«Σακαράκες» και ανασφάλιστα αυτοκίνητα στους δρόμους της Ξάνθης, εγκυμονούν κινδύνους

Σακαράκες που περισσότερο μοιάζουν με «κουδουνίστρες» παρά με οχήματα από την μια αλλά και ανασφάλιστα ΙΧ από την άλλη, συγκαταλέγονται στα –πολλά ακόμη- προβλήματα κυκλοφορίας στην πόλη της Ξάνθης. Τα περισσότερα εξ αυτών (όχι όλα) «εδράζουν» στον γνωστό οικισμό, με τους ιδιοκτήτες τους να επιβιβάζουν σ’ αυτά και πολλά παιδιά χωρίς καμία προφύλαξη με βάση τα προβλεπόμενα από τον ΚΟΚ.

Κίνδυνοι που προέρχονται από σπασμένα φρένα, ξεχαρβαλωμένα φώτα και μισοκρεμασμένους προφυλακτήρες. Χαρακτηριστικά τα οποία στην περίπτωση – ω μη γένοιτο – ενός ατυχήματος, αποδεικνύονται ότι είναι και ανασφάλιστα συν τοις άλλοις.

Για όλα τα παραπάνω μίλησαν στην «Θ» ο γνωστός ασφαλιστής κ. Γιάννης Ορφανίδης και ο ιδιοκτήτης συνεργείου αυτοκίνητων στην Ξάνθη κ. Γιάννης Ζερζελίδης.

Πιο αναλυτικά ο κ. Ορφανίδης, επισήμανε στην «Θ» ότι «αυτά τα βλέπουμε κοντά μας καθημερινά. Σε περίπτωση που συμβεί κάποιο ατύχημα, υπάρχει κάλυψη ανασφάλιστου οχήματος. Δηλαδή θα πρέπει οπωσδήποτε να κληθεί η Τροχαία για να καταγράψει το συμβάν και από εκεί και πέρα αποζημιώνει η ασφαλιστική εταιρεία του ασφαλισμένου και τάσσεται νομικά απέναντι στο ανασφάλιστο. Εάν βρει κάτι να του εισπράξει, θα πάρει κάποια χρήματα ή όλα (της αποζημίωσης που θα καταβάλλει). Εάν δεν βρει κάτι, το θέμα θα τελειώσει εκεί και ο φάκελος θα πάει στο αρχείο. Το θέμα των ανασφάλιστων οχημάτων, είναι μια πολύ πικρή και μεγάλη ιστορία, εδώ και χρόνια. Φανταστείτε ότι έχει να γίνει έλεγχος από το κράτος από τον Μάιο του 2018. Πολύ τακτικά θα διαβάζετε και εσείς ότι «θα γίνει έλεγχος». Αυτό που προσπαθεί να κάνει αυτήν την στιγμή η κυβέρνηση, είναι να «παντρέψει» τα τέλη κυκλοφορίας με τα ανασφάλιστα και με το ΚΤΕΟ, ώστε να έρχεται ένα πρόστιμο για όλες αυτές τις περιπτώσεις. Δεν το έχει πετύχει ακόμη. Ευελπιστεί ότι μέχρι τον Νοέμβριο θα καταφέρει τα τελειοποιήσει το σύστημα αυτό, όπως διάβασα τελευταία. Πιστεύω ότι θα το κάνει μέχρι τέλος του χρόνου και ο έλεγχος θα γίνεται το λιγότερο 2 φορές τον χρόνο. Θα γίνει θέλοντας και μη, διότι είναι ευρωπαϊκή οδηγία.

Προσωπικά είμαι 34 χρόνια στο επάγγελμα και από 600.000 κατεβαίνουν στις 400.000 και ανεβαίνουν ξανά στις 600.000 – 700.000 κ.ο.κ. Σίγουρα έχουμε ανασφάλιστα αυτοκίνητα και στην Ξάνθη. Αυτά είναι μοιρασμένα σε όλη την χώρα. Δεν γνωρίζω τον αριθμό που αντιστοιχεί σε κάθε περιοχή, αλλά οπωσδήποτε έχουμε. Το θέμα είναι βέβαια ποιος θα τα ελέγξει για να τα βρει. Για να κάνει βέβαια απόλυτο έλεγχο η Τροχαία σε όλα αυτά, δεν υπάρχει περίπτωση. Όσο για τις «σακαράκες» η Τροχαία θα επιβάλλει πρόστιμο αν τους πιάσει φυσικά. Και πινακίδες παίρνει. Εδώ και τα κανονικά αυτοκίνητα είναι πλέον κακοσυντηρημένα. Κάποιος δηλαδή αλλάζει μόνο τα λάδια – για παράδειγμα – ενώ θέλει δισκόφρενα, ακρόμπαρα, ημιαξόνια κλπ. Αυτά τα κάνει λίγα – λίγα ο κόσμος. Δεν έχει πλέον την οικονομική δυνατότητα να έχει σε άριστη κατάσταση ένα αμάξι. Είναι γενικό το πρόβλημα.

Και όσον αφορά στην ασφάλεια, αν κάποιος δεν έχει οικονομική δυνατότητα, μπορεί να το κάνει και με τρίμηνη διάρκεια και μόνο με αστική ευθύνη (να μην έχει τίποτα μέσα) αρκεί να είναι ασφαλισμένο».

Από την πλευρά του ο κ. Ζερζελίδης, υπογράμμισε τα εξής: «μιλάτε για τα αυτονόητα, αλλά είναι μια κατάσταση δραματική. Δεν θέλω να πω πολλά γιατί είναι άλλου δουλειά να μπορέσουν να ελεγχθούν αυτά τα αυτοκίνητα. Φυσικά και είναι επικίνδυνα. Είναι εντελώς ασυντήρητα αυτά τα αυτοκίνητα. Αντιλαμβάνεστε οι προτεραιότητες αυτών των ανθρώπων – λόγω και των οικονομικών προβλημάτων που υπάρχουν – είναι άλλες. Δεν θα κοιτάξει κανένας την σωστή συντήρηση του οχήματος. Τα βλέπετε. Αυτά τα οχήματα δεν έπρεπε καν να υπάρχουν. Έπρεπε να είναι στην ανακύκλωση. Ειδικά αυτά τα παλιά αυτοκίνητα, θέλουν μια συντήρηση (έναν έλεγχο) τουλάχιστον κάθε 10.000 χλμ. Τα θέματα που αφορούν σε ασφάλεια, φρένα, τιμόνια, λάστιχα κλπ πρέπει οπωσδήποτε να ελέγχονται. Και αυτά τα οχήματα – «κουδουνίστρες» είναι από όλες τις τάξεις των Ελλήνων πολιτών. Απλώς οι άνθρωποι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να τα συντηρήσουν όπως πρέπει. Κάνουν τα άκρως απαραίτητα για να κινούνται και εκεί τελειώνει η διαδικασία. Το θέμα είναι κοινωνικό. Η επικινδυνότητα είναι σαφώς πάρα πολύ μεγάλη. Τα οχήματα αυτά είναι εντελώς ασυντήρητα. Δεν υπάρχουν φώτα, φλας κλπ. Παρόλα αυτά αν θέλει το ελληνικό κράτος να κάνει σωστά την δουλειά του, μπορεί και άμεσα αν θέλει. Δεν θέλει. Οδηγούμε προσεκτικά. Όταν οδηγούμε κοιτούμε τον απέναντι που έρχεται. Δεν κοιτάμε ποτέ το δικό μας αυτοκίνητο. Θα σας πω μόνο ότι κάποτε με είχαν ρωτήσει – επειδή τρέχαμε σε αγώνες- αν δεν φοβάμαι που τρέχω κλπ. Όχι μέσα στον αγώνα δεν φοβάμαι. Φοβάμαι όμως να πάω από εδώ στην Καβάλα με το ΙΧ μου. Μέσα στον αγώνα δεν υπάρχει φόβος. Για να πας από εδώ όμως μέχρι την Καβάλα, ρωτάς: «Θα πάω»;