Πήρε την… «μούρη» του και έφυγε!
Μπορεί κάποιοι να «θεοποίησαν» τον Χρήστο Πανόπουλο και να τον ανήγαγαν ως το μεγάλο αφεντικό της Ξάνθης για τους δικούς τους λόγους (που όλοι μπορούμε να υποπτευθούμε)… Από την πρώτη στιγμή που συνάντησα τον συγκεκριμένο άνθρωπο, δήλωσα δημόσια ότι μου ήταν (και παραμένει) Α-συμπαθής και ότι η «μούρη» που πουλούσε στην Ξάνθη και στους Ξανθιώτες ήταν για… μπάτσες! Χρησιμοποιώ όπως βλέπετε την δική του διάλεκτο, μια διάλεκτο του πεζοδρομίου, μια διάλεκτο «αλήτικη» στην ορολογία του ποδοσφαίρου που χρησιμοποιούσε τακτικά ο ίδιος θέλοντας να απαντήσει και να υποτιμήσει τους όποιους αντιπάλους ή και τους απλούς συνδαιτυμόνες του! Ο εν λόγω κύριος απαιτούσε από τους Ξανθιώτες να στηρίξουν την ιδιωτική ΠΑΕ του, ενώ ουδέποτε ο ίδιος στήριξε τα Ξανθιωτάκια, γιατί δεν συνέφεραν στο «εμπόριο» της εταιρείας του! Απαιτούσε από τους αιρετούς εκπροσώπους της Ξάνθης να τον «προσκυνούν» (γιατί προφανώς έτσι συνήθισε από τους αυλικούς του), ενώ ο ίδιος ουδέποτε απέδωσε τον προσήκοντα σεβασμό και την τιμή που έπρεπε στους θεσμούς και τους εκπροσώπους των πολιτών.
Ελπίζουμε να είναι καλύτερος…
Εν κατακλείδι… Το φινάλε που επέλεξε να γράψει ο ίδιος με τον χειρότερο τρόπο στην ποδοσφαιρική ομάδα της Ξάνθης, θα τον συνοδεύει στην υπόλοιπη ζωή του. Μια ομάδα την οποία παρέλαβε στην Α’ Εθνική και την υποβίβασε (γιατί ο ίδιος την υποβίβασε με την συμπεριφορά του) στην Β’ Εθνική, μπορεί να μεσουράνησε για τρεις δεκαετίες στην ιδιοκτησία του, ωστόσο δέχθηκε μία αχάριστη και εκδικητική συμπεριφορά από τον ίδιο στο τέλος… Δεν γνωρίζω τον νέο ιδιοκτήτη (όπως δεν τον γνωρίζει κανείς στην Ξάνθη), πλην όμως εύχομαι να είναι διαφορετικός από τον Πανόπουλο, πιο ανθρώπινος, πιο επικοινωνιακός, πιο προσγειωμένος και πάνω απ’ όλα να αγαπήσει πρώτα την ομάδα και την Ξάνθη μας και μετά την τσέπη του και το όποιο εμπόριο γίνεται στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο…
Σύνδεσμος-«σφραγίδα» και χωρίς εκπροσώπηση…
Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένας Σύνδεσμος Βιομηχανιών Ν. Ξάνθης, ο οποίος απαριθμούσε εκατοντάδες μέλη και λειτουργούσε θεσμικά. Ακολούθησε μία δύσκολη περίοδος για τις βιομηχανίες με αποτέλεσμα να γεμίσουμε εργοστασιακά κουφάρια και φυσικά να μειωθούν οι Ξανθιώτες βιομήχανοι και οι βιοτέχνες στο ελάχιστο. Παρόλα αυτά ο συγκεκριμένος Σύνδεσμος (Βιομηχανιών-Βιοτεχνιών) συνεχίζει να υπάρχει, αλλά δυστυχώς μόνον ως… σφραγίδα! Όποιοι κι αν πέρασαν από την θέση του προέδρου το τελευταίο χρονικό διάστημα μετά τον Βασίλη Σκαρλάτο (Πατσατζής της ΚΟΜΟΤΕΞ, Ροφαέλα της GMC και σήμερα Φουρλακίδης των αλουμινίων) δυστυχώς δεν μπόρεσαν να κάνουν πολλά πράγματα γιατί δεν μπορούσαν να συγκροτήσουν καλά- καλά ούτε ένα στοιχειώδης Δ.Σ. Παρόλα αυτά υπήρχε μία εκπροσώπηση και μία τοποθέτηση όταν προέκυπταν θέματα που αφορούσαν στην μεταποίηση (επιδότηση κόστους εργασίας κλπ). Σήμερα δυστυχώς δεν υπάρχει ούτε αυτό, αφού ο σημερινός πρόεδρος είτε δεν μιλάει όταν ερωτάται από τους δημοσιογράφους, είτε παραπέμπει στον… αόριστο μέλλοντα, οπότε είναι σαν να μην υπάρχει!
Άντε πάλι οι… «σακαράκες»!
Σας το έλεγα και σας το έγραφα ότι οι «σακαράκες» που οδηγούν οι Δροσερίτες χωρίς ασφάλεια και τις περισσότερες φορές χωρίς άδεια οδήγησης, θα προκαλέσουν πολλά ατυχήματα γι’ αυτό και έκανα λόγο για την αναγκαιότητα παρέμβασης της αστυνομίας, ώστε να περιφρουρηθούν και να διαφυλαχτούν πρωτίστως τα μωρά παιδιά που μεταφέρουν οι άνθρωποι αυτοί μέσα σ’ αυτές τις σακαράκες και στη συνέχεια όλοι οι υπόλοιποι που βρίσκουν μπροστά τους αυτούς τους «χάρους» στους αυτοκινητόδρομους… Το πρόσφατο περιστατικό με τους θρασύτατους ληστές, οι οποίοι «στούκαραν» μια τέτοια σακαράκα πάνω σε ένα άλλο σταθμευμένο αυτοκίνητο και στη συνέχεια επάνω σ’ ένα πεζοδρόμιο, φέρνει για ακόμη μια φορά στην επιφάνεια το μείζον θέμα που θίγω το τελευταίο χρονικό διάστημα μέσα από την στήλη μου… Δεν επιτρέπεται κε Αστυνομικέ Δ/ντή να κυκλοφορεί ΟΥΤΕ ΜΙΑ τέτοια σακαράκα στους δρόμους γιατί αποτελεί ΚΙΝΔΥΝΟ- ΘΑΝΑΤΟ!
Να «ξεβρομίσει» επιτέλους το Δροσερό από τους επικίνδυνους εγκληματίες…
Και σε ότι αφορά την αυξανόμενη εγκληματικότητα από τους γνωστούς-αγνώστους του Δροσερού που κατοικοεδρεύουν στην γνωστή γειτονιά των κακοποιών (δεν αναφέρομαι στους ντόπιους Δροσερίτες), θα πρέπει να μπει μια και καλή ένα τέλος με μία συνολική ΣΚΟΥΠΑ, για να ξεβρομίσει το Δροσερό και γενικότερα η Ξάνθη απ’ όλους αυτούς τους μικρό και μεγαλύτερους εγκληματίες που έχουν πάρει φόρα και ένας Θεός ξέρει πότε θα σταματήσουν… Από τους ίδιους δράστες δεν ξεφεύγουν βέβαια και τα ερειπωμένα εργοστάσια, τα οποία έχουν σταματήσει να λειτουργούν και γίνονται στόχος… Εν ριπή οφθαλμού αποψιλώνονται και ρημάζονται με σκοπό να πουληθούν τα αλουμίνια και τα σίδερα στο εμπόριο, αφήνοντας πίσω μία εικόνα αφενός θλιβερή και αφετέρου τρομερή! Τελευταία μάλιστα έχει γίνει «μόδα» η διάρρηξη σπιτιών, καταστημάτων και επιχειρήσεων, αλλά και η κλοπή μέσα από αυτοκίνητα, οι κλοπές δικύκλων, αυτοκινήτων και πάει λέγοντας…
