Ποτέ δεν ήταν φίλοι μας οι Γερμανοί…

Μπορεί να παραδέχομαι ότι οι Γερμανοί είναι πειθαρχημένοι, «τακτικοί», λαμβάνουν τα κατάλληλη παιδεία (άρα λειτουργούν τα λεγόμενα εθνικά συστήματα), είναι παραγωγικοί, αλλά ωστόσο δεν μπορούν να κρύψουν την ΕΧΘΡΟΤΗΤΑ τους προς το Ελληνικό στοιχείο…

Και δεν το λέω αυτό βασιζόμενος μόνο στα ιστορικά «χρονικά» σε ότι αφορά την στάση των Γερμανών απέναντι στην Ελλάδα και τους Έλληνες (1912-13, 1917,1922, 1940 κλπ).

Έχω διαρκή επικοινωνία (και έχω επισκεφθεί πολλές φορές) με τους Έλληνες της Γερμανίας, οι οποίοι μου μεταφέρουν σχεδόν καθημερινά, το τι διαχέεται στην κοινή γνώμη μέσα από τα Γερμανικά ΜΜΕ και κυριολεκτικά αγανακτώ!

Απίστευτες συκοφαντίες και διαστρεβλώσεις της αλήθειας εναντίον μας με έντονα ρατσιστικό πρόσημο και με αποτέλεσμα σε πολλές περιπτώσεις να διστάζουν κάποιοι ομογενείς μας να δηλώσουν δημόσια ότι είναι Έλληνες!

Σε αντίθεση με άλλες χώρες και λαούς (όπως στην Σουηδία που βρέθηκα πρόσφατα), όπου, όχι μόνο σέβονται, αλλά και «υποκλίνονται» έναντι οτιδήποτε έχει την σφραγίδα της Ελλάδας και φυσικά έναντι των Ελλήνων που ζούνε και εργάζονται εκεί.

Τα λέω όλα αυτά με αφορμή ακόμη μία προκλητική συμπεριφορά- αναφορά των Γερμανικών ΜΜΕ, με αφορμή τον έλεγχο των ΜΚΟ (ξένων και ελληνικών) που αποφάσισε να κάνει η κυβέρνηση (και πολύ σωστά) σε ότι αφορά την διαχείριση του «μεταναστευτικού» στα νησιά μας και όχι μόνο.

Και ενοχλήθηκαν λέει, τα Γερμανικά ΜΜΕ, καθώς θέλουν προφανώς τις -γνωστές για τις «δράσεις» τους πλέον- ΜΚΟ ανεξέλεγκτες, γι’ αυτό και βάλουν κατά της Ελληνικής κυβέρνησης που επιδιώκει επιτέλους να βάλει ένα τέλος στην ασυδοσία αυτών των οργανώσεων και στην εισροή παράνομων μεταναστών στην Ελλάδα…

Υπενθυμίζω ότι κεντρικοί διαχειριστές των τεράστιων κονδυλίων της Ευρώπης για την διαχείριση της παράνομης μετανάστευσης είναι οι ΜΚΟ. Δεν είναι συμπτωματικό το γεγονός ότι μόνο οι 90 από τις 350 Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις  έχουν δώσει στοιχεία για την ταυτότητα και το έργο τους, ενώ οι υπόλοιπες απλά «εμφανίζονται» και διαχειρίζονται τα εκατομμύρια της Ε.Ε.!

Χαρακτηριστικό είναι το δημοσίευμα της γνωστής Γερμανικής εφημερίδας Die Welt, η οποία αναφέρει στην προχθεσινή της έκδοση πως: «Η αντιμετώπιση (από την Ελληνική κυβέρνηση) των ΜΚΟ στο προσφυγικό είναι ντροπή… Ο λόγος για τον οποίον δεν πέθαναν περισσότεροι άνθρωποι στο Αιγαίο τα προηγούμενα χρόνια ήταν η δουλειά των ΜΚΟ στο πεδίο».

Στο ίδιο πνεύμα και το δημοσίευμα του Spiegel On Line, με την πρόσθεση και άλλων στοιχειών που υπερθεματίζουν την παρουσία και την δράση των ΜΚΟ (πολλές εκ των οποίων φυσικά Γερμανικές), ενώ πουθενά δεν αναφέρεται ο αλτρουισμός και η προσφορά των νησιωτών μας και γενικότερα των Ελλήνων που με αυτοθυσία περισυνέλλεξαν από την θάλασσα και περιέθαλψαν αυτούς τους ανθρώπους για να ακούσουν την συνέχεια και το ευχαριστώ!

Ουδέποτε λοιπόν η Γερμανία δεν υπήρξε σύμμαχος χώρα επί της ουσίας και αυτό το αποδεικνύει η ιστορία από μόνη της. Μια χώρα που κατάφερε να ορθοποδήσει μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο με την αρωγή σχεδόν όλης της υπόλοιπης Ευρώπης, μία χώρα που ποτέ δεν πλήρωσε τα δάνεια και τις υποχρεώσεις της, τα εγκλήματα πολέμου και τις καταστροφές- αίσχη που έκανε σε άλλους λαούς (μεταξύ των οποίων και των Ελλήνων), μια χώρα που κατάφερε και αναρριχήθηκε στο υψηλότερο βάθρο της Ενωμένης Ευρώπης με αποτέλεσμα να την φτάσει σε αδιέξοδα και να την φέρει ένα βήμα πριν την διάλυσή της, συνεχίζει να καιροσκοπεί και να κερδοσκοπεί σε βάρος της Ελλάδας, βγάζοντας συγχρόνως και την χολή της εναντίον μας!

Ναι, θα συμφωνήσω ότι υπάρχουν κάποιοι Γερμανοί που λατρεύουν την Ελλάδα ή για να είμαι πιο σαφής, υπάρχουν Γερμανοί που λατρεύουν την Ελληνική θάλασσα, τον Ελληνικό ήλιο, το Ελληνικό… σουβλάκι και τον Ελληνικό μουσακά!

Και υπάρχουν και οι εκείνοι οι λιγοστοί Γερμανοί, που έχοντας βιώσει από κοντά τον τρόπο ζωής και τον τρόπο σκέψης των Ελλήνων έχουν αγαπήσει, έχουν λατρέψει και σε πολλές περιπτώσεις έχουν δημιουργήσει την οικογένειά τους στην χώρα μας.

Αυτοί λοιπόν αποτελούν την μικρή εξαίρεση στον κανόνα, που επιτρέψτε μου να επιμένω σ’ αυτό… Και για να το «χοντρύνω» και λίγο παραπάνω, θα αποτολμήσω και μια σύγκριση… Πιο εύκολα θεωρώ ότι μπορούμε να γίνουμε φίλοι και καρντάσια με τους Τούρκους, παρά με τους Γερμανούς! Φοβού τους Δαναούς λοιπόν…