Του Ιγνάτιου Αγαθαγγέλου ορθοπαιδικού χειρουργού
Τα κατάγματα του εγγύς βραχιονίου είναι σχετικά συχνά σε παιδιατρικούς ασθενείς. Συνήθως η αντιμετώπιση αυτών των καταγμάτων είναι συντηρητική όταν πρόκειται για απαρεκτόπιστα ή ελάχιστης παρεκτόπισης κατάγματα ανεξαρτήτου ηλικίας παιδιού. Όταν όμως πρόκειται για παρεκτοπισμένα κατάγματα, τότε η ηλικία του παιδιού παίζει σημαντικό ρόλο καθώς ο μηχανισμός της “οστικής ανακατασκευής” μας επιτρέπει τη συντηρητική τους αντιμετώπιση στα μικρά παιδιά, αλλά όχι και στα μεγάλα. Στα μεγάλα παιδιά (>12-13 ετών) η προοπτική της οστικής ανακατασκευής είναι χρονικά περιορισμένη καθώς αυτά τα παιδιά πλησιάζουν στο τέλος της σκελετικής τους ωρίμανσης. Έτσι, σε αυτές τις περιπτώσεις απαιτείται όσο το δυνατό πιο ακριβής ανάταξη του κατάγματος και σταθεροποίησή του με ειδικές βελόνες ή ήλους.
Οι ασθενείς τοποθετούνται σε ειδικά τροποποιημένη χειρουργική κλίνη η οποία επιτρέπει την απεικονιστική παρακολούθηση και επιβεβαίωση της σωστής τοποθέτησης των υλικών σταθεροποίησης του κατάγματος. Επιχειρείται κλειστή ανάταξη του κατάγματος υπό ακτινοσκοπικό έλεγχο. Αν αυτή αποτύχει, η ανάταξη εκτελείται ανοιχτά, δηλαδή μετά από χειρουργική τομή και προσπέλαση των διάφορων ανατομικών στοιχείων της περιοχής μέχρι το κάταγμα.
Στη συνέχεια τοποθετούνται δύο διαδερμικές βελόνες για την σταθεροποίηση του αναταχθέντος κατάγματος. Δίνεται προσοχή ώστε να μην τραυματιστούν ευγενή ανατομικά στοιχεία (αγγεία,νεύρα) που βρίσκονται στην περιοχή. Μετεγχειρητικά γίνεται ακτινολογικός έλεγχος ανά δύο εβδομάδες, ώστε να βεβαιωθούμε ότι οι βελόνες παραμένουν στο σωστό σημείο και δεν έχουν μετακινηθεί.
Η αφαίρεση των βελονών γίνεται συνήθως στις 4 με 6 εβδομάδες (χωρίς χειρουργείο) ενώ σε όλο αυτό το διάστημα το σημείο εισόδου των βελονών στο δέρμα ελέγχεται για τυχόν φλεγμονή ή ερεθισμό.
Εναλλακτικά, η αντιμετώπιση αυτών των καταγμάτων μπορεί να γίνει και με τους λεγόμενους “εύκαμπτους ενδομυελικούς ήλους”, όμως η χρήση τους δεν είναι συχνή στα κατάγματα του εγγύς βραχιονίου καθώς σχετίζεται με μεγαλύτερο χειρουργικό επεμβατικό χρόνο, μεγαλύτερη απώλεια αίματος και απαιτείται 2ο χειρουργείο για την αφαίρεσή τους.
