Όχι, δεν «πάμε» για… πόλεμο!
Η κινητικότητα των τελευταίων δύο ημερών στις ένοπλες δυνάμεις, η ανάκληση αδειών των στελεχών του στρατού μας και η μετακίνηση στον Έβρο «πολεμικού υλικού» σίγουρα δημιούργησε εύλογες ανησυχίες πλην όμως είναι κάτι που δεν γίνεται για πρώτη (ούτε για τελευταία) φορά. Επειδή ακούσθηκαν διάφορα, ότι για παράδειγμα «πάμε για επιστράτευση» ή ακόμη πιο κινδυνολογικά, όπως «πάμε για πόλεμο», πρέπει να πούμε ότι δεν συμβαίνει ούτε το πρώτο, αλλά ούτε και το δεύτερο. Σαφώς και είναι δικαιολογημένη η όποια ανησυχία στους πολίτες, αλλά μέχρις εκεί. Η απόφαση να «τρυπήσει» η Τουρκία στην υφαλοκρηπίδα μας και η αναγγελία για «νόταμ» στην επίμαχη περιοχή νοτιοανατολικά της Κρήτης, είναι ένα θέμα που αφορά (και πρέπει να αφορά) την διπλωματία και το στράτευμα. Εξ όσων είμαι σε θέση να γνωρίζω και οι δύο τομείς κάνουν πολύ καλά την δουλειά τους γι’ αυτό και δεν θα πρέπει να ανησυχούμε ιδιαίτερα.
Οι «ξερόλες» κάνουν ζημιά…
Παρατηρούμε τις εξελίξεις και διατηρούμε την ψυχραιμία μας και επειδή όλοι έχουνε γίνει «ειδικοί» επί παντός (πρόσφατο παράδειγμα η περίπτωση του κορωνοϊού) θα πρέπει να τονίσουμε, ότι στην προκειμένη περίπτωση δε χωράει κανένα είδος… «ξερόλα» γιατί η ζημιά που μπορεί να επιφέρουν κάτι τέτοιοι τύποι στο λεγόμενο «κοινό αίσθημα», μπορεί να είναι άκρως επικίνδυνη έως ανεπανόρθωτη! Σίγουρα η Τουρκική προκλητικότητα βαίνει κλιμακούμενη και καθόλου τυχαίο δεν είναι το γεγονός της χθεσινής εξέλιξης με αυτή την μεθαυριανής (τουρκικά πλοία στο Αιγαίο με «νόταμ» και γεωτρήσεις στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα από την μία και από την άλλη η μετατροπή της Αγιά Σοφιάς σε μουσουλμανικό τέμενος). Αλλά όπως προείπα διατηρούμε την ψυχραιμία μας και παρακολουθούμε τις εξελίξεις. Αυτά προς το παρόν…
Το μηχάνημα (PCR) και η διοίκηση του Νοσοκομείου μας…
Ο κορωνοϊός φεύγει… το μηχάνημα (PCR) έρχεται (στο Νοσοκομείο Ξάνθης). Έστω κι έτσι, έστω και «δανεικό», το θέμα είναι να σταματήσει η ταλαιπωρία του κόσμου και το «χαράτσι» φυσικά που πλήρωναν σε εξωτερικά εργαστήρια, όσοι έπρεπε να υποβληθούν σε κάποια χειρουργική επέμβαση. Το κακό με το νοσοκομείο μας, είναι ότι συνεχίζει να δίνει πληροφόρηση με το σταγονόμετρο, ενώ ακόμη δεν γνωρίζουμε αν πραγματοποιούνται διοικητικά συμβούλια ή όχι. Είναι καιρός να ακούσουμε και τις απόψεις των διοικητικών μελών (Τριανταφυλλίδης, Παπαχαβιάρης κλπ). Είναι καιρός όμως να βγει προς τα έξω δυνατά και η ίδια η Έλενα Ροφαέλα, με μια εφ’ όλης συνέντευξη τύπου, που την «χρωστάει» στα τοπικά ΜΜΕ, ύστερα από αυτόν τον… ορυμαγδό!
Να σαπίσουν στη φυλακή οι αλήτες!
Σ’ αυτή την περίπτωση ο «πέλεκυς» της δικαιοσύνης πρέπει να είναι εξαιρετικά βαρύς και να πέσουν στην κυριολεξία κεφάλια γιατί θα τρίζουν τα κόκαλά τους. Ο λόγος για την εκατόμβη νεκρών της φονικής πυρκαγιάς στο Μάτι Αττικής και τους αξιωματούχους- ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ του ΣΥΡΙΖΑ που όχι μόνο αδιαφόρησαν εγκληματικά και οδήγησαν τον κόσμο μέσα στις φλόγες, αλλά θέλησαν με έναν κυνικό και «αλήτικο» τρόπο να καλύψουν με εκβιασμούς το έγκλημά τους. Θα πρέπει να δικαστούν με την κατηγορία της πολλαπλής δολοφονίας με πρόθεση και να σαπίσουν τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής τους στην φυλακή. Κανένας οίκτος σε τέτοιου είδους καθάρματα. Ναι, τα καταγράφω όλα αυτά ιδιαίτερα φορτισμένος καθόσον γνωρίζω από πρώτο χέρι (συγγενικά μου πρόσωπα) το τι ακριβώς συνέβη εκείνη την αποφράδα ημέρα του Ιουλίου (2018) και το πόσο «μαρτυρικά» χάθηκαν τόσες αθώες ψυχές, νηπίων, παιδιών, εφήβων, νέων και ηλικιωμένων. Για να δούμε λοιπόν θα πληρώσουν τα εγκλήματα τους οι υπαίτιοι ή θα ξεχαστεί και αυτό;
Μπρος στον δρόμο που χαράζουν οι… κακοπληρωτές!
Τελικά όλα τα μέτρα ελάφρυνσης που παίρνονται εξαιτίας του κορωνοϊού αφορούν τους… κακοπληρωτές! Διαβάζοντας τα 59 μέτρα της κυβέρνησης σε ελάχιστα από αυτά διέκρινα ενέσιμες εφαρμογές για εκείνους που δε χρωστάνε στο δημόσιο, που δεν χρωστάνε στα ασφαλιστικά ταμεία, που δεν χρωστάνε σε μισθούς και σε «τρίτους» γιατί φρόντισαν το προηγούμενο χρονικό διάστημα να στερήσουν ακόμη και το ψωμί από τις οικογένειές τους για να είναι οικονομικά συνεπείς. Και επειδή αυτό το «μουχαμπέτι» συνεχίζεται διαχρονικά, προτείνω σε όλους (μας) να ακολουθήσουμε αυτή την πεπατημένη… Γιατί, διαφορετικά θα νοιώθουμε –και θα είμαστε- οι μαλ… της υπόθεσης!
