Παν. Σγουρίδης-Γρ. Στογιαννίδης- Κ. Δαλάτσης μιλάνε στην «Θ» για το πρόβλημα και για το μέλλον της παραγωγής
Πριν από δύο περίπου χρόνια ξεκίνησε ακόμη μία προσπάθεια να «αναστηθεί» η βιομηχανία ζάχαρης. Μία βιομηχανία που στο παρελθόν στήριξε σημαντικά τον αγροτικό τομέα όχι μόνο της περιοχής μας αλλά και ολόκληρης της βόρειας Ελλάδας.
Η πορεία αυτή όμως αντιστράφηκε με το κλείσιμο των εργοστασίων Ξάνθης και Λάρισας, με αποτέλεσμα οι αγρότες να μην έχουν που να παραδώσουν την σοδειά τους.
Όλα τα παραπάνω έδρασαν αποτρεπτικά στην διάδοση της καλλιέργειας αφού όπως επισημαίνει και ο πρόεδρος του αγροτικού συνεταιρισμού «Ενότητα» του δήμου Τοπείρου, κ. Κώστας Δαλάτσης,: «Όταν υπάρχουν οφειλόμενα προς τους αγρότες τότε είναι διστακτικοί να προχωρήσουν ξανά στην ίδια καλλιέργεια. Αυτό σε συνδυασμό με τις χαμηλές σχετικά τιμές που δίνονται λειτουργούν αποτρεπτικά στο να καλλιεργήσουν και πάλι οι αγρότες ζαχαρότευτλα…»
Σχετική μάλιστα ανακοίνωση εξέδωσε και ο ΣΑΣΟΕΕ, όπου τονίζει ότι: «Η κυβέρνηση, η διοίκηση και οι μέτοχοι της ΕΒΖ πρέπει να σταματήσουν να παίζουν παιχνίδια στις πλάτες χιλιάδων αγροτών, οι οποίοι εδώ και ένα μήνα ακούνε μόνο υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα δυστυχώς από τους εμπλεκόμενους στο θέμα».
Από την πλευρά του ο αντιπρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, κ. Παναγιώτης Σγουρίδης, που είχε πρωτοστατήσει στον αγώνα που έγινε τότε ώστε να πειστούν οι αγρότες να καλλιεργήσουν και πάλι ζαχαρότευτλα, τόνισε ότι: «Το πρόβλημα βρίσκεται στο ότι η τράπεζα Πειραιώς δεν κάνει αποδεκτή την ζάχαρη ως εγγύηση για να χρηματοδοτήσει την ΕΒΖ ώστε να πληρώσει τους αγρότες, γι’ αυτό και υπάρχουν οι καθυστερήσεις στις πληρωμές τους».
Τέλος, ο βουλευτής Ξάνθης του ΣΥΡΙΖΑ., κ. Γρηγόρης Στογιαννίδης, υπογράμμισε ότι: «Το πρόβλημα είναι στην τράπεζα Πειραιώς. Από την μεριά της κυβέρνησης δεν έχει αλλάξει τίποτε στο θέμα της στήριξης της παραγωγής ζάχαρης στην χώρα μας»
Κ. ΔΑΛΑΤΣΗΣ: «ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΦΕΙΛΕΣ Ο ΑΓΡΟΤΗΣ ΔΕΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙ»
Πιο συγκεκριμένα ο κ Δαλάτσης τόνισε ότι: «Στην Ξάνθη παλιότερα τα ζαχαρότευτλα ήταν μία πολύ διαδεδομένη καλλιέργεια, είχαμε όμως και το ζαχαρουργείο που την στήριζε. Για αν μπορέσουν να καλλιεργήσουν και πάλι ζαχαρότευτλα στην περιοχή μας θα πρέπει πρώτα από όλα να υπάρχει κάποιος που θα πάρει την σοδειά τους. Αυτός αρχικά μπορούμε να πούμε ότι είναι το εργοστάσιο της ΕΒΖ στην Ορεστιάδα. Από εκεί και πέρα ένας ακόμη σημαντικός παράγοντας είναι η τιμή στην οποία θα απορροφηθούν. Αν η τιμή ήταν καλή πιστεύω ότι θα βλέπαμε και πάλι καλλιέργειες. Αλλά ούτε καλή τιμή υπάρχει ούτε τα πράγματα είναι ομαλά με τις πληρωμές. Φτάσανε οι άνθρωποι στο σημείο να πάνε στην Αθήνα πριν λίγες μέρες για να ζητήσουν αυτά που τους οφείλονται. Ίσως να υπάρχει τελικά η σκοπιμότητα να κλείσουν οριστικά και τα εργοστάσια που έχουν απομείνει αφού δεν εξηγούνται διαφορετικά οι καθυστερήσεις στις πληρωμές από έναν κολοσσό όπως είναι η ΕΒΖ που έχει μάλιστα και την κρατική στήριξη. Αν οι τιμές πάντως είναι καλές και οι πληρωμές τακτικές τότε ούτε απόσταση θα ήταν πρόβλημα. Όμως με όλα αυτά που συμβαίνουν ποιος και γιατί να καλλιεργήσει και πάλι ζαχαρότευτλα;… Με αυτά τα δεδομένα δεν υπάρχει όχι μόνο μέλλον αλλά ούτε καν παρόν για το ζαχαρότευτλο και την ζάχαρη στην χώρα μας. Μακάρι να αλλάξει κάτι και να διαψευστούμε αλλά άμεσα δεν βλέπω να γίνεται κάτι. Παράλληλα βλέπουμε να έχει πρακτικά “ξεφουσκώσει” και το ενδιαφέρον που αρχικά είχε δείξει η κυβέρνηση για το θέμα γιατί αν δεν είχε “ξεφουσκώσει” δεν θα έμεναν απλήρωτοι ακόμη οι καλλιεργητές. Απλά ελπίζω να μην κρύβονται σκοπιμότητες πίσω από όλα αυτά…»
ΓΡ. ΣΤΟΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: «Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΒΑΖΕΙ “ΦΡΕΝΟ” ΣΤΗΝ ΕΞΟΦΛΗΣΗ ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ»
Από την πλευρά του ο κ. Στογιαννίδης εξήγησε πως: «Το πρόβλημα ξεκινάει από την τράπεζα Πειραιώς η οποία είναι η τράπεζα που πιστώνει την ΕΒΖ και καθυστερεί αυτήν ακριβώς την πίστωση ώστε να μπορέσει και με την σειρά της η ΕΒΖ να εξοφλήσει τους αγρότες… Είναι τεχνικό το ζήτημα μέχρι ένα σημείο και σαν βουλευτές έχουμε κάνει ακόμη και ερώτηση για την καθυστέρηση στην εξόφληση των αγροτών. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η ΕΒΖ είναι ουσιαστικά υποθηκευμένη στην τράπεζα Πειραιώς και η τελευταία καθυστερεί την πίστωση. Έτσι ενώ θα έπρεπε να καταβάλλει τα χρήματα για να εξοφληθούν οι αγρότες, δεν το κάνει. Για να είναι βιώσιμη η βιομηχανία ζάχαρης στην Ελλάδα πρέπει να καλλιεργούνται περίπου 100.000 στρέμματα με ζαχαρότευτλα. Με 25 και 40.000 στέμματα η επιχείρηση δεν μπορεί να είναι βιώσιμη και οι καθυστερήσεις το ξέρουμε ότι αποθαρρύνουν τους αγρότες. Όμως σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει αλλαγή στην στόχευση της κυβέρνησης οπότε μένει να εξηγηθεί για ποιον λόγο παίζει η τράπεζα Πειραιώς αυτό το παιχνίδι και βάζει “φρένο” στην εξόφληση των αγροτών…»
Π. ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: «ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΠΟΔΕΚΤΗ ΣΑΝ ΕΓΓΥΗΣΗ Η ΖΑΧΑΡΗ»
Τέλος, ο κ. Σγουρίδης τόνισε ότι: «Το πρόβλημα με την ΕΒΖ και την χρηματοδότησή της από την τράπεζα Πειραιώς ξεκινάει από το γεγονός ότι η τελευταία δεν δέχεται ως εγγύηση την ζάχαρη που παράγει η ΕΒΖ ώστε να την χρηματοδοτήσει και να μπορέσει έτσι η επιχείρηση να εξοφλήσει τους παραγωγούς ζαχαρότευτλου. Είναι μία διαδικασία που ακολουθούταν και στο παρελθόν, όσο υπήρχε ΑΤΕ, η οποία όμως δεν συνεχίζεται σήμερα. Τώρα, μετά την άρνηση της Πειραιώς να δεχθεί την ζάχαρη ως εγγύηση για να χρηματοδοτήσει την ΕΒΖ είναι λογικό να υπάρχουν καθυστερήσεις και στις εξοφλήσεις των αγροτών. Γι’ αυτό τον λόγο λοιπόν και στην κυβέρνηση υπάρχουν πυρετώδεις προσπάθειες ώστε όλο το θέμα αυτό να απεμπλακεί από το υπουργείο Οικονομικών και την τράπεζα Πειραιώς και να ξαναγίνεται αποδεκτή σαν εγγύηση η παραγωγή ζάχαρης της ΕΒΖ».
