Δεν «τραβάει» το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη, παρά τις «πάσες» Μητσοτάκη…
Παρά τις «απώλειες» που μετράει τον τελευταίο καιρό η κυβέρνηση Μητσοτάκη και η Ν.Δ, δίνοντας απίστευτες «πάσες» στην αντιπολίτευση για το κλείσιμο της δημοσκοπικής «ψαλίδας», ωστόσο το ΠΑΣΟΚ του Ν. Ανδρουλάκη, αντί να αυξάνει τα ποσοστά του, σταδιακά τα μειώνει! Πως βλέπουν όμως αυτή την πορεία του «σημερινού» ΠΑΣΟΚ πρώην στελέχη που χρημάτισαν μάλιστα και σε κυβερνητικές θέσεις;
Την κοινοβουλευτική πορεία του ΠΑΣΟΚ και του ηγέτη του, κλήθηκε από την «Θ» να σχολιάζει ο πρώην Υπουργός και Βουλευτής του κόμματος κ. Σωκράτης Ξυνίδης, ο οποίος κάνει λόγο μεταξύ άλλων για ένα συνολικό «πρόβλημα του πολιτικού συστήματος», θεωρώντας ως «δευτερεύον πρόβλημα» ότι οι αντιπολιτευόμενες δυνάμεις δεν μπορούν να δώσουν πειστική «εναλλακτική». Αναφορικά με τον κ. Νίκο Ανδρουλάκη, ο ίδιος τονίζει ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ «δεν τονίζει την ανάγκη να σκεφτούμε έξω από το πολιτικό σύστημα», ενώ στην ερώτηση της Θ» αναφορικά με το αν το ΠΑΣΟΚ μπορεί να αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας, ο κ. Ξυνίδης εκφράζει την πεποίθηση ότι είναι καλύτερο «να μην κυβερνήσει, αν κυβερνήσει με τις λογικές που βλέπουμε σήμερα».
«ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ»
Αρχικά ο κ. Ξυνίδης αναφέρθηκε γενικά στο πολιτικό σύστημα, επισημαίνοντας τα εξής:
«Δεν είναι ένα πρόβλημα η μη αξιοποίηση της συγκυρίας σε ποσοστά πρόθεσης ψήφου από το ΠΑΣΟΚ, αλλά θα έλεγα συνολικά του πολιτικού συστήματος και των παραδοσιακών κομμάτων και ιδίως των κομμάτων που άσκησαν εξουσία. Διότι ακριβώς αντικατοπτρίζει την καχυποψία με την οποία πλέον οι πολίτες αντιμετωπίζουν στο σύνολό του το πολιτικό σύστημα. Και θα μου επιτρέψετε να πω ότι πλέον δεν είναι μόνο το πολιτικό σύστημα που αντιμετωπίζει προβλήματα, αλλά είναι γενικά όλο το κοινωνικό σύστημα. Βλέπουμε δηλαδή ότι οι παραδοσιακοί θεσμοί στην ελληνική κοινωνία, αφισβητούνται. Θεωρώ ότι ούτε η Εκκλησία είναι στα πάνω της, ούτε η εμπιστοσύνη στις Ένοπλες Δυνάμεις, ούτε στους ανεξάρτητους θεσμούς. Γενικά πιστεύω ότι οι πολίτες πλέον είναι καχύποπτοι απέναντι σε ο,τιδήποτε. Και θα έλεγα εύλογα, γιατί όταν συμβαίνουν πράγματα τριγύρω τους που έχουν άμεση επίπτωση, όχι πλέον στο επίπεδο διαβίωσης τους, αλλά στην ίδια αυτή καθαυτή την ζωή τους και την ζωή των παιδιών τους, αμφισβητούν πλέον εάν όλοι αυτοί στους οποίους δείχνουν εμπιστοσύνη δίνοντας την ψήφο τους και την έγκρισή τους, που τους οδηγούν τελικά σε μια καλύτερη μέρα ή σε μια χειρότερη μέρα. Πιστεύω ότι το πρόβλημα ξεπερνά και τα όρια της Ελλάδας, με όλα αυτά που συμβαίνουν τριγύρω και όλη αυτή η απογοήτευση και η αποστροφή που νιώθουν οι πολίτες στην αρχή εκφράστηκε με αποχή από τις εκλογές και σιγά σιγά αρχίζει να εκφράζεται με δυσπιστία και αν συνεχίσουμε να βαδίζουμε στον ίδιο δρόμο, θα εκφραστεί και με οργή. Και αυτό είναι ένα επικίνδυνο μονοπάτι που μπορεί να οδηγήσει σε επιβράβευση ακραίων θέσεων και κινημάτων που θα δημιουργηθούν μέσα από όλη αυτήν την ζοφερή κατάσταση, που στο παρελθόν έχει αποδειχθεί ότι ο οδήγησαν την ανθρωπότητα σε όλεθρο. Κάθε πολίτης και ιδίως αυτοί που ασχολούνται με τα κοινά και τα δημόσια πράγματα, θα πρέπει αυτό να το έχουν καθημερινά στο μυαλό τους και στον τρόπο λειτουργίας τους και να προσπαθήσουν βήμα βήμα να κερδίσουν ξανά την αξιοπιστία των πολιτών, ώστε να μπορεί να υπάρχει μια καλύτερη προοπτική και να μπει ένα «φρένο» στις ακρότητες που δημιουργούνται σε παγκόσμιο επίπεδο και στην χώρα. Οι δυσκολίες θα είναι μεγάλες, αλλά τον λόγο πρέπει να τον πάρει η κοινωνία πια, καθώς με την έκφραση της άποψής της και την συμμετοχή της σε συλλογικές διαδικασίες, θα υποδεικνύει εκείνη πλέον την αναγκαιότητα αλλαγών και όχι την παγιοποίηση μιας δήθεν κατάστασης ότι όλα πάνε καλά, όπως προσπαθεί να πείσει τον ελληνικό λαό η κυβέρνηση και ο κ. Μητσοτάκης, ενώ όλος ο λαός αντιλαμβάνεται ότι τίποτα σχεδόν δεν πάει καλά».
«ΟΙ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΟΜΕΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΠΕΙΣΤΙΚΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ»
Επίσης, ο ίδιος τόνισε ότι «Δευτερεύον πρόβλημα είναι ότι οι αντιπολιτευόμενες δυνάμεις δεν μπορούν να δώσουν μια πειστική εναλλακτική πρόταση στον πολίτη που να τον κάνει να πιστέψει. Αντίθετα, θεωρεί ότι είναι συνένοχοι με την κυβερνητική πολιτική και όλο αυτό δημιουργεί την κατάσταση που μου περιγράψατε με την ερώτησή σας. Η δική μου άποψη και προτροπή είναι η συμμετοχή με οποιονδήποτε τρόπο στα όποια επιμέρους κινήματα δημιουργούνται σήμερα για την προάσπιση των συμφερόντων των πολιτών και των ανθρώπων. Όσο πιο αποκεντρωμένα και όσο πιο αυτόνομα πολιτικά είναι αυτά τα κινήματα που δημιουργούνται και που η πίεση πια αναγκάζει τους ανθρώπους να συσπειρωθούν, τόσο η συμμετοχή των ανθρώπων σε αυτά είναι που θα δώσει και τις λύσεις, τις πολιτικές προοπτικές και τις νέες λογικές ηγεσίες που θα αναλάβουν να δώσουν ξανά ελπίδα μέσα από αυτόν τον πολιτικό μεσαίωνα».
«Ο ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ ΔΕΝ ΤΟΝΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ»
Σε ερώτηση της «Θ» αναφορικά με το αν ο Ν. Ανδρουλάκης και η κοινοβουλευτική του ομάδα, μπορούν να διαδραματίσουν έναν «καθοριστικό» ρόλο ως προς τα παραπάνω και αν θα πρέπει όλο αυτό να το επικοινωνήσουν σωστά στον κόσμο, ο ίδιος απαντά ότι:
«Οι παραδοσιακές μορφές οργάνωσης των κομμάτων έχουν τελειώσει. Δεν υφίστανται πλέον. Είναι νομιμοποιήσεις νόθες σε κάποιες ηγεσίες που ηγούνται στα κόμματα και αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα του πολιτικού συστήματος. Δεν εκφράζουν τα κόμματα, ούτε καν τους ψηφοφόρους τους και πολύ περισσότερο δεν εκφράζουν καν αυτούς που πάνε και συμμετέχουν και στις εσωκομματικές διαδικασίες πια. Άρα, δεν είναι ένα ζήτημα οργανωτικής αναδιάταξης. Είναι ένα ζήτημα του να σκεφτείς και να λειτουργήσεις έξω από το υπάρχον πολιτικό σύστημα και εντός των θεσμών. Ο κ. Ανδρουλάκης, τονίζει καθημερινά στις ομιλίες του την ανάγκη του σεβασμού απέναντι στους θεσμούς (και συμφωνώ σε αυτό), αλλά δυστυχώς αυτό που νομίζω ότι δεν κάνει είναι να τονίζει και την ανάγκη να σκεφτούμε έξω από το πολιτικό σύστημα για να δώσουμε ξανά μια διέξοδο στα πολιτικά αδιέξοδα που έχει δημιουργήσει η εποχή αλλά και ειδικά η διακυβέρνηση Μητσοτάκη μετά από αυτές τις δυο απανωτές εντολές που του έχει δώσει ο ελληνικός λαός και που υποτίθεται ότι θα έφερναν ένα καινούριο κεφάλαιο στην Ελληνική Δημοκρατία, αλλά δυστυχώς μας έχουν γυρίσει ξανά σε κλίμα, λογικές και λειτουργίες που επί δεκαετίες είχαμε αφήσει πίσω».
«ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ ΠΑΣΟΚ, ΑΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΛΟΓΙΚΕΣ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ»
Τέλος, σε άλλη ερώτηση της «Θ» αναφορικά με το αν το ΠΑΣΟΚ, με ηγέτη τον κ. Νίκο Ανδρουλάκη, μπορεί να επανέλθει στην κυβέρνηση, ο κ. Ξυνίδης απαντά ως εξής:
«Αν είναι το ΠΑΣΟΚ να κυβερνήσει προκειμένου να υπηρετήσει λογικές σαν αυτές που βλέπουμε να υπηρετεί το πολιτικό σύστημα σήμερα, καλύτερα να μην κυβερνήσει ποτέ. Διότι αν κυβερνήσει με αυτές τις λογικές, θα ήταν εκτός του ιδεολογικού και πολιτικού πλαισίου που το καταστατικό του και η ιστορία του έχουν τάξει. Άρα, ο σκοπός του ΠΑΣΟΚ μπορεί να είναι να ασκήσει εξουσία (είναι ένα κόμμα εξουσίας και όχι κόμμα – γαρνιτούρα του πολιτικού συστήματος) αλλά πρέπει να κυβερνήσει με βάση την εξυπηρέτηση των πολλών και την μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων. Αν είναι να κυβερνήσει προκειμένου να συνυπηρετήσει τα συμφέροντα των λίγων (ακόμη και αν είναι περισσότεροι από τους ελάχιστους που εξυπηρετεί η κυβέρνηση της ΝΔ) καλύτερα να μην κυβερνήσει ποτέ».
