Τόσο ο Στάθης Γιαννακίδης, όσο και ο Χουσεϊν Ζεϊμπέκ, διευκρινίζουν σήμερα με δηλώσεις τους στην «Θ» ότι δεν υπάρχει στα «σκαριά» κάποιος δημοτικός συνδυασμός αμιγώς ΣΥΡΙΖΑ που πρόκειται να «κατεβεί» στις εκλογές του 2023 ή τουλάχιστον δεν υπάρχει μέχρι αυτή την στιγμή. Θα μου πείτε… ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτός και όλα είναι πιθανά, πλην όμως ας πρόσεχαν αυτοί που «χάφτουν μύγες» και πιστεύουν οποιοδήποτε αποκύημα φαντασίας διοχετεύεται στο διαδίκτυο! Είναι η ίδια «πηγή» που εμφάνισε και τον Παναγιώτη Αμβροσιάδη ως υποψήφιο Δήμαρχο Αβδήρων! Όχι πως δεν έχει το δικαίωμα ο άνθρωπος (τον ξέρω πολύ καλύτερα από κάποιους άλλους), απλά έχει το γνώθι σαυτόν και ξέρει μέχρι που μπορεί να φτάσει ώστε να μην εκτεθεί ανεπανόρθωτα! Τέλος πάντων, ο καθένας μπορεί να λέει και να γράφει ότι θέλει και ότι… τον συμφέρει! Το θέμα είναι η αντίληψη των πραγμάτων που έχει αυτός που το εισπράττει. Και «άλλοι» κρίνονται από αυτά που κάνουν (αυτοδιοικητικοί-πολιτικοί) και «άλλοι» κρίνονται από αυτά που γράφουν και λένε (δημοσιογράφοι), αλλά ΟΛΟΙ κρίνονται από αυτό που… ΕΙΝΑΙ! Τα συμπεράσματα δικά σας…
Στο «προοδευτικό μπλοκ» του ΣΥΡΙΖΑ και ο… Πασχάλης;
«Πιάνομαι» από μία φράση του Στάθη Γιαννακίδη, ο οποίος αναφέρθηκε σαφώς σε προβλεπόμενες διαδικασίες και σε συλλογικές αποφάσεις που θα ληφθούν μέσα στα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ σε ότι αφορά την κάθοδο στις επόμενες δημοτικές εκλογές. Είπε λοιπόν ο Στάθης πως πρόκειται να συγκροτηθεί ένα «προοδευτικό μπλοκ» καθόσον στόχευση του ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας δημοκρατικός Δήμος με προοδευτικό πρόσημο κλπ. Και επειδή δεν μπορώ να φανταστώ τον φίλο μου τον Πασχάλη Λύρατζη μέσα σ’ όλο αυτό το «γίγνεσθαι» και επειδή η πλειοψηφία του συνδυασμού Παπαχρόνη δεν μπαίνει σε τέτοιες λογικές, ήθελα να μάθω στο τέλος ποιοι θα συμπεριλαμβάνονται σ’ αυτό το «προοδευτικό μπλοκ» που θα καθοριστεί από τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ (σε ότι αφορά την διακηρυκτική αρχή, τους άξονες παρεμβάσεων κλπ)…
Γιατί στην ΠΟΕΜΣ και όχι στην… ΠΟΕΣ;
Απίστευτο κι όμως αληθινό! Παραπονιέται –ρίχνοντας μάλιστα και τα «καρφιά» της- στον Δήμαρχο Ξάνθης η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Στρατιωτικών γιατί λέει, έδωσε «ψίχουλα» για την διοργάνωση του συνεδρίου που ήθελε να κάνει στην Ξάνθη έναντι της… Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Στρατιωτικών! Ναι, καλά διαβάσετε, δεν πρόκειται για ορθογραφικό λάθος… Και οι δύο ομοσπονδίες (και πανελλήνιες παρακαλώ) εκπροσωπούν ακριβώς τον ίδιο κόσμο με διαφορά… ένα γράμμα στον διακριτικό τους τίτλο! Η μία αναφέρεται ως Π.Ο.Ε.Σ. και η άλλη αναφέρεται ως ΠΟΕΜΣ! Και διαμαρτύρεται λέει η ΠΟΕΣ γιατί ο θεματικός άξονας του συνεδρίου της ΠΟΕΜΣ που φιλοξένησε η Ξάνθη ήταν συνδικαλιστικού περιεχομένου, ενώ αυτό που ήθελε να κάνει η ΠΟΕΜΣ ήταν κοινωνικού περιεχομένου! Εγώ θα πρότεινα στους φίλτατους στρατιωτικούς να κάνουν και μια… τρίτη πανελλήνια ομοσπονδία (αν δεν υπάρχει βέβαια) και να την ονομάσουν… ΠΑΝ.ΟΜ.ΕΣ! Γιατί όχι άλλωστε; Ελλάς το μεγαλείο σου…
Ας πρεσβεύει και για εμάς από εκεί «ψηλά»…
Ήταν πράγματι μία «μορφή» της εκκλησίας και είχε καταφέρει σ’ όλα αυτά τα χρόνια που λειτουργούσε στην περιοχή μας, να φέρει κοντά του όχι μόνο πιστούς και θρησκευόμενους, αλλά και ανθρώπους που καμία σχέση δεν είχαν με την εκκλησία και την Ορθοδοξία. Ο λόγος για τον Μακαριστό πλέον πατέρα Μιχαήλ, ο οποίος εκοιμήθη την Κυριακή και κηδεύθηκε χθες στην Ποταμιά όπου και ιερουργούσε τα τελευταία χρόνια. Τον θυμάμαι όταν είχε πρωτοτοποθετηθεί στο Μετόχι του Αη Νικόλα στο Π. Λάγος. Την γαλήνη και την πραότητα με την οποία μιλούσε και προσέγγιζε το πλήθος, με αποτέλεσμα να κερδίσει όχι μόνο την εμπιστοσύνη τους, αλλά και τις ψυχές τους! Κάποιοι βιάστηκαν να πουν ότι ο παπα-Μιχάλης «Αγίασε», αλλά αυτό είναι μία ανθρώπινη πρόχειρη προσέγγιση που δεν ανταποκρίνεται φυσικά στις παραδόσεις της Ορθοδοξίας μας. Εκείνο που μπορούμε να πούμε με σιγουριά είναι πως ο παπα-Μιχάλης ήταν ένας φωτισμένος πνευματικός και πως αφήνει πίσω του ένα δυσαναπλήρωτο κενό και χιλιάδες «ορφανά» -υπό την πνευματική έννοια- παιδιά που θα πρέπει πλέον να ψάξουν να βρουν αλλού πνευματική αγκαλιά… Αιωνία του η μνήμη και ας πρεσβεύει από εκεί ψηλά για όλους εμάς τους ταπεινούς και αμαρτωλούς που συνεχίζουμε στις δοκιμασίες και τους πειρασμούς της σύντομης αυτής ζωής μας…
Του Τένη Καμαρίδη
