί. Μετά τα ανοιγμένα κεφάλια εκπαιδευτικών στις 2 Μάρτη στο Υπουργείο Παιδείας σε ποιο άλλο αυταρχικό μέτρο θα καταφύγουν;
Είναι τουλάχιστον υποκριτικό να λένε πως ενδιαφέρονται από παιδαγωγική πλευρά. Αν ήταν έτσι θα είχαν ήδη θεσμοθετήσει ό,τι ζητάει το εκπαιδευτικό κίνημα όπως: Δίχρονη υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή παντού και όχι α λα κάρτ, ώστε όλα τα προνήπια και νήπια και της μειονότητας να φοιτούν για 2 χρόνια στο Νηπιαγωγείο. Μείωση του αριθμού των νηπίων ανά νηπιαγωγό στο 1:15, πάγιο αίτημα για όλα τα Νηπιαγωγεία, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι τελείως απαραίτητο (για αυτό πέρσι «παιδαγωγικότατα» το νηπιαγωγείο της Πάχνης λειτουργούσε με 24 νήπια). Ολοήμερη λειτουργία του νηπιαγωγείου. Μαζικοί διορισμοί νηπιαγωγών. Σύγχρονες υποδομές Προσχολικής Αγωγής, που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες και όλα τα παιδιά της μειονότητας. Δημιουργία των αναγκαίων δομών Ειδικής Αγωγής για την κάλυψη των αναγκών των παιδιών της μειονότητας που έχουν ειδικές ανάγκες. Μέτρα για τη γενίκευση της φοίτησης. Οι εκπαιδευτικοί, στα πλαίσια της επιμόρφωσής τους, να αποκτούν στοιχειώδη γνώση της μητρικής γλώσσας των νηπίων. Ίδρυση κρατικών παιδικών σταθμών για τα παιδιά 1 – 4 ετών. Τα 500.000 ευρώ του προγράμματος θα μπορούσαν να συμβάλουν στην κάλυψη τέτοιων αναγκών.
Αν το ενδιαφέρον τους ήταν παιδαγωγικό τότε δεν θα προσπαθούσαν 2 φορές να ξεκινήσουν εκπαιδευτικό πρόγραμμα στο τέλος της χρονιάς.
Άλλωστε το ενδιαφέρον τους «από παιδαγωγική πλευρά» το βιώσανε καλά και άλλα τμήματα της εκπαίδευσης το προηγούμενο διάστημα, όπως αυτό της ειδικής αγωγής με τις πρόσφατες αλλαγές ή με την «παιδαγωγικότατη» τοποθέτηση πως το μοίρασμα μιας παράλληλης στήριξης σε 2 ως και 5 (!) μαθητές βοηθάει στην αυτονόμηση του μαθητή που έχει ανάγκη από την παράλληλη στήριξη.
Μιλάνε υποκριτικά για τη σημασία της εκμάθησης της μητρικής γλώσσας ώστε το παιδί να καταχτήσει καλύτερα την ελληνική γλώσσα. Αν ήταν αυτό που τους ενδιέφερε τότε θα παίρνανε μέτρα ώστε τα αλλόγλωσσα παιδιά σε όλο το σχολείο – και σε γυμνάσιο – λύκειο – να μάθαιναν σε βάθος τη μητρική τους γλώσσα.
Στο νηπιαγωγείο, ωστόσο, που έχει διακριτό ρόλο γιατί απευθύνεται σε παιδιά 4 – 6 ετών, τα αλλόγλωσσα νήπια έχουν ίσως το μοναδικό χρονικό διάστημα μέσα στη μέρα τους που έρχονται σε επαφή με την ελληνική γλώσσα και μέσα από τη σχέση που αναπτύσσουν με την παιδαγωγό – νηπιαγωγό αρχίζουν σιγά σιγά να κατανοούν αρχικά και σε επόμενο στάδιο να μιλάνε τα ελληνικά.
Η υποκρισία τους ξεχειλίζει όμως όταν μιλάνε για το ποια είναι η μητρική γλώσσα και εκεί οι ΣΥΡΙΖΑιοι, ανάλογα με το πού απευθύνονται λένε και άλλα. Από τη μια στη συνέντευξη στο Κόκκινο ο συντονιστής του ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι μητρική εννοεί και τα πομάκικα και τα ρομανί (στην έκτακτη Γενική Συνέλευση έφτασε μάλιστα να ζητάει από τις νηπιαγωγούς να μετατραπούν σε καταδότες και να αναφέρουν στην αξιολόγησή τους αν η νηπιαγωγός από τη μειονότητα χρησιμοποιήσει τούρκικα). Από την άλλη ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ζ. Χουσεϊν σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ 3 τις ίδιες μέρες συνέδεσε το «πιλοτικό» πρόγραμμα με το μειονοτικό σχολείο που είναι τουρκόγλωσσο και ελληνόγλωσσο.
Τέλος, ιδιαίτερη σημασία έχει πως μέσα σε δημόσια σχολεία για εκπαιδευτικούς εισάγεται για πρώτη φορά και ο θεσμός του εργαζόμενου με μπλοκάκι παροχής υπηρεσιών, όπως προσλήφθηκαν οι 6 συναδέλφισσες νηπιαγωγοί από τη μειονότητα.
Ας σταματήσουν να παίζουν επικίνδυνα παιχνίδια στις πλάτες των εργαζομένων πλειονότητας και μειονότητας στην περιοχή.
Οι εργαζόμενοι πλειονότητας και μειονότητας στην περιοχή έχουμε κοινό εχθρό. Την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και των κυβερνήσεων που προηγηθήκανε που στο βωμό της καπιταλιστικής κρίσης τότε και τώρα της «δίκαιης» ανάπτυξης θυσιάζουν κάθε εργασιακό – ασφαλιστικό – κοινωνικό δικαίωμα που καταχτήθηκε το προηγούμενο διάστημα. Την επικίνδυνη πολιτική της γεωστρατηγικής αναβάθμισης της αστικής τάξης της χώρας με τη μετατροπή της κυβέρνησης σε σημαιοφόρο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή που μας μπλέκει όλο και περισσότερο στο κουβάρι των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών.
Καλούμε τους εργαζόμενους να δυναμώσουν τον αγώνα ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική. Είναι ο μόνος δρόμος για τη βελτίωση των όρων ζωής μας, για μια καλύτερη εκπαίδευση και για τα παιδιά της μειονότητας.
