Τα πρώτα “σημάδια” και οι ανάγκες του τοπικού συλλόγου
Σταθερά σε αριθμό παραμένουν τα περιστατικά Alzheimer στην Ξάνθη, αν και δεν μπορεί να υπάρξει ακριβής εικόνα αναφορικά με τον αριθμό στο νομό, καθώς δεν υπάρχουν στατιστικά στοιχεία.
Ποια είναι όμως τα πρόταση “σημάδια” της ασθένειας; Πώς μπορεί να ανακουφιστεί ένας ασθενής; Πού μπορεί να βρει βοήθεια ένας φροντιστής; Απαντήσεις σε όλα τα παραπάνω δίνει μέσα από την “Θ” ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Νόσου Alzheimer Ν. Ξάνθης κ. Σάββας Μπουνταγκίδης.
“30 ΜΕ 35 ΤΑ ΣΤΑΘΕΡΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΞΑΝΘΗ – ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΚΡΙΒΗ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΟ”
Πιο αναλυτικά ο κ. Μπουνταγκίδης, εξήγησε στην “Θ” ότι “είναι σταθερή η κατάσταση με τα περιστατικά των ξανθιωτών μέχρι τώρα, διότι δεν υπάρχουν στατιστικά στοιχεία. Και εμείς κοπιάσαμε να βρούμε κάποια στοιχεία από τα νοσοκομεία κλπ. Δυστυχώς δεν ασχολείται κανείς. Με την κίνηση των ασθενών, των φροντιστών κλπ, βλέπω ότι η κατάσταση είναι σταθερή. Δηλαδή ούτε αυξάνονται, ούτε μειώνονται τα περιστατικά. Οι περισσότεροι έχουν ηλικία άνω των 70 ετών. Σε σπάνιες περιπτώσεις βέβαια, τα συμπτώματα εμφανίζονται από τα 50 έτη και μετά. Για παράδειγμα, στην Ξάνθη είναι τρεις αυτές οι περιπτώσεις που έχω συναντήσει. Στην Ξάνθη έχουμε περίπου 30 με 35 ασθενείς σε σταθερή κατάσταση. Είναι όμως δύσκολο να δώσουμε αριθμό για τον Νομό Ξάνθης, γιατί υπάρχουν ακόμη και περιπτώσεις κατά τις οποίες κάποιοι φροντιστές κρύβουν ότι κάποιο συγγενικό τους πρόσωπο έχει αυτή την ασθένεια. Είναι μεμονωμένες περιπτώσεις αλλά δεν μπορούμε να έχουμε ακριβές νούμερο για το νομό. Και δυστυχώς καμία υπηρεσία δεν ασχολείται με τα στατιστικά”.
“ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΡΩΤΑ “ΣΗΜΑΔΙΑ” ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ”
Αναφορικά με τα πρώτα σημάδια, ο ίδιος εξηγεί ότι “το πρώτο σημάδι είναι ότι ένας άνθρωπος χάνει τον προσανατολισμό του. Ουσιαστικά χάνει τη μνήμη του και κάποια στιγμιότυπα της ζωής του. Δεν θυμάται, ενώ η συμπεριφορά του μερικές φορές γίνεται απότομη, επικίνδυνη κ.α. Ο καθένας έχει διαφορετικό τρόπο, αλλά τα πρώτα σημάδια είναι ο απόπροσανατολισμός και η απώλεια μνήμης κάποιων στιγμών στη ζωής του, μέχρι και το να μη θυμάται κάποιος ακόμη και τα συγγενικά του πρόσωπα. Κάποιες στιγμές θυμάται, κάποιες άλλες δεν θυμάται και τελικά φτάνει στο σημείο που δεν θυμάται τίποτα. Εμείς ασχολούμαστε καθαρά για την υποστήριξη και την ανακούφιση αυτόν τον ανθρώπων και τα μάτια μας βλέπουν πολλά. Και δυστυχώς, πρέπει να είμαστε και λίγο σκληροί γιατί οι φροντιστές είναι αυτοι που περνούν τον “Γολγοθά”. Ο ασθενής δεν καταλαβαίνει τίποτα. Και επειδή είναι κάτι πρωτόγνωρο για κάποιους, ο σκοπός μας είναι να τους ενημερώσουμε και να τους προσφέρουμε σχετικό υλικό θεωρητικό ώστε να το εφαρμόσουν στην πράξη. Βέβαια και το διαδίκτυο είναι ανοιχτό για αυτά τα θέματα, αλλά ένας άνθρωπος δυσκολεύεται να μπει εκεί. Για αυτό και εμείς προσπαθούμε με όλες τις δυνάμεις μας να βοηθήσουμε, παρά το γεγονός ότι σε αυτά τα θέματα έπρεπε να υποστηρίζει η κοινωνία. Δυστυχώς όμως βλέπουμε ότι τελευταία δεν δίνουν σημασία στην τρίτη ηλικία”.
“ΟΙ…ΝΕΚΡΟΙ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΟΥΣ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ – ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΒΟΗΘΕΙΑ”
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ίδιος αποτελεί και μέλος του Δ.Σ της “ΣΤΗΡΙΞΗΣ” της ΠΕ Ξάνθης, τονίζοντας ότι έλαβε βοήθεια από τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο για τον χώρο στον οποίο δραστηριοποιείται το σωματείο. Σύμφωνα με τον ίδιο “το γραφείο είναι στον πρώτο όροφο”. Ωστόσο όπως υπογράμμισε “εμείς πρέπει να πάμε στα σπίτια των ασθενών. Είναι πιο εύκολο και για το φροντιστή και για τον ασθενή προκειμένου να του δώσουμε ένα χέρι βοηθείας. Έστω και μία ώρα αν κάτσει κάποιος δικός μας άνθρωπος ο οποίος πληρώνεται θα είναι βοήθεια. Έχουμε τη δυνατότητα πρόσληψης προσωπικού (στην εταιρεία) αρκεί κάποιος να γνωρίζει τη δουλειά. Εμείς έχουμε τέτοια άτομα αλλά το θέμα είναι ότι δεν έχουμε πόρους για να τους προσλάβουμε ώστε να δουλέψουν έστω και με ημιπασχόληση. Για δύο χρόνια κατάφερα και βρήκα χρήματα. Από εκεί και πέρα τίποτα. Δεν χρειαζόμαστε διαφήμιση. Χρειαζόμαστε βοήθεια. Φανταστείτε ότι νεκροί βοηθούν τους ζωντανούς. Εννοώ ότι τα υπάρχοντα των ανθρώπων που φεύγουν από τη ζωή (πάνες, φάρμακα κλπ) πηγαίνουνε στο σύλλογο γιατί βλέπουν την ανταπόκρισή μας. Και εμείς με τη σειρά μας τα δίνουμε σε αυτούς που τα χρειάζονται. Αυτό είναι κατάντια”.
Τέλος αναφορικά με το αν υπάρχει κάποια δομή νευρολογική προκειμένου να βρουν ανακούφιση οι ασθενείς της νόσου Alzheimer, ο ίδιος σημειώνει ότι “πέρα από τους ιδιώτες νευρολόγους, εάν ο ασθενής είναι ασφαλισμένος, μπορεί να απευθυνθεί στο νοσοκομείο. Βέβαια μη νομίζετε ότι θα γιατρευτεί. Απλώς θα υποστηριχτεί και θα ανακουφιστεί κάπως. Βέβαια μπορεί να έρθει και σε εμάς και να τον κατατοπίσουμε εμείς”.
Οποιοσδήποτε επιθυμεί μπορεί να επισκεφτεί την Ελληνική Εταιρεία Νόσου Alzheimer Ν. Ξάνθης στο κτίριο της “ΣΤΗΡΙΞΗΣ”.
