Η παραχώρηση της ονομασίας… αρχή του «ξηλώματος» της Βορ. Ελλάδας!

 

Θεωρώ πως η γνωστή υπόθεση με την ονομασία των Σκοπίων που κρατάει εδώ και 25 χρόνια, δεν θα δημιουργούσε όλο αυτό τον θόρυβο και την ανησυχία, αν από την άλλη πλευρά δεν υπήρχαν αλυτρωτικές διαθέσεις και μάλιστα συνταγματικά κατοχυρωμένες!

Υπενθυμίζω ότι η Ελλάδα δεν περιβάλλεται και δεν συνορεύει με χώρες όπως το Βέλγιο, το Λουξεμβούργου, η Δανία, η Γαλλία ή η Σουηδία! Υπενθυμίζω ακόμη ότι ιστορικά, το σύνολο των γειτόνων μας (μηδενός εξαιρουμένου) διεκδικούσαν Ελληνικά εδάφη χερσαία και θαλάσσια, προφασιζόμενοι αστεία ιστορικά περιστατικά και πονηρές ανακρίβειες με τα οποία «τάισαν» τις μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης και της Αμερικής για να υιοθετηθούν σε έναν σημαντικό βαθμό (τάχα μου δεν γνώριζαν) και να αναγκαζόμαστε σήμερα εμείς να συρόμαστε σε τραπέζια διαλόγου εκ του μη όντος! Τι σημαίνει αυτό;

Ότι μια συνεχιζόμενη αμυντική πολιτική και μια ηττοπαθή διπλωματία είχε και διαχρονικά θα έχει σαν αποτέλεσμα την εξαφάνιση της… μισής Ελλάδας σε λίγα χρόνια! Από τον Έβρο μέχρι και την Ήπειρο, η Βόρεια Ελλάδα στο σύνολό της διεκδικείται εμμέσως (και ενίοτε αμέσως) από τους «καλούς φίλους» και γείτονες που εμείς θα πρέπει μονόπλευρα να τους εμπιστευθούμε χαρίζοντάς τους ονομασίες -και γιατί όχι- και κυριαρχικά δικαιώματα!

Μόλις χθες ο εκ των στενών συμβούλων του τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν, ανακοίνωσε με ύφος «γκρίζου λύκου» πως αν τολμήσουν ο Έλληνας πρωθυπουργός και ο υπουργός Άμυνας να πατήσουν το ποδάρι τους στα Ίμια θα… τους τα σπάσουν!

Την ίδια στιγμή οι Σκοπιανοί διεκδικούν την ονομασία της Μακεδονίας χωρίς μάλιστα να δέχονται και την τροποποίηση του συντάγματός τους (άρα με καμία εγγύηση των ιδίων και τρίτων περί αφαίρεσης των αλυτρωτικών στοιχείων), ενώ γνωστό σε όλους (και ιδιαίτερα σε εκείνους που ασχολούνται με την ιστορία)  είναι το γεγονός πως τόσο οι Σκοπιανοί, όσο (ακόμη) και οι Βούλγαροι, είχαν πάντοτε το «βλέμμα» τους στραμμένο στο… Αιγαίο Πέλαγος!

Σαν να μην φτάνουν όλα αυτά, οι απειλές πλέον επεκτείνονται και στην πλευρά της Αλβανίας, με τους λεγόμενους Τσάμηδες της «δημοκρατίας της Τσαμουριάς» να προβαίνουν σε πολεμική απειλή εναντίον της Ελλάδας δημοσιοποιώντας μάλιστα πως έχουν και έτοιμο «στρατό εισβολής»! Ναι, αυτό συνέβη τις τελευταίες δύο ημέρες με τον επονομαζόμενο αρχηγό του κινήματος μάλιστα (Φεστίμ Λατό) να σηκώνει ψηλά το λάβαρο της εξέγερσης των Τσάμηδων συναντώντας και τους ημέτερους εφιάλτες που κανακεύει η χώρα μας σε περιοχές της Ηπείρου και της Δυτικής Μακεδονίας!

Αν σ’ όλα αυτά προσθέσει κανείς και την δράση του αυτοαποκαλούμενου «απελευθερωτικού στρατού της Τσαμουριάς», τους γνωστούς «ουτσεκάδες» και τα όσα διαρρέουν από αλβανοτσάμηκες σελίδες, διακρίνει πως όλα αυτά δεν αποτελούν μία νέα είδηση, αλλά υπάρχουσες δομές ενός παρακράτους που λειτουργεί με τις ευλογίες του επίσημου κράτους (γειτόνων)!

Οι συγκεκριμένες «δυνάμεις κρούσης» δεν είναι συμπτωματικό ότι αναδύονται στην επιφάνεια κάθε φορά που προκύπτει θέμα, όπως πρόσφατα με την συμφωνία για την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Ελλάδα και την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια.

Κάνοντας αυτή την σύντομη αναδρομή, θέλω να πω ότι θα ήταν το λιγότερο λάθος και ίσως «μειοδοσία», για κάποιους να καταφέρονται εναντίον εκείνων των Ελλήνων πολιτών που ξεσηκώνονται και διαδηλώνουν την αντίθεσή τους για την ονομασία των Σκοπίων, αποκλείοντας ακόμη και παράγωγο της λέξης «Μακεδονία»…

Η παραχώρηση της σύνθετης ονομασίας εκτιμώ ότι θα είναι το πρώτο βήμα για το ξήλωμα ενός κουβαριού, που στο τέλος θα βρει την Ελλάδα απογυμνωμένη και πιθανότατα συρρικνωμένη κυριαρχικά και εδαφικά! Όσο κι αν αυτό φαντάζει κινδυνολογία, τα γεγονότα και τα συμφραζόμενα των εξελίξεων αυτό δείχνουν…

Κι όταν λοιπόν, όλοι οι γείτονές μας, μεμονωμένα ή συντονισμένα, απειλούν πλέον την χώρα μας ανοιχτά με πολεμικές επιθέσεις, είναι τραγικά ανόητο (τουλάχιστον) από πλευράς μας να παραμένουμε αναπαυμένοι στους καναπέδες και να εξαντλούμε όλη την ενεργητικότητα και την συμμετοχικότητα βλέποντας τις εξελίξεις στην τηλεόραση από τον καναπέ μας.

Και επειδή οι διπλωμάτες και οι πολιτικοί μας γενικότερα δεν μας έχουν συνηθίσει (ιστορικά) σε σωστούς χειρισμούς και σε επιτυχίες, ας μας επιτρέψουν να μην έχουμε δα και την τυφλή εμπιστοσύνη στους σημερινούς διαχειριστές της κρίσης, ούτε και στους «παπαγάλους» τους- πολέμιους των κινητοποιήσεων.

Συμμετέχουμε λοιπόν ενεργά στο συλλαλητήριο και απομονώνουμε τους «εφιάλτες», τους οποίους και παραδίδουμε στην ιστορία…