Μ. Φανουράκης: «Μεγάλο ψέμα ότι δεν έχουν διατεθεί τρόφιμα- Άριστο το δίκτυο της ΔΕΥΑΞ στο Δροσερό» -Φ. Χασάν Ογλού: «Ντροπή σ’ αυτούς που τα λένε–Ο Δήμος Ξάνθης είναι παρών στον συνοικισμό»
Μια «εικόνα» που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, κυκλοφορεί τις τελευταίες ημέρες τόσο σε τοπικό επίπεδο, όσο και σε πανελλαδικό επίπεδο, αναφορικά με την κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι κάτοικοι του συνοικισμού Δροσερό Ξάνθης.
Μπορεί ο εν λόγω συνοικισμός να απαρτίζεται από ευπαθείς ομάδες, ωστόσο οι δηλώσεις περί μη ύπαρξης, νερού, τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης είναι άκρως αναληθής, όπως εξηγούν στην «Θ» τόσο ο Αντιδήμαρχος Ξάνθης κ. Μανώλης Φανουράκης όσο και ο πρώην αντιδήμαρχος καθαριότητας και μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου (επί πολλά έτη) και κάτοικος του Δροσερού κ. Φερντούν Χασάν Ογλού.
«ΑΨΟΓΗ Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΜΕ ΤΑ ΚΛΙΜΑΚΙΑ ΤΟΥ ΕΟΔΥ – ΜΕΓΑΛΟ ΨΕΜΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΤΕΘΕΙ ΤΡΟΦΙΜΑ Ή ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΣΤΟ ΔΡΟΣΕΡΟ»
Ειδικότερα ο κ. Φανουράκης ανέφερε ότι «εξ αρχής θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους κατοίκους του συνοικισμού του Δροσερού για την άψογη συνεργασία που είχαν προχθές με όλο το κλιμάκιο του ΕΟΔΥ που ήρθε από την Αθήνα για την διενέργεια των προληπτικών τεστ για κορονοϊό, για να δούμε αν υπάρχουν και κάποια άλλα κρούσματα. Από εκεί και πέρα, σχετικά με μια έντονη παραφιλολογία που υπάρχει – και δεν μπορώ να γνωρίζω για ποιον λόγο έχει αναπτυχθεί – θα ήθελα να σας πληροφορήσω ότι ο οικισμός του Δροσερού Ξάνθης (ένας από τους μεγαλύτερους οικισμούς ΡΟΜΑ στην Ελλάδα) είναι ίσως ο μόνος οικισμός που διαθέτει και δίκτυο ύδρευσης και δίκτυο ομβρίων υδάτων και δίκτυο αποχέτευσης σε όλα μα όλα τα σπίτια. Ο Δήμος Ξάνθης, από την έναρξη της επιδημίας – και με απόφαση του προέδρου της ΔΕΥΑΞ κ. Καμαρίδη – προχώρησε άμεσα σε όλες τις συνδέσεις νερού που ήταν κομμένες για να υπάρχει νερό σε κάθε σπίτι του Δροσερού. Από εκεί και πέρα είναι μεγάλο ψέμα ότι δεν έχουν διατεθεί τρόφιμα ή ο,τιδήποτε άλλο στο Δροσερό. Έχουν διατεθεί από τον Δήμο Ξάνθης γύρω στα 800 δέματα με τρόφιμα – μετά και από αίτηση των ενδιαφερόμενων – και ήδη ετοιμάζεται η δεύτερη παρτίδα που θα έχει είδη υγιεινής και καθαριότητας. Επιπλέον ολοκληρώνεται η διαδικασία αναφορικά με τις παιδικές τροφές, τα γάλατα και τα πάμπερς που θα μοιραστούν τις επόμενες μέρες για τις περισσότερες οικογένειες του Δροσερού».
«ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΜΙΚΡΟΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, ΟΥΤΕ ΣΕ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΝΑΔΕΙΞΗΣ ΚΑΠΟΙΩΝ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΘΟΥΝ ΤΗΝ…ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ»
«Ο Δήμος Ξάνθης από την πλευρά του κάνει ο,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν και πολύ περισσότερα από αυτά που προβλέπονται για τον συγκεκριμένο οικισμό και θα συνεχίσει να το κάνει» τόνισε επίσης ο κ. Φανουράκης, σημειώνοντας παράλληλα πως «για ο,τιδήποτε άλλο ακούγεται και λέγεται είτε σε τοπικό είτε σε πανελλαδικό επίπεδο, δεν θα μπούμε σε καμία αντιπαράθεση μικροπολιτικής και σε καμία διαδικασία ανάδειξης κάποιων συγκεκριμένων ανθρώπων που ξαφνικά είδαν ότι ένας οικισμός έχει δημοσιότητα και θέλουν να την εκμεταλλευθούν. Ο Δήμος Ξάνθης ήταν, είναι και θα συνεχίσει να είναι και μετά την κρίση δίπλα σε αυτόν τον οικισμό».
«ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ ΤΟΝ ΣΥΝΟΙΚΙΣΜΟ Η ΕΙΚΟΝΑ ΑΥΤΗ – ΕΧΟΥΜΕ ΝΕΡΟ, ΕΧΟΥΜΕ ΦΑΓΗΤΟ ΚΑΙ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ»
Από την πλευρά του ο κ. Χασάνογλου επισήμανε ότι «προσωπικά ως πρώην αντιδήμαρχος του Δήμου Ξάνθης στο τμήμα καθαριότητας και ως κάτοικος του συνοικισμού, θέλω να επισημάνω ότι όλα αυτά που λέγονται, δημιουργούν μια εικόνα που προσβάλλει τον συνοικισμό. Δεν είναι αληθές τίποτα από αυτά που ακούμε τουλάχιστον. Είναι αλήθεια ότι ο συνοικισμός έχει προβλήματα – και εγώ θα έλεγα πιο πολύ – ότι θα πρέπει να σταθούμε στα θέματα της παιδείας. Ο συνοικισμός έχει και νερό να πιει και φαγητό να φάει και τα παιδιά του έχει να φροντίσει. Φτώχεια, υπάρχει παντού. Όπου και αν πάμε, σε όποια χώρα και αν πάμε. Ακόμη και στην Ξάνθη τοπικά, υπάρχει φτώχεια. Δεν είπαμε ότι δεν υπάρχουν φτωχές οικογένειες εδώ μέσα. Υπάρχουν φτωχές οικογένειες, αλλά και αυτοί ακόμη με τις ενισχύσεις που παίρνουν από πρόνοια, ΚΕΑ κλπ, πιστεύω ότι καλύπτουν την καθημερινότητά τους και τις ανάγκες τους. Το ότι «ο συνοικισμός δεν έχει να φάει και δεν έχει να φροντίσει τα παιδιά» είναι μια εικόνα που προσβάλλει τον κάθε Δροσερίτη».
«ΝΤΡΟΠΗ – ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΝΟΙΚΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΑΤΑΥΛΙΣΜΟΣ»
«Ναι, υπάρχουν και προβλήματα υποδομών, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι ο συνοικισμός επεκτείνεται συνεχώς. Πριν μερικά χρόνια, όταν έγινε το μεγάλο και ολοκληρωμένο δίκτυο ύδρευσης , αποχέτευσης και ομβρίων – επί της προεδρίας του κ. Τσέπελη στην ΔΕΥΑΞ – είχε καλύψει το 90% του συνοικισμού. Από εκεί και πέρα όμως, ο συνοικισμός επεκτάθηκε. Εκεί που ήμασταν στους 4000 κατοίκους, φτάσαμε στους 6000-7000 κατοίκους, άρα και τα προβλήματα έχουν επεκταθεί» συνέχισε ο ίδιος, σημειώνοντας ότι «ο καθένας έχει την άποψή του. Εγώ δεν θέλω να σχολιάσω κανέναν, αλλά θέλω να πω ότι ως κάτοικος του συνοικισμού που αγωνίζομαι 15 χρόνια τώρα που ασχολούμαι με τα κοινά και προσπαθώ καθημερινά να εντοπίσω το κάθε πρόβλημα που υπάρχει στον συνοικισμό , τουλάχιστον τέτοιο, τέτοια κατάσταση με οικογένειες που δεν έχουν να φάνε και δεν μπορούν να φροντίσουν τα παιδιά τους και δεν έχουν νερό, δεν έχω δει. Αυτό το πράγμα είναι ντροπή. Και όλο αυτό κάνει τον συνοικισμό να… λέγεται καταυλισμός. Ο συνοικισμός δεν είναι καταυλισμός. Ένας συνοικισμός, όταν υπάρχει νερό, όταν υπάρχουν δίκτυα, δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί καταυλισμός. Επαναλαμβάνω ότι όπου και αν πάμε, υπάρχουν φτωχές οικογένειες , όπως και εδώ. Αλλά ο συνοικισμός δεν είναι στην κατάσταση που προσπαθούν κάποιοι να περάσουν. Δεν μπορώ να πω στην σκέψη του καθενός για το ποιος είναι ο σκοπός του. Ασχολούμαι με την παιδεία εδώ μέσα, με το ποδόσφαιρο, με τους μορφωτικούς συλλόγους εδώ και θα μπορούσα να πω ότι αυτό είναι το μέλλον μας, εκεί πρέπει να δώσουμε έμφαση, εκεί πρέπει να επικεντρώσουμε το μεγάλο ενδιαφέρον. Δυστυχώς οι γονείς αυτών των παιδιών δεν μπορούν να καλύψουν αυτές τις ανάγκες της καθημερινότητας. Έχουμε ανθρώπους που δεν μπορούν να βοηθήσουν στα παιδιά τους γιατί δεν γνωρίζουν γράμματα, αλλά τα τελευταία χρόνια μπορώ να πω ότι έχουν γίνει σημαντικές κινήσεις, ώστε και τα παιδιά μας να βγουν προς τα έξω, να ενταχθούν στην τοπική κοινωνία και στα σχολεία και αυτό είναι ο,τι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε ως κάτοικοι του συνοικισμού. Από εκεί και πέρα δεν μπορούμε να μιλήσουμε για μια κατάσταση που δεν υφίσταται και να λέμε ότι ο συνοικισμός δεν έχει νερό, δεν έχει φαί και δεν μπορεί να φροντίσει τα παιδιά του».
