Με αφορμή την χθεσινή Παγκόσμια Ημέρα…
Αναφέρονται αναλυτικά στη «Θ» οι Δ/ντες του ΕΠΑΛ και της Νοσηλευτικής του Νοσοκομείου
Μπορεί, οι δουλειά ενός ανθρώπου να έχει κύριο γνώμονα τον βιοπορισμό του, ωστόσο υπάρχουν και δουλειές που αποτελούν συνάμα και λειτούργημα, μέσα από τις οποίες χαρίζεται απλόχερα η αγάπη και η φροντίδα στον πάσχοντα συνάνθρωπο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι νοσηλεύτριες και οι νοσηλευτές που είχαν και την «τιμητική» τους χθες, καθώς γιορτάσθηκε η Παγκόσμια Ημέρα Νοσηλευτών.
Η «Θ» σε μια προσπάθεια να αναδείξει το συγκεκριμένο επάγγελμα, αλλά και να πληροφορήσει τους νέους Ξανθιώτες που ενδιαφέρονται να το ακολουθήσουν, συνομίλησε με τους διευθυντές του 1ου ΕΠΑΛ Ξάνθης (όπου λειτουργούν τμήματα βοηθών νοσηλευτών) αλλά και του Δ.Ι.Ε.Κ του Γενικού Νοσοκομείου Ξάνθης, κ. Αθανάσιο Τερζόγλου και Ευδοκία Χαρανά, αντίστοιχα. Οι ίδιοι μίλησαν για τους εκπαιδευόμενους, τα μαθήματα αλλά και τις ευκαιρίες απορρόφησης των πτυχιούχων νοσηλευτών.
35 ΜΑΘΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΤΟΥ 1ΟΥ ΕΠΑΛ ΞΑΝΘΗΣ ΦΕΤΟΣ – ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ
Πιο αναλυτικά, ο κ. Τερζόγλου, εξήγησε ότι:
Οι μαθητές, ξεκινούν από την Β΄Τάξη, που επιλέγουν τον τομέα (Υγείας και Πρόνοιας) και μετά στην Γ΄Τάξη επιλέγουν αν θα πάνε στην νοσηλευτική, στην βρεφονηπιοκομία ή στην φυσικοθεραπεία. Αυτές είναι οι επιλογές. Στην Νοσηλευτική, για το τρέχον έτος, φοιτούν 35 μαθητές (δημιουργήθηκαν δύο τμήματα).
Επί της ουσίας, η ειδικότητα του Βοηθού Νοσηλευτή είναι 1 χρόνος. Τελειώνοντας από εδώ, λαμβάνουν πτυχίο επιπέδου 4. Έχουν όλα τα δικαιώματα (σύμφωνα με την ευρωπαϊκή κλίμακα). Το πτυχίο επιπέδου 4 το λαμβάνουν από εδώ, το πτυχίο επιπέδου 5 από το ΙΕΚ και το πτυχίο επιπέδου 6 από τα Πανεπιστήμια. Λαμβάνουν λοιπόν το πτυχίο επιπέδου 4 και την επόμενη χρονιά, αν θέλουν, μπορούν να πάνε στην μαθητεία για ένα χρόνο επιπλέον (όπου και πληρώνονται για 4 μέρες εργασίας, καθώς πηγαίνουν είτε στο Νοσοκομείο είτε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο). Εκεί, μετά από πιστοποίηση (θα δώσουν εξετάσεις) θα πάρουν πτυχίο επιπέδου 5. Παρόλα αυτά, τελειώνοντας από το ΕΠΑΛ, έχουν τα προσόντα επιπέδου 4 και όπου ζητούν αυτά τα προσόντα (σε οποιαδήποτε προκήρυξη) μπορούν να συμμετέχουν.
Την περασμένη χρονιά, δήλωσαν για την νοσηλευτική 18 άτομα (κάθε χρονιά εξαρτάται και από τα ενδιαφέροντα των μαθητών εκείνης της χρονιάς, την λογική αλλά και τις συνθήκες που επικρατούν), ενώ την πρόπερασμένη χρονιά ήταν 21 τα παιδιά.
Υπάρχει γενικά ενδιαφέρον στον τομέα της υγείας, πανελλαδικά. Φυσικά, η ειδικότητα θα υπάρχει και για το επόμενο έτος. Υπάρχουν προοπτικές στον τομέα και αυτό το βλέπουμε και από τα παιδιά που κάνουν μαθητεία (δηλαδή συνεχίζουν και την επόμενη χρονιά). Όσοι δεν περάσουν στα ΑΕΙ, έρχονται στο σχολείο για την μαθητεία (4+1 μέρες). Άρα έρχονται σε επαφή με τα νοσοκομεία και έχουν ενδιαφέρον. Υπάρχει διέξοδος για αυτά τα παιδιά. Το πτυχίο τους είναι αναγνωρισμένο.
16 ΚΑΤΑΡΤΙΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟ Δ΄ ΕΞΑΜΗΝΟ ΚΑΙ 13 ΣΤΟ Β΄ ΕΞΑΜΗΝΟ ΤΟΥ Δ.Ι.Ε.Κ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΞΑΝΘΗΣ – ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ
Από την πλευρά της η κ. Χαρανά, επισήμανε ότι:
Το 2015 λειτουργήσαμε πλέον ως Δ.Ι.Ε.Κ (Δημόσια Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης) του Γενικού Νοσοκομείου Ξάνθης. Υπάρχου και άλλα Δ.Ι.Ε.Κ αλλά εμείς έχουμε ως φορέα το Υπουργείο Υγείας, ενώ τα υπόλοιπα έχουν ως φορέα το Υπουργείο Παιδείας. Βέβαια το ωρολόγιο πρόγραμμα και γενικά το καθεστώς του εκπαιδευτικού συστήματος, το παίρνουμε από το Υπ. Παιδείας. Έχουμε δύο εξάμηνα (το Β και το Δ). Έχουμε 16 καταρτιζόμενους (μιλάμε πλέον για καταρτιζόμενους και όχι για μαθητές αφού αναφερόμαστε σε ΔΙΕΚ) στο Δ’ εξάμηνο και 13 καταρτιζόμενους στο Β’ εξάμηνο. Εκείνο που θα ήθελα να αναφέρω είναι ότι το Δ.Ι.Ε.Κ είναι 5 εξάμηνα εκ των οποίων τα 4 περιλαμβάνουν ένα θεωρητικό κομμάτι και κάποιες ώρες στην πρακτική εξάσκηση (στα τμήματα του νοσοκομείου), ενώ το 5ο περιλαμβάνει την κατεξοχήν πρακτική εξάσκηση των καταρτιζομένων, έτσι ώστε ολοκληρώνοντας όλα τα εξάμηνα (και το 5ο) να λάβουν την βεβαίωση επαγγελματικής κατάρτισης από το εν λόγω Δ.Ι.Ε.Κ.
Για να ολοκληρωθεί βέβαια το πτυχίο που λαμβάνουν θα πρέπει να δώσουν και κάποιες εξετάσεις πιστοποίησης, οπότε από εκεί και πέρα – πλέον – μπορούν να κάνουν τα χαρτιά τους για να δουλέψουν σε δομές υγείας.
Υπάρχει ενδιαφέρον για την νοσηλευτική από νέα άτομα τα οποία ευελπιστούν οτι θα προσληφθούν και τώρα με την πανδημία, είναι αλήθεια ότι πολλοί απόφοιτοι των ΕΠΑΣ, των ΔΙΕΚ, κατάφεραν να προσληφθούν σε διάφορα νοσοκομεία της χώρας.
Βέβαια τα Δ.Ι.Ε.Κ έχουν να κάνουν καθαρά για ενήλικες. Κάποια στιγμή, για παράδειγμα, είχα έναν μαθητή 62 ετών, του οποίου η προτεραιότητα δεν ήταν τόσο να διοριστεί όσο το να αποκτήσει ευρύτερες γνώσεις, καθώς είχε στον περίγυρό του ηλικιωμένα άτομα που ήθελε να μπορεί να φροντίζει. Οπότε, λαμβάνοντας αυτές τις γνώσεις – όσοι το επιθυμούν – μπορούν να ανταπεξέλθουν και σε προσωπικό επίπεδο ή αν θέλουν να υποβάλλουν έγγραφα για να διοριστούν ή να δουλέψουν σε άλλες δομές υγείας κλπ.
Δεν μιλάμε μόνον για επάγγελμα, αλλά για λειτούργημα. Είναι το επάγγελμα της προσφοράς. Εϊναι πολύ σημαντικό να μπορούμε να προσφέρουμε και βέβαια για να γίνει αυτό, θα πρέπει να έχουμε και κάποιες γνώσεις. Όταν έχουμε και τις γνώσεις, το βλέπουμε σφαιρικά το πρόβλημα και νομίζω ότι αποδίδει καλύτερα.
ΘΗΛΥΚΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ, ΑΛΛΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΛΑ ΝΕΑΡΑ ΑΓΟΡΙΑ ΠΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΜΕ ΖΗΛΟ – ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ ΠΟΛΛΑ – ΟΙ ΝΟΣΗΛΕΥΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΜΑΧΗΤΕΣ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΜΑΣ
Είναι όμως περισσότερες οι γυναίκες από τους άνδρες που επιλέγουν τον δρόμο της νοσηλευτικής; Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση, η κ. Χαρανά, σημειώνει ότι:
Σαφώς είναι περισσότερο θηλυκού γένους, αλλά έχουμε και πάρα πολλά νεαρά αγόρια που ενδιαφέρονται και παρακολουθούν συνειδητά και με ζήλο την σχολή. Αυτό είναι πάρα πολύ καλό. Και δεν είναι μόνον το θεωρητικό κομμάτι. Επειδή, όπως προανέφερα, ανεβαίνουμε στις κλινικές για την πρακτική εξάσκηση των παιδιών στα πλαίσια των εργαστηριακών μαθημάτων, βλέπω ότι και τα αγόρια είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα, αγαπούν αυτό που κάνουν, δείχνουν την συμπόνια στον συνάνθρωπο, την προσφορά και όλο αυτό είναι πάρα πολύ όμορφο. Επιτρέψτε μου να πω ότι και τα αγόρια επιλέγουν συνειδητά να γίνουν νοσηλευτές.
Θα ήθελα να ευχηθώ πρωτίστως χρόνια μας πολλά. Οι νοσηλευτές και οι νοσηλεύτριες είναι πραγματικά ήρωες και δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους. Είναι οι καλύτεροι μαχητές στον τομέα μας. Πρωτίστως θα πρέπει να υπάρχει η διαπροσωπική επικοινωνία, η ενσυναίσθηση και να μπορούμε να καταλαβαίνουμε τον πόνο του ασθενή. Μετά πηγαίνουμε στο στάδιο των γνώσεων. Πρωτίστως είναι αυτός ο ψυχικός σύνδεσμος που πρέπει να υπάρχει μεταξύ νοσηλευτή και ασθενή, που – είναι αλήθεια ότι – υπάρχει.
