Σταθερότητα… «μηδέν», ούτε στο ρεύμα!

Σταθερότητα… «μηδέν», ούτε στο ρεύμα!

Από το περασμένο Σάββατο και εντεύθεν, σε λιγότερο από μία εβδομάδα, σημειώθηκαν… δεκάδες μικροδιακοπές του ρεύματος (τις περισσότερες φορές στιγμιαίες) στο κέντρο της Ξάνθης, με αποτέλεσμα να πάθουν ζημιές ηλεκτρονικοί υπολογιστές και μηχανήματα. Θύμα αυτής της «παλιοκατάστασης» και τα γραφεία της «Θ», που ήδη μετράμε σε αρκετές απώλειες εκ των οποίων κάποιες σημαντικές. Κάθε φορά υπάρχει και μία δικαιολογία από πλευράς ΔΕΗ, αλλά το αποτέλεσμα μετράει… Και το αποτέλεσμα είναι ότι υπ’ αυτές τις συνθήκες δεν μπορούν να δουλέψουν οι επιχειρήσεις! Για αποζημιώσεις… ούτε καν να το συζητάμε, αλλά τουλάχιστον να υπάρξει μέριμνα ώστε να μην υπάρξουν στο μέλλον τέτοιου είδους «διαλείψεις» ρεύματος, πιστεύω ότι είναι κάτι που θα πρέπει να το δει όχι μόνο η ΔΕΗ, αλλά και οι ίδιες οι επιχειρήσεις δια των εκπροσώπων τους (λέμε τώρα)… Κατά τα άλλα μιλάμε για ανάπτυξη του επιχειρείν… 

Στα «όρια» τους οι επαγγελματίες

Την ίδια στιγμή οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην έξοδο της Ξάνθης προς τον Ζυγό, στην γνωστή «καταραμένη» περιοχή (και όχι λόγω γειτνίασης με τα νεκροταφεία), συνεχίζουν να πέφτουν θύματα ληστειών, κλοπών και καταστροφών από τους γνωστούς- αγνώστους γείτονες, χωρίς να ιδρώνει κανενός το αφτί! Ακόμη μία «σφαλιάρα» τις τελευταίες 11 ημέρες με την διακοπή στην τηλεφωνία, το διαδίκτυο και εκ των πραγμάτων στα συστήματα ασφαλείας, φέρνει τους ανθρώπους αυτούς στο απροχώρητο, ενώ κάποιοι ετοιμάζονται να τα μαζέψουν και να φύγουν από εκεί! Το θέμα έφτασε μέχρι και στον Πρωθυπουργό και στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας (σύμφωνα και με το σημερινό ρεπορτάζ της «Θ»), αλλά ωστόσο δεν έγινε απολύτως τίποτα! Και επειδή μάλλιασε η γλώσσα μου και έλιωσε η πένα μου να γράφω τα ίδια και τα ίδια, ευελπιστώ απλά ο νέος Αστυνομικός Δ/ντης να βρει τρόπους περιφρούρησης και διασφάλισης της περιουσίας των επαγγελματιών της περιοχής. Το θράσος και η ατιμωρησία έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο γι’ αυτό και οδήγησαν κάποιους από τους επαγγελματίες να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους, υπό την έννοια να διαφυλάξουν με κάθε τρόπο την περιουσία και την σωματική τους ακεραιότητα! Και επειδή δεν πρέπει (και δεν πρόκειται) να γίνουμε «Φαρ Ουέστ» σε καμία περίπτωση, κάνω για ακόμη μια φορά έκκληση σε αστυνομία και εισαγγελία, να μπει επιτέλους μία τάξη γιατί το πράγμα όπως πάει, δεν θα συμμαζεύεται με τίποτα…

Οδοσήμανση υπό… εξαφάνιση στην Ξάνθη!

Φίλος Ξανθιώτης έψαχνε να βρει την οδό στην οποία βρισκόταν εκεί κάπου στην περιοχή τη Κυψέλης και δεν βρήκε ούτε μια πινακίδα σε κάποια διασταύρωση που να αναφερόταν σ’ αυτό! Είναι γεγονός ότι στις περισσότερες περιοχές της Ξάνθης δεν υπάρχουν πινακίδες οδοσημάνσεων και οι περισσότεροι πάνε ρωτώντας ή… στα τυφλά! Θα μου πείτε γι’ αυτό υπάρχουν και τα GPS, αλλά αν παραπέμπει ο Δήμος στην τεχνολογία για την σήμανση των οδών, τότε…  ζήτω που καήκαμε! Μέσα σε όλα τα άλλα λοιπόν θα πρέπει η νέα διοίκηση του Στράτου Κοντού να δει και το συγκεκριμένο θέμα, αυτό των οδοσημάνσεων και να τοποθετήσει πινακίδες στα προβλεπόμενα σημεία ως οφείλει. Και γενικότερα θα έλεγα χρειάζεται μία επικαιροποιημένη μελέτη για όλες τις σημάνσεις που είτε είναι ελλιπείς, είτε έχουν καταστραφεί (κάποιοι φρόντισαν γι’ αυτό), είτε έχουν… χαθεί μέσα σε πυκνή βλάστηση!

Με ξένα «κόλλυβα»…

Είναι εύκολο για τους πολιτικούς αρχηγούς της αντιπολίτευσης να λαϊκίζουν και να δημαγωγούν λέγοντας ότι θα πρέπει ο κατώτατος μισθός να ξεκινά από… 1200-1300 ευρώ! Το θέμα είναι από την θέση της κυβέρνησης τι θα έκαναν οι ίδιοι άραγε και πως θα μπορούσαν να αυξήσουν κατά 50-60% μισθούς και συντάξεις. Και ιδιαίτερα τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα από την στιγμή που… άλλοι θα κληθούν να πληρώσουν. Και δεν αναφέρομαι στους λεγόμενους «μεγαλοκαρχαρίες» εργοδότες, αλλά στη «ραχοκοκαλιά» της εθνικής μας οικονομίας, που είναι οι μικρομεσαίοι επαγγελματίες και επιχειρηματίες, οι οποίοι με πολλά «ζόρια» προσπαθούν να διατηρήσουν ανοιχτές τις επιχειρήσεις τους. Ας δώσουν πρώτα τα απαραίτητα κίνητρα για να κινηθεί η αγορά, να τζιραριστεί χρήμα και να υπάρξει κερδοφορία για τις επιχειρήσεις έτσι ώστε όλο αυτό να μετακυληστεί και προς την κατεύθυνση των εργαζόμενων και να κατανεμηθεί ο πλούτος ανάλογα. Από την στιγμή που οι περισσότερες επιχειρήσεις είναι «παθητικές» ή τουλάχιστον όχι κερδοφόρες, πως θα μπορέσουν να αυξήσουν τους μισθούς των εργαζομένων; Κι ας μην ξεχνάμε ότι και οι εργοδότες, εργαζόμενοι είναι και σε πολλές περιπτώσεις είναι ευχαριστημένοι αν κερδίζουν όσο και οι… εργαζόμενοί τους! Εύκολα είναι τα λόγια, αλλά στην πράξη τι γίνεται;

Του Τένη Καμαρίδη