Ηρ. Ζωγράφος: «Πέτυχαν τον σκοπό τους τα χθεσινά θέματα – Φοβάμαι ότι πολλά γραπτά της Γλώσσας θα πάνε και σε τρίτο βαθμολογητή»
Με εξεταζόμενα μαθήματα τα Αρχαία και τα Μαθηματικά, συνεχίστηκαν χθες για τους υποψηφίους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, οι πανελλαδικές εξετάσεις.
Αναφορικά με τα θέματα και τα ζητούμενα αυτά σε γενικές γραμμές «πέτυχαν τον σκοπό τους» που είναι η διαβαθμισμένη δυσκολία, σε αντίθεση με την Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία όπου το θέμα που κλήθηκαν να αναπτύξουν οι μαθητές ήταν «έξω από τα νερά τους» όπως εξηγεί στην «Θ» ο αντιπρόσωπος του Συλλόγου Φροντιστών στην Πανελλήνια Ομοσπονδία κ. Ηρακλής Ζωγράφος.
«ΑΡΚΕΤΕΣ ΑΣΑΦΕΙΕΣ ΣΤΗΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ – ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΝΕΡΑ ΤΩΝ ΕΦΗΒΩΝ Η ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΒΙΒΛΙΩΝ – ΔΕΝ ΘΑ ΕΛΕΓΕ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ ΗΤΑΝ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΑ»
Ειδικότερα ο κ. Ζωγράφος για το εξεταζόμενο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας ανέφερε ότι «η θεματική ενότητα που έπεσε ήταν αυτή του «βιβλίου». Αυτή εντάσσεται στα διδακτέα θέματα μικρότερων τάξεων του λυκείου και όχι στην Γ΄Λυκείου. Τυπικά, αν θέλετε, το διδάσκουμε στην Β’ Λυκείου. Παρόλα αυτά ήταν ένα θέμα που και ο συνδυασμός των κειμένων που επιλέχθηκαν και οι ερωτήσεις θεωρίας και η παραγωγή λόγου που επιλέχθηκε, ήταν πράγματα που προκαλούσαν αρκετές ασάφειες. Κατά αρχάς, ας ξεκινήσουμε από τη μεγάλη ασάφεια του Δ θέματος (της παραγωγής λόγου). Ζήτησαν από τα παιδιά να σχολιάσουν ποιος ο λόγος της ανάγνωσης στην ζωή τους και το πώς η ανάγνωση εντάσσεται λειτουργικά μέσα στον ελεύθερό τους χρόνο. Από μια γενιά που δεν διαβάζει σχεδόν καθόλου, από μια γενιά που γεννήθηκε και μεγάλωσε μέσα από μια οθόνη, ζητήθηκε να σχολιάσουν την αξία της ανάγνωσης και πως εντάσσουν την φιλαναγνωσία στον ελεύθερό τους χρόνο. Άρα τα παιδιά μπορούσαν είτε να πουν ψέματα είτε να στηρίξουν την ειλικρίνεια τους (ότι εμείς δεν διαβάζουμε δηλαδή) είτε βέβαια να αρχίσουν να αναμασούν επιχειρήματα που διδάσκονται στο σχολείο ή στο φροντιστήριο για την αξία της ανάγνωσης, για την αξία του λογοτεχνικού βιβλίου και τον ποιοτικό ελεύθερο χρόνο. Αυτό και μόνο τους προξένησε ένα δυσάρεστο συναίσθημα την ώρα που έγραφαν το κείμενο. Οι πρώτες ασκήσεις θεωρίας ήταν αναμενόμενες (και οι λεξιλογικές και οι ασκήσεις σωστού – λάθους) και σχετικά απλές. Τα ερωτήματα Β2 που αφορούσαν την στίξη και τα σχήματα λόγου ήταν καλά διατυπωμένα και από τα αναμενόμενα θέματα θεωρίας που πάντοτε τα διδάσκουμε μέσα στην τάξη, οπότε δεν νομίζω να είχαν κάποιο πρόβλημα με αυτό. Κυρίως το θέμα της έκθεσης απαιτούσε ιδιαίτερη προσοχή και η ερώτηση Β3 που και στα δύο κομμάτια θα έπρεπε να αναπτύξει ο μαθητής την προσωπική του άποψη. Η Β3 ήταν μια ερώτηση με αυξημένη κριτική ικανότητα, γενικώς όμως δεν θα έλεγε κανείς ότι τα θέματα της Έκθεσης ήταν πετυχημένα. Έχω και εγώ έφηβη κόρη και ξέρω πως γεννήθηκε, πως μεγάλωσε και τι διαβάζει. Φανταστείτε λοιπόν ότι γενικώς ξεκίνησαν οι πανελλήνιες εξετάσεις με ένα κειμενάκι «έξω από τα νερά τους». Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι οι καλοί μαθητές δεν έγραψαν. Οι καλά προετοιμασμένοι μαθητές μπορούσαν να φτάσουν σε έναν υψηλό βαθμό, απλά δεν ήταν από αυτά τα θέματα που θα έλεγε κανείς ότι οι έφηβοι θα τα αντιμετώπιζαν ήρεμα και με επιτυχία».
«ΜΕΤΡΙΑΣ ΔΥΣΚΟΛΙΑΣ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ – ΟΙ ΚΑΛΑ ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΓΡΑΨΟΥΝ – ΠΕΤΥΧΑΝ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟ ΤΟΥΣ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ»
Αναφορικά με τα Αρχαία Ελληνικά, επισήμανε ότι «τα θέματα θα έλεγα ότι ήταν μάλλον μέτριας δυσκολίας. Ήταν διαβαθμισμένης δυσκολίας όπως θα έπρεπε να είναι και κάποια ερωτήματα ήταν για κατάλληλα προετοιμασμένους μαθητές. Ήταν θέματα που καλούσαν τους μαθητές να απαντήσουν μέσα από το γενικότερο εύρος του σχολικού εγχειριδίου, ενώ υπήρχε μια βασική θεματική ενότητα που εξετάστηκε (η διδακτική ενότητα 9). Οι ερωτήσεις που αφορούσαν τα ερμηνευτικά σχόλια αυτής της ενότητας καλούσαν τους μαθητές να συνδυάσουν γνώσεις και από διάφορες άλλες διδακτικές ενότητες. Ίσως αυτή η διατύπωση των ερμηνευτικών ερωτήσεων που θέλει απάντηση μέσα και από διάφορες άλλες διδακτικές ενότητες, να δυσκόλεψε τους μέτρια προετοιμασμένους μαθητές. Τους καλά προετοιμασμένους όμως, δεν τους δυσκόλεψε καθόλου. Το παράλληλο κείμενο που είχαν να αντιμετωπίσουν οι μαθητές, ήταν σε πρώτη ανάγνωση μάλλον απλό, αλλά αν πρόσεχε κάποιος κάποιες ασάφειες και διατυπώσεις, θα μπορούσε κάποιος να έχει προβληματάκια. Όχι όμως, για τους καλά προετοιμασμένους. Το άγνωστο κείμενο που επιλέχθηκε ήταν «βατό» και αρκετά εύκολο (και μάλιστα στο φροντιστήριο το είχαμε διδάξει αυτούσιο). Η μετάφραση που ζητήθηκε (και είναι συνήθως αυτή που δυσκολεύει τα παιδιά στο άγνωστο κείμενο) ήταν σχετικά απλής σύνταξης, οπότε εύκολα θα μπορούσαν και οι μέτριοι μαθητές να γράψουν μια καλή μετάφραση και να πάρουν και τα «επάνω» τους κατά την διάρκεια της εξέτασης. Οι ερωτήσεις γραμματικής και συντακτικού είχαν μερικές «παγίδες» αλλά ο καλά διαβασμένος θα τις έγραφε. Ο μέτριος μπορεί να την «πατούσε», οπότε η διαβάθμιση που πρέπει να γίνει στις εξετάσεις για την βαθμολογία, πέτυχε. Το άγνωστο κείμενο δηλαδή, θα έλεγε κανείς ότι είναι ένα πετυχημένο άγνωστο κείμενο. Τα θέματα του γνωστού κειμένου επίσης ήταν διαβαθμισμένα και μου άρεσε πάρα πολύ το γεγονός ότι οι ερμηνευτικές ήθελαν και συνδυασμό από άλλες ενότητες για να δείξουν πραγματικά τον μαθητή που διαβάζει σφαιρικά. Προσωπικά λοιπόν θα έλεγα ότι τα θέματα στα Αρχαία ήταν διαβαθμισμένης δυσκολίας. Οι μέτριοι μαθητές θα έφταναν μέχρι ένα όριο (δεν μπορώ να μαντέψω ποιο είναι αυτό το όριο) και οι καλοί μαθητές θα έγραφαν καλά. Αυτός είναι και ο σκοπός ενός διαγωνίσματος, οπότε μάλλον πέτυχε ο σκοπός στα Αρχαία. Δεν μπορώ να πω το ίδιο και για την Έκθεση».
«ΔΙΑΒΑΘΜΙΣΜΕΝΗΣ ΔΥΣΚΟΛΙΑΣ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ –ΕΧΡΗΖΑΝ ΓΝΩΣΕΙΣ ΔΥΟ ΕΤΩΝ ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ – ΙΣΩΣ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ»
Τέλος σε ο,τι αφορά στα Μαθηματικά υπογράμμισε ότι «το ίδιο διαβαθμισμένα ήταν και τα μαθηματικά. Οι αρχικές ασκήσεις θεωρίας κλπ ήταν απλές και θα μπορούσε να γράψει μέχρι και ο μέτριος μαθητής. Όσο προχωρούσε όμως το διαγώνισμα, τα θέματα Γ και Δ ήταν πολύ πιο απαιτητικά. Οι μαθητές έπρεπε να κατέχουν σε βάθος την ύλη και να έχουν και μεγάλη ευχέρεια σε αριθμητικές πράξεις. Γνωρίζετε ότι δεν χρησιμοποιούμε κομπιουτεράκι στις εξετάσεις οπότε τα θέματα Γ και Δ ήθελαν έναν καλά διαβασμένο μαθητή με κατανόηση σε βάθος και να είναι ικανός να κάνει πάρα πολύ σωστά και σύνθετες πράξεις. Ειδικά αυτά τα θέματα, ήθελαν μαθητές που θα έπρεπε να κάνουν προετοιμασία τουλάχιστον 2 χρόνια στα μαθηματικά κατεύθυνσης. Ήθελαν προετοιμασμένους μαθητές τουλάχιστον στην διετία Β και Γ Λυκείου. Οι μαθητές που έχουν προετοιμαστεί σε αυτήν την διετία, θα μπορούσαν άνετα να ξεπεράσουν το 75%. Όσοι δούλεψαν μόνον στην Γ’ Λυκείου δυστυχώς μπορεί να ξεπεράσουν το 10 , με πολύ δυσκολία. Ήταν για δυνατούς λύτες, αλλά εδώ θα πρέπει να δώσω την επίσημη θέση της ομοσπονδίας μας. Σε ο,τι αφορά τα μαθηματικά προσανατολισμού, η επιτροπή που ασχολήθηκε με τον σχολιασμό των μαθηματικών δίνει θερμά συγχαρητήρια στην κεντρική επιτροπή εξετάσεων διότι τα θέματα αυτά είναι ίσως τα καλύτερα των τελευταίων 10 ετών. Και εμείς δηλαδή, ως συνδικαλιστές της ιδιωτικής εκπαίδευσης δεν έχουμε κανένα απολύτως πρόβλημα να δώσουμε θερμά συγχαρητήρια στην κεντρική επιτροπή εξετάσεων όταν τα θέματα είναι ωραία και εξυπηρετούν τον σκοπό τους. Δηλαδή την διαβαθμισμένη δυσκολία και την κατηγοριοποίηση στην βαθμολογία».
«ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΤΙ ΠΟΛΛΑ ΓΡΑΠΤΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΙ ΣΕ ΤΡΙΤΟ ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΤΗ – Η ΑΣΑΦΕΙΑ ΤΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΚΑΙ ΑΣΑΦΕΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΩΝ»
Κλείνοντας ο ίδιος σχολίασε ότι «σε ο,τι αφορά την ταπεινή μου άποψη το παραπάνω ισχύει για τα Αρχαία στο ακέραιο και στα Μαθηματικά, αλλά για την Γλώσσα δεν θα το έλεγα και πολύ φοβάμαι ότι για την Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία θα έχουμε πάρα πολύ μεγάλο αριθμό γραπτών που θα πάνε σε τρίτο βαθμολογητή. Ξέρετε ότι τα γραπτά των πανελληνίων βαθμολογούνται από δύο βαθμολογητές. Αν υπάρχουν αποκλίσεις πάνω από 12 μόρια στα 100, πηγαίνουν σε έναν τρίτο εξεταστή. Νομίζω ότι θα έχουμε πολύ μεγάλο αριθμό γραπτών στην έκθεση που θα πάνε σε τρίτο εξεταστή, όχι επειδή φταίνε τα ίδια τα παιδιά ούτε γιατί θα φταίνε οι ίδιοι οι βαθμολογητές. Η ασάφεια των θεμάτων προκαλεί με μαθηματική ακρίβεια και ασάφεια απαντήσεων και εκεί είναι δύσκολο να βαθμολογήσει κανείς».
