Ο Πρόεδρος του Ε.Ο.Σ Ξάνθης για την αξιοποίηση της ορεινής περιοχής και την «επίθεση» των αιολικών στην παρθένα φύση
Συνεχίζονται κανονικά μέχρι και σήμερα, μετά την «αναγκαστική» παύση δραστηριοτήτων λόγω κορωνοϊου, οι δράσεις του Ορειβατικού Συλλόγου Ξάνθης, με μικρότερη ωστόσο συμμετοχή, όπως εξηγεί μιλώντας στην «Θ» ο πρόεδρος του ΕΟΣ κ. Παναγιώτης Ντούμας.
Ο ίδιος αναφέρεται παράλληλα και στο θέμα της αξιοποίησης – της πανέμορφης – ορεινής περιοχής, αλλά και στην θέση του συλλόγου αναφορικά με την τοποθέτηση αιολικών, σε «παρθένες» – όπως αυτή του Λειβαδίτη – περιοχές.
ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΔΡΑΣΕΙΣ ΜΑΣ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΜΙΚΡΟΤΕΡΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ
Αναλυτικότερα ο κ. Ντούμας, επισήμανε στην «Θ» ότι:
Το πρόβλημα υπήρχε τις περιόδους που απαγορεύονταν κάθε τέτοιου είδους δράση (το να φύγουμε από την πόλη ή το να συμμετέχουμε σε πεζοπορία τρία άτομα κλπ). Τότε, αναστείλαμε τις δράσεις μας. Με τα πρωτόκολλα που υπάρχουν τώρα, δεν απαγορεύονται οι δράσεις, απλά πρέπει να ακολουθούμε κάποιους κανόνες. Το μεγάλο πρόβλημα στον σύλλογο, είναι η μετακίνηση (δηλαδή δεν μπορούν να μπουν άγνωστα μεταξύ τους άτομα, στο ίδιο αυτοκίνητο). Όπως καταλαβαίνετε, υπάρχει ο φόβος σε πολλούς. Οι δράσεις συνεχίζονται, έχουμε πρόγραμμα πεζοποριών, απλώς η συμμετοχή είναι σαφώς μικρότερη λόγω του φόβου που υπάρχει. Αν και πιστεύω ότι ο λιγότερο επικίνδυνος χώρος για να κολλήσεις, είναι το βουνό. Μια υπαίθρια δραστηριότητα δεν εγκυμονεί τόσους κινδύνους ή τουλάχιστον αυτούς μιας πόλης (με το να πάμε σε κάποιο μαγαζί).
Επίσης είναι πιο αυστηρά τα πρωτόκολλα και στις πίστες αναρρίχησης όπου οι αθλητές μας προπονούνται μεν, αλλά με πολύ αυστηρά πρωτόκολλα (πιστοποιητικά για να μπουν στο γυμναστήριο, αντισηπτικά κ.ο.κ). Οπότε ναι μεν όλο αυτό δυσκολεύει την κατάσταση, αλλά η λειτουργία του συλλόγου δεν σταμάτησε παρά μόνον τις εποχές που απαγορεύονταν εντελώς κάθε τέτοια δράση.
Επιπλέον, συνεχίζουμε και αυτήν την δράση που έχουμε εδώ και πολλά χρόνια με τα μονοπάτια και αυτό έδωσε μια ευκαιρία στους συμπολίτες μας, να μην χάσουν την επαφή τους με την πεζοπορία και την φύση, γιατί με τα σηματοδοτημένα μονοπάτια που έχουμε στο δίκτυο – γύρω από την πόλη – ο κόσμος μπόρεσε να περπατήσει και μόνος του, χωρίς τον σύλλογο. Άλλωστε αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που δημιουργήσαμε το δίκτυο μονοπατιών. Για να μπορούν να χαίρονται μόνοι τους οι συμπολίτες μας, αυτά τα μονοπάτια.
ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, Η ΟΡΕΙΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΞΑΝΘΗΣ – ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ, ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΝΑΔΕΙΞΗ – ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΑ ΠΟΜΑΚΟΧΩΡΙΑ
Αναφορικά με την ορεινή περιοχή της Ξάνθης, ο ίδιος τόνισε ότι:
Κατά αρχήν πρόκειται – και το λέω έχοντας γυρίσει πολλά βουνά της Ελλάδος – για μια περιοχή από τις πιο όμορφες στην Ελλάδα, χωρίς ψηλές κορφές μεν, όπως έχει η Πίνδος, αλλά με ατελείωτα δάση. Όσοι έρχονται – μη Ξανθιώτες και μη Θρακιώτες – και επισκέπτονται την περιοχή, είναι ενθουσιασμένοι. Όμως, όσον αφορά στην αξιοποίησή της, νομίζω ότι ο νομός μας υπολείπεται σε σχέση με άλλες περιοχές, αλλά γίνονται προσπάθειες τώρα (και από τον σύλλογο ο οποίος χρόνια τώρα συντηρεί μονοπάτια και μάλιστα και πιο μεγάλα, πέρα από τα περιαστικά) στην ορεινή περιοχή, ενώ τελευταία, έγινε το μονοπάτι Νέστος – Ροδόπη, από τον Δήμο Ξάνθης. Σίγουρα γίνονται προσπάθειες. Υπάρχει όμως πεδίο για πολύ μεγαλύτερη ανάδειξη της περιοχής. Τα Πομακοχώρια – για παράδειγμα – είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα περιοχή, αλλά εκεί δυστυχώς (ακόμη τουλάχιστον) δεν γίνεται τίποτα. Θεωρούμε ότι υπάρχουν πολλά περιθώρια για να γίνουν τέτοιες δράσεις.
Βέβαια, όσον αφορά στα μονοπάτια, σαφώς τα τουριστικά (που απευθύνονται σε πολύ κόσμο) είναι διαφορετικά από τα ορειβατικά μονοπάτια που απευθύνονται σε συλλόγους (που και αυτοί έχουν δυναμική και επισκέπτονται τον νομό μας, οργανωμένα και με μεγάλο αριθμό πεζοπόρων).
Βέβαια, υπάρχουν προβλήματα.
Η ΟΡΕΙΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΔΕΧΕΤΑΙ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ «ΕΠΙΘΕΣΗ» ΑΠΟ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΠΟΥ ΤΟΠΟΘΕΤΟΥΝ ΑΙΟΛΙΚΑ – Ή ΟΙΚΟΤΟΥΡΙΣΜΟΣ Ή… ΑΛΛΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗ
Τέλος, σε ο,τι αφορά στα αιολικά ο κ. Ντούμας σημείωσε ότι:
Ενώ – για παράδειγμα – η περιοχή του Λειβαδίτη για την περιφέρεια, εδώ και δεκαετίες είναι το όραμα της ανάπτυξης και έχει σχέση με τον οικοτουρισμό (με το καταφύγιο που έχει ο ΕΟΣ, με το Δασικό Χωριό, τις ταβέρνες, τους ξενώνες στο Καρυόφυτο και στα γύρω χωριά από τον Λειβαδίτη), έχουμε αιτήσεις για τοποθέτηση αιολικών γύρω από τον Λειβαδίτη, όπως και σε άλλα βουνά στην περιοχή μας (και όχι μόνο στην περιοχή μας, αλλά σε όλη την Ελλάδα). Η ορεινή περιοχή, δέχεται κυριολεκτικά μια επίθεση από τις εταιρείες που τοποθετούν αιολικά και αυτό αποτελεί ένα πρόβλημα. Θα πρέπει δηλαδή οι αρχές να αποφασίσουν ποια είναι τελικά η ανάπτυξη που ονειρεύονται για τέτοιες περιοχές. Είναι ο οικοτουρισμός; Ή είναι μια άλλου είδους ανάπτυξη; (για την οποία έχουμε τους ενδοιασμούς μας, βέβαια). Δεν είναι συμβατό το να τοποθετείς ανεμογεννήτριες σε περιοχές που μέχρι τώρα είναι ανέγγιχτες, γιατί αυτό σημαίνει ότι θα γίνουν διανοίξεις δρόμων, θα ισοπεδωθούν και θα αποψιλωθούν μεγάλα οικόπεδα για να γίνουν οι βάσεις για τις ανεμογεννήτριες και άρα, με λίγα λόγια, παρεμβαίνοντας σε τέτοιο περιβάλλον, σαφώς και η φύση πλήττεται. Άλλωστε για το φαινόμενο του θερμοκηπίου και το διοξείδιο του άνθρακα, δεν ευθύνονται μόνον οι εκπομπές αλλά – σε ένα μεγάλο βαθμό παγκόσμια – και η αποψίλωση των δασών. Δεν μπορείς να αποψιλώνεις δάση για να… σώσεις την γη από το διοξείδιο του άνθρακα.
