Πλήρη άγνοια της τοπικής μας ιστορίας…
Η Ξάνθη σήμερα γιορτάζει την 105η επέτειο της απελευθέρωσής της με πολιτικές και θρησκευτικές εκδηλώσεις που ξεκίνησαν από χθες και ολοκληρώνονται σήμερα. Τον ουρανό θα σχίσουν φέτος και μαχητικά αεροσκάφη της πολεμικής αεροπορίας, δίνοντας ιδιαίτερη αίσθηση και αίγλη στις εορταστικές εκδηλώσεις. Κάτι που το ζητούσαμε εδώ και καιρό… Τι ακριβώς γιορτάζουμε όμως σήμερα; Εκτός από τις γιορτές, τις ομιλίες, τις καταθέσεις στεφανιών και τις παρελάσεις, ποιο είναι το ουσιαστικό περιεχόμενο της ημέρας; Ποιο είναι δηλαδή το ιστορικό γεγονός και πόσοι το γνωρίζουν ώστε να γιορτάσουν με συναίσθηση των πραγμάτων την σημερινή σημαντική ημέρα για την πόλη μας; Τι διδάσκονται απ’ αυτού τα παιδιά μας στα σχολεία; Πόσοι από τους μεγαλύτερους γνωρίζουν άραγε την ιστορία του τόπου μας; Η απάντηση είναι δυστυχώς απογοητευτική, γιατί ελάχιστοι είναι εκείνοι που γνωρίζουν τι συνέβη στην γενέτειρά τους και στην ιδιαίτερη πατρίδα τους πριν από έναν αιώνα! Τραγικό; Κι όμως αληθινό…
Ειρήνη υμίν…
Το θέμα που θίγει σήμερα η «Θ» αναφορικά με τα πρόστιμα που «έπεσαν» σε επαγγελματίες της Σταυρούπολης από την Οικονομική Αστυνομία, έχει δύο «οπτικές». Η μία έχει να κάνει με την απαράδεκτη «ευαισθησία» των ελεγκτικών αρχών που «ξεστραβώνονται» σε περιοχές που αργοσβήνουν και πεθαίνουν πληθυσμιακά (όπως η Σταυρούπολη) και η άλλη έχει να κάνει με το κατά πόσο συνοχημένη είναι η ολιγάριθμη κοινωνία της ορεινής περιοχής, όπου στο φινάλε οι περισσότεροι κάτοικοι είναι και συγγενείς μεταξύ τους. Όταν όμως φθάνουμε στο σημείο να θέλει ο ένας να βλάψει τον άλλον συγχωριανό του, τον οποίο θα πρέπει αναγκαστικά την άλλη μέρα να τον δει στα μάτια και να του πει «καλημέρα», τότε δεν μπορούμε να «κακίζουμε» τις ελεγκτικές υπηρεσίες, αφού είναι υποχρεωμένες να ενεργούν κατ’ αυτό τον τρόπο μετά από καταγγελίες και δη ανώνυμες. Δέχομαι ότι στις μικρές κοινωνίες υπάρχουν τέτοιου είδους «θέματα» για «αστείες» αιτίες και προσωπικές κακεντρέχειες. Ειρήνη υμίν!
Αυτοί είναι πάντα με την εξουσία!
Και φθάσαμε επιτέλους στην ημέρα των εσωκομματικών εκλογών του ΠΑΣΟΚ και όλοι περιμένουν με αγωνία τις εξελίξεις… Είναι γεγονός ότι το προεκλογικό κλίμα δεν ήταν το ιδανικό, άσχετα αν όλοι οι υποψήφιοι αρχηγοί προσπάθησαν να το «καμουφλάρουν» γνωρίζοντας ότι αν οδηγηθούν έτσι στην «επόμενη μέρα» δεν πρόκειται ποτέ να δουν κυβέρνηση και εξουσία! Βέβαια οι περισσότεροι από αυτούς που εκδηλώθηκαν ως δεινοί υποστηρικτές κάποιων υποψηφίων αρχηγών θα τους δούμε στη συνέχεια να αλλάζουν ρότα και να συμπαρατάσσονται στο πλευρό του εκλεγμένου αρχηγού ξεχνώντας όλα εκείνα που εκστόμισαν την προεκλογική περίοδο εναντίον του… Είναι η λαγνεία της εξουσίας και είναι εκείνοι που συνήθως συμπαρατάσσονται με τα πρόσωπα που την διαχειρίζονται, άσχετα αν λίγες ημέρες πριν τα έφτυναν και τα συκοφαντούσαν! Είναι αυτοί που όπως λέμε δεν έχουν «τσίπα» επάνω τους, αρκεί να είναι με την κουτάλα στο χέρι όποια κι αν είναι αυτή…
«Πολυεθνικά» τα συμφέροντα πίσω από κάθε πόλεμο
Ο πόλεμος που ξεκίνησε και εξελίσσεται στην Μέση Ανατολή θεωρώ ότι είναι για τους εβραίους μία ευκαιρία να ξεκαθαρίσουν δια παντός τα «θέματα» που είχαν με τις δύο οργανώσεις Χαμάζ και Χεζμπολάχ. Το Παλαιστινιακό ζήτημα ήταν το πρόσχημα, αφού και οι δύο οργανώσεις χρησιμοποιούν ουσιαστικά την Παλαιστίνη και τον παλαιστινιακό λαό για να προτάξουν τα δικά τους συμφέροντα που είναι αντίθετα φυσικά με τα συμφέροντα του Ισραήλ. Η αίσθηση που υπάρχει στον κόσμο είναι ότι όλοι οι πόλεμοι (μα όλοι) γίνονται για να εξυπηρετηθούν κάποια συμφέροντα και δη οικονομικά των λεγόμενων «μεγάλων αφεντικών» της γης… Θα διαφωνήσω ότι τα μεγάλα αφεντικά είναι σώνει και καλά οι Αμερικάνοι, γιατί τα πραγματικά οικονομικά συμφέροντα που κρύβονται πίσω από τις πολεμικές βιομηχανίες και πίσω από οτιδήποτε αποφέρει κέρδος είναι… πολυεθνικά! Μεταξύ αυτών που συναπαρτίζουν τα λεγόμενα μεγάλα αφεντικά μπορεί να είναι και Εβραίοι και Παλαιστίνιοι και Λιβανέζοι και Ιρανοί και… Έλληνες που σχηματοποιούν τα τεράστια κεφάλαια μέσα από τα λεγόμενα funds με μόνο σκοπό το κέρδος άσχετα αν σε κάποιες περιπτώσεις πρέπει να θυσιαστούν και κάποιες χιλιάδες ανθρώπων! Και για να μην το πλατειάσω περισσότερο θέλω να πω κοντολογίς, ότι οι λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα μεταξύ τους, ούτε οι Εβραίοι με τους Παλαιστίνιους, ούτε οι Έλληνες με τους Τούρκους, ούτε οι Ρώσοι με τους Ουκρανούς, ούτε κανένας άλλος λαός…
