Οι κίνδυνοι για τους ανθρώπους και για τα ίδια τα ζώα-Άμεση ανάγκη παρέμβασης Περιφέρειας και Δήμου
Εντείνεται το πρόβλημα που δημιουργούν (ακούσια) τα άγρια άλογα της Δ.Ε Σταυρούπολης, τα οποία ενώ περιορίζονταν, προ ετών, στην περιοχή των Λιβερών, εντούτοις, σήμερα «βολτάρουν» ακόμη και μέσα στους οικισμούς της Σταυρούπολης και των Κομνηνών, ενώ παρά το γενονός ότι πρόκειται για μεγάλα, πανέμορφα, πλάσματα, δεν γίνονται όμως εύκολα αντιληπτά από τους διερχόμενους οδηγούς του οδικού δικτύου προς την ορεινή περιοχή, ιδιαίτερα κατά το σούρουπο και τις νυχτερινές ώρες. Ο κίνδυνος για τροχαία δυστυχήματα είναι αυξημένος, στην περίπτωση που κάποιο όχημα συγκρουστεί με ένα από τα πολλά – πλέον – άλογα της περιοχής, ενώ το ίδιο αυξημένος είναι και ο κίνδυνος τραυματισμού ή θανάτου των ιδίων των αλόγων.
Τόσο η αναζήτηση νερού, όσο και η αναζήτηση τροφής, τα οδηγεί σε χαμηλότερο υψόμετρο, πλησίον ή και εντός των οικισμών, ενώ πλέον αποτελεί συνήθεια για αυτά το…πρωινό ή το δείπνο τους σε χωράφια και μπαξέδες. Έχουν εντοπιστεί τέτοια άλογα μέχρι και έξω από το… Κέντρο Υγείας Σταυρούπολης!
Για το πρόβλημα μιλούν στη «Θ» η γνωστή κάτοικος των Κομνηνών κ. Γεύση Τουλουμίδου και ο Αντιδήμαρχος Σταυρούπολης κ. Μάριος Τσομπρατζίδης. Αμφότεροι συγκλίνουν στην άμεση ανάγκη εύρεσης λύσης, αφού τα εν λόγω ζώα – με την πάροδο του χρόνου – αυξάνονται και πληθύνονται.
«ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ, ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ – ΤΡΩΝΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ»
Αναλυτικότερα η κ. Τουλουμίδου, εξήγησε στην «Θ» ότι «πλέον στα Λιβερά, υπάρχουν ελάχιστα άλογα. Τα περισσότερα, έχουν κατέβει στην περιοχή των Κομνηνών και της Σταυρούπολης. Θεωρώ ότι η περιοχή επάνω έχει να τους προσφέρει τροφή, αλλά το νερό είναι αυτό που κάνει την διαφορά. Νομίζω ότι αρχικά κατέβηκαν για νερό. Και μπορεί αρχικά να ήταν 20-30-40 ζώα, αλλά με την πάροδο των δεκαετιών μιλάμε για πάνω από 700 – 800 άλογα συνολικά. Είναι πολύ μεγάλος ο πληθυσμός τους και πλέον θεωρώ ότι τα περισσότερα μένουν κάτω. Αυτό είναι σαφώς επικίνδυνο, αρχικά για την ανθρώπινη ζωή. Πολλές φορές και το Δασαρχείο κλήθηκε να απεγκλωβίσει κάποια πουλάρια, κάποιες φοράδες που παγιδεύτηκαν στην περιοχή και αυτό το κάνουν με πολύ μεγάλη αγάπη όλοι οι κάτοικοι. Όμως, πριν από λίγους μήνες είχαμε και ένα ατύχημα, όπου ευτυχώς δεν σκοτώθηκε κάποιος άνθρωπος, αλλά δυστυχώς το ζώο απεβίωσε. Το να μπαίνουν στην αυλή μου (γιατί διαμένω πολύ ψηλά στα Κομνηνά, πριν τα Λιβερά) είναι καθημερινό φαινόμενο. Τα άλογα στον δρόμο, είναι καθημερινό φαινόμενο γενικά και είναι επικίνδυνο, ειδικά τις βραδινές ώρες, λόγω περιορισμένης ορατότητας. Υπάρχουν και μαύρα, πανέμορφα ζώα, αλλά κινδυνεύεις και να σκοτωθείς και να τα σκοτώσεις. Ένα ακόμη μεγάλο πρόβλημα, αφορά στους παραγωγούς της περιοχής, γιατί τους τρώνε την παραγωγή».
«ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ…ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ – ΘΕΜΑ ΧΡΟΝΟΥ ΝΑ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΘΥΜΑΤΑ – ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ ΛΥΣΗ»
Επίσης, η ίδια υπογράμμισε ότι «παλαιότερα υπήρχε ένα πρόγραμμα – δεν γνωρίζω από ποιον φορέα είχε υλοποιηθεί – για τους ηλεκτροφόρους φράχτες, αλλά δεν κάνουν δουλειά. Θα βρουν δηλαδή τρόπο να μπουν μέσα και έτσι καταστρέφεται και η παραγωγή. Προσωπικά μου έχουν ρίξει τρεις φορές τον φράχτη. Δεν ξέρω όμως αν και με ποιον τρόπο θα μπορούσαν να περιοριστούν αυτά τα άλογα. Θεωρώ ότι είναι λίγο δύσκολο. Επίσης, ποιος φορέας μπορεί να το αναλάβει αυτό; Το Δασαρχείο; Κάποιος οικολογικός φορέας; Κάποιος κρατικός μηχανισμός; Δεν το γνωρίζω. Αυτό που σίγουρα γνωρίζω, είναι ότι τα άλογα είναι πιο πολλά από εμάς. Υπάρχουν και πινακίδες σήμανσης και από τα Λιβερά (κατεβαίνοντας προς Κομνηνά) αλλά και πριν από την Σταυρούπολη, στις στροφές. Αυτές βέβαια προειδοποιούν τον οδηγό, αλλά εμείς που ανεβοκατεβαίνουμε, πολλές φορές ξεχνιόμαστε γιατί έχει συνηθίσει το «μάτι» μας. Και για τους επισκέπτες είναι επικίνδυνο. Νομίζω ότι τις περισσότερες φορές βέβαια, είναι συγκεκριμένα τα μονοπάτια που διαλέγουν για να διασχίσουν τον δρόμο. Αυτό το ξέρουμε εμείς όμως. Το τελευταίο διάστημα έχει παρατηρηθεί να «πετάγονται» και μέσα στο χωριό. Πλέον τα βλέπεις παντού. Και αυτή η εικόνα θα μπορούσε να γίνει πόλος έλξης και αξιοθέατο για τους επισκέπτες και να χρησιμοποιηθεί (όπως γίνεται στο Κάτω Νευροκόπι), αλλά με έναν σωστό και ασφαλή τρόπο και για τα ίδια τα ζώα και για τους ανθρώπους που μένουν εδώ και για τους επισκέπτες. Πρέπει να βρεθεί μια λύση. Είναι θέμα χρόνου να θρηνήσουμε θύματα. Κάποια στιγμή θα γίνει, αν δεν ληφθούν μέτρα και δεν κινηθούν αυτοί που πρέπει προς την απαραίτητη κατεύθυνση. Πρέπει να γίνει και για τους κατοίκους και για τους επισκέπτες και για τα άλογα. Και πρόπερσι είχε γίνει ένα περιστατικό με έναν οδηγό μηχανής. Εκτός από την καθημερινότητα, τους καθαρούς δρόμους (λόγω παγετού) κλπ, υπάρχουν συγκεκριμένα πράγματα που πρέπει να γίνουν, για να μπορούμε να ζούμε υγιείς και αρτιμελείς εδώ επάνω και μετά να φέρουμε την όποια ανάπτυξη. Γιατί και τα άλογα μπορούν και προσφέρουν στην ομορφιά του τόπου. Είναι άσχημο βέβαια να βλέπεις τις ακαθαρσίες τους μέσα στους δρόμους ενός οικισμού. Σε εμένα, το Καλοκαίρι που πέρασε, ήρθε ένας Καταλανός και όταν του εξήγησα τι είναι αυτές οι ακαθαρσίες, ακολούθησε την διαδρομή για να φωτογραφίσει τα άγρια άλογα».
«Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΡΜΟΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΠΛΗΝ ΟΜΩΣ…»
Από την πλευρά του ο κ. Τσορμπατζίδης, αναφέρθηκε στο πρόβλημα με το ίδιο ακριβώς σκεπτικό με την κα Τουλουμίδου, επισημαίνοντας παράλληλα και τις αρμοδιότητες που έχουν ή που δεν έχουν οι τοπικές αρχές:
«Υπάρχει και υπερπληθυσμός, ενώ έχουν εξοικειωθεί και με τους κατοίκους στα χωριά. Ίσως να ευθύνεται η έλλειψη νερού το Καλοκαίρι. Ήταν ένα σημαντικό πρόβλημα και έτσι κατέβαιναν σε κατοικημένες περιοχές. Επίσης είναι και η εύκολη πρόσβαση σε τροφές (σε χωράφια και μπαξέδες των κατοίκων) που τα έκανε να είναι και πιο ήρεμα. Στην ουσία δεν είναι τόσο άγρια, όσο το εννοούμε όταν το αναφέρουμε. Βέβαια υπάρχει επικινδυνότητα στο οδικό δίκτυο. Νομίζω μάλιστα ότι πρόπερσι είχε γίνει μια σύσκεψη από την περιφέρεια και τον δήμο και έχουν τοποθετηθεί κάποιες προειδοποιητικές πινακίδες και σημάνσεις στον δρόμο, αλλά σίγουρα δεν είναι αρκετές. Το πρόβλημα είναι μεγάλο και υπάρχει επικινδυνότητα, ειδικά την νύχτα, γιατί πρόκειται για ψηλά ζώα και δεν «χτυπούν» επάνω τους τα φώτα ενός αυτοκινήτου, ώστε να τα αντιληφθεί ο διερχόμενος οδηγός. Κάποια είναι και σκουρόχρωμα. Το γνωρίζω το πρόβλημα και είναι πολύ μεγάλο. Γιατί τα άλογα έχουν φτάσει σε σημείο να κυκλοφορούν μέσα στα Κομνηνά και μέσα στην Σταυρούπολη. Δεν έχουμε κάνει κάποια σύσκεψη για το θέμα με τον Δήμο, αλλά νομίζω ότι αρμόδιος φορέας είναι η Περιφέρεια, διότι και στους δυο δρόμους (Ξάνθης – Σταυρούπολης και Σταυρούπολης – Λιβερά) όπου είναι έντονο το πρόβλημα, έχει αρμοδιότητα η Περιφέρεια. Ναι μεν κυκλοφορούν και εντός των οικισμών, αλλά δεν είναι τόσο έντονο το θέμα, όσο είναι στους προαναφερόμενους δρόμους. Εννοείται ότι θα είμαστε παρόντες σε κάποια σύσκεψη και εμείς και εννοείται ότι θα είμαστε μαζί τους σε οποιαδήποτε δράση κάνουν ώστε να τους βοηθήσουμε με οποιοδήποτε μέσο μπορούμε. Είμαστε μαζί για το καλό όλων μας, για το καλό του τόπου μας και για το καλό των λίγων κατοίκων που έχουν μείνει στην περιοχή. Είναι μια καλή πρόταση που πρέπει να τεθεί στο τραπέζι, γιατί το πρόβλημα ολοένα και αυξάνεται. Έχουμε συναντήσει άλογα και στο Κέντρο Υγείας Σταυρούπολης. Αλλά επαναλαμβάνω ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα υφίσταται στους δυο δρόμους, που δεν ανήκουν στον δήμο. Και θυμάμαι ότι με τον κ. Ευφραιμίδη, που ήταν στην Π.Ε Ξάνθης, είχαν γίνει αντίστοιχες συσκέψεις και προτάσεις. Νομίζω ότι θα πρέπει να γίνει κάποια καταγραφή, να δούμε πως μπορούμε να τα κρατήσουμε μακριά από τους οικισμούς , να κάνουμε κάποια περίφραξη σε δυο – τρία σημεία από τα οποία γνωρίζουμε ότι περνούν και να προστατεύσουμε κάπως το οδικό δίκτυο. Σίγουρα δεν μπορείς να τα βάλεις με την φύση, αλλά θα πρέπει και εμείς – από ένα σημείο και μετά – να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε. Να μην καθίσουμε με «σταυρωμένα τα χέρια», γιατί αν γίνει το κακό, μετά θα είναι αργά. Πρέπει να τα κρατήσουμε μακριά από την κατοικημένη περιοχή. Για ο,τι είναι καλό της περιοχής, προσωπικά δεν το διαχωρίζω, ούτε αφαιρώ την ευθύνη από πάνω μου. Είμαι ανοιχτός σε όλα για να έρθουμε, να το δούμε από κοντά, να το συζητήσουμε, να καλέσουμε και ειδικούς που ενδεχομένως γνωρίζουν καλύτερα τα άλογα κλπ. Το πρόβλημα αυξάνεται όλο και περισσότερο. Το Καλοκαίρι, για παράδειγμα, ήμασταν σίγουροι ότι το πρόβλημά τους ήταν το νερό. Πέρσι ούτε χιόνισε, ούτε έβρεξε. Ας ελπίσουμε ότι το φετινό χιόνι θα βοηθήσει».
